9,442 matches
-
regele ingineriilor financiare, regele comisioanelor, regele creditelor neperformante, regele tabloidelor, regina modei, precum și un contingent de prinți, prințese și prințișori” (p. 63). Privirea acidă a prozatorului nu ratează nimic și nu iartă pe nimeni. Relatarea seamănă cu un reportaj jurnalistic. Ficțiunea se topește în masa ușor recognoscibilă a realității (oricine a urmărit la televizor derularea acelei vizite își va aminti ușor momentele descrise de Radu Paraschivescu), impresia de autenticitate este maximă, iar proza se naște din unghiurile din care este privită
O plimbare prin România reală by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12973_a_14298]
-
realității (oricine a urmărit la televizor derularea acelei vizite își va aminti ușor momentele descrise de Radu Paraschivescu), impresia de autenticitate este maximă, iar proza se naște din unghiurile din care este privită viața reală și din micile broderii de ficțiune cusute pentru a întări contururile realității. Discursul președintelui român este așa cum l-a auzit întreaga națiune, iar, în descrierea lui, stilul scriitorului dobîndește accente sarcastice: „fibra lemnoasă a limbajului prezidențial rămăsese aceeași, iar febrilitatea gesticulației nu pierduse nimic față de aparițiile
O plimbare prin România reală by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/12973_a_14298]
-
Dana Diaconu Ficțiunea romanescă - s-a constatat adesea - revelă mai pregnant o realitate istorică decît lucrările de specialitate . Paradoxala performanță incită la nuanțarea conceptelor de adevăr și "minciună" poetică prin prisma eficienței lor în constituirea memoriei și reconstituirea realității dispărute. Este ceea ce întreprinde
"Construirea" memoriei by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/11987_a_13312]
-
scriitorul spaniol Julio Llamazares (n.1955), pornind de la convingerea că "literatura se construiește cu memorie", iar memoria "se construiește" cu materiale de proveniență diversă: amintirile proprii, amintirile transmise de ceilalți (din familie sau din colectivitate), fondul tradiției orale, imaginația, invenția, ficțiunea. În tot ceea ce a publicat pînă acum Julio Llamazares, rămîne fundamentală raportarea, în forme, cu modalități și din perspective diferite, la problematica memoriei în cele două ipostaze complementare, individuală și colectivă. Memoria determină geneza, finalitatea, conținutul și perspectiva operelor sale
"Construirea" memoriei by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/11987_a_13312]
-
grupurile mari fiind destrămate, încearcă doar să supraviețuiască și să se salveze trecînd granița în Franța. Acesta este faptul istoric, pentru a cărui reconstituire autorul a valorificat memoria orală, mărturiile participanților aflați în exil, dar a recurs, evident, și la ficțiune pentru a recrea viața de zi cu zi și noapte de noapte a patru fugari (Ramiro, Gildo, Juan și Ángel - povestitorul), care, timp de nouă ani, din 1937 pînă în 1946, înfruntă obstacole și privațiuni de tot felul: vitregiile naturii
"Construirea" memoriei by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/11987_a_13312]
-
izolate", ca și imaginile transmise pe hîrtia fotografică sau pe afișul filmului. Invenția suplinește imaginea interzisă sau absentă, și de fapt, a inventa este "o formă de a-ți aminti". Romanele lui Julio Llamazares, încă netraduse în limba română, valorifică ficțiunea pentru consolidarea memoriei în înfruntarea cu forța distrugătoare a trecerii timpului și își susțin pledoaria pentru memorie pe dezvăluirea semnificațiilor profunde și a ultimelor consecințe ale atitudinilor opuse, de acceptare și de respingere a unei experiențe colective sau personale cu
"Construirea" memoriei by Dana Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/11987_a_13312]
-
