7,087 matches
-
pe ultimul loc. Tulbutări grave de integrare socială, datorate și faptului că a fost alintat excesiv pînă la vîrsta de 5 ani. Devine un mic tiran. Nu i se permite acest comportament și de aceea se retrage în o lume imaginară. Pe măsură ce diferența dintre lumea reală și cea imaginară este din ce în ce mai mare apare necesitatea consumului de alcool. Se blochează în o stare defensivă, blocînd în acest fel viața sentimentală și spirituală a persoanei respective. Scade sistemul imunitar, toată viața a avut
A fi creştin by Rotaru Constantin [Corola-publishinghouse/Science/498_a_778]
-
datorate și faptului că a fost alintat excesiv pînă la vîrsta de 5 ani. Devine un mic tiran. Nu i se permite acest comportament și de aceea se retrage în o lume imaginară. Pe măsură ce diferența dintre lumea reală și cea imaginară este din ce în ce mai mare apare necesitatea consumului de alcool. Se blochează în o stare defensivă, blocînd în acest fel viața sentimentală și spirituală a persoanei respective. Scade sistemul imunitar, toată viața a avut răceli la plămîni, la gît. Tînăr de 23
A fi creştin by Rotaru Constantin [Corola-publishinghouse/Science/498_a_778]
-
este vreo rudă mai îndepărtată. Din pragul basilicii Santa Maria mi se părea că cerul e din ce în ce mai albastru, fie din pricina contrastului cu zidurile fumurii, fie pentru că îmi aminteam de o altă poveste. Se spune că dacă unești cu o linie imaginară bisericile din Randazzo dedicate Fecioarei Maria, desenul astfel obținut este similar constelației Fecioarei. Pentru cine vrea să încerce să vadă dacă așa stau lucrurile, imaginea cerului prinsă în piatra de la Randazzo e dată de Santa Maria della Misericordia, Santa Maria
[Corola-publishinghouse/Science/84984_a_85769]
-
experiența monahală, complexul arhetipal al dialogului cu divinitatea), Liviu Rebreanu (prezența catalitică a lui I. L. Caragiale în nuvelistica autorului Răscoalei, metaforele timpului citite prin Schopenhauer, ciclicitatea, hazardul, violența, moartea - „tulburătoarea chemare a tenebrelor” și neliniștea sufletului scindat), Camil Petrescu (Morfologii imaginare în „Rapid Constantinopol-Bioram”), Mihail Sadoveanu („psihoza întunericului și nedesimulatul complex al tenebrelor”, vânătoarea ritualică), E. Lovinescu (rezistența structurală la angoasă), Mircea Eliade (iubirea orientală și iubirea occidentală în Maitreyi, citite prin Meister Eckhart și Kierkegaard), Rilke, Lucian Blaga și Ștefan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285815_a_287144]
-
fondator al Asociației Culturale CLUB 8 din Iași (2003). În peisajul dinamic al comunității SF din deceniul al zecelea din secolul trecut, R. este o prezență vizibilă și semnificativă. Prin ce are mai relevant ca literatură propriu-zisă, vocabularul său (stilistic, imaginar) poartă amprenta literaturii SF anglo-saxone din anii ’80; William Gibson ar fi referința care aproximează acest aer de familie ce nu trebuie totuși confundat cu un simplu mimetism. Povestirile cele mai bune din cartea de debut (Legea talionului generalizată, Poveste
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289095_a_290424]
-
a lui Percival, Valea Cerului Senin) ficționalizează spațiile dintre franjele unui decor postatomic, posttraumatic, populat de o umanitate decrepită și mutantă. Secvențele narative, unele de mai mare amploare, au între ele legături periferice de anecdotică. Omogenitatea ținând de anecdotică și imaginar este coroborată cu omogenitatea stilistică: tăietură sigură a frazelor, simetrizare între enciclopedia de bază și cea imaginară, etalare precisă a jargonului și argoului, tranzitivitate coruptă nestrident de irizări întunecat-melacolice. Volumul mai conține digitații relativ minore de ludică textuală (Bede, Personae
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289095_a_290424]
