9,986 matches
-
colindă prin tramvaie. Sunt vremuri când totul e lin. Ca În deșert. A nins. Părinții tăi s-au Întors de la Revelion. Au făcut Revelionul la un prieten pe Avrig. Toată noaptea au dansat tango, iar dimineața perinița. Tatăl tău este vesel și bate cu cizmele În dușumea, o feciorească. În cizme bate cu palmele. Și strigă: Bine taie cuțâtu’ / Că l-am ascuțât amu /. TU tropăi alături de el. Te bucuri și bucuria e lină. Înfuleci tort și mandarine. Pe urmă vine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
nu m-ai cunsocut” și Țiganca de Ionel Fernic. Deci tatăl tău Înaintează. Dunga dreaptă a ciorapilor chelneriței, la care s-a tot zgâit, Îi face drumul prin zăpadă, sinuos. Crai bătrân intră În curtea veche, puțin ciupit, adică beat, vesel și membru de partid. Dispozitivele Jaquard bat În noapte modele plasate pe cravatele din mătase naturală, potrivit cererii comerțului. Din alea cum poartă spânzurații de pe peretele din spatele catedrei. Și șefi mai mici cum ar fi contabilul șef de la Cooperativa Higiena
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
maieul, copilul plânge În pătuț, afară plouă mărunt, pe masă, un bilet: „Plimbă copilul un sfert de oră - douăzeci de minute prin Împrejurimi”. Cobori scara În spirală cu căruciorul În brațe. Din cărucior, doi ochi mici se uită la tine vesel. În cutia poștală, o adresă de la ICRAL prin care ești anunțat că imobilul În care locuiești se află Într-o zonă În curs de sistematizare. Mai pe românește, vei fi demolat. De-abia ai cumpărat casa. Plimbi copilul În cărucior
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
angoasă, acest soi de nedreptate. Înăuntru frig, afară frig, În suflet frig. Vă Întoarceți acasă toți trei. Doi oameni mari, un bărbat și o femeie, ținând de mână un copil care nu conștientizează că este șoim al patriei. E doar vesel și fericit. O fetiță șoim. Dintr-o vitrină, țintă spre voi, ochi morți de pește. Tacâmul de merlucius, trei lei kilogramul. „...Se poate afirma, cu deplin temei, că hotărârâtor pentru viitorul unui popor nu este nivelul consumului Înalt, al totalității
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
suntem orbi. Te rog, spune-ne și gata. Nu știm dacă să ne îngrijorăm sau să ne bucurăm. Deci, ești însărcinată? Lisa s-a grăbit să răspundă în locul meu. Măcar m-a scutit de efortul de a căuta un ton vesel din colecția mea de „voci curajoase pentru momente dificile“. Nu, nu este. Asta e tot ce am reușit să aflu. Mi-am făcut griji toată săptămâna. Nu mi-a răspuns la telefoane și ea nu face asta de obicei. Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
așeze la casa ei. Dar acum? Viața ei se închega exact în momentul în care a mea se destrăma. Schimbam rolurile în cadrul prieteniei noastre și nu știam cum vom reuși să ne adaptăm la schimbare. Mi-am impus cel mai vesel ton posibil. Deci în sfârșit vei locui cu un bărbat după tot acest timp! Nu-mi vine să cred că vei trece prin toate experiențele prin care noi celelalte am trecut cu ani în urmă. Aș putea spune același lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
mai zâmbit, căci și-a amintit că se presupunea că suntem prieteni buni și începu să zâmbească din nou. Stătea în ușă neștiind cum să mă salute. Îi înțelegeam jena. Să-l pup pe obraz? Să-i fac cu mâna veselă? Să dăm mâna? Poate că voia să-mi dea o palmă. Și nu-l învinovățesc. E totul în regulă? mă întrebă imediat. —Porți haine noi, nu m-am putut abține eu. Tu urăști hainele noi. Amândoi le urâm. Le uram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
fi prima persoană pe care s-o consulte. I-ar putea recomanda un sutien cu bureți sau niște pantofi vulgari. Asta e! — Asta e ce? — O ajută să aleagă un cadou pentru ziua lui Phil. Lisa părea absolut mulțumită și veselă după această deducție logică. Eu nu eram așa de sigură. Dar nu l-a mai rugat asta niciodată până acum. Nu le cerem soților celorlalte să facă lucruri de genul ăsta. Dar tocmai asta era ideea. El nu mai era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