că trebuie să încetăm să ne căutăm specificul. Noi trebuie să fim pur și simplu, să existăm, fără această apăsare a definirii unei identități. Prea mult vorbim despre Ťdimensiunea românească a existențeiť, despre Ťlogica româneascăť. Identitatea ideală românească este o ficțiune. Nimeni nu contestă sensul identitar al realității geografice, sociale, religioase ori confesionale. Dar dacă le punem pe toate la un loc, nu rezultă că trebuie să căutăm să exprimăm și o dimensiune ontologică românească. A fi român e o fatalitate
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11894_a_13219]
-
exclusiv rațional, ca pe niște probe de răbdare hermeneutică și de acribie filologică, nu are cum să nu te pună în încurcătură. Cum să înțelegi mesajul unei religii dacă sufletește nu aderi la ea? Fără credință, orice religie este o ficțiune iremediabilă. Faptul că iei act de niște cunoștințe pe care apoi le poți mînui înlăuntrul unui discurs nu echivalează cu o reală înțelegere a lor. Iată de ce singurul domeniu în care credința trebuie să preceadă cunoașterea este chiar acesta, al
Istoria lui Dumnezeu by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/7658_a_8983]
-
granița Kakaniei, de pus în relație cu eseurile post-habsburgice ale lui Kundera și Magris, ale lui Cornel Ungureanu și Livius Ciocârlie. Nostalgia Imperiului austroungar manifestată de filozoful născut la granița „Balcanilor” se asociază cu o conștiință a decadenței imperiale, iar „ficțiunile compensatorii” cioraniene vădesc o atracție irepresibilă față de imperialismul rus, german și spaniol sau față de „excepționalismul” evreiesc. Nu-l pot urma, însă, pe Ion Vartic atunci cînd apropie poziția interbelicului Eliade față de românitate de antioccidentalismul lui Nichifor Crainic sau cînd consideră
Subteranele identității lui Cioran by Paul Cernat () [Corola-journal/Journalistic/4606_a_5931]
-
arată un autor îndrăgostit de "Secolul de aur" spaniol, hotărât să-și contamineze cititorii cu farmecul iberic. Toate războaiele planetei Ceva lipsea totuși din panoplia lui Arturo Pérez-Reverte... Traducătoarea cărții, Ileana Scipione, specialistă în "Secolul de aur" spaniol și în ficțiunile pérez-revertiene, mereu se întreba de ce autorul păstrează pentru sine experiența de jurnalist, când o va converti într-o carte. Ea se concentrează, iată, în romanul recent, Pictor de război, considerat de mulți critici drept cartea cea mai bună a lui
Granițele ficțiunii, după Arturo Pérez-Reverte by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/8591_a_9916]
-
exploatată electoral. Ar putea gândi nu numai sloganuri de efect, dar și strategii de campanie ingenioase. Drept urmare, Mircea Veșmințeanu (așa îl cheamă pe politician) îl curtează prin interpuși și încearcă să-l coopteze în echipa lui. Suntem, deja, în plină ficțiune speculativă. Două sunt, însă, intuițiile prin care Dumitru Popescu își salvează romanul de capcana neverosimilului grosier. Întâi, el nu concepe politicul ca pe un raport de forțe, ci ca pe o proliferare de tactici discursive. E semnificativ, în prelungirea acestei
Zăpezile de-acum by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3110_a_4435]
-
fi inutil a le studia evoluția. Personaje în care - mai e nevoie să insistăm? - tipul auctorial se reflectă cu malefică satisfacție, nu putem ști cît ,ferindu-l de urît și de îndoială" ori, dimpotrivă, aprofundînd asemenea stări, consfințindu-le în ficțiunea eliberatoare și totodată înrobitoare aidoma unui destin..." Și după acest ocol să ne întoarcem la întrebarea: în ce chip l-am putea socoti matein pe Barbu Cioculescu? Lăsînd la o parte conveniențele, dar, evident, fără a face rabat prețuirii ce
Un matein între mateini by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11141_a_12466]
-