-
umanitate decrepită și mutantă. Secvențele narative, unele de mai mare amploare, au între ele legături periferice de anecdotică. Omogenitatea ținând de anecdotică și imaginar este coroborată cu omogenitatea stilistică: tăietură sigură a frazelor, simetrizare între enciclopedia de bază și cea imaginară, etalare precisă a jargonului și argoului, tranzitivitate coruptă nestrident de irizări întunecat-melacolice. Volumul mai conține digitații relativ minore de ludică textuală (Bede, Personae), de satiră ucronică (Țară în carnaval) sau de transfer mimetic (Insula viermilor). Culegerea Despre science fiction (2001
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289095_a_290424]
-
asigurat de esențe foarte pământești și, iarăși, balcanice, precum mărgeanul, rodiul, portocalul, șofranul, nardul, măslinul ș.a. Poeme în limba păsărească (1936) se așază pe fundamentul folcloric și mitic din Balcani, având ca „locații” lirice Epidaur, Egina, Cipru și ca personaje imaginare pe Melia, Afrodita, Lotis, Elados, o sumedenie de nimfe și oceanide. De altfel, crezul poetului e, până la un punct, parnasian: el afirmă că poezia nu e sentiment, nu e cunoștere, ci tehnică, ceea ce înseamnă că arta poeziei ar reveni la
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287955_a_289284]
-
aceste "limburi" ("limbes"), aceste "aurore [ce]-ncarcă pădurile acestea" ("aurores [qui] chargent ces forêts"), aceste "flori de apă drept pahare" ("fleurs d'eau potir verres"), decît la extinderea realului pînă la ceva mai semnificativ, prin absorbirea stărilor sau a ființelor imaginare? În neîmplinirea caracteristică a acestor existențe chiar, se cuvine să vedem rezultatul unei uimitoare metode savante. La fel, geometrul, în cursul investigărilor lui, se-ndreaptă instinctiv către punctele singulare ale curbelor particulare pentru a deduce din ele adevăruri care-1 informează
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
deja, de vreo câțiva ani buni, a doua noastră casă. El conține o dimensiune proiectivă, o realitate a imaginației la care în urmă cu ceva timp nu puteam decât visa. Spațiul virtual ne-a completat existența, a dat consistență proiectelor imaginare, a făcut posibilă joaca și căutarea de informații până la epuizarea fizică a internautului. E, bineînțeles, ca toate cuceririle tehnologiei, o minune și un blestem în același timp. Spațiul virtual, cu informațiile și motoarele sale de căutare neobosite, este, în același
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
cu tupeu, ținuți sub papuc de mame dominatoare sau de neveste certărețe, mimează un fel de superioritate scârbită atunci când vine vorba de promovarea unei femei. Se înțelege, de promovat le promovează ei doar pe cele care merită încălecate, real sau imaginar, și le sacrifică rapid, ca băieți deștepți ce se află, imediat ce dau de belea, sau le pun lor în pericol pozițiile, care, natural, li se cuvin. Executarea Monei Muscă, căreia începuse să-i miroase a Cotroceni, bălăcărirea lașă a Monicăi
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
în aer", virtuale, nu a făcut decât să amâne și să adâncească criza izbucnită anul trecut). Pe scurt, capitalismul e extrem de inconfortabil și nedrept, mai ales cu proștii și cu leneșii. Când comunismul a apărut ca un fel de soluție imaginară la răul economiei de piață, esența sa, rămasă neschimbată și azi, era de "doctrină a resentimentului". Adresându-se nevoiașilor needucați din fabrici și de pe ogoare (deci nu leneșilor, precum stânga contemporană!), comunismul marxist, transformat în drog partinic de Lenin și
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
