7,774 matches
-
Tu, prin marea Ta milostivire, îngrijește fragilitatea mea, ai grijă de slăbiciunea mea, fă-mă să văd care sunt propunerile pe care trebuie să le iau pentru a-Ți arăta bunăvoința mea de a-Ți fi plăcut Ție”. Din această mărturisire se naște rugăciunea penitențială: „Doamne, știu că ceea ce am făcut nu este doar un prejudiciu adus Ție, fraților mei, persoanelor pe care le-am rănit, instrumentalizat, dar este și o ofensă adusă Ție, Tată care m-ai iubit, m-ai
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
pe care le-am rănit, instrumentalizat, dar este și o ofensă adusă Ție, Tată care m-ai iubit, m-ai chemat”. Este un act personal: „Tată, recunosc și nu voi mai vrea niciodată să fac... Tată, am înțeles că...”. O mărturisire făcută astfel nu ne plictisește niciodată, deoarece este mereu diferită; de fiecare dată ne dăm seama că apar diferite rădăcini negative în modul nostru de a fi: dorințe dubioase, intenții greșite, sentimente false. La lumina puterii Pascale a lui Cristos
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
în grad de Cavaler, grad A, în anul 2000 și Meritul Cultural în grad de Ofițer, grad A, în anul 2010; Cetățean de onoare al municipiului Piatra Neamț din anul 2005. NOTĂ Citesc, de când mă știu, cu mare plăcere, interviurile, dialogurile, mărturisirile scriitorilor, ale artiștilor în general. Uneori/ de cele mai multe ori/ descopăr acolo esență de artă, esență de viață. În același timp știu că aproape toată arta este autobiografică, că nu poți despărți niciodată la modul abrupt viața de artă, de literatură
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
mă uitam prin cărți. Poate ar fi trebuit să mă rușinez că veneam prea des, însă am avut multe de învățat, ca martor tăcut al acelor seri deloc optimiste, despre poezie și moralitate, despre comunism și libertate. Ca să fac o mărturisire, cred că abia după moartea lui Aurel (și după înăbușirea revoltei anticomuniste) am început să scriu cu adevărat, deși făceam exerciții de multă vreme. La un moment dat, în preajma debutului în presa literară, căutai / căutam de zor un pseudonim care
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
această împărțire pe "generații" și grupuscule literare era folosită în "procesul de urmărire", ajutându-i foarte mult pe cei care urmăreau "fenomenul" să-i aibă sub control, ca într-un insectar, pe scriitori...! Crezi că a premeditat cineva acest lucru? Mărturisirea respectivului securist încearcă să reacrediteze ideea că odioasa instituție lega și dezlega totul în țară, așadar, și revoluția din Decembrie 1989, cerînd astfel o nouă legitimare istorică. Dacă au programat ceva în cultură, asta n-a fost decât mediatizarea impostorilor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
observat cum mulți spun că au simțit de mici copii o chemare spre poezie, inventând diverse variante de "cățeluș cu părul creț", că datorită bibliotecii tatălui, sau datorită profesoarei de limba română... etc. Așa o fi, dar mie astfel de "mărturisiri" mi se par construite, artificiale. Cred, dar nu sunt sigur, că am ajuns la poezie, prinzând curaj să pun pe hârtie anumite gânduri și mai ales la un moment dat, să am tupeul să le arăt altor oameni. De asemenea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
îmbălsămare? Ce-nsemnează "vinul, untul de lemn și tămâia" pe care preotul le toarnă peste mort, dacă nu, neînsemnatele noastre "aromate", cu care ar fi fost uns și îmbălsămat Domnul? Ce-nsemnează "pământul" pe care-l aruncăm peste mort, dacă nu o mărturisire, un "simbol" și o scuză înaintea lui Dumnezeu că " Doamne! noi mărturisim înaintea Ta fiindcă nu avem morminte săpate-n piatră că suntem noi tot "pământ" și-n pământ ne întoarcem? Iartă-ne, deci, că ne abatem de la ... tradiție! Va să zică
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
moarte. Aceștia înmormântează pe morții lor în gropi adânci, după ce îi învelesc mai întâi la piept. După terminarea ceremoniei de înmormântare femeile își vopsesc obrazul cu negru și se bocesc timp de douăzeci și patru de ore. Vitzipitzii. Religia Mexicanilor, prescriind penitența, mărturisirea (spovedania) în public a greșalelor și expiațiunile, adică spălarea păcatelor, recunoaște implicit existența unei alte vieți și nemurirea sufletului. Ceremonii la moarte. Preoții cântă imnuri funebre. Din când în când ei ridicau în sus corpul mortului, pe când se sacrificau victime
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
care a abandonat-o spectaculos acum câțiva ani, ca să călătorească, să trăiască în străinătate și să scrie despre destinații exotice. La sugestia unei prietene comune, i-am dat, la un moment dat, add pe Facebook, unde ne-am făcut reciproc mărturisirea că ne simțim ciudat să începem mesajele cu „Salut, Brăduț“. I-am scris după ce aceeași prietenă mi-a atras atenția, prin octombrie 2010, asupra unui experiment pe care tizul meu îl făcea pe Facebook. „S-a decis să-și schimbe
