8,293 matches
-
prin memorabilul său studiu Detractorii lui Caragiale, în care nu e, acum după 52 de ani, nimic de schimbat, nici de adăugat. Dar cele două fraze citate adineauri sunt nedumeritoare. Din prima ar fi părut să reiasă că zeflemeaua, în speță a lui Caragiale, arăta (și râdea de) o lume care-și greșise „suportul”, hai să-i zicem și noi „energetic”. Adică, așa cum știam noi mai demult, comicul caragialesc satirizase „formele fără fond”. Dar nu ! Fraza imediat următoare ne informează că
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
în forma ei artistică, latura comică, pe care o căutăm, care ne distrează, ne amuză. Dar fenomenul există virtualmente acolo, cu această putere, cu această colosală potențialitate. Asta mi se pare că trebuie subliniat în ce privește marea artă comică și, în speță, la Caragiale. Această putere colosală pe care o are revelația abisalității și luciditatea cu care această abisalitate este surprinsă. Acuma, e adevărat că mai recentele comentarii despre Caragiale, respectiv cartea lui Elvin, a lui I. Constantinescu, a lui Al. Călinescu
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Manon și Des Grieux, culeasă în Balade vesele și triste, e plină de „acele ecouri nelămurite” și „acea brumozitate” de care vorbea Ibrăileanu. Dar în parodii Topîrceanu se apropie efectiv de marea poezie. Bineînțeles, când înseși modelele aparțin acesteia, în speță Arghezi, Goga, Homer și Dante (acesta nu figurează în Parodii originale, fiind anterior și cules în Balade vesele și triste, și stând probabil la originea parodiilor). Dar aș îndrăzni să afirm că, în parodiile după poeții nu „mari”, dar buni
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Michelangelo sunt structuri concrete, pe când structurarea «teoretică» a lumii într-un sistem filozofic este pseudo-structură, fiindcă e inadecvată” (ibid., vol. 1, p. 295). După concepția substanțialistă, geniul nu trebuie să fie o excepție, omul de geniu nu e de o speță diferită, ci e tipul adevărat al omului normal. A nu fi geniu e o infirmitate. Dar, pe de altă parte, o mai mare atenție dată concretului și valorilor de substanță ne-ar revela o mai mare cantitate de geniu pe
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
atunci, că aforismul poate fi și un element al poeziei. Cartea postumă a lui Marius Robescu ̀ mi confirmă această părere. Asta are în definitiv importanță numai pentru mine și ar fi grotesc să-mi revendic vreun merit, care în speță e nul. Dar însemnat ̀ îmi pare că Robescu a dus în această carte până la ultima consecință un dat al său funciar, o atitudine intelectuală și etică, obținând chintesența propriei poezii prin ceea ce el însuși numește aici în câteva locuri
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Îi raționalizează oarecum gestul și comportamentul, dar Îl și descalifică moral de la bun Început. Iuda nu apare, așa cum e descris În evanghelii, ca un ucenic à part entière până la un punct, sincer devotat Domnului, ci ca un turnător de joasă speță, În solda Sinedriului, fără nici o legătură cu mesajul cristic. În fine, Evul Mediu va construi o adevărată biografie a lui Iuda, care merge de la naștere până la moarte, biografie calchiată În bună măsură pe mitul lui Oedip. PASAJ RETRAS Citim Într-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
este cel mai mare dușman al tău și al nostru”, Îi spune pe șleau. Trebuie să-L predai, trebuie să-L elimini, pentru a-ți recăpăta liniștea dinainte. Nici vorbă să fie Fiu al Dumnezeu, e un impostor de ultimă speță, un arogant, care-și bate joc de voi și În primul rând de tine. În plus, El Îi Împinge pe oameni să-și trădeze natura, datinile, familia etc. Un asemenea mesaj nu poate veni de la Dumnezeu. Într-un cuvânt, Încheie
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
20); „brațul lui Dumnezeu” (Is. 63,12). Semnificația logion-ului: lectură intertextuală La un prim nivel de lectură, conflictul Isus-farisei trimite la conflictul Moise-Faraon, dar sensul teologic diferă. Într-adevăr, atât Isus, cât și Moise fac minuni. Fariseii și egiptenii (În speță Faraon) rămân Încremeniți pe pozițiile lor. Refuzul, obstinația, Încăpățânarea desfid evidența miracolului. În cazul egiptenilor, Dumnezeu este cel care le Împietrește deliberat inimile; În cazul fariseilor, ei Înșiși se fac vinovați de Împietrire. Pe de altă parte, În episodul vetero-testamentar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
