7,100 matches
-
naturalului percepția integratoare a supranaturalului. Toate câmpurile aplicative construite în jurul esteticii Orodoxiei se pliază pe Tradiția canonică, liturgică, dogmatică și conciliară a Bisericii, pe acea Predanie ca unitate sigură de măsură a învățăturii christice. Epistemologic, estetica Ortodoxiei reconfigurează teoriile despre frumos din liturgică și simbolică: frumusețea divină arhetipală, frumusețea umană, frumusețea artei; relațiile dintre contemplația sensibilă, contemplația estetică și cea mistică; de asemenea autorul distinge relațiile dintre artist și opera sa, mai ales chestiunea kenozei auctoriale, ipostazele compozite ale artei: arta
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
ansamblu de simboluri și spiritualizare. Metodologic, estetica Ortodoxiei se subsumează unui permanent exercițiu puridisciplinar, conferind o notă specifică demersurilor analitice, structurale, stilistice în conjuncție cu cele sintetice, spirituale. Demersul domnului Mihail Diaconescu capătă contur în măsura în care categoria fundamentală și indefinisabilă a frumosului pe care se fundează estetica Ortodoxiei se subsumează acestor ipostaze specifice: frumosul divin, frumusețea lumii (în care autorul discută viziunea pancosmică și pancalică ce pot fi decelate în tradiția populară românească), frumosul uman ce poate atinge plenitudinea sa în ipostaza
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
exercițiu puridisciplinar, conferind o notă specifică demersurilor analitice, structurale, stilistice în conjuncție cu cele sintetice, spirituale. Demersul domnului Mihail Diaconescu capătă contur în măsura în care categoria fundamentală și indefinisabilă a frumosului pe care se fundează estetica Ortodoxiei se subsumează acestor ipostaze specifice: frumosul divin, frumusețea lumii (în care autorul discută viziunea pancosmică și pancalică ce pot fi decelate în tradiția populară românească), frumosul uman ce poate atinge plenitudinea sa în ipostaza sfântului, precum și frumosul artistic. Primul volum al tratatului intitulat Teologie și estetică
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
capătă contur în măsura în care categoria fundamentală și indefinisabilă a frumosului pe care se fundează estetica Ortodoxiei se subsumează acestor ipostaze specifice: frumosul divin, frumusețea lumii (în care autorul discută viziunea pancosmică și pancalică ce pot fi decelate în tradiția populară românească), frumosul uman ce poate atinge plenitudinea sa în ipostaza sfântului, precum și frumosul artistic. Primul volum al tratatului intitulat Teologie și estetică discută toate aceste ample și spinoase probleme, reușind, ca pe fondul argumentării patristice a raportului dintre spiritual și artistic, să
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
se fundează estetica Ortodoxiei se subsumează acestor ipostaze specifice: frumosul divin, frumusețea lumii (în care autorul discută viziunea pancosmică și pancalică ce pot fi decelate în tradiția populară românească), frumosul uman ce poate atinge plenitudinea sa în ipostaza sfântului, precum și frumosul artistic. Primul volum al tratatului intitulat Teologie și estetică discută toate aceste ample și spinoase probleme, reușind, ca pe fondul argumentării patristice a raportului dintre spiritual și artistic, să abordeze și câteva aspecte esențiale privitoare la mistagogie și caligogie (a
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
tratatului intitulat Teologie și estetică discută toate aceste ample și spinoase probleme, reușind, ca pe fondul argumentării patristice a raportului dintre spiritual și artistic, să abordeze și câteva aspecte esențiale privitoare la mistagogie și caligogie (a se vedea, de pildă, Frumosul în teologia, mistagogia și caligogia Sfântului Dionisie Smeritul și Areopagitul), la teofilie, teognosie și filocalie, precum și la mult disputata estetică a urâtului. Capitolul consacrat esteticii ortodoxiei în concepția lui Nichifor Crainic devine esențial în iconomia demonstrativă a cărții, autorul revelând