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
nevoie a comunicării. Sunt ale celor care au supraviețuit calvarului dar, mai ales, ale urmașilor lor. Este firesc ca ele să interfere, după cum la fel de firesc este faptul ca după timpul trăirii să apară și să prindă glas și celălalt, al mărturisirii. Eram la începutul lui martie 1944, în Noua Suliță. De aproape două luni frecventam grădinița de copii din acest orășel, altădată la granița dintre fosta Bucovină austriacă (până în 1918) și Basarabia propriu-zisă. Intrasem în „grupa mare” sub protecția fratelui cu
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Gheorghe Macarie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1705]
-
economia acestui text gnostic. Ea face figură de inițiată privilegiată a lui Isus, „cu un cap spiritual” deasupra apostolilor bărbați. Prin intermediul unei viziuni speciale, a intrat în posesia unor „taine unice”, pe care nimeni în afară de ea nu le cunoaște, după mărturisirea lui Petru. În al doilea rând, trebuie subliniat conflictul dramatic cu Petru, conflict care îmbracă o semnificație simbolică. Petru, recunoscut ca șef al apostolilor în evangheliile canonice, este contracarat de Maria Magdalena, văzută ca inițiată în tainele cele mai secrete
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
E vorba despre unul dintre cei doisprezece aleși, prezent la cină. Ucenicii intră imediat în panică, arătându-se ofensați. Marcu folosește o expresie foarte grăitoare, heis kata heis („pe rând, unul după altul”), pentru a reda vălmășagul general stârnit de mărturisirea Domnului. Toți se simt vizați, toți încearcă să se disculpe. Acel Meti ego trebuie înțeles nu ca o dezmințire, ci ca o mirare dubitativă: „Sper că nu eu!” De obicei, se traduce prin: „Oare nu eu?”, ceea ce confirmă ipoteza unei
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
fără nici o urmă de toleranță și înțelegere. Teologizarea temei trădării merge mână în mână cu această campanie de efectivă diabolizare. Pentru Ioan, Isus știa din capul locului că unul dintre apostoli Îl va trimite la moarte (6,64-71). El face mărturisirea după o predică ținută în sinagoga din Cafarnaum despre împărtășirea cu trupul (exact: „carnea”) și sângele Său întru dobândirea vieții veșnice. Predica scandalizează, stârnește împotriviri și apostazii: Dar unii dintre voi nu cred (căci Isus știa de la început cine sunt
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
o insurecție armată, Isus se lasă crucificat, spre stupefacția și disperarea lui Iuda, care abia atunci pricepe adevărata „culoare” a mesianismului Învățătorului: una spirituală, în nici un caz politică. Dar e prea târziu. Sinuciderea rimează pentru De Quincey nu doar cu mărturisirea și, simultan, cu ispășirea unui eșec, ci și cu împlinirea unui destin eroic, în felul său. Iuda se manifestă de la începutul până la sfârșitul carierei sale ca un patriot fanatic, un activist energic, păcălit și răpus tocmai de acest fanatism al
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
nu ni s-a păstrat. Conținutul lui poate fi reconstituit parțial după una din cele două versiuni latine. Apocalipsa lui Pavel este primul text creștin care vorbește despre soarta sufletului individual după moarte și despre judecata individuală, luând ca pretext mărturisirea apostolului Pavel din 2Corinteni: „Cunosc un om în Cristos, care acum paisprezece ani - fie în trup, nu știu, fie în afară de trup, nu știu, Dumnezeu știe - a fost răpit în felul acesta până la al treilea cer. și-l știu pe un
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
lui Stăniloae au fost deja făcuți. Ceea ce îmi propun în acest text este să punctez și să trasez cu o înțelegere deopotrivă istorică și teologică fondul patristic al gândirii lui Dumitru Stăniloae, pornind de la traducerile, introducerile, lucrările și câteva dintre mărturisirile sale. Într-o primă parte, voi trece în revistă autorii foarte vechi de care s-a ocupat. Apoi, voi zăbovi asupra a patru „segmente” patristice dragi inimii sale: Filocalia; Pseudo-Dionisie Areopagitul, Maxim Mărturisitorul și Grigore Palamas. În final, aș dori
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
segmente” patristice dragi inimii sale: Filocalia; Pseudo-Dionisie Areopagitul, Maxim Mărturisitorul și Grigore Palamas. În final, aș dori să punctez idiosincraziile și „scăpările” sale voluntare sau involuntare. Într-un interviu din anul 1989, publicat într-o revistă italiană, Stăniloae făcea această mărturisire: Sfinții Părinți mi-au dezvăluit înțelegerea profundă și completă a lui Dumnezeu și căldura vieții întru El. Teologia și filozofia, pe care le-am studiat în tinerețe, mi-au format o anumită sensibilitate capabilă să exprime modul de a gândi
