71,250 matches
-
Pierre Bérégovoy în funcția de prim-ministru, nu s-a finalizat cu o schimbare radicală în această privință. Și nici schimbarea guvernului, din unul de stânga în unul de dreapta, prin formarea guvernului Balladur în martie 1993. Noul guvern a înființat, pentru o perioadă de trei ani, Comitetul pentru reorganizarea și descentralizarea administrațiilor (comité pour la réorganisation et la déconcetration des administrations CRDA). CRDA a examinat problema descentralizării administrative din punctul de vedere al utilizatorilor serviciilor publice. Într-un raport oferit
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
Interministériels pour la Réforme de l'État CIRE) au fost create în 1995, iar acest lucru a consolidat noțiunea potrivit căreia la mijloc s-a aflat chiar o reformă a statului. Funcționarii civili care erau implicați în Planul Național, au înființat un număr de comitete care au început să examineze "statul" ca un obiect al reformei și să dezvolte o "doctrină" a reformei diferită, adaptând, după cum s-a întâmplat în timpul guvernului Rocard, abordările de tipul noului management public principiilor care se
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
dezvolte o "doctrină" a reformei diferită, adaptând, după cum s-a întâmplat în timpul guvernului Rocard, abordările de tipul noului management public principiilor care se aflau la baza statului francez.64 În septembrie 1995, pentru o perioadă de trei ani, guvernul a înființat Comisariatul pentru Reforma Statului (Commissariat á la Réforme de l'État), unde lucrau funcționari publici aflați sub responsabilitatea directă a primului ministru. În 1998, acesta a fost înlocuit de Delegația Interministerială pentru Reforma Statului (Délégation Interministérielle a la Réforme de
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
responsabilitatea față de infrastructura școlilor. Managementul sistemului de granturi Este evident că sistemul de granturi francez, ca și cel al impozitelor locale, este foarte complex și tehnic. DGF este operat de un Comitet al finanțelor locale (CFL Comité des finances locales), înființat în 1979 care conține pe scurt: acordul asupra sumei DGF care va fi inclusă în buget (loi des finances) în fiecare an, modul în care va fi împărțită în rândul muncipalităților, decizia asupra sumei totale a anumitor granturi și oferirea
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
regională. Organizația care a dezvoltat cel mai mult ideea democrației subnaționale a fost Congresul Autorităților Locale și Regionale ale Europei din cadrul Consiliului Europei 2 care a promulgat Carta Europeană a Autoguvernării locale în 1985. În momentul în care a fost înființat Comitetul Regiunilor prin Tratatul de la Maastricht în 1994, acesta a încercat să dezvolte ideea mai departe. Chiar dacă nu a existat o influență directă a acestor organizații diferite asupra Franței, se poate spune că, împreună, au dezvoltat o nouă percepție a
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
26 ianuarie 1984 privind dispozițiile de statut referitoare la administratorii teritoriali. 52 J. Bourdon, "La function publique territoriale" Collectivités lecoles en France (Paris: La Documentation Française, 1996 ). 53 Ibid. 54 Experții în managementul public; consultanții implicați în cycles de qualité înființate de guvern ca modalitate de îmbunătățire a managementului public, funcționarii publici de carieră interesați de reforma sectorului public, formând asociații Services publics. Vezi J. Bourrdon, op. cit., p. 18. 55 A. Cole și G. Jones, "Reshaping the State: Administrative reform and
by John Loughlin [Corola-publishinghouse/Science/1032_a_2540]
-
când este redactor, redactor șef și responsabil cu partea politică la ziarul Timpul. Este cea mai intensă etapă din cariera de jurnalist a lui Eminescu, atât prin amploarea și diversitatea tematicii abordate, cât și prin varietatea mijloacelor de expresie folosite. Înființat în 1876, Timpul era publicația Partidului Conservator, aflat atunci la putere, sub conducerea lui Lascăr Catargiu. Noul cotidian conservator vizează "expunerea nepărtinitoare și pe cât se poate de complectă a diferitelor idei, cari agită opinia publică în România" (Timpul, nr. 1
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
e vorba d-un institut de aceeași utilitate ca Banca Națională sau Creditul Fonciar bunăoară, pe când în realitate bancheri străini, cu alaiul de nume românești menite a-i populariza, vor să neguțeze pe picior mare la bursa viitoare din București, înființând ceea ce se numește o haute banque par compagnie"417. Conservarea valorilor naționale, a limbii, culturii și istoriei poporului român, devine pentru jurnalist o condiție obligatorie pentru păstrarea identității de neam. Manifestând încredere în calitățile morale ale poporului din care face
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
ocupe cu strângerea de bani, cărți și obiecte, redacția Timpului primește asemenea în păstrare cărțile, banii ș.a., pe cari cititorii noștri ori alte persoane din public ar dori să le ofere în folosul schitului și a bibliotecei, ce se va înființa"475. "Argumentul de căpetenie în favorul proiectelor de convenție ale conservatorilor, argument care trebuie să convingă chiar pe un cititor al Românului, oricât de târzior la judecată ar fi, e că proiectele de convenție ale conservatorilor n-au fost primite
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
