73,470 matches
-
66. Figură nr. 35, Monitorizare 2-8 noiembrie 2009 Figură nr. 36. Monitorizare 28. 10 17. 11 2009 Pagina de start menționează și oferă totodată link-urile site-urilor de susținere și trimiterile la conturile site-urilor de socializare. Este de reținut faptul că are 3.000 de membri pe Facebook, iar blogul său numără 9.000 de vizitatori unici pe zi67. Este candidatul care a apreciat că "Internetul este unul dintre canalele cele mai transparente prin care un candidat se poate
by IONELA CARMEN BOŞOTEANU [Corola-publishinghouse/Administrative/1115_a_2623]
-
procesul decizional, când vor participa în aceeași zi la referendumuri privind chestiunile europene. Până în prezent, nici alegerile europene nu s-au desfășurat în aceeași zi în toate statele membre și nici ideea unui referendum în toate statele nu a fost reținută în dezbaterile privin ratificarea proiectului de Constituție pentru Europa. Tratatul de la Lisabona face însă un pas important în această direcție prin introducerea "inițiativei cetățenești". Este astfel prevăzut ca 1 million de cetățeni ai Uniunii să aibă posibilitatea de a solicita
Despre Parlamentul European: democratizare şi democraţie by Nathalie Brack, Ramona Coman, Yann-Sven Rittelmeyer, Cristina Stănculescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1399_a_2641]
-
la punct motorul. Nu era mare lucru, ceva cu niște buloane la elice, se forfecase un bulon sau două; le-a schimbat, și în momentul când trebuia să plecăm, nu ne-au dat voie. Se primise un ordin să ne rețină acolo. Era vară; afară era o masă cu niște scaune, unde stătea un ofițer sovietic. Ne-a spus că nu e voie să plecăm, fără să ne explice ce s-a întâmplat. Ne-au ținut ca pe un fel de
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
am găsit o garnitură de tren deja formată, care din lipsa locomotivei nu a reușit să plece. Lipsa locomotivei a fost și norocul nostru că am putut pleca, deoarece acel tren era ultimul și trebuia de mult să plece. Am reținut disperarea șefului de gară, care suna neîncetat la gara Adâncata, de unde trebuia să vină locomotivă. În cele din urmă după sosirea locomotivei, ne-am urcat într-un vagon de marfă, ticsit de oameni și de obiecte și am reușit să
MEMORIILE REFUGIULUI (1940 - 1944) by Alexandrina Comandaşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/799_a_1678]
-
resimt în general femeile în demersul lor de integrare socială este diferit și mai accentuat decât cel al bărbaților. Aceștia își adjudecă ceea ce, după o expresie populară, se poate numi partea leului. În virtutea rolului său dominant în cadrul grupului, leul își reține pentru sine partea cea mai mare și cea mai bună a prăzii. Puterea leului este expresia unui raport de putere de tip patriarhal 1 care se regăsește în relațiile sociale, situație în care femeile sunt sistematic inferiorizate și aservite pentru că
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
această dihotomie corespunde celei de tipul feminin/masculin. Femeile sunt considerate mai apropiate de natură, dacă nu chiar aparținând aproape total sferei naturale, în virtutea trăsăturilor biologice care le permit să trăiască experiența maternității, să dea viață, să alăpteze. Ceea ce trebuie reținut în cazul analizei de față este poziția feministă conform căreia asocierea predominantă a femeilor cu natura într-un raport ierarhic față de cultură este atât discriminatoare în sine, prin legitimitatea suplimentară pe care o furnizează distincției public/privat, cât și prin
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
mai bine. Exercițiu: Încercați să răspundeți la următoarele întrebări: De câte ori ați fotografiat monumentele arhitectonice din propriul oraș? Dar pe cele din orașele vizitate? Ce se află reprezentat pe ambele fețe ale bancnotelor pe care le folosiți zilnic? De ce nu ați reținut acest lucru? De ce se spune „Nimeni nu a fost profet în satul lui”? Putem aplica această expresie la organizații? Organizația ca mașină sau modul mecanicist de gândire În prima dintre metaforele utilizate, Morgan asociază funcționarea unor organizații cu mașinile. Astfel
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
proprii unei funcționări naturale, organiciste a unei organizații. Din perspectiva teoriei relațiilor umane, organizațiile sunt văzute ca organisme vii care răspund unor nevoi umane după principiul: pentru a motiva indivizii și grupurile trebuie să răspunzi nevoilor lor (umane). Contribuția de reținut din acest capitol al cărții lui Morgan este aceea a asocierii ierarhiei nevoilor umane (în cazul concret al ierarhiei în cinci trepte a lui Abraham Maslow) cu diverse forme concrete de motivare la care pot apela organizațiile, în ideea de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
benefică funcționării eficiente a piețelor și dezvoltării economice locale. Țările foste comuniste ar trebui să nu mai repete vechile greșeli, învățînd din experiența țărilor avansate, în încercarea lor de articulare a unui sistem eficient. În acest sens, e bine de reținut faptul că un sector public de mari dimensiuni nu este recomandat, datorită costurilor exorbitante, birocrației și ineficientei sale. Apoi, descentralizarea nu conduce la slăbirea guvernului central, ci la creșterea eficienței acestuia. Nu în ultimul rînd, descentralizarea întărește democrația participativă, directă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