elemente incongruente, fără să facă vreun comentariu. Și tocmai fiindcă se abține să dea explicații sau să-și spună părerea în legătură cu ele, tocmai fiindcă le manevrează precis, ca pe niște obiecte, creează impresia unei politeți ironice față de realitatea propriei sale ficțiuni. O singură dată se abate de la această regulă pentru a trata, eseistic, comedia creației literare în era computerelor. Iar eseul care rezultă este el însuși o capodoperă a comicului de idei: "Textul de care nu ești mulțumit dispare la o
COMEDIA LITERATURII by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17826_a_19151]
-
te adaptezi la realitate, în fapt eludînd-o. Cronicile acelea, la cărți pe care acum le (re)descoperim, în noi traduceri, vingt années aprčs, Alexandru Mușina le-a strîns, recent, într-un volum, apărut la editura Aula, din Brașov: Supraviețuirea prin ficțiune. Sigur, culegeri de recenzii apar cu nemiluita, mizînd pe impresia de structură pe care, altfel decît coloanele de revistă, ți-o pot da două coperți. Altfel decît ele, acceptabile sau nu prin simpla (ne)adecvare la literatura vremii, din care
Capra vecinilor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10822_a_12147]
-
întîmpinare pe cînd, vorba vine, Europa occidentală își trăia alexandrinele ,scleroze". Pe de alta, e o bună dovadă de cum își amendează, pe ici, pe colo, prin părțile esențiale, optzecismul sistemul program, din spiță pașoptistă. Primele două eseuri din Supraviețuirea prin ficțiune, necontemporane cu cronicile, mai degrabă cu introducerea ,de azi", o lămurire pe puncte, care-l trădează, în cititorul de profesie, pe teoretician, poartă același titlu, împărțit între o inițială luare de poziție și-o revenire: Fac traducțiile o literatură? Răspunsul
Capra vecinilor by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10822_a_12147]
-
Ion Simuț Cazul Vintilă Horia (1915-1992) nu este nici pe departe elucidat și asimilat de cultura română actuală. Nu avem decât o idee vagă despre valoarea și circulația operei lui, cu cărți de ficțiune, de filosofie sau de critică literară, scrise și apărute în română, spaniolă și franceză. Opera lui alcătuiește o bibliotecă întreagă, pe care, în momentul de față, nimeni de la noi nu o cunoaște în întregime și nici o bibliotecă publică nu o
Dumnezeul exilului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9609_a_10934]
-
personajului-martor, relațiile unui poet sensibil, victimizat excesiv, cu lumea concretă și cu cea abstractă), Vintilă Horia rezervă eseului de istoria religiilor și însemnărilor de istorie. Nu e singurul scriitor care procedează astfel în perimetrul prozei moderne, atunci când temele intelectuale excedează ficțiunea. Dar pentru o temă de o asemenea amplitudine și deschidere (nașterea unei lumi noi, cu valori radical schimbate) ar fi fost nevoie de o desfășurare epică, psihologică, socială și spirituală de dimensiuni mai mari. Romanul lui Vintilă Horia mi se
Dumnezeul exilului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9609_a_10934]
-
dragostea va deveni, brusc, pentru el, cu totul altceva, de îndată ce înțelege învățăturile religiei creștine. Bătrânețea verosimilizează suplimentar acest proces transfigurator. Mai poate scrie Ovidiu la Tomis cum a scris la Roma? Ovidiu învață la Tomis limba dacă (după cum ne încredințează ficțiunea jurnalului său) și scrie ode (zadarnice) pentru Tiberiu, noul împărat, ode pe care le recită în public, în speranța că se va auzi la Roma și va obține iertarea. Scrie pentru un prieten căsătorit, soldat roman îndrăgostit de o femeie
Dumnezeul exilului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9609_a_10934]
-
de la Tomis și de aceea credința lui, născută în cele mai vitrege condiții, va fi cu atât mai puternică. Patria pământească, Roma, depravată și ingrată, nu mai merita râvna și nostalgia întoarcerii. Exilul lui Ovidiu este pentru Vintilă Horia o ficțiune de compensație, o cale întortocheată de cunoaștere a divinității. Numai dezvăluie cu adevărat sensurile salvatoare, de mântuire prin suferință și recuperare a patriei cerești.
