9,442 matches
-
mai vii construcții culturale, am numit colecția de artă, și implicite acte de umilință, atît pentru colecționarul autentic, cît și pentru cel care încearcă să se remodeleze prin apropierea de lumea bunurilor simbolice. Și, în sfîrșit, deși lista derapajelor în ficțiune nu a fost epuizată, iată și punctul patru (4), adică acela care privește declarația ca pe o sugestie implicită de camuflare a resurselor nejustificabile: dacă, la începutul mandatului, un demnitar își declară o colecție, fără expertiză și fără nici o evaluare
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11664_a_12989]
-
Ca și în The Passions of the Christ (Patimile lui Cristos, 2004), tocmai aceste scene cumplite servesc deopotrivă un public avid de senzații tari, dar și sensibilități contrariate, pentru care registrul violenței începe cu biftecul tartar. Cert este că lumea ficțiunii cinematografice a lui Gibson trece cu necesitate prin expresia directă a violenței, fără finețuri și eufemisme, fără menajamente și fără rafinamentul sado-masochist al ochiului tăiat cu briciul în filmul lui Bunuel și Salvador Dali, Cîinele andaluz. Efectul este aproape același
Apocalipsa după Gibson by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9894_a_11219]
-
filmele care îmi sînt dragi, la care mă întorc cu plăcere, care mă fac să vibrez, care nasc în mine o emoție foarte specifică, sînt acelea în care descopăr documentul. Nu mă refer la cele "documentare", ci la cele de ficțiune. La fel se întîmplă și cu cărțile. Memoriile lui Argetoianu au calități artistice, dincolo de partea de document, dar inseparabile de document. Lucru cu atît mai valabil în cinema. Arnheim, care tradus în franceză e parcă mai concludent decît în traducerea
Manifest împotriva operei inventate din nimic by Valerian Sava () [Corola-journal/Journalistic/15990_a_17315]
-
spectator și ecran, dintre povestea care se desfășoară pe pînză și omul aflat în sală? Mi-au venit în sprijin și referințele mele, autorii de la care mă revendic cumva - John Cassavetes și Raymond Depardon, un documentarist și un cineast de ficțiune. Dacă am reușit, nu știu, dar am simțit nevoia să repet experiența, s-o adîncesc. Asta a fost Marfa și banii, pentru care am ajuns la soluția unui al patrulea personaj - nevăzut, pe lîngă cele trei existente în dubița în
Manifest împotriva operei inventate din nimic by Valerian Sava () [Corola-journal/Journalistic/15990_a_17315]
-
simțuri - cînd vorbim de cinema, vorbim de ochi în primul rînd, de ceea ce vedem, de ceea ce auzim - și ceea ce inventăm, ceea ce vine dinspre noi spre lume. Îngerul păzitor și "le cinéma de croyance" C.P.: Mariajul acesta - tratarea documentară a unei ficțiuni - e greu să-l faci să fie fericit și cu asta m-am luptat cînd am făcut filmul: povestea e a lui Ovidiu, iar Naratorul e în spatele lui - un personaj invizibil care alege, ca autor ce este, și povestește cam
Manifest împotriva operei inventate din nimic by Valerian Sava () [Corola-journal/Journalistic/15990_a_17315]
-
mult mai fragilă decât crede el, tensiunea uriașă o frânge în două, o parte este doctorul Jekyll, celălalt domnul Hyde. Schizoidia se realizează perfect în timpul spectacolului și ea provoacă tragedia, dar și beatitudinea transfigurării personajului care este captat deplin în ficțiunea pe care o întruchipează. Ceea ce regizorul ne lasă să întrevedem pe parcursul evoluției Ninei către „perfecțiune” este o dimensiune patologică a personajului său. Recluzionată într-o ambianță peterpanească a unei copilării fără de sfârșit ghidată matern, Nina pare să-și refuze creșterea
