73,470 matches
-
tacă și să o uiți.” Tudor Arghezi 365. „Ar fi bine să cumperi cărți dacă ai putea cumpăra și timpul pentru a le citi, dar de obicei se confundă cumpăratul cărților cu însușirea cuprinsului lor. A pretinde ca cineva să reție tot ce a citit vreodată este ca și cum ai pretinde să păstrezi în tine tot ce ai mâncat cândva. A trăit dintr-una corporal, din cealaltă spiritual și a devenit pe aceste căi ceea ce este astăzi.” A. Schopenhauer 366
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
fundamentul culturii intelectuale. Instrumentul esențial este cartea... Eu nu cer decât un lucru, ca școala să fie un loc de muncă și nu de plăcere și amuzament. Cultura presupune efort.” G. Duhamel 470. „Cultura înseamnă atât a ști și a reține, cât o anumită aptitudine de a primi; înseamnă a recunoaște frumusețea și a prețui orice carte mare...” J. Green 471. „Adevărata cultură începe de la clasici. Și nu numai de la clasicii antichității grecești... e necesar să comunicăm cu clasicii tuturor veacurilor
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
adreseze de la un capăt la altul, aceluiași cititor sau auditor.” André Gide 716. „Am fost crescut de o bibliotecă.” Jules Renard 717. „Nu citesc nimic, de teamă să nu găsesc lucruri bune.” Jules Renard 718. „Cine citește prea mult, nu reține nimic. Alege-ți omul preferat. Recitește-i scrierile, recitește-l pentru a-l asimila, a-l digera. A înțelege înseamnă a egala. A fi egalul lui Taine, de pildă, e deja o treabă frumușică.” Jules Renard 719. „Ei scriu pentru
MEMORIA C?R?II by NICOLAE MILESCU SP?TARUL () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84375_a_85700]
-
era în stare să rostească remarcile necesare la adresa caracterului ofensator al versurilor rap. S-a îndreptat către ieșire, iar Danny a urmat-o fără tragere de inimă și îmbufnat, fredonând un cântec ale cărui versuri Jina spera că nu le reținuse. Hei, a exclamat el când au ieșit afară, în lumina unei alte după-amieze californiene perfecte, cu cer limpede și o temperatură de douăzeci și unu de grade. Cartea e de suspans ? Roger așa credea. A zis că maică-sa a fost terminată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
Dacă Irene n-ar fi dat târcoale prin zonă, uitându-se urât la ea, atmosfera ar fi fost perfectă - genul de moment la care Alice nu se mai gândise de ceva timp, genul de moment pe care merită să-l reții. Punctul de început al noii ei cărți. Alice s-a uitat în lungul verandei, acolo unde John stătea pe un balansoar din lemn de cedru. Nu bea nimic, deși cu siguranță un pahar i-ar fi prins bine. De când îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
lipăit prin apă, apoi a recuperat fericit bățul aruncat de Danny. Mary știa că alea erau singurele clipe de liniște pe care aveau să le mai aibă. Odată ce FBI-ul avea să ajungă la fața locului, toți aveau să fie reținuți și interogați. Cabana lui Zach, dacă rămânea întreagă, avea să fie percheziționată, iar trupul lui Ahmad avea să fie recuperat. Avea să fie dată în vileag existența lui Zach, fiul lui Pearl avea să fie pus în lumina reflectoarelor, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
fusese convenit în amănunt prin agenția Stuart; dacă diva X știa dinainte ce bucată va cânta și la ce parte a programului se va retrage, primirea ce i se făcea nu avea nici o greșală; de era informată că va fi reținută la o gustare, toaleta cu care se prezintă era corectă. Producțiile, aparent așa de spontane, erau riguros organizate, de aceea chiar reușeau așa de bine și decurgeau așa de agreabil, în casa Hallipa. Magazinul de muzică, umbros și răcoros acolo
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
și nu mai părea un vagabond. . . Maxențiu băgase de seamă că avea aerul unui domn, aproape a unui om de lume! Canalia! ... Să plece după ce se înțolise... și pe el să-1 omoare. Chiar adinioarea era să moară! . . . Ada nu-1 mai reținea. îl gonise chiar: să plece când și unde vrea! Nu-i mai trebuia alături de ea o fantoșă. Nici de a-4 a măcar nu mai era bun! . . . Nu mai era bun de nimic. Maxențiu învins, fără apărare, ar fi vrut
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
tot ea îl mai așteptase, și tot zadarnic. Conchisese la fel cu doamna Vera: "Să-1 ia dracu!" Nu se gândea la lipsa lui cu vreo altă îngrijorare. Nu-i atribuia alte motive. Credea că numai o aventură 1-a putut reține: se întreba care și de ce lipsește mai mult ca altă dată. Necazul ei venei! din dragoste pentru Lică și se exprima prin înrăire și prin mojicie. Lina era prima ei victimă. Sia, care era cu Lina de obicei îndărătnică, acum