fericită inventatorului programului Photoshop!), stârnind, de pe orice suport posibil, gânduri necucernice (dacă nu chiar pohte animalice!), atât gherțoilor în salopete, cât și mocârțanilor în Armani. A stors, cu aplomb, lacrima chivuțelor, și a rezistat, sfidător, laserelor ucigașe, esență de torturi imaginare, lente și dureroase, ale șeptelului de starlete dornice să-i ia locul. A fost, pentru femeia română medie, posacă și nefericită, cocârjată de munci, suptă de vlagă, ofilită de copii și ignorată de bărbat, raza de soare și icoana dătătoare
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
pacificării întregii regiuni. Palestina deține, prin orașul Ierusalim, o importanță deosebită pentru Islam. Așa după cum se cunoaște, încă de la începuturi, musulmanii și-au îndreptat inițial rugăciunea spre Ierusalim. Abia după Hejira, aceștia s-au orientat spre Mecca. Apoi într-o imaginara călătorie nocturnă profetul islamic Muhammad a zburat de la Mecca la Ierusalim pe spinarea calului sau Al Buraq de unde și-a luat zborul spre cer (de pe locul în care se află acum moscheea numită Cupola Stâncii de pe Esplanada fostului templu iudaic
[Corola-publishinghouse/Science/84948_a_85733]
-
privitor, pictor ori cine asista la scenă. Și asta nu se potrivea, a Înțeles Faulques. Nu teroarea trebuia s-o reflecte fața bărbatului În pragul morții. Dacă nu-și privea călăul, ci martorul, aparatul devenit pensulele și privirea pictorului, ochiul imaginar care se pregătea să asiste la moartea lui atât de impudic, expresia condamnatului nu putea reflecta groaza, ci indignarea. O surpriză indignată era nuanța exactă. Firește. Era În pijama, tocmai Îl scoseseră din casă, ciufulit, cu urdori la ochi, În fața
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
de a evada din lume e atât de radicală, de irațională și de... totalitară (aspirația, resemnarea de a trăi sub dictatură!), Încât respinge orice formă de dialog. Cuvintele nu mai vor să se supună realității - nici măcar aceleia, fictive, a universului imaginar -, intrând Într-un fel de grevă a expresivității: parcă ar dori să-și recapete sensurile seci, lipsite de orice expresivitate, ale articolului de dicționar. Sinucigașul violentează și, În cele din urmă, anulează Însăși motivația scrierii jurnalului. Tot statisticile (dar și
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
ce migrează inconștient sentimentele. Filtru negru În fața invaziei negativității, acesta doar amână o sentință care fusese luată de la bun Început. Asaltat de incertitudinile, uimirile și spaimele cotidiene, Drieu nu uită să consemneze, cu o minuție Înfricoșătoare, toate maladiile, reale și imaginare, de care suferă: „... boală a inimii, vai, destul de avansată, braț anchilozat, boală a ficatului, hemoroizi, hernie.” Și cu toate acestea, câteva rânduri mai jos scrie plin de avânt: „Viața aparține pasionaților, celor lipsiți de măsură”. S-a glosat enorm pe
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
loc al izolării, al meditației, al lecturii, dar și al fantasmelor sexuale) intimul se vede exilat dintr-un spațiu definibil Într-o realitate mai degrabă teoretică: pagina de hârtie. „Vibrație materială”, cum o numește Philippe Starck 17, intimul e transferul imaginar al spațiului protector, al casei, Într-o Ithacă interioară, spre care scriitorul se Îndreaptă tânjind și ezitând În același timp. Totodată, ar fi o greșeală echivalarea intimității cu o simplă formulă spațială - după cum reducerea la aspectul mental ar priva-o
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
central”, a „eroului”, a „protagonistului” - În fond, a ființei fictive În care se metamorfozează el Însuși prin actul redactării. Această caracteristică s-a păstrat În aproape Întreaga istorie a jurnalului, devenind chiar una din trăsăturile sale distinctive: prezența În centrul imaginar al romanului, la Întretăierea secvențelor narative și a celor temporale, a unui autor cu o voce, dar fără chip. Autoportretul perfect conturat - adică așa cum Îi cunoaștem din literatura clasică - presupune existența unei „forme ficționale organizate”1, a unei intenționalități de