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
în actele de creație, în conjuncție deplină cu tradiția patristică. Această parte se vrea a fi un posibil răspuns la provocările contemporaneității, dar și o încercare de clarificare a vechilor dezbateri cu privire la relația dintre autor-operă-receptarea sa, o revelare a semnificațiilor frumosului în ipostazele variate ale artei. Capitolul propedeutic despre arta ca reuniune de simboluri, prin conceptualizarea unor termeni ce țin de vocabularul simbolisticii religioase: simbol, analogie, anagogie desigur, s-ar putea adăuga mulți alți termeni: semn, icoană, idol, alegorie, imagine, mit
Biserica şi elitele intelectuale interbelice by Constantin Mihai [Corola-publishinghouse/Science/898_a_2406]
-
Neagu, Craiova, 1998; Dicț. analitic, II, 228-231, IV, 340-342; Dimisianu, Lumea, 218-222; Ghițulescu, Istoria, 447-449; Dicț. esențial, 551-554; Cristea-Enache, Concert, 139-144; Andrei Grigor, Fănuș Neagu, Brașov, 2001; Manolescu, Lista, II, 155-169; Popa, Ist. lit., II, 808-820; Mircea Micu, Fănuș Neagu, frumosul nebun al marilor metafore, București, 2002; Fănuș Neagu - 70. Studii, eseuri, amintiri, îngr. Cristiana Crăciun, pref. Eugen Simion, București, 2002; Ioan Holban, Istoria literaturii române. Portrete contemporane, I, Iași, 2003, 143-151; Răzvan Voncu, Secvențe literare contemporane, II, București, 2003, 51-53
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288387_a_289716]
-
a-i ironiza sacerdoții Cybelei, care cutreierau țara propagând cultul acesteia. Tot un caracter extatic prezenta și cultul care provenea din orașul Byblos, de pe coastele Siriei, ale cărui reprezentări divine erau cele ale marii zeițe Atargatis, asemănătoare Cybelei, și ale frumosului tânăr Adonis, soțul ei. Și acesta din urmă era tot o divinitate a vegetației și în egală măsură un zeu care murea și învia. Mitul cultului voia ca el să fi fost rănit la vânătoare de un mistreț și apoi
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
practică, spontană, cu eficiență imediată, cu meșteșug transmis generațiilor, îndemânare, măiestrie, metodă proprie, bazată pe relația directă educator-educat, cu recurs la înțelepciune și reconsiderată ca "teorie practică" a educației. Sensul estetic ar rezulta din antiteza cunoaștere conceptuală-cunoaștere intuitivă, cu evidențierea frumosului în educație, a afectivului în activitate, a valorilor umane greu de încadrat științific. Acesta a impus perspectiva estetică de abordare a educației, ca obiect al pedagogiei artistice și realizată prin cunoașterea sensibilă (armonie, frumos, comunicare empatică, emoții puternice, limbaj metaforic
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
fragilitatea ei, fiind știut că la cea mai mică adiere de vânt ele devin oblice. Poate datorită ținutei sale și omul este considerat „o trestie gânditoare“, prin verticalitatea posturii sale, cât și prin faptul că este singura făptură creatoare de frumos care știe să pună în relație formele din natură. O senzație acută de verticalitate o dau stâlpii înșirați ritmic pe marginea șoselei, fie că îi privim frontal, fie că schimbăm unghiul de vedere și îi simțim cum se pierd în
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
a artelor decorative, a teatrului, filmului și televiziunii. Foarte mulți dintre cei care se apropie de artă și o iubesc rămân în stadiul de simpli privitori, de contemplatori ai operei de artă. Cultura vizuală îi ajută pe acești iubitori de frumos să vadă, „le deschide mințile“, îi inițiază în tainele artei. În aceeași direcție se îndreaptă și efortul meu de a limpezi modul în care se realizează o compoziție plastică expresivă. Analizând principiile care stau la baza organizării suprafeței și spațiului
