8,653 matches
-
Ashling s-a dus la ai ei de Crăciun, un eveniment demn de comentat, deoarece în ultimii cinci ani petrecuse sărbătorile în Dublin, cu familia lui Phelim. Fratele ei, Owen, a venit acasă din bazinul Amazonului și a făcut-o fericită pe mama sa, pentru că își dăduse jos cercelul din buza de jos. Sora lui Ashling, Janet, venise și ea din California. Era mai înaltă, mai slabă și mai blondă decât își amintea Ashling. Mânca multe fructe proaspete și refuza să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
scris dezastruos. În mod normal, Își spunea el, ar trebui să fie plăcut să trăiești alături de mine. Am toate datele necesare. Oamenii mă găsesc amuzant, rafinat, sensibil, simpatic, generos, vioi, surprinzător. Atunci, care e problema? Îi lipsea oare Delphine? Era fericit că e singur. CÎnd plecase, se simțise ușurat. Era mai comod pentru el să creadă că Delphine Îi lipsește, dar habar n-avea de acest lucru. CÎnd ea era acasă, o scotea din minți faptul că nu-l auzea practic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
nu se putea opri să nu se uite pe străzile Parisului - vreme de treizeci de ani, nu făcuse nici un progres -, femei care reprezentau pentru el tot atîtea chinuri precum cele ale lui Tantal, un personaj asupra căruia ar fi fost fericit să le dea amănunte, cineva care nu șovăise să le servească zeilor la masă membrele fierte și tăiate bucăți ale propriului său fiu. Pe jumătate adormit, n-ar fi fost surprins să fie deja ora cinci după-amiază. Oamenii se interesau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
care locuitorii sînt de trei ori mai puțin numeroși decît vacile și porcii pe care Îi cresc. Un pașaport francez confirmă că m-am născut la Aix-en-Provence, duminică, 4 august 1941. Copiii născuți duminica au mai multe șanse să fie fericiți decît ceilalți, a zis, se pare, bunica În ziua aceea. Am obținut un pașaport belgian mult mai tîrziu, cînd tata ne-a pus să ne mutăm la Bruxelles. „Dar aș fi vrut să am un pașaport danez!“, i-am spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
15 iunie 1950: „Această carte a fost tipărită astfel ca asupra tuturor celor care au lucrat la ea, care au inspirat-o, care o vor citi și o vor răspîndi să pogoare binecuvîntarea, pacea și bucuria Domnului care a spus Fericiți cei săraci, Amin, Aleluia“. Aleluia? Nu are de ce. Interesat de această specificare de tipărire, Întrucît sînt unul dintre cei „care o vor citi“, mă simt Încă și mai interesat de paginile În care tata vorbește despre mine. Dacă le-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
priceapă că venisem la Capri pentru a petrece cîteva nopți cu pianista de care știu că o auzise pe mama vorbind, și că mă pregăteam să fac același lucru cu o studentă de la Roma? Scrisoarea lui se termina cu: „Fii fericit după gustul tău. Așa cum alții dintre care facem și noi parte, sînt fericiți după gustul lor“. Era stoic din partea lui. Accepta să nu mai Împărtășim aceeași concepție asupra fericirii, dar nu scrisese: „Fii fericit după gustul tău așa cum sîntem noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
care știu că o auzise pe mama vorbind, și că mă pregăteam să fac același lucru cu o studentă de la Roma? Scrisoarea lui se termina cu: „Fii fericit după gustul tău. Așa cum alții dintre care facem și noi parte, sînt fericiți după gustul lor“. Era stoic din partea lui. Accepta să nu mai Împărtășim aceeași concepție asupra fericirii, dar nu scrisese: „Fii fericit după gustul tău așa cum sîntem noi fericiți după gustul nostru“ (acel „noi“ reprezentînd-o pe soția lui și pe el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
Scrisoarea lui se termina cu: „Fii fericit după gustul tău. Așa cum alții dintre care facem și noi parte, sînt fericiți după gustul lor“. Era stoic din partea lui. Accepta să nu mai Împărtășim aceeași concepție asupra fericirii, dar nu scrisese: „Fii fericit după gustul tău așa cum sîntem noi fericiți după gustul nostru“ (acel „noi“ reprezentînd-o pe soția lui și pe el). Trebuise să adauge: „Așa cum alții, dintre care facem și noi parte...“ Cine erau acei alții, dacă nu cei dintre care eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