Dumnezeul exilului by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/9609_a_10934]
-
au fost anunțați ca program. Furtuna de pe scenă a încurcat luciditatea și rigorile astfel încît puțini au priceput ce s-a întîmplat cu premiul lui Zadek, dacă s-a acordat sau nu, în cele din urmă. Iraționalul amestecă realiatea și ficțiunea cînd te aștepți și cînd nu. La Salonic și aiurea.
Teatrul și marea by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/9687_a_11012]
-
normală și una sub-normală - începe să facă ravagii în unitatea de cristal de până acum a iliescienilor. Lăsându-i deoparte pe dl. Răzvan Theodorescu, mult prea ocupat să contemple tablourile de inestimabilă valoare de pe pereții unor amici, pe responsabilul cu ficțiunile de partid, Vasile Dâncu, și pe habarniștii de la finanțe, agricultură sau interne, calul de bătaie al jurnaliștilor a devenit suprarealista doamnă ce răspunde de învățământ și cercetare. Seria de upper-cuturi aplicate de-un fost lider al studenților (arogant în stil
Tarlaua cu prefecți by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15779_a_17104]
-
români în tentativa lor de a acomoda miturile străvechi la sensibilitatea modernă diferă și pot fi chiar opuse. De pildă, Iosif Naghiu și Vlad Zografi recurg la formula teatrului în teatru, prilej de a reflecta asupra raportului dintre realitate și ficțiune. Ei apelează adesea la anacronismul și la limbajul familiar des întrebuințate de autorii francezi moderni atrași de tematica mitică. În schimb, când reconstituie faptic și chiar textual expunerea lui Titus Livius despre înlăturarea regalității la Roma spre a-și dezvolta
Dramaturgii români și Antichitatea by Alexandra Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/3035_a_4360]
-
din exil (cîteva nuvele foarte valoroase, care nu merită disprețul cam de neliterat al lui Avramescu). Prin acestea, Eliade este o parte a literaturii române. Și dacă ne amintim cîte din ideile operei sale științifice se află in nuce în ficțiunile lui ori în eseuri, nu putem să nu fim mirați de ușurința de mînă cu care Cătălin Avramescu îl exilează încă o dată pe Eliade. Grija față de om Cronicarul a aflat că, în sfîrșit, cărțile românești au început să aibă oarece
Ochiul Magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/10402_a_11727]
-
și terminologia acestora au intrat, cum era de așteptat, în patrimoniul comun al esteticii și criticii literare chiar și al celor ce le privesc cu oarece suficiență. Nu acest lucru surprinde, ci faptul că ele au pătruns în scrieri de ficțiune recente. Între altele, este cazul naratologiei și al teoriilor privind intertextualitatea; o atestă și ultimele opere ale Daciei Maraini, ale lui Umberto Eco sau ale poetului Antonio Catalfamo. Într-una din interesantele întîlniri cu publicul bucureștean, cu ocazia lansării traducerii
În Italia - Creație literară pentru inițiați? by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/11570_a_12895]
-
mama-povestitoare, noua Șeherazadă, își spune la un moment dat: cînd nu o să mai povestesc, o să pier. Abundă așadar ocaziile de a constata lecturile și preocupările teoretice ale Daciei Maraini și dorința ei de a face poiesis, de a pune laolaltă ficțiunea și metaliteratura. Deși, asemenea multora din ultimele creații ale autoarei, și de data aceasta se pornește de la un fapt de cronică neagră, citind romanul, reparcurgem peste o sută treizeci de ani de istorie, prezentată prin efectele avute asupra destinelor a
În Italia - Creație literară pentru inițiați? by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/11570_a_12895]