aflați la început de carieră (Aura Mușat, Teodor Parapiru). Și aici criticul nu se mulțumește cu o cronică a cărții comentate, ci o încadrează fie în spațiul mai larg al operei (ca în cazul scriitorilor consacrați), fie în cadrul generației, în speță, optzecismul, caracterizat succint prin „prozaism acuzat, refuz (zgomotos) al întregului arsenal de efecte poetice în uz, ironie etc.”. Câteva dintre ideile din Foiletoane se regăsesc în Introducere în opera lui Titu Maiorescu (1988). Într-un stil metaforic, uneori prea încărcat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286800_a_288129]
-
foarte ingenios articulat. Ea terorizează indivizii în numele fericirii. Nu trăiește decât ca să îndrepte lucrurile, se sacrifică pentru alții până îi distruge. Notațiile prozatorului sunt fine și, în genere, povestirea este admirabil construită. Personajul generic al acestei proze ingenioase este o speță de Mitică generos, inocent, încolțit de rude, prieteni, colegi, pus să intervină pe lângă forurile administrative în chestiuni delicate, un individ, în fine, de care abuzează toți și, din această pricină, este mereu pe drumuri și, firește, mereu intră în încurcături
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285548_a_286877]
-
puțin timp, primar al Iașului. Titular, din 1 noiembrie 1923, al Catedrei de procedură civilă, spre sfârșitul anului 1929 se transferă la Facultatea de Drept a Universității din București, de unde, profesor unanim apreciat și avocat mereu solicitat ca specialist în spețe dintre cele mai dificile, se pensionează în anul 1939. Primele încercări literare și publicistice ale lui H. sunt adăpostite în paginile unor reviste centigrafiate pe care, împreună cu B. Brănișteanu, colegul său de la gimnaziul din Roman, le scoate prin anii 1891-1892
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287431_a_288760]
-
altfel, preia În unele din articolele și intervențiile sale tonuri și clișee propagandistice tipice camarilei ceaușiste, care la intervale regulate asmuțea opinia publică contra intelectualilor și creatorilor! - a fost, mai ales, lipsa totală de reacție a instituțiilor de cultură, În speță a Uniunii Scriitorilor și a Academiei Române. Ambilor președinți, cu care sunt prieten și cu care am colaborat, le-am atras atenția asupra acestui fapt, asupra necesității de a apăra valorile patrimoniului spiritual național, dar... nu știu din ce pricini, pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
fi dorit-o, dar de aici până la a afirma cu insolență și cu un zâmbet disprețuitor pe buze - acele „buze” ale unui „cap” ce Încă nu a produs valori de nici un fel! - că toate valorile acestei perioade, cele literare În speță, sunt false și că - așa cum o a firma și dramaturgul Eugen Ionesco! - aici, În Est, am trăit o „Siberie a spiritului”, e cale lungă! Sau, cum nu contenesc unii să afirme că „rezistența prin cultură” este o gogoriță, anulând cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
cheremul bolșevicilor! Nu, nu e posibil! Ei bine, da, a fost posibil și nu peste multă vreme am constatat că „Ialta” a devenit o realitate globală, noi am fost aruncați, ca un pachet incomod, poftelor rusești vechi, lui Stalin, În speță, fost aliat și al lui Hitler, iar „eliberării roșii” i-a urmat un șoc cu adevărat teribil: nu trebuia numai să plătim dezastruoase sume Rușilor ca „despăgubire de război”, dar firmele sovietice s-au implantat brutal În centrul economiei noastre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
după un dicton drag lui Goethe, „tocmai prin faptul că-l depășesc, acel fenomen, devin altceva!”. Și acest „altceva”, care ar fi „sensul, scopul” complexului aproape infinit ce este existența - ca și existența umană, pur și simplu! -, Sensul vieții, În speță, scapă, nu se supune tiranicei cauzalități, lege fundamentală a viului, a realului. „Lui”, „sensului vieții”, nu i se poate aplica deci acest instrument absolut, cauzalitatea, cu care „lucrăm” și Înțelegem tot ce este și ce mișcă și nici măcar cu „instrumentele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
girat” plecarea, lucru exploatat ulterior de Calimandric și de alți neprieteni), nu e numai autorul Cazului Argentin și al Morții lui Armand din Abanara, cărți presupuse a fi nonconformiste, dar și al unor texte de brigadă de cea mai comună speță: „Eu cu cine votez?” (27 ian.), „Mai cu zor, mai cu spor / Spre un trai înfloritor” (31 ian.) etc. Nu pot să zic decît, vorba lui Cârneci: „Fire-ai al dracului, Cicirează, de ăsta-mi fuseși!” * Am „prelucrat-o” pe
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
au fost unul pozitiv (semnat de Mircea Nedelciu) și altul negativ. Acesta cîntărește însă, se pare, mai greu, de vreme ce autoarea Dimineții pierdute i-a atras atenția că „pe mapamond, azi, se scrie o foarte bună proză de amplă respirație”, în speță roman. Ce să facă? Genul lui e „proza scurtă” sau chiar foarte scurtă, în care s-a perfecționat. Răspunsul meu a fost: „în nici un caz nu trebuie să vă schimbați genul!” L-am sfătuit apoi să „planteze” volumul și la