simțindu-mă nejustificat de trădată de Maria, care o acceptase pe noua mea dușmancă. Maria se sprijini de clanța ușii înainte de a deschide. — Ești îmbrăcat decent? strigă ea prin ușă, jenată. Nu decent, dar sunt îmbrăcat! îi răspunse o voce veselă dinăuntru. Maria deschise ușa dincolo de care se afla apartamentul ei plin de lumânări, pe care un bărbat se grăbea să le stingă. Purta doar o pereche de boxeri, iar în brațe avea genul de resturi de la finalul unei întrevederi romantice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
nu-l ating. El trânti ușa în urma mea. O mahmureală groaznică, se pare. Nu e de bine. Am intrat direct în bucătărie și am pus de ceai, trecând cu ușurință la rolul de gospodină. — Unde e tatăl tău? am întrebat veselă, ignorând expresia din ce în ce mai ostilă de pe fața lui. La complexul de grădinărit, răspunse el abrupt. Ce cauți aici? Fierbi, apă, lua-te-ar naiba, fierbi! Dacă Mark nu bea ceai imediat, urma să fie nevoie de o săgeată cu tranchilizante ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
asta, am dat din cap jalnic. —Ai dreptate probabil. Și dacă printr-un miracol nemaivăzut, tu și Ed sunteți încă împreună când apare revista, atunci... Făcu un gest vag cu mâinile. Atunci ce? Ce-o să facem? Lisa avu un zâmbet vesel, nebun, disprețuitor înainte de a-mi spune la revedere. —Ceva. O să facem ceva. Atunci stau liniștită. Ușa se închise înainte să-mi amintesc că nu-i spusesem de Kieran și de Tally. O să-i spun mâine. După ce vorbesc cu Kieran. Capitolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
să joace în aceeași echipă. Maria și Danny s-au certat încontinuu pe tot parcursul jocului. Cine a câștigat Oscarul pentru cel mai bun actor în 1972? citi Lynn cu voce tare. —Nici nu mă născusem pe atunci, răspunse Danny vesel. Tu câți ani aveai, Maz? Maria îl ignoră. Când apăru o întrebare despre Glenn Miller, Danny o mângâie pe mână încurajator. —Ți-o las ție pe-asta, păpușă. O să-l omor, mormăi ea când el plecă din cameră. Când se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
a uitat în sus și mi-a zâmbit larg. S-a ridicat lovind masa și dărâmând parte din tacâmurile de pe masă. Un chelner a apărut ca dintr-un nor de fum ca să le înlocuiască. Nu trebuie, i-am spus eu veselă chelnerului. Podeaua asta e mai curată ca un spital. Mie îmi scapă tot timpul tacâmurile pe jos acasă și le folosesc, iar podeaua mea e murdară! M-a privit îngrozit și, probabil știa el de ce, m-a ignorat. În ciuda protestelor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
totul în buzunarul de la pantaloni. Expresia chelnerului era impenetrabilă în timp ce ne lua farfuriile goale. Amândoi am început să chicotim în urma lui. —Pantalonii tăi! am exclamat. Gălbenușul unui ou ochi trecuse prin buzunar. Kieran se lovi ușor peste pantaloni și spuse vesel: —Uh, un final perfect pentru o dimineață perfectă! Chelnerul se întoarse cu nota și cu două cutii. — Pentru resturi, explică el tușind discret. Încă mai chicoteam în metrou, la întoarcere. —Ce-o să faci acum? l-am întrebat. —O să mă duc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
mi te închipui în genul de căsnicie despre care mi-a povestit Lee. Și cinci, dacă tu ești gay, eu sunt o banana split. Shelley a izbucnit în râs aruncându-se în scaun cu flexibilitatea unui copil. Era un râs vesel, robust, într-un formidabil stil Henric al VIII-lea. A fost norocoasă că am omis să îi spun motivul real pentru care am tăiat-o de pe listă: acela că nu mi-o puteam imagina pe Lee îndrăgostindu-se de ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
în jur, cum se umple încet clubul. Era un loc mic, căptușit cu material, ca interiorul unei cutii de bijuterii; până și tavanul părea tapițat. Era încă devreme și ringul de dans era aproape gol. — Frumos lucrat, a spus bodyguardul vesel. Sunt Tim. —Sam. — De unde o cunoști pe Baby, Sam? —Colegiul de Arte. Și de atunci câteva petreceri. E prezentă peste tot. „Ca și gunoiul“, am adăugat pentru mine. Odată înființată nu mai scăpai de ea. M-am uitat mai atent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
întrerupt cu o voce politicoasă. —îmi pare foarte rău, a spus. Cred că mă confunzi cu fiica mea. Avem uneori vocile la fel. —Sunteți mama Laurei? am spus uimită. Ce căuta ea acolo? Locuia și ea acolo? — Exact, a spus veselă. Mă tem că Laura nu este aici. Știți cumva unde este? —Bineînțeles! Mama Laurei a izbucnit în ceea ce se poate numi un râs zglobiu. De aceea sunt eu aici. Deci era teafără. Dacă nu, mama ei ar fi avut o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