Ceaikovski, Doctor Jekyll și Mister Hyde by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5815_a_7140]
-
în unul și același subiect este extrem de periculoasă, iar Thomas supralicitează fără să realizeze fragilitatea psihică a elevei sale. Exisă un punct de la care plecând frontiera dintre realitate și fantasmă se diluează tot mai mult, împingând personajul în labirintul propriilor ficțiuni. Degetele îi sângerează și pielea i se descuamează ca o teacă elastică, pentru ca la final pene negre să răsară dureros ca niște cârlige din carnea balerinei devenită Lebăda neagră. Toate acestea fac parte din același regim fantasmal în care trăiește
Ceaikovski, Doctor Jekyll și Mister Hyde by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5815_a_7140]
-
„A Visit from the Goon Squad“, având ca temă centrală trecerea timpului, i-a adus autoarei Jennifer Egan, prestigiosul premiu Pulitzer pentru literatură de ficțiune, transmite Associated Press. Jennifer Egan, 48 de ani, a primit critici favorabile pentru lucrările sale neconvenționale în care abordează problemă crizei identitare moderne. Printre românele sale se numără și "The Invisible Circus", "Look at Me" sau "The Keep". La începutul
Jennifer Egan, premiul Pulitzer pentru roman de ficţiune - „A Visit from the Goon Squad“ () [Corola-journal/Journalistic/26669_a_27994]
-
Boris Akunin), precum și Premiul Părintele Alexander Men (Germania - Rusia, 2008), Premiul Bauer-Ca’Foscari (Italia, 2010) și Premiul Simone de Beauvoir (Franța, 2011). Cel mai recent roman al Ludmilei Ulițkaia Imago, a apărut în 2010. Este autoarea a treisprezece cărți de ficțiune, a trei volume de povești și a șase piese de teatru. Cărțile sale s-au tradus până în prezent în peste treizeci și cinci de țări și i-au adus un număr impresionant de premii și distincții literare. Povestirea „Poporul ales“ face parte
Ludmila Ulițkaia Rude sărmane. Fetițele by Gabriela Russo () [Corola-journal/Journalistic/3562_a_4887]
-
veacuri cu eroul, trăitor în prima parte a veacului XIX), insertul documentului de arhivă, reprodus în carte cu parcimonie, mai ales pentru parfumul lingvistic de epocă. Consultarea arhivelor (o trudă imensă!) este evidentă, dar, așa cum se cuvine este topită în ficțiune, autorul, conștient de riscul colajului de documente, a deprins să vadă „ca prin sita unui timp expus pe un ecran, ca un film” și să depene firul epic. Construcție solidă (10 capitole temeinic articulate), romanul, preponderent istoric, beneficiază de o
Naturalețe și vocație epică by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/4091_a_5416]
-
mai vorbim de criticii de fițe. Adevărul e că romanul lui Gellu Dorian face din povestea vieții lui Gorgias un excelent exemplu de cum se lansează documentul anost, indigest, adesea obscur, sau însemnările unor călători străini trecători prin Oraș, pe cerul ficțiunii, de cum se instaurează vraja epică atotcuceritoare. Rețeta epică europeană la zi nu este foarte diferită. Protagonistul se poate numi Maria Callas, Petrarca, Caligula, Gauguin sau marchizul de Sade, de pildă: romancierul îl pune într-o poveste verosimilă cu ceea ce consemnează
Naturalețe și vocație epică by Geo Vasile () [Corola-journal/Journalistic/4091_a_5416]
-
aidoma actorului, care jucând roluri diverse trăiește mai multe vieți, literatura îți oferă șansa asta unică, inegalabilă. Vargas Llosa spunea că „atunci când citim romane, reduta asfixiantă care este viața noastră reală, se deschide și devenim alții: trăim experiențe pe care ficțiunea ne face să ni le asumăm.” Ce face Micaela din clipa în care începe să-i tălmăcească pe autorii ei dragi Eça de Queiroz, José Saramago, Erico Verissimo, Fernando Pessoa și mulți alții? Recreează lumi, trăiește împreună cu autorul cărții traduse