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
naționalist și apărător al tradiției mistice bizantine. Crainic a fost cel care a introdus, din anul 1926, în programa de învățământ teologic a Universității din Chișinău o materie ce părea stranie în ochii colegilor săi: „mistica ortodoxă”. După propria-i mărturisire, directorul Gândirii i-ar fi descoperit pe Pseudo-Dionisie Areopagitul, Maxim Mărturisitorul și Ioan Damaschinul la Viena, în 1920, prin intermediul volumului Mistica bizantină, scris de poetul... dadaist Hugo Ball183. În 1926, el începe să predea „mistica” la Universitatea din Chișinău, sub
[Corola-publishinghouse/Administrative/1996_a_3321]
-
suferea de insomnie lângă destinele țării". La 1 februarie 1937, Lucian Blaga este numit din nou consilier de presă la Legația României de la Berna. Numai până la 8 ianuarie 1938. O perioadă scurtă, dar la fel de bogată - timp împărțit, după propria-i mărturisire, între "diplomație și dracul creației". Și, desigur, ar fi continuat să rămână la Berna, dacă n-ar fi intervenit o inițiativă a lui Octavian Goga, ajuns în acel moment prim-ministru: aceea de a-l face subsecretar de stat în
Lucian Blaga, diplomatul by Lia-Maria Andreiță () [Corola-journal/Journalistic/8358_a_9683]
-
Alexandru Paleologu, de pildă, se poate urmări demonstrația existenței unei asemenea vocații convergente: "Alexandru Paleologu declară din capul locului că nu se socotește critic literar, ci doar un maniac al lecturii, nepretinzând la cărturăria științifică ori la exhaustivitatea bibliografică. Sigur, mărturisirile lui trebuie luate cum grano salis, dată fiindu-i plăcerea paradoxului niciodată dezmințită. Recunoaște că n-a citit o groază de lucruri, ba chiar își dă cu părerea despre cele necitite. Despre teatrul lui Iorga susține cu candoare: ŤEste exclus
Câteva piese de rezistență (VII) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7359_a_8684]
-
să mor de foame decât să fac așa ceva... Nu am fost niciodată tentată să mă culc cu cineva pentru nu știu ce sumă de ce bani, deși am avut destule oferte [...] nu am făcut altceva decât să vorbesc cu clienții și atât...”. Din mărturisirile fetelor intervievate putem conchide că, cel puțin sub acest aspect, părerile lor sunt Împărțite, variind de la mulțumire de sine și acceptare până la repulsie și dezavuare, tolerarea clienților și a comportamentului lor fiind În acest caz doar un compromis inerent statusului
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
fete care nu merită să stea acolo. Fete deștepte care pot mult mai mult de atât, adică pot avea o meserie morală. Asta mi se pare o meserie imorală. Este condamnabilă deși scoți bani mulți...”. Însă, după cum reiese din continuarea mărturisirii ei, viața de noapte constituie un veritabil refugiu pentru cele care, din diferite motive, sunt incapabile de o integrare socială mai adecvată: „... dar sunt și fete pentru care asta este singurul lor mod de supraviețuire pentru că altceva nu mai pot
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
palinodii. Falsa ardoare a dat naștere la scene mari, demne de o mare literatură. Dacă cei care le-au trăit ar fi ținut fie și un jurnal, sau pur și simplu și le-ar rememora astăzi, scriind amintiri sau făcând mărturisiri literare, am putea astfel înțelege multe din enigmele timpului. De ce, de pildă, cutare scriitor se ridica împotriva chiar a celui care îl apăra în ședință publică de atacurile spiritului primar agresiv, zicînd: "Tovarășe... pe ce drum vrei să mă împingi
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
oameni parcă i-ași fi văzut ieri. Eî bine, am sfârșit prin a rămâne prieteni, vreau să spun că n-a devenit nici unul dușmanul meu înverșunat, după câte figuri le-am făcut la toți. Dar fiindcă cititorul așteaptă de la noi "mărturisiri" literare, e cazul să povestesc că unul din ei era critic literar și că, în clipa când i-am dat să citească acea versiune a primului volum din Moromeții, pe care mă hotărâsem eu în iarna anului 1955 s-o
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
mâna la ochi, emisiuni pentru ilustrarea ideilor și necesităților curente ale timpului, la radio, televiziune și în manualele didactice. Mi se face frig când mă gîndesc! Hotărât, trebuie să iau măsuri, să-mi scriu eu însumi încă de pe acum "amintirile", "mărturisirile" ețetera. Nu e nici o glumă! UN SEMN DE ÎNTREBARE În viața noastră, dincolo de faptă mai e ceva, și e aproape totdeauna prea târziu, când ne dăm seama, să mai realizăm, pentru împlinirea noastră, acest ceva pierdut... Nu ne-am născut
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]