70,637 matches
-
de activitate științifică și temeinic motivată, constând în cuprinderea tuturor sau aproape a tuturor normelor juridice dintr-o ramură de drept, prin prelucrarea și alcătuirea unui singur act normativ nou, denumit cod. Cea de-a doua orientare în definirea codificării constă în detașarea de definițiile clasice care au în vedere numai integrarea într-un act normativ de amploare a reglementarilor dintr-o ramură a dreptului, adăugându-le și pe cele dintr-un anumit domeniu. Astfel, autorul Ilariu Mrejeru 36, în cunoscuta
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
normativ de amploare a reglementarilor dintr-o ramură a dreptului, adăugându-le și pe cele dintr-un anumit domeniu. Astfel, autorul Ilariu Mrejeru 36, în cunoscuta sa lucrare privind tehnica legislativă, definea codificarea ca formă superioară de sistematizare legislativă care constă în concentrarea (integrarea) într-un singur act, de mare amploare, a mai multor reglementari (acte) dintr-un anumit domeniu sau ramură de drept, iar între actele care sunt cuprinse în acțiunea de codificare trebuind să existe conexiune, determinată, în primul
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
și direcționare, un repertoriu al angajamentelor asumate de țara noastră. 2. Tratatul de aderare constituie un tratat internațional interstatal plurilateral, încheiat între statele membre ale Uniunii Europene, pe de o parte și România și Bulgaria, pe de altă parte și constă într-un ansamblu ordonat de documente, de o întindere și consistență nemaiîntâlnită (mult mai extinsă decât a Tratatelor de aderare a celor noi zece state membre ce au aderat la Uniunea Europeană, la 1 mai 2004). Documentul Tratatul de aderare este
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
de la Luxembourg 1997) implica aplicarea acordurilor europene și adoptarea acquis-ului comunitar, precum și ajutorul de preaderare (împrumuturi nerambursabile pentru a întări capacitatea de reformă și construcție comparabilă cu cea comunitară), iar realizarea acestora a fost confirmată de către instituțiile comunitare. Aderarea a constat în negocierile pe care le-a purtat România cu Uniunea Europeană (și nu într-un act unilateral al ei), iar instituțiile comunitare și-au dat consimțământul în urma constatării îndeplinirii criteriilor stabilite; în cadrul negocierilor, s-a urmărit atestarea faptului că legislația Uniunii
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
impus) tratatele comunitare în vigoare la data respectivă. Dreptul comunitar (în sensul lui restrâns) este alcătuit din tratatele constitutive (sursă primară) și regulile conținute în actele normative adoptate de către instituții în aplicarea acestor tratate (surse derivate), iar dreptul comunitar primar constă în tratatele institutive ale Comunităților Europene așa cum au fost ele modificate, completate și adaptate. Drept urmare, Tratatul de aderare a României, la fel ca și celelalte tratate de aderare la Uniunea Europeană, constituie un important element al reglementărilor comunitare și ca atare
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
9 Anexe (cu indicarea precisă a tratatelor la care România devine parte și a măsurilor de luat în consecință). Cel de-al doilea segment al implicațiilor îl reprezintă ansamblul de consecințe generate de integrarea României în ordinea politico-juridică comunitară; impactul constă în aplicarea reglementărilor comunitare, alcătuită din tratatele și celelalte reguli comunitare; participarea în cadrul Uniunii Europene organizație suprastatală, implică transferarea/partajarea unor atribuite de suveranitate, actele de autoritate ale Comunității coexistând cu jurisdicția statului român, până ce aceasta va fi eliminată sau
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
procesul de integrare a statelor-națiuni este mai profund, cu atât mai mare este teama statelor membre în fața pericolului de a-și diminua sau chiar pierde identitatea; în favoarea formării și întăririi identității Uniunii Europene. În fond, ce înseamnă și în ce constă identitatea națională, diminuarea sau remodelarea ori chiar dispariția acesteia? Cum s-ar putea pierde sau diminua identitatea națională, sau cât de profundă ar trebui să fie transformarea? Cum ar putea ea să fie înlocuită de o identitate europeană? Acestea sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
totuși autorul studiului încheie într-o manieră nu numai optimistă, ci și conciliantă, afirmând faptul că dacă identitatea națională nu corespunde identității personale nu înseamnă că între ele nu există o legătură. Dimpotrivă, între ele există o conexiune foarte strânsă, constând în aceea că "identitatea națională" este o parte a identității personale. La fel cum "spirit" desemnează comportamentul corpului uman "identitatea națională" desemnează anumite trăsături comune membrilor unei comunități umane determinate. Ceea ce nu trebuie omis este că această comunitate nu este
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