a înregistrat, în anumite condiții, unele realizări. 2) Serviciile publice sunt organizate în manieră descentralizată, autoritățile centrale avînd doar un rol reprezentativ pe plan local și exercită efectiv funcțiile privind apărarea, politica externă, politica monetară, garantarea stabilității macroeconomice ș.a. Trebuie reținut faptul că descentralizarea nu este un panaceu. Accesul la prosperitate nu se face prin simpla acordare de largi puteri decizionale autorităților locale și nu de a doua zi. Dar, se pare, că putem acredita o relație de directă proporționalitate între
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
cazuri, se fac progrese minunate". Lao Tzî spunea că poporul nu trebuie să știe cine îl conduce, iar părintele Constituției americane, Th. Jefferson, afirma că guvernul cel mai bun este acela care guvernează cel mai puțin. Printre precursorii economiei publice, reținem pe italienii Viti de Marco, Enrico Barone, precum și suedezii Knut Wicksell și Gunnar Lindahl. Remarcînd indivizibilitatea serviciilor colective, aceștia au considerat că sectorul public trebuie ghidat de dorințele consumatorilor suverani. Knut Wicksell a fost primul autor din epoca modernă care
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
metodă este calificată drept unicriterială. În aparență, ea este deci relativ simplă, dar pentru a o concretiza dificultățile nu lipsesc. Ea ține seama de o multitudine de costuri și beneficii, directe sau indirecte, comerciale sau necomerciale. Dintre costuri sunt de reținut cele de producție, cheltuielile financiare, noxe, poluări diverse, scăderea veniturilor și variația prețurilor, externalitățile negative. Dintre beneficii, metoda reține: produsele vîndute, cîștigurile de timp, vieți economisite, reduceri de cheltuieli, creșterea veniturilor și variația prețurilor, externalitățile pozitive. Chestiunea evaluării cîștigurilor temporale
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
lipsesc. Ea ține seama de o multitudine de costuri și beneficii, directe sau indirecte, comerciale sau necomerciale. Dintre costuri sunt de reținut cele de producție, cheltuielile financiare, noxe, poluări diverse, scăderea veniturilor și variația prețurilor, externalitățile negative. Dintre beneficii, metoda reține: produsele vîndute, cîștigurile de timp, vieți economisite, reduceri de cheltuieli, creșterea veniturilor și variația prețurilor, externalitățile pozitive. Chestiunea evaluării cîștigurilor temporale este destul de delicată. Ce valoare putem, într-adevăr, atribui unui cîștig de o oră pe un tra-seu de tren
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
evaziunii fiscale torpilează acțiunea de colectare a impozitelor. Deci, pe măsură ce o țară se dezvoltă, cresc și cheltuielile publice. 8) Factori politici și sociali, care pot crea o supraofertă de bunuri și servicii publice, contribuind astfel la creșterea cheltuielilor. D.I.Trotman-Dickenson reține mai mulți factori 26 ce contribuie la creșterea cheltuielilor publice, cum ar fi: abandonarea doctrinei laissez faire; apariția și răspîndirea doctrinei intervenționiste a lui J.M. Keynes; războaiele și crizele sociale; creșterea gamei de activități economice ale Statului; schimbarea mentalității populației
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
pe faptul că prelevarea este definitivă, nerambursabilă și neînsoțită de o contraprestație directă. Veniturile provenite din impozite se depersonalizează și sunt utilizate în mod diferențiat, avantajele fiind nedeterminate, în acest fel avuția socială fiind redistribuită. Un alt element ce trebuie reținut este faptul că, pe baza impozitului, Statul exercită o funcție intervenționistă în alocarea resurselor în economie, în scopul stabilizării cererii agregate. Cheltuielile publice nu sunt finanțate numai prin impozite, ci prin ceea ce se numește generic "prelevări obligatorii". Acestea reprezintă totalitatea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
a altor organisme publice decît instituțiile Statului, pre-cum și a unor organisme private care realizează servicii de natură eco-nomică și socială cu caracter specific. Consimțămîntul contribuabililor față de impozit rezultă, în principal, din legitimitatea acestuia. Drept surse de legitimare a impozitului reținem: a) Impozitul este legitim pentru că este plătit în schimbul anumitor servicii publice; b) Impozitul are legitimitate pentru că servește intervenției Statului ca agent economic; c) Legitimitatea impozitului mai rezidă în menținerea păcii soci-ale, prin atenuarea discrepanțelor sociale; d) În fine, cum spunea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
drept fiscal, unele de natură constituțională (principiul legalității, al egalității și nediscriminării fiscale, principiul necesității, anualității, universalității impozitului ș.a.), iar altele nu (principiul teritorialității, principiul neretroactivității fiscale ș.a.). Consimțămîntul contribuabililor poate cunoaște o erodare datorată unor cauze multiple, dintre care reținem: evoluția sistemelor fiscale de la preponderența impozitelor directe, mai bine percepută de contribuabili, la cea a impozitelor indirec-te, mai productive, dar care pot conduce la o "anesteziere" a plătitorilor; exagerarea în reglementări fiscale; ruptura dintre administrația fiscală, legislator și contribuabili, ca