a fost iertat pentru că era un nemernic sensibil. Era în camera lui, cocoșat peste birou ca un actor care îl joacă pe Richard al III-lea, pixul pierzându-i-se printre degetele lui ca bananele. —Bună, Sammy, a spus el vesel. —Te ții de haiku-uri? Tom nici măcar nu a clipit. De obicei când îmi băteam joc de muza sacră a poeziei își ținea arătătorul îndreptat amenințător spre mine, urlând „Anticristul“ pe cea mai groasă voce a lui. Probabil că îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
pe ciumă sau holeră. Acum însă dispari, pur și simplu, dispari, iar dacă cineva din ai tăi vrea să afle în ce fel și de ce, dispare și el. Mihai simți ceva rece în lungul șirei spinării, dar ca să pareze, zâmbi vesel și cu glas tare își contrazise interlocutorul: — Ei, n-o fi chiar așa! Pentru dumneata, că ești din neam mare, dar de cei ca mine cui îi pasă, oftă pe gânduri Hartofilax. La sfârșitul întrevederii din cancelaria patriarhiei, discuția fiind
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
lemne și jeratic. Soba era minunat alcătuită, cu cahle de culoarea laptelui așezate în așa fel încât desenele de pe ele se continuau dând impresia unor ghirlande continue de glicină. Abia când spărturile de butuc de brad prinseseră să ardă pocnind vesel, monahul băgă de seamă că afară se însera. M-aș repezi, măria ta, până la Mitropolie să spun să înceapă rânduiala fără mine. E vecernie și priveghere, că mâine... Da, știu, e Sfântul Dumitru, dar nu mă lăsa singur, sfinția ta
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
și răposatul Șerban l-ar fi invidiat”. Au pornit de la Mitropolie spre Curte. Ca la sărbătoare, mergeau în frunte ostașii, apoi, călare pe calul împodobit ținut din scurt de frâu, vodă Constantin, după el boierii potrivit rangului. Clopotele Mitropoliei băteau vesele anunțând țara că a fost ales noul domn. Trecând prin fața caselor brâncovenești, vodă opri calul, nu pentru că știa că din spatele ferestrelor cu brocarduri îl scăldau în priviri pline de dragoste toate sufletele dragi lui, ci pentru că trecea prin fața crucii de
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
aer distrat, răsucea bastonașul dintr-o mână în alta, fără să se uite la unchiul său. Până să fie aduși caii lui Selin, alaiul domnesc a străbătut un loc împădurit, ieșind spre o vale cu pășuni, așa că domnul a încălecat vesel că se poate dezmorți după ceasuri întregi de mers în caleașcă. Înainte de a sări în șa, Ștefan și-a privit întrebător tatăl, și-a mușcat până la sânge buza de jos și s-a avântat pe cal. A pornit primul în
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
doamna, soția noastră, că apoi a cerut să fie lăsat să doarmă, se simțea obosit. S-a trezit la toacă. Doamna mea și doamna Ilinca au crezut că s-a făcut bine după împărtășanie, avea obrajii rumeni și era tare vesel. Era 28 iulie, praznicul sfinților diaconi Prohor și Nicanor.S-a ridicat din pat și a vrut să iasă în foișor. S-a îmbrăcat aproape singur și a venit sprijinit de soața lui până în grădină. A ridicat ochii și s
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pentru citit, dacă vrei psalm, îți spunem noi, că știm psaltirea pe de rost. — Măria ta, înțeleg că de copil ai văzut cum se moare, cum mor cei ce te-au îndrăgit și am înțeles că, deși pari o fire veselă și trăitoare în lume, te ai gândit la moarte. Ți-e frică de moarte? — Ștefane, Ștefane, asta este întrebarea care a născut multă teologhiseală printre sfinții părinți. Eu nu sunt ca ei, timp nu prea am, ascult și eu în
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
zece leproși din Evanghelie. — Hm... Tăcerea ritmată de trapul constant al cailor îl încredință pe spătar că vodă adormise din nou. O fi iar bolnav, de doarme atât. — Niciodată nu mi-a fost mai bine ca acum, se auzi glasul vesel al Brâncoveanului. Abia aștept să-mi întâlnesc doamna și fetele... și pe Mateiaș, mânca-l-ar taica! I-am adus papucei de safian, căftănel de serasir și ilicele cu flori și mahmudele de aur... și acadele. Apoi o să ne tragem
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]