Arta compoziþiei by Ion Truicã () [Corola-publishinghouse/Science/594_a_1265]
-
fi religios.” Un mijloc excelent în educația religioasă este aplicarea învățământului biblic, pe cât posibil, în viața practică. Exemplul viu este aproape totul în educație. Finalitățile educației religioase sunt strâns legate de ale educației intelectuale, morale, estetice sau fizice. A descoperi frumosul în lucruri, a descoperi ființa umană prin ceea ce este, și nu doar prin felul în care se manifestă, a descoperi noutatea și misterul în tot ce ne înconjoară sunt doar câteva dintre obiectivele educației religioase care confirmă această idee. Omul
Arta de a fi părinte by Geraldina Juncă, Ciprian Juncă () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1392]
-
trandafir, de aproape borș cu știr”; „Ochiul cunoaște frumusețea cea pe dinafară, iar sufletul pe cea dinăuntru”; „Frumusețea fără bunătate nu valorează nimic”; „Noblețea purtării Împodobește mai mult decât aceea a uitării”; „Nu-i frumos cine se ține,/ Ci-i frumos cui Îi stă bine”; „Nu natura face femeia frumoasă, ci dragostea”.) „Frumusețea corpului are ceva de animal dacă nu se adaugă și podoabele inteligenței și ale cinstei.” (Democrit) „Frumusețea fizică e trecătoare. Dar frumusețea minții, bogăția spiritului și căldura inimii
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
este un oarecare, suntem tentați să-l privim ca pe un om de mare valoare.) „Lingușitorul trăiește pe socoteala celui care-l ascultă.” (La Fontaine) Nu e frumos ce e frumos, ci e frumos ce-mi e frumos. (Chiar și „frumosul”, indiferent de ipostaza lui, este nevoit să se supună selecției gusturilor și preferințelor noastre.) Orice recunoaștere a greșelii este primul pas spre corectare. (Cel care, dimpotrivă, nu-și recunoaște greșeala de moment comisă se consideră de fapt nevinovat și, prin
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
dinăuntru lac Împuțit”.) „Veșmintele costisitoare sunt dovada sărăciei spiritului nostru.” (Sf. Bernard) „Toate gătelile nu fac decât să ascundă defectele: adevăratul triumf al frumuseții constă În a străluci prin ea Însăși”. (J.-J. Rousseau) Adevărata distincție o dă simplitatea. (Așa cum frumosul din natură nu cunoaște expresii complicate sau emfatice, la fel, frumosul din comportamentul uman este dat de atitudinile sincere și firești, proprii bunului-simț din gândirea și simțirea persoanei În cauză.) E destul să ai bun-simț, restul vine de la sine. (Când
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
Bernard) „Toate gătelile nu fac decât să ascundă defectele: adevăratul triumf al frumuseții constă În a străluci prin ea Însăși”. (J.-J. Rousseau) Adevărata distincție o dă simplitatea. (Așa cum frumosul din natură nu cunoaște expresii complicate sau emfatice, la fel, frumosul din comportamentul uman este dat de atitudinile sincere și firești, proprii bunului-simț din gândirea și simțirea persoanei În cauză.) E destul să ai bun-simț, restul vine de la sine. (Când, de exemplu, dorința sau aspirația nu Îmbracă forme exagerate, ea Își
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
numai pentru faptul că astfel se asigură conviețuirea socială, sau și pentru a ne apăra conștiința de complicate autoînvinuiri sau justificări? Numai pe calea binelui se poate obține atât liniștea și pacea exterioare, cât și cele interioare. Μ În prezența frumosului, a binelui, a dreptății câștigate nu poți sta singur; simți nevoia ca aceste stări rare ale sufletului să le Împărtășești cu altul. Μ A Înțelege și cu inima este o Îndatorire a fiecăruia dintre noi. Altfel cum ne-am putea
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