după gustul tău. Așa cum alții dintre care facem și noi parte, sînt fericiți după gustul lor“. Era stoic din partea lui. Accepta să nu mai Împărtășim aceeași concepție asupra fericirii, dar nu scrisese: „Fii fericit după gustul tău așa cum sîntem noi fericiți după gustul nostru“ (acel „noi“ reprezentînd-o pe soția lui și pe el). Trebuise să adauge: „Așa cum alții, dintre care facem și noi parte...“ Cine erau acei alții, dacă nu cei dintre care eu nu făceam parte, cei dintre care mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
de baie și cu terasele pe care poți mai apoi să bei un pahar admirînd priveliștea, de pildă la Hôtel Eden au Lac de la Montreux sau la Albergo Le Sirenuse din Positano, două locuri unde Delphine a fost mult mai fericită cu mine decît din ultima vreme. Înțeleg de ce mi-a spus că eram mai amuzant Înainte. „Înainte“ ne petreceam luna iunie pe coasta amalfitană, Într-unul din cele mai frumoase hoteluri din lume, ne găseam mai des În pat decît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
dar de unde nu mai reușeam să plec, mai ales la ore de vîrf, cînd nu găseam taxiuri disponibile! Tina a fost de o amabilitate extremă cu mine, cel puțin pînă În ziua cînd mi-a declarat: „N-am fost niciodată fericită cu tine!“, dar suportam greu ca ea să fie martoră la ceea ce numeam rătăcirile mele agorafobice și, uneori, doar fobice. Într-un fel aproape inevitabil, m-am Întors spre alte femei. Reușeam fără prea mare trudă să le ascund faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
foarte bergmanian. Acest prim dezacord a fost urmat de altele și, cu cît erau mai profunde, cu atît reacționam mai puțin. Am decis să nu mai intervin de Îndată ce discuția risca să se Învenineze. Îmi spuneam: „La urma urmei, dacă e fericit așa, cu atît mai rău pentru el...“. Nu aveam eu menirea să-i fac și nici să-i desăvîrșesc educația. Eram jenat să constat că Își Închipuia că eram de acord cu el. O fi bănuit oare vreodată că Înțelegerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
concizie latină a fiecăreia din frazele mele? În cursul celor patru ani care au urmat, am devenit tatăl a două fete. Zoé a fost prima. Tata mi-a scris: „Din ceea ce mi-ai spus la telefon, am Înțeles că ești fericit, un pic zăpăcit de revelația aceasta, dar fericit că ești tată. Este esențialul. Să vezi născîndu-se carne din carnea ta e o taină teribilă și minunată. O asemenea naștere ne face să ne naștem iarăși și noi. Îți urez ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
cu doi, era prea complicat. PÎnă la urmă am Închiriat un apartament frumos cu cinci Încăperi În josul străzii Monge și aveam adesea probleme să ne plătim chiria. Am turnat totuși două filme În acești patru ani, dar eram atît de fericit că pot să fac filme Încît n-am dat atenție contractelor pe care le semnam. Aș fi mers pînă acolo Încît aș fi plătit eu Însumi! Și asta mi s-a și Întîmplat! Am fost foarte surprins văzînd că producătorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
de mașina lui de scris ca să bat versiunea definitivă, Îl revedeam aplecat peste ea, curățînd tastele cu o veche periuță de dinți. CÎnd cartea a apărut În toamnă, mama mi-a scris: „Mulțumesc, François! Tata ar fi fost atît de fericit dacă ar fi știut că te vei ocupa de cartea lui cu atîta inimă și talent!“. În cursul celor zece ani care au urmat după moartea tatei, am Început romane pe care nu le isprăveam. Este ceea ce se numește o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
este salutar parteneriatul rodnic în tripleta: Consiliul Județean/ Primărie/Minister; - statutul medicilor de familie; - despre carduri; - cum se va face coplata...; - în unitățile spitalicești din județ - 3300 de paturi; etc. ... Concluzia zilei Concluziile acestor ceasuri minunate aveau să se regăsească fericit în cuvintele rostite de președintele CJ, la urmă: “întâlnirile cu exemplele pozitive trebuie să continue și să devină un reper...”. A fost... O zi cu adevărat minunată, cu oameni minunați. Pentru mine, arc peste timp. O zi de sărbătoare, deopotrivă
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
pun doar ouă sfințite pe morminte, chiar lumânarea de la Înviere, cum ar fi Bilca și Vatra Moldoviței, cu credința că astfel vestesc morților Învierea. Există de asemenea credința că cine moare în noaptea de Paști sau în Săptămâna Luminată este fericit, pentru că merge direct în Rai. În tradiția noastră, ouăle vopsite sau încondeiate reprezintă simbolul Învierii lui Hristos și în acelasi timp credința în învierea noastră. Referitor la originea lor creștină, folcloristul bucovinean Simeon Fl. Marian notează mai multe povestiri legendare