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
o sută de ori la telefon degeaba! Rim ridică sprâncenele cu mirare și Lina deschise gura să spună ceva, dar cum Sia se încruntă, doctorul Rim se uită fulgerător 'a Lina care tăcu. Văzând pe Nory enervată, Lina o mai reținu s-o îmbuneze. Bunei Lina îi plăcea nespus de mult pacea și concordia. Nory își răsuflă indignarea: - De ce nu dai pe ușă afară pe fata asta acum când s-a făcut Rim sănătos? N-am să mai viu pe la tine
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
mulțumea acum cu acea executare mediocră. In schimb, Marcian stăruise pe lângă ea să studieze acompaniamentul, care, zicea el, e o artă aparte, și pentru care o asigura că are destulă pregătire tehnică și aptitudini. 236 într-o joi, când muzicanții, reținuți de un concert în oraș, în-t;n;iau, cum în așteptare stau singuri și cam fără subiect de vorbă, ceea ce da loc la pauze și suspensiuni - muzicale, de altfel -■ Marcian, cu una din acele mișcări spontane pe care le
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
față dreptul de a studia în limba maternă. (2001, M. Popa, p. 10) Pentru realizarea acestui deziderat este imperios necesar ca personalul educativ din școlile pentru copiii surzi să aibă o fluență în cunoașterea și folosirea acestui limbaj. Este de reținut că acestea sunt simple opinii teoretice, fără nici o reflectare pe plan practic, unde demutizarea este soluția unanimă pentru integrarea deficienților de auz în contextul social în care trăiesc, prin acesta înțelegându-se societatea auzitorilor. În această privință școlile românești nu
Limba rom?n? ? limba matern? pentru surzi? by Marinela Istrat () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84350_a_85675]
-
de a folosi un cuvânt, din punct de vedere semantic, decât într-un context asemănător cu cel în care a fost învățat, iar din punct de vedere gramatical, în aceeași formă flexionară de prezentare inițială. Nu de puține ori elevii rețin forma verbală sau scrisă a cuvântului, însă acoperirea semantică fie lipsește, fie este eronată. (2001, M. Popa, p. 5.) Același lucru se observă și în cazul textelor. Le pot reproduce fidel, cu unele greșeli ortografice, fără a înțelege mesajul transmis
Limba rom?n? ? limba matern? pentru surzi? by Marinela Istrat () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84350_a_85675]
-
de cât conturat, un anume Goliath, șeful redacției unui ziar de provincie, poate singurul care reușește să mențină un grad onorabil de coagulare a întâmplărilor. Deasupra tuturor planează o omnisciență ciudată (voci transcrise cu italice în carteă, una din care reținem că femeile sunt „curve“, o sintagmă care apare destul de des, completată de o duritate extrem de contrastantă cu vocile nesigure de sinucigași adolescentini ale celorlalte personaje masculine, Benedict sau Adrian. Obsesia principală ar fi prăpastia de comunicare dintre îndrăgostiți, ca s-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
mai lung, dar care merită: „Între timp ea își strecurase două degete în întregime în gura mea, descleștându-mi dinții. Cred că unduirile limbii mele umede îi făceau mare plăcere, pentru că începu să geamă ritmic și din ce în ce mai profund. Ceva mă reținea totuși să continui preludiul. Simțeam că am în gură niște falange murdare, pe care le sugeam inconștient, ca un vițel. Mi se făcu brusc greață gândindu-mă că probabil nu se mai spălase pe mâini de când plecase de acasă. Mi-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
DiDonato în Statele Unite, Abbado în Italia, Steven Isserlis în Australia, Rolando Villazon în Mexic, Valery Gergiev în Rusiaă, Julia Fischer a fost întotdeauna a doua sau, mai rar, a treia alegere. Recolta este ceva mai slabă în privința discurilor pianiștilor, singurul reținut de critici la categoria instrumentală, cu sonate de pian de Haydn interpretate de Marc-André Hamelin, situându-se doar pe locul al treilea. O categorie la care cel mai bun disc a fost ales, cu îndreptățire, setul cu Suitele pentru violoncel
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2186_a_3511]
-
te-ai declara mulțumit, Kent, dacă l-am închide într-o cușcă? Kent rămase pe gânduri o clipă, apoi răspunse, cu o undă de regret: - Da. Dacă niște pereți de microoțel, groși de patru degete, nu vor izbuti să-l rețină, înseamnă că-i putem da pe mână întreaga navă. Grosvenor, care rămăsese în fundul încăperii, nu se amestecă în discuție. În raportul lui către Morton, el respinsese ideea de a-l vârî pe monstru într-o cușcă, deoarece mecanismul de închidere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