transferate din atributele de suveranitate ale statelor membre) și statele ei membre, când acestea se văd angajate prin actele juridice încheiate de către ea. Drept urmare, pe plan tehnic s-a găsit modalitatea de formulare a acestui raport specific. Specificul structurii contractuale constă în faptul că tratatul internațional este încheiat între două părți, dar executarea obligațiilor care rezultă din acesta revine unor subiecte de drept care nu au participat la încheierea lui. S-ar putea discuta dacă această figură juridică constituie o aplicație în
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
sau o măsură de politică penală importantă pentru realizarea scopului pedepsei, concepută ca un stimulent pentru condamnații care dau dovadă de îndreptare, fiind destinată să grăbească procesul de reeducare și de reinserție socială a condamnatului (Bulai). În raport cu legea, liberarea condiționată constă în punerea în libertate a condamnatului care execută pedeapsa în penitenciar, înainte de împlinirea duratei pedepsei, în baza unei hotărâri pronunțate de instanța de judecată. Această liberare anticipată este supusă unor condiții care trebuie îndeplinite pentru acordarea liberării, condiții a căror
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
arhitectură a Uniunii Europene", în volumul "Tratatul de instituire a unei Constituții pentru Europa", Institutul European din România, Buc., 2004, p. 3-17. 5 Este vorba potrivit concluziilor Consiliului European de la Bruxelles din 21-22 iunie 2007 de abandonarea conceptului constituțional care constă în abrogarea tuturor tratatelor actuale și înlocuirea lor printr-un singur document denumit "Constituție". În bună măsură, în viitorul Tratat modificator, care menține tratatele actuale, se va regăsi o parte substanțială din textele Tratatului instituind o Constituție pentru Europa. Cf.
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
pot evolua, se pot schimba, sau că o națiune poate să-și piardă limba originară, dar nu-și poate pierde conștiința identității Irlanda estre un exemplu nefericit de acest fel, amintește autorul (P.Kun., op.cit., p.23) 55 Eroarea categorială constă în a atribui unei categorii "spirtul", o realitate substanțială. 56 În dreptul internațional, problema recunoașterii statelor, mișcărilor de eliberare națională, a altor entități, fapte și conjuncturi este o problemă importantă și uneori discutabilă. 57 R.Miga Beșteliu, Dreptul internațional. Introducere în dreptul
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
Tratatului de la Amsterdam care a inclus în chiar corpul Tratatului asupra Comunității Europene un nou titlu VIII intitulat " Forța de muncă", în baza acestuia coordonarea politicilor respective (privind forța de muncă) devenind o prioritate comunitară. Rațiunea instituirii M.O.C. constă în necesitatea imaginării unui nou cadru de cooperare între statele membre care să asigure convergența politicilor naționale spre realizarea unor obiective comune comunitare. În esența sa, M.O.C., este o metodă interguvernamentală de integrare europeană, fiecare stat membru întocmind
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
ce nega ceea ce se petrecuse în realitate, chiar dac] dovezile erau incontestabile. Se aplicau m]suri preventive și compensatorii în mod informal și, în aparent], pentru motive ce nu aveau leg]tur] cu faptă în cauz]. O a treia alternativ] constă în a-l declară pe autorul faptei alienat mental, dar f]r] a cere p]rerea unui psihiatru, nici m]car atunci când acest lucru era posibil. Aceast] etichetare schimbă complet statutul și responsabilit]țile morale și sociale ale f]ptașului
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Deut. 15.12-18). C]s]toriile cu str]inii erau interzise (Deut. 7.3-4; Neem. 13.23-27). Inegalit]țile sociale și politice erau acceptate. Etică familiei sublinia importanța liniei masculine. Nu există credință în viața de dup] moarte, iar „nemurirea” constă în perpetuarea identit]ții prin urmași de sex masculin. Desigur c] sedeq era ignorat de c]tre unii oameni. Proteste profetice deplâng violarea drepturilor celor s]răci, ale v]duvelor și orfanilor de c]tre cei bogați și puternici. În
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
mai recente, el s-a str]duit s] ridice etică indian] dincolo de relevanță să redus] într-o lume modern] și civilizat]. Poate c] Gandhi nu a avut multe de oferit că teoretician etic. Dar se spune c] geniul s]u constă în înțelepciunea să practic], în special în a extrage o idee din practică sau contextul tradițional (de exemplu, postul) și de a o aplică la probleme sau situații contemporane, atât în chestiuni nutriționiste, cât și în cazul unui act de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