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
diverse grade de dezvoltare între normal și patologic (Yung și Maslow). În cadrul terapiei și prin activitatea de observare a comportamentului general ne confruntăm cu două forme de manifestare: o categorie de autiști agitați, irascibili, negativiști, turbulenți care au pe plan imaginar unele experiențe care-i obsedează, îi fac temători de cauze fictive, și o altă categorie de autiști calmi, inactivi, docili, contemplativi, absenți, cu o trăire idilică de consolare. Ambele categorii prezentate au și elemente comune: * prezintă tulburări de somn-veghe sau
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
în principal, specificul gândirii lui și interdependența între gândire și imaginație; însăși combinările se fac după o schemă logică, dar la debilul mintal se exprimă în formă intuitiv-concretă și adesea nu sunt în raport cu necesitățile activității, la acesta predomină visarea; lumea imaginară este totodată o modalitate de a fi, iar educatorul are sarcina de a conduce fantezia lui către aspectele pozitive; se urmărește crearea unui cadru în care el să poată dezvolta riguros gândirea sa (convergent = unul sau mai mulți stimuli ce
Articole şi cuvântări by Veronica Bâlbâe () [Corola-publishinghouse/Science/330_a_1276]
-
73-77; I. Zamfirescu, Drama istorică universală și națională, București, 1976, 292; V. Brădățeanu, Viziune și univers în noua dramaturgie românească, București, 1977, 278-283; Mancaș, Teatrul, 196-197; Ciompec, Motivul, 232-234; Sultana Craia, Visul germinal, LCF, 1979, 32; Sorin Titel, O lume imaginară și exotică, RL, 1980, 7; D. Micu, Valențe ale fantasticului, LCF, 1980, 10, 11; Aurel Sasu, „Te iată iarăș singur”, ST, 1980, 5; D. Micu, La „rădăcini”, RL, 1981, 14; G. Muntean, Valorificarea modernă a etnosului, RL, 1982, 22; Paleologu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285344_a_286673]
-
oricît de multe direcții ar fi luat cursul istoriei, nu ar putea corespunde realității; textele S.F. sînt pline de asemenea exemple. Numeroase romane conțin ceea ce am putea numi "dublă ficțiune"; în acest caz, autorul introduce elemente și personaje care sînt imaginare chiar în cadrul imaginar de bază al textului. Ceea ce vreau să subliniez este faptul că, deși percepem diferența între ceea ce găsim în operele literare și ceea ce întîlnim în realitate, nu considerăm că sîntem mințiți. Patricia Waugh (1984:87-114) dedică un capitol
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
sînt nemulțumiți cînd nu pot stabili cu ușurință dacă un eveniment sau personaj este real ori inventat, iar alții sînt nedumeriți. De exemplu, Drusilla Modjeska, în cartea sa Tăticul, o biografie a mamei ei, afirmă că a inclus numeroase evenimente imaginare, și a modificat anumite trăsături ale personajelor. Nimic nu trebuie luat ca atare". Însă ea spune de asemenea că romanul său nu este un text literar, ci "un amestec de real și imaginar, biografie și ficțiune" (Modjeska 1990:317). Această
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
de realitate...". Ambele genuri, realist și fantastic, văzute în contrast cu discursul istoric, se disting prin absența obligativității ca afirmațiile să fie adevărate sau cel puțin veridice. În acest sens, literatura este privilegiată; cititorii sînt dispuși să colaboreze cu autorii, acceptînd caracterul imaginar al textelor. Însă nu întotdeauna acest privilegiu este necondiționat, iar imaginarul nu a fost întotdeauna considerat inofensiv. În orice caz, conceptul de "ficțiune", binecunoscut în ziua de azi, are la rîndul său o lungă istorie non-ficțională. Bok (1978:207 n
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]