El simți că aliajul metalic suferise o modificare, întregul perete își pierduse coeziunea implacabilă: deși părea neschimbat, nu încăpea nici o îndoială că se modificase. Fluxul de energie se scurgea acum mai ușor prin trupul lui Corl. Acesta continuă să-l rețină încă vreo câteva secunde, apoi, cu un chiot de triumf, sări în aparatul de zbor și apăsă pe butonul care închidea portiera. Unul din tentaculele lui apucă maneta de comandă cu un gest aproape tandru. Aparatul făcu un salt înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
lipitoare monstruoasă, continuă totuși să le absoarbă, de la distanță. Obișnuit, de atâta vreme, cu un regim frugal, nici nu îndrăznea să folosească această energie uriașă. Prefera să lase o parte din ea să se scurgă înapoi în spațiu. Dar cantitatea reținută de propriu-i trup îl făcu să se trezească la viață. Înnebunit de perspectivele ce i se deschideau în față, se topi întreg în raza care brăzda spațiul. Deși stoarsă de energie, nava continua să înainteze în virtutea inerției, depărtându-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
bine, domnilor, mă supun. Cred că e cazul să pornim la treabă. Întrucât pregătirea proiectoarelor atomice ne va lua oarecare timp, să începem prin a energiza etajele șapte și nouă. Pe cât îmi dau seama, am putea combina cele două planuri, reținând unele elemente din fiecare, în funcție de felul cum vor evolua lucrurile. - Așa mai merge! exclamă cineva, cu vizibilă satisfacție - o satisfacție ce părea împărtășită de mulți. În această atmosferă ceva mai destinsă, oamenii începură să părăsească enorma sală. - Ideea acestui compromis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
drept momeală! Glasul care rostise aceste cuvinte îi era cunoscut lui Grosvenor, deși nu-l mai auzise de mult. - Aici Gregory Kent, urmă glasul. Vă vorbesc din sala motoarelor, unde sunt la adăpost de primejdie. Doctorul Eggert vrea să mă rețină încă o săptămână. Motivul pentru care vă vorbesc acum este ca printre hârtiile lui Morton, primite de la căpitanul Leeth, am găsit o notă pe care l-aș ruga pe Kellie să ne-o explice. E vorba de clarificarea unui amănunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
unor magneți orientați spre pereții de oțel. Le-am opus un câmp antimagnetic. Procedeul nu e nou, dar în cazul de față e vorba de un proces termic simplu, asemănător celui care are loc în corpul fiecăruia dintre noi, când reținem căldura din afară. Acum, vor trebui să recurgă la motoarele cu reacție, la elicele propulsoare sau chiar la... vâsle. - Nu, n-au să-și bată capul cu astfel de lucruri, zise McCann, privind ecranul. Își vor folosi tunurile termoradiante! Ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
ori nu. Sau, cel mult, ar putea R.S.R. să scoată un roman liric În virtutea experienței sale poetice, iar proza lirică nu ne interesează. Așa cum nu ne poate fi de folos, repovestită de prietenul Rubobostes, o lume descrisă de alții și reținută de el pe bucăți. Cum adică? Să ne pierdem vremea cu ce a Înțeles el din fantezia altora?... „Ce roman cinematografic!“, au exclamat alții, abstracție făcînd de biografia mea senzorială. Iar dacă propria scriere, Înlănțuirea de semne vreau să zic
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
mult mai generoasă, una de Mare Principat. Niciodată ochii mei n-au fost cu totul teferi, atinși fiind din naștere de un rău ireversibil. Dar, atîta timp cît s-au putut minuna de toate cele dimprejur, s-au priceput să rețină că Valea Măriei lumina Bucureștilor e mult mai vie decît aceea de prin alte locuri, că toamnele Clujului lasă să curgă din văzduh un fel de miere diafană, iar la noi, În nord, aceeași memorie a retinei crede că razele
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
pe care n-o mai putea stăpîni nimeni. Unii se bucurau că vine sfîrșitul războiului, alții se văicăreau că-i vor jupui rușii. Deportații la muncă au Început să evadeze. Costin printre primii. Valeriu Ruba a rămas mai la urmă, reținut de reputația lui de căpetenie a rebelilor și, În consecință, de teama că, dacă va fi prins, risca mult mai mult ca alții. Rău a făcut că a Întîrziat, pentru că, după un moment inițial de derută, ungurii au Început să
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]