trei diviziuni: elementele de la 3 la 5 reprezint] conduită etic] (sșla); elementele de la 6 la 8, exercițiul mintal (sam³dhi), iar elementele 1 și 2, înțelepciunea (pa66a). Astfel, vorbim de un model de formare moral] alc]tuit din trei p]rți constând în practicarea virtuților și evitarea viciilor, practicarea meditației și dezvoltarea înțelepciunii. Prin intermediul C]r]rii în Opt Trepte omul are posibilitatea de a atinge idealul suprem de moral] a budismului. iii. Filosofia moral] a budismului În viziunea lui Buddha, elementul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
cele dou] se contrazic? Dac] această situație nu apare, atunci în ce fel sunt cele dou] diferite? Mai sunt și alte probleme: dac] exist] o etic] evreiasc] superioar] acestei halaha, cum relaționeaz] etică evreiasc] cu dreptul civil neevreiesc. În ce constau obligațiile evreilor în ceea ce privește impunerea sau prezentarea acestei etici neevreilor? Apar din ce in ce mai multe întreb]ri: în condițiile în care morală trebuie s] fie universal recunoscut], etică evreiasc] trebuie s] vizeze întreaga umanitate și s] fie pus] la dispoziția acesteia. Dac] exist
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
definesc. Ambele vizeaz] cele dou] aspecte etice esențiale, cum s] acționezi dintr-un motiv corect și cum s] adopți o atitudine corect] în anumite situații. În esenț], metodele și procedura eticii creștine nu difer] de cele ale filosofiei morale, diferența constând doar în punctul de plecare al eticii creștine - credință creștin]. (Alte sisteme etice au puncte de plecare diferite, fie religioase sau umaniste, întrucât este nevoie de niște premise pentru a fi demarate.) Se va vedea c] diferite sisteme etice se
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
exterior pentru a asigura recunoașterea valorii morale în fața lui Dumnezeu, având în vedere c] Iisus analiza motivele de ordin interior. Aceast] batjocur] a fost intensificat] de luptă lui Luther împotriva catolicismului medieval tîrziu, atribuit adesea școlii fariseice. Atunci, in ce constă diferența dintre Iisus și diferitele partide iudaice, în special cea a fariseilor? În primul rând, acestea erau exclusiviste și în al doilea rând, modul in care înțelegeau nivelul și profunzimea iubirii nu era suficient de radical. În ceea ce îl privește
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Sunni Al-Gazăli (m. 1111). Acesta din urm], prin intermediul operei sale, The Incoherence of the Philosophers [Incoerenta filosofilor], a încercat s] reprezinte filosofii ca fiind contradictorii, antiscripturali și, în unele cazuri, susțin]tori ai ideilor eretice. Ap]rărea lui Ibn Rushd constă în concepția să potrivit c]reia Coranul se bucură de utilizarea reflecției și a rațiunii, iar studiul filosofiei era complementar abord]rilor tradiționaliste ale islamismului. El susținea c] filosofia și Islamul au scopuri comune, dar mijloace diferite de a le
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Aristotel), fie doar că suflete, unite temporar cu trupurile (Platon) - sunt ca și celelalte lucruri din lume, în sensul c] au o „funcție” sau o activitate care le este specific]. A doua ipotez] este aceea c] viața bun], eudaimonia, va consta în îndeplinirea cu succes a acelei funcții. Dar, în al treilea rând, nimeni și nimic nu va putea s] își îndeplineasc] funcția specific] cu succes doar dac] posed] un arete relevant, adic] doar dac] este cel mai bun din categoria
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
vor fi discutate mai jos.) Argumentele antice și medievale susțineau c] legile naturale au fost împlântate în oameni de c]tre Dumnezeu (sau de c]tre zei). Se susținea ins] și ideea c] aceast] lege era a naturii umane și constă în capacitatea de a raționa (corect); este evident deci c] a crede în Dumnezeu nu era un aspect esențial al doctrinei. Distincția f]cut] de Toma între dreptul natural și cel divin recunoștea implicit acest lucru: de asemenea, autonomia dreptului
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
mai greșit]. Având în vedere acest lucru, putem remarcă apropierea de consecvențialism decât de deontologie. 3) Deși, dup] cum s-a observat, este esențial] restrângerea normelor deontologice precum și diferențierea acțiunilor permise (care au totuși urm]ri negative) de cele nepermise (constând în înf]ptuirea r]ului), r]mane incert dac] acest dublu obiectiv poate fi îndeplinit cu succes. Numeroși filosofi se declar] sceptici cu privire la posibilitatea de stabilire a unui criteriu clar, justificat și indubitabil de diferențiere a prejudiciului grav de cel
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s] nu furi” ne sugereaz] c] toate acțiunile care au ca rezultat furtul sunt greșite. Principiul este fals dac] este vorba de o singur] acțiune de furt care nu este deloc greșit]. Un exemplu opus unui presupus principiu moral ar consta doar într-o acțiune interzis] de principiu sau într-o acțiune greșit], dar care este cerut] de principiu. Dar, probabil, în acest caz toate principiile morale sunt false. Pentru fiecare principiu menționat se poate construi o situație care poate fi
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]