mișcării, ale culorii etc. Μ Filosofului Constantin Noica Îi plăcea să folosească expresia „ispite bătrâne” pentru a reda faptul că omul ar trebui să reia mereu nevoia de principalele fapte ale progresului, cum sunt: nevoia de bine, de adevăr, de frumos, de sinceritate, de ajutor altruist etc. Din păcate, oamenii de azi simt mai puțin plăcerea acestor ispite bătrâne, Înlocuindu-le cu ispite mai tinere, mai moderne, dar care, paradoxal, dovedesc că omul contemporan este mai puțin ispitit În desăvârșire decât
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
pe care o realizează (când cititorul are resurse imaginative și un potențial crescut de sensibilitate, el estetizează, adică simte realitățile conținutului cărții ca fiind frumoase. Alții, dimpotrivă, nu le pot vedea decât ca fiind urâte; aceștia din urmă, neavând sentimentul frumosului, nu se pot Întâlni, de fapt, cu acea carte, pe care nu o pot simți În aspectele ei frumoase). Μ „Te voi iubi etern și chiar după aceea” (Heinrich Heine). Poetul vrea, desigur, să ne pună prin acești termeni uluitori
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
din mâna unei foarte frumoase doamne, dar a primit În schimb, de mai multe ori, din mâna unui copil de alături! Ingratitudinea căprioarei față de acea doamnă a exprimat oare mai mult o incapacitate sau, dimpotrivă, o disponibilitate sufletească? Indiferentă la frumosul fizic omenesc, ea s-a simțit atrasă În schimb de blândețea și puritatea rugăminții din privirile acelui copil de a se apropia de el și de a-i accepta oferta... Μ Registrul stărilor și actelor comportamentale duplicitare este, din păcate
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
sine, neatinsă de ambiții, de justificări sau de prejudecăți (care Încătușează). Când există, iubirea nu are nevoie de cuvinte pentru a se face cunoscută. Μ Adevărul e că sensibilitatea noastră este, de regulă, egoistă: vrând, de exemplu, să vedem numai frumosul, noi ne Închidem față de tot ceea ce nu este frumos (dar „frumosul” și „urâtul”, ca și „binele” sau „răul”, coexistă În realitatea vieții, influențându-se reciproc: dacă vrem, de pildă, să fie pace Între oameni, trebuie să știm să evaluăm corect
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
Când există, iubirea nu are nevoie de cuvinte pentru a se face cunoscută. Μ Adevărul e că sensibilitatea noastră este, de regulă, egoistă: vrând, de exemplu, să vedem numai frumosul, noi ne Închidem față de tot ceea ce nu este frumos (dar „frumosul” și „urâtul”, ca și „binele” sau „răul”, coexistă În realitatea vieții, influențându-se reciproc: dacă vrem, de pildă, să fie pace Între oameni, trebuie să știm să evaluăm corect periculozitatea menținerii sau exagerării unor conflicte; sau, dacă vrem să ne
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
și am dat-o s-o citească și unui om cu gusturi, care se pricepe, căci eu nu am pretenția asta. Eu, dragă, cumpăr gloria gata făcută, așa după cum englezul ăla cumpără dragostea. Ești la fel de mare poet, pe cât ești de frumos, dragule, Îi zise Dauriat. Pe cuvântul meu de om de treabă, nu de editor (notează!), sonetele dumitale sunt minunate, nu se simte efortul, după cum e și firesc când ai inspirație și vervă. În sfârșit, știi să găsești rima, una dintre
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
cărui capacitate se folosește pentru a transmite mesaje emoționale către cititor, Ana Blandiana suferă însă, odată cu fiecare literă pe care o conturează, de teama iminentei apocalipse, provocată de realitatea exterioară: "Neliniștea mea actuală vine din descoperirea că împletirea binelui cu frumosul, kalokagathia, care a stat la baza culturii europene, de la Grecia antică încoace, e tot mai mult înlocuită de o realitate estetică născută din împletirea răului cu urâtul"105. Cu siguranță, un alt rol al criticii este acela de a media
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]