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
scăderea veniturilor: Zona admisibilă R= Rata medie de impozitare zona interzisă Laffer nu ține seama de conjunctură, de comportamentul diferit al celor două variabile în perioade de criză sau de avînt, pe termen scurt sau pe termen lung. Ideea de reținut este, însă, aceea că, pentru fiecare conjunctură, există un optimum al presiunii fiscale. Guvernele, autoritățile fiscale în general trebuie să aibă grijă ca o creștere prea mare a ratelor de impunere să nu se întoarcă împotriva propriilor interese, datorită reacției
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
care o astfel de soluție era posibilă dacă fiecare producție publică era legată de o taxă particulară. Logica pasagerului clandestin este susținută și de faptul că cererea este foarte puternică atunci cînd costul suportat este slab și invers. Este de reținut faptul că raționalitatea fiecărui agent este fondată pe egalizarea prețului plătit de utilitatea marginală procurată prin folosirea bunului colectiv considerat. Echilibrul astfel obținut corespunde deci unui optim în sens paretian, deoarece el poate fi menținut fără a degra-da situația unuia
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
societate, s-a introdus școlarizarea obligatorie, vaccinarea obligatorie, s-au dezvoltat sisteme de educație și de sănătate publică, gratuite integral sau în parte, se subvenționează anumite stabilimente private etc. De asemenea, pot fi impuse taxe pe activitățile poluante, pot fi reținuți șoferii care conduc sub influența alcoolului, se poate interzice zgomotul în locurile private după o anumită oră din seară etc. Aceste intervenții vizează să corecteze semnalele incomplete pe care le constituie costurile și avantajele private. Dacă ele conduc indivizii la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
și a conținutului ce trebuie să caracterizeze o asemenea funcție, dacă se dorește, grație acesteia, clasarea tuturor alegerilor posibile și definirea celei care maximizează bunăstarea colectivă, ca medie aritmetică ponderată a satisfacțiilor individuale. Printre contribuțiile aduse în acest sens, o reținem pe cea a lui John Harsatiyi (în 1955), care a enunțat o teoremă despre forma F.B.S., asemănătoare cu cea propusă de Bergson și Samuelson. În ce privește conținutul precis al F.B.S., adică indicii reținuți pentru evaluarea satisfacțiilor individuale, reținem teorema esențială demonstrată
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
individuale. Printre contribuțiile aduse în acest sens, o reținem pe cea a lui John Harsatiyi (în 1955), care a enunțat o teoremă despre forma F.B.S., asemănătoare cu cea propusă de Bergson și Samuelson. În ce privește conținutul precis al F.B.S., adică indicii reținuți pentru evaluarea satisfacțiilor individuale, reținem teorema esențială demonstrată în mod independent (în 1976) de M.C. Kemp și Y.K. Ng, pe de o parte, și R.P. Parks, pe de alta. Acești autori arată că argumentele funcției W trebuie să fie
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
acest sens, o reținem pe cea a lui John Harsatiyi (în 1955), care a enunțat o teoremă despre forma F.B.S., asemănătoare cu cea propusă de Bergson și Samuelson. În ce privește conținutul precis al F.B.S., adică indicii reținuți pentru evaluarea satisfacțiilor individuale, reținem teorema esențială demonstrată în mod independent (în 1976) de M.C. Kemp și Y.K. Ng, pe de o parte, și R.P. Parks, pe de alta. Acești autori arată că argumentele funcției W trebuie să fie sau utilități cardinale (și nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
ale alegerii colective care respectă fiecare din aceste postulate. Aceasta echivalează cu între-barea dacă normele minimale ce se impun societății sunt compatibile în mod logic, și în ce condiții pot fi astfel? Dintr-o literatură mai bogată pe această temă, reținem două teoreme esențiale, cele ale lui J.K. Arrow și A. Sen. Începem cu prezentarea celor cinci postulate minimale care, potrivit lui Arrow, trebuie respectate de orice procedură a alegerilor colective: Postulatul nr. 1: Principiul unanimității (sau principiul lui Pareto). O soluție
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
publică democratică respectînd libertatea de expresie, care să evite alegerile evident ineficace (principiul unanimității) și care să asigure coerența și stabilitatea alegerilor publice (alegeri nonciclice). Forța acestei teoreme ține de natura puțin constrîngătoare și dificil contestabilă a majorității normelor inițiale reținute de Arrow. A majorității, cert, dar nu a tuturor acestor norme. Într-adevăr, ultimul postulat este discutabil și a fost, de altfel, intens criticat în literatura de specialitate. Este adevărat că pare puțin acceptabil faptul de a limita orice alegere
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]