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
adevăr fundamental admis fără demonstrație, fiind evident prin el însuși". Nu-mi plăcea deloc, dar deloc limba germană, aceasta fiind o axiomă în cazul meu, nu știu de ce. Dar vorba ceea, Dumnezeu nu bate cu ciomagul... deși cred că în speța respectivă nu era lucrarea "Celui de Sus", ci mai degrabă a "celui de jos", care uneori își bagă coada unde nu te aștepți. Am încercat să mă mut la o grupă de engleză, franceză sau spaniolă, dar n-a fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
studiu" și era pe cale de a asigura descendența la tronul României. Am informat ambasada, vameșul Cuza a venit valvârtej în Cetatea de scaun, și-a luat prințesele și dus a fost. Acum, la Santiago, doream să știu cum a evoluat "speța", aflând că fata a născut o minunăție de băiat, că s-a măritat fără probleme, la fel ca și sora ei, și că bătrânul Cuza nu poarta pică "Principatelor Unite", având în vedere că "sângele apă nu se face". Am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
am dat bătut, fiind de felul meu din acei care "dați afară pe ușă intră pe fereastră". Director la Direcția relații externe a Camerei Deputaților era o bună cunoștință de a mea, fost diplomat. L-am sunat, i-am explicat "speța" și peste câteva zile mi-a comunicat că "s-a rezolvat", cu titlu de excepție acceptându-se vizita. M-am deplasat la Parlament, m-am întâlnit cu președintele Penades și i-am dat vestea cea bună. El însă avea o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
atât de "Partea română", cât și de "Partea uruguayană" să găsim acțiuni viabile, de interes reciproc și aici apăreau diferențele pe români nu-i prea interesau sud-americanii și, viceversa, pe sud-americani nu-i interesau românii. Plus că "undeva", și în speță la "creier", respectiv la ministerele de externe, se adunau pe computere informații centralizate conform cărora din zecile de acorduri, convenții, înțelegeri și protocoale semnate "după" (ca de altfel și de cele semnate "înainte") se alesese praful. Mecanismul era simplu și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
unui parlament. Avusese, înainte de a ajunge la putere, timp destul să-și cultive gustul natural pe care principii mediocri îl au întotdeauna pentru servitorime, prin obișnuințele contractate în vremea a douăzeci de ani de conspirații petrecuți între aventurieri de joasă speță, între oameni ruinați sau tarați, între tineri destrăbălați, singurele persoane care, în tot acest răstimp, au putut consimți să-i servească drept măgulitori sau complici. El însuși lăsa să străbată, prin lustrul de om cu bune maniere, ceva care îi
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
fire de păr de toate nuanțele posibile : ea înfățișează un munte depărtat în fund ; pe vârful lui stă un călător, iar la poale-i curge o apă mare ; dincoace de apă e un cioban, care pășunează o turmă de o speță destul de problematică ; în sfârșit, călătorul din vârful muntelui își aprinde țigara la luleaua ciobanului din vale... Ce per- spectivă ! De câte ori mă rade, o admir, căci într-adins m- așează cu fața spre opera lui - știe bine cât îmi place.” Într-
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
despică firul în patru”, „afectatul cult al adevărului” sau „ortodoxia estetică pedantă”. Într-adevăr, chiar în lucrarea de seminar cu care debutează și care deschide volumul Cronici literare sunt demontate numai anumite elemente ale structurii piesei Apus de soare - în speță, caracterele și conflictul dramatic -, dar nici acestea cu meticulozitatea dragomiresciană. Întrucâtva la fel se procedează și cu drama Letopiseți a lui Mihail Sorbul, unde atenția mai mare decurge și din grija justificării judecății finale superlative, ori cu studiile C. Negruzzi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290274_a_291603]
-
îndeosebi dece satul vostru se pustiește și sărăcește dela o zi la alta, cu toate circumstanțele? Înainte de a arăta cele prezentate de oamenii satului, trebuie să spunem că anchetatorii au primit o declarație scrisă din partea însuși cel mai incriminat în speța cercetării, domnului de pământ, contelui Josif Teleki de Szek care prezintă onor comisiei unele lămuriri, chipurile în numele țăranilor, care-l contrazic (vezi unele susțineri ale celor din Arpașul de Jos, de Sus etc.) cu scopul de a influența și a
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]