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
excepție a acestei sesiuni. Și când mă gândesc că aceasta ar trebui să constituie normalitatea ! A fost o excepție care confirmă regula. Am ieșit din sala de plen, spunându-le colegilor că, în sfârșit, pășim cu capul sus, am fost fericită că nu au mai reușit să ne umilescă, aveam sentimentul datoriei împlinite: datoria mea față de cei care m-au votat, cu încredere. Îmi voi duce până la capăt mandatul doar cu acest gând: să reprezint cu onoare, prin muncă cinstită, cu
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
genul tragediei Orestes și Alkestis, pentru că încep cu o nefericire, pentru a sfârși în fericire și bucurie, ceea ce ține mai degrabă de comedie (traducerea noastră). Intriga axată pe sacrificiul eroinei mitice dispuse să moară în locul soțului ei cunoaște o rezolvare fericită prin intervenția salutară a lui Heracles care reușește s-o smulgă de sub puterea lui Hades și s-o întoarcă în lumea celor vii. Aflat în drum spre înfăptuirea uneia din muncile sale eroice - capturarea cailor lui Diomede -, oaspetele lui Admetos
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
arată pe Socrate înspăimântat de iminența sfârșitului. Înțeleptul recunoaște a fi spus la judecată că moartea va fi pentru el o desfătare doar pentru că nu putea să-i dezamăgească pe ceilalți după ce o viață întreagă s-a lăudat că e fericit (p. 100). Înțeleptul nu avea cum să-și împărtășească frica prietenilor care s-ar fi socotit înșelați de aparenta detașare de bunurile trupești pe care el o afișase întotdeauna : Ce ar fi spus ? Că i-am mințit, că, iată, mă
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
lui comerciale sunt mereu exacte, căci nu greșește niciodată, are fler în afaceri, după cum confirmă Spyros care încheie tranzacțiile cele mai reușite după indicațiile lui (III, p. 82). Cu toate că acum se bucură de autoritate deplină, eroul nu arată a fi fericit : e răvășit, are o figură descompusă, cearcăne, privirea rătăcită și pare mereu absent, cu gândul aiurea (III, p. 82). Omnisciența nu îi aduce vreo satisfacție și declară, dimpotrivă, cu o prefigurare, parcă, a viitoarei sale automutilări : Asta e nenorocirea : văd
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
de nu te vezi. Viața asta merită s-o trăiești pentru trei-patru lucruri, iar restul e mraniță pentru cîmp. Eu am comis deja multe prostii, iar acuma știu că singurul lucru pe care mi-l doresc e s-o fac fericită pe Bernarda și să mor Într-o bună zi În brațele ei. Vreau să redevin un om respectabil, știi? Nu pentru mine, fiindcă mie respectul acestui orfeon de maimuțe pe care-l numim omenire mă lasă cît se poate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
discuție cu șoferul pe seama aurului de la Moscova și a lui Iosif Stalin, care era idolul și ghidul său spiritual de la distanță. — Au existat trei mari figuri În secolul ăsta: Dolores Ibárruri, Manolete și Iosif Stalin, proclamă taximetristul, dispus să ne fericească cu o detaliată biografie a ilustrului tovarăș. Eu călătoream comod În spate, străin de perorație, cu fereastra deschisă și bucurîndu-mă de aerul răcoros. Fermín, Încîntat că se plimba Într-un Studebaker, Îi cînta În strună șoferului, punctînd, din cînd În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
sale de vitejie, bastarzii pe care Îi tot lăsa pe drum aveau să-și organizeze propriul lor sindicat. Adevărul e că nu dispăreau numai bijuteriile. Cu timpul, familia Își pierdu plăcerea de a trăi. Familia Aldaya nu a fost niciodată fericită În casa aceea obținută prin dubioasele artificii de comerciant ale lui don Ricardo. Doamna Aldaya Își ruga soțul necontenit să vîndă proprietatea și să se mute Într-o reședință din oraș sau chiar să se Întoarcă În palatul construit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
să-i ofer ceea ce aș fi abandonat la picioarele lui Julián fără să primesc nimic În schimb. În multe nopți mi-am jurat că aveam să-l uit pe Julián, că aveam să-mi dedic restul vieții ca să-l fac fericit pe acel sărman și să-i Înapoiez măcar cîteva firimituri din ce-mi oferise el. Fusesem amanta lui Julián două săptămîni, Însă urma să fiu nevasta lui Miquel pentru tot restul vieții mele. Dacă, Într-o bună zi, aceste pagini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]