Între memoria ei și uitarea noastră by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/3990_a_5315]
-
victimizat, deoarece recunoașterea lor ar fi dovada că regimul se consideră vulnerabil. Se folosesc drept argumente cele mai in-time detalii biografice, care, dacă nu sunt murdare, vor fi interpretate murdar. Pentru scriitori, lucrurile sunt simple: le este suprimat dreptul la ficțiune prin interpretarea forțată a oricăror fapte imaginate și a tuturor personajelor într-o cheie exclusiv biografică. Jdanov folosește în discursul împotriva Ahmatovei una dintre primele cărți scrise în 1922, despre poezia acesteia, de criticul Boris Eichenbaum și în care persona
Întîlnirea dintre Anna Ahmatova si Isaiah Berlin by Ioana Copil Popovici () [Corola-journal/Journalistic/16546_a_17871]
-
numele dat acestui hybris particular) pentru a încăpea în lumea copilăriei. Unul dintre pasajele de o tristețe lucidă, spectrală, care strecoară subtil sensul unei despărțiri ține de momentul în care Alice îi revelează Pălărierului că el nu este decât o ficțiune a minții ei și că depinde doar de memoria ei ca el să existe în continuare sau să fie recunoscut ca atare, așa cum în alt moment pentru a-l calma, o Alice cu două capete mai mare decât el îi
Imaginarium-ul „doctorului” Burton by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6411_a_7736]
-
pe parcursul adâncirii în capitolele Cărții de colorat pentru orbi. Ineditul acestui roman, atât cât este, vine din explorarea fictivă a propriului trecut familial, întins pe orizontală și pe verticală, ramificat și plin de goluri de informație, umplute cu fantasme și ficțiuni. O saga inventată cu bună-știință de personajul-narator Ana-Maria, urmând liniile magnetice prefigurate de multiple- și nu consecvent explicitate - frustrări: aceea a copilului vitreg și vitregit, aceea a transfugului sătul de bunăstarea depeizată a Americii, aceea a terorii comuniste și a
Cumințenia pământului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8835_a_10160]
-
Paul își detaliază o parte din viață și devine aproape dependent de această întârziere narativă a morții. Forțat de vizitatoarea neașteptată, Nori aruncă doar din când în când câte un bruion de poveste. Unde se desparte însă memorialistica orală de ficțiunea textuală, nu putem ști. Și nici deduce, prin calcul. Poate că intercalarea, destul de bucolică și de marcată alegoric, a capitolelor despre Paul și grijulia sa asistentă, Nuți, nu e decât rezultatul unui vast exercițiu imaginativ a cărui gestație coincide cu
Cumințenia pământului by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/8835_a_10160]
-
act de complezență din partea mea (de ce ar fi?) să remarc această epicizare a scrisului unui istoric literar și o îndreptare categorică spre proză. De la scenariul de istorie literară și memorialistica pitorescului cultural nu e decât un pas până la proza de ficțiune. (L-a făcut și Dumitru Micu.) Pentru cei mai mulți cititori, sau poate chiar pentru prieteni, va fi o surpriză faptul că Niculae Gheran își ia revanșa ca prozator. În numărul 2 (22) din 2007 al revistei bistrițene "Mișcarea literară", Niculae Gheran
Istorie literară în schițe satirice by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8912_a_10237]
-
Rebreanu a dezertat în tabăra lui Ilf și Petrov, transformându-se într-un comediograf. Schițele satirice din volumele Sertar și Cu Liviu Rebreanu și nu numai îl legitimează pe Niculae Gheran ca prozator, chiar înainte de apariția primei sale cărți de ficțiune, romanul Arta de a fi păgubaș.
Istorie literară în schițe satirice by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8912_a_10237]
-
în părțile următoare care analizează un caz de gelozie morbidă. Este de fapt romanul iubirii tumultuoase dintre Musset însuși ( în roman, Octave) și George Sand ( în roman, Brigitte). Autobiograficul, pe modelul celorlalte "Confesiuni", ale lui Rousseau, e abia travestit în ficțiune. Ca la Holban, și spre deosebire de Balzac, de care nu se despart majoritatea prozatorilor noștri, aici nu există decât cei doi protagoniști, fără societate. Chiar și în paginile de la început, unde avem tabloul lumii bune și debusolate din anii 20-30 ai
O referință ignorată by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/6683_a_8008]
-
ideii, reușește să creeze lumi a căror arhitectură se desprinde de sub dominația restrictivă a realului sau surmontează pedanteria studiului de idei, vădind un scriitor adevărat, Gabriel Liiceanu pare a-și fi refuzat până acum, ca pe un fruct interzis, deliciile ficțiunii. Povestea din volumul de față vine să dezmintă această presupoziție: pornind de la convenția evenimentului biografic, ea își dobândește deplina autonomie prin intruziunea unei idei. Iubirea fulgerătoare a doi tineri abia intrați în viață reiterează, neașteptat, dar într-un anume sens
Povești la prima vedere by Cristina Cioabă () [Corola-journal/Journalistic/7765_a_9090]
-
tineri abia intrați în viață reiterează, neașteptat, dar într-un anume sens inevitabil, povestea arhetipală: Tristan și Isolda. Crinul, simbol al purității, dar și posibilă esență a otrăvii aducătoare de moarte, este chiar întruchiparea ideii. Mireasma lui amețitoare configurează spațiul ficțiunii, care se substituie realității din momentul în care personajul are intuiția că iubirea sa nu se poate împlini cu adevărat decât prin moarte. Mitul este resuscitat și devine viu doar în preliminariile gestului ultim, altminteri de o naivitate cuceritoare (să
Povești la prima vedere by Cristina Cioabă () [Corola-journal/Journalistic/7765_a_9090]
-
este tot atât de tragică ca cea a "sabiei de foc vâlvâitoare" ce-i închidea paradisul nu doar primului om, ci și băiatului de 14 ani care pășește acum în lume însoțit de mireasma tare a primei decepții. Pentru Adriana Bittel, spațiul ficțiunii este un alt fel de acasă pe care tânăra studentă din povestea ei îl descoperă, într-un moment impus parcă de o voință dinafară. Povestea nu este propriu-zis a unei iubiri, ci a unei dezvăluiri. Pânzele nonfigurative ale pictorului Ludi
Povești la prima vedere by Cristina Cioabă () [Corola-journal/Journalistic/7765_a_9090]
-
ca o relicvă este de fapt pecetea unei lumi ce a dispărut din realitatea imediată, pentru a se instala definitiv în cea interioară. Plonjând încă din primele rânduri în irealitate, Ana Blandiana aduce la lumină zona cea mai pură a ficțiunii - dimensiunea ei lirică. Povestea îngerului ce se simte în mod fatal atras de lumea omului, refuzând astfel privilegiile zăbavei în spațiul "rece", lipsit de dramatism al realităților imateriale, este de fapt o meditație în marginea inacceptabilului suferinței. Privilegiind, prin folosirea
Povești la prima vedere by Cristina Cioabă () [Corola-journal/Journalistic/7765_a_9090]
-
adevărat amestec din Bombay." (p. 104). Istoria complicată a familiei îl apasă, subliniind suprapunerile sociale, naționale și istorice ce ii corup identitatea. Deși da numeroase detalii cu privire la strămoșii săi, are îndoieli cu privire la adevărul povestirilor auzite în copilărie, considerându-le doar ficțiuni repetate cu nemărginita plăcere de rudele sale. Sunt narațiuni supraîncărcate în stil indian, abundând de versiuni alternative, prin care fabulatori cu o îndelungată tradiție își conturează o biografie diferită, măi aleasă, "auto-mitologizantă". Moraes, dimpotrivă, are plăcerea de a submina legendele
ORASUL PALIMPSEST by Pia Brînzeu () [Corola-journal/Journalistic/18077_a_19402]
-
procedează unii operatori TV care, după ce filmează ce se vede deasupra mării, se scufundă cu aparatul în mână și oferă, în continuare, imagini din mediul acvatic). în orice caz, nu dispariția lui Simion în întunericul vagonului de tren (într-o ficțiune, prin care el își figurează poate propria lui moarte) conferă valoare povestirii. Frumusețea ei constă în înregistrarea de către autor a modului cum viața (și nu el) parodiază o relație conjugală, în amestecul (rusesc) de comedie și dramă. Cronica trăirilor diafane
Ioan Groșan și problema nemuririi sufletului by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16837_a_18162]