la debutul editorial, ziarul are patru apariții săptămânale, între 17 mai 1876 și 17 martie 1884, 13 noiembrie 1889 și 14 decembrie 1900, acesta devine cotidian. O nouă serie va fi editată între 2 martie 1923 și 7 iulie 1924482. Înființat în perioada guvernării conservatoare, Timpul devine, după instaurarea liberalilor la putere, principalul ziar de opoziție. La începutul lui 1877, conducerea ziarului revine lui Titu Maiorescu, iar Ioan Slavici este desemnat redactor șef, fiind responsabil cu partea politică a gazetei. După ce
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
și în inimă mai curând sau mai târziu va intra negreșit și în legiuirile noastre"486. Publicație de factură politică și literară, Românul apare la București, începând cu 9 august 1857, cu o periodicitate variabilă, fiind editat până în decembrie 1915487. Înființat de C.A. Rosetti, ziarul va rămâne sub conducerea acestuia din 1857 până în 1885. Printre redactorii publicației se remarcă Eugeniu Carada (1867-1871) și G.M. Teodorescu (1870). Ilustrând poziția liberal-radicală, Românul este considerat de Nicolae Iorga drept "cea mai statornică dintre
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
până la 2 decembrie 1915, când își încetează aparițiile. c) România liberă Cucerirea independenței de stat, în 1877, a determinat apariția unui număr însemnat de gazete cu titluri sugestive, care dezbat în paginile lor noua situație politică a țării. Printre publicațiile înființate la începutul războiului din 1877 se numără și România liberă, cotidian politic și literar apărut la București, între 15 mai 1877 și 14 iunie 1889. Întemeietorul și directorul revistei este D.Aug. Laurian, cărturar cu studii în străinătate, care tratează în
by MIHAELA MOCANU [Corola-publishinghouse/Science/979_a_2487]
-
fratele său. A absolvit la București Liceul „Gh. Lazăr” (1917-1925) și Facultatea de Drept. Debutează la „Universul” (1925) și scrie la „Bilete de papagal”. A fost unul dintre primii cronicari cinematografici cu rubrică permanentă, ținută în revista „Cinema”, și a înființat în 1932 revista „Ecranul”. Este prezent după 1950 în „Gazeta literară”, „Viața românească”, „Amfiteatru”, „Colocvii”, „România literară”, „Cronica”, „Ateneu”, „Tomis”, „Lumea”, „Magazin istoric” ș.a. Între 1934 și 1944, a folosit pseudonimul Ion Albotă; a mai semnat Const. Apostol sau Pavel
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288022_a_289351]
-
student la Facultatea de Ziaristică din București. Chemat de Adrian Păunescu, ca redactor, la „Flacăra” (1984-1985), mai activează în redacțiile publicațiilor „Rebus” (1985-1987) și „Filatelia” (1987-1989). A colaborat la „Familia”, „Luceafărul”, „România literară”, „Suplimentul literar-artistic al «Scânteii tineretului»”. În 1990, înființează și conduce revista „Europa”. Între anii 1990 și 2000, este redactor și secretar de redacție la „Viața românească”. Din 2000, lucrează în Ministerul de Interne, în calitate de consilier în cadrul Serviciului de asistență religioasă. Debutează în „Convorbiri literare”, în 1973, prima sa
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286914_a_288243]
-
iconarismul” acestor ani de început, neprogramatic și naiv, trebuie înțeles ca „atmosferă entuziastă și clocotitoare, euforică”, fiind „născut dintr-o simultană descoperire a lirismului și a unei utopice misiuni” (Mircea A. Diaconu). În august 1933 Mircea Streinul și Iulian Vesper înființează colecția „Iconar”, aflată sub auspiciile Institutului de Arte Grafice Glasul Bucovinei, unde, de asemenea, publica majoritatea acestor tineri. Colecția se va transforma ulterior în editură, aflată pentru început sub aceleași auspicii, devenită mai târziu independentă. În programul pe anul 1934
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287500_a_288829]
-
devoțiunea în recitarea oficiului divin, la Londra; studiul, la Oxford; lipsa banilor, la Cambridge; zelul pentru sărăcie, la York; afecțiunea pentru iubirea reciprocă, la Salisbury; simplitatea pură, la Worcester (nr. 41-44: FF 2462-2468). Provincia engleză se mândrește că a fost înființată de Francisc, care l-a desemnat pe unul dintre însoțitorii săi, fratele Agnello din Pisa, ca primul ministru. Atenția naratorului se oprește asupra acestuia, cu intenția clară de a-l prezenta ca pe un alt Sfânt Francisc. Toma din Eccleston
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
ASOCIAȚIA CULTURALĂ ROMÂNEASCĂ, organizație culturală înființată în 1957 la Madrid, din inițiativa unui grup de scriitori și intelectuali români din exil: Ion Protopopescu, George Uscătescu, Vasile Iasinschi, Vladimir Petrovici, Aureliu Răuță, Mihai Florin Enescu, Vintilă Horia și Horia Stamatu. Adunarea constitutivă din 15 aprilie 1957 a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285473_a_286802]
-
sînt punctele lui de referință și de sprijin? Cu această Întrebare ajungem din nou la noțiunile de spațiu liric, peisaj, spațiu securizant, noțiuni folosite Într-o accepție critică nouă. Pentru Heliade, a scrie Înseamnă, În modul cel mai hotărît, a Înființa, a crea În sens biblic. Pentru Alecsandri actul de a scrie necesită, În prealabil, un complicat scenariu de acomodare. Inspirația cere o civilizație (un confort), scrisul implică retragerea Într-un spațiu de securitate. Unul (Heliade) deschide imaginația, escaladează ierarhiile, desființează
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
Versificație). Ienăchiță se plînge de nesiguranța limbii, grija lui Ion Heliade Rădulescu se Întinde pînă la facerea lumii. Poezia Începe de la punctul zero al existenței (În Anatolida) dînd o viziune grandioasă a nașterii și, apoi, a „desmădulării” universului. Poezia poate „Înființa” totul, cum Însuși spune În niște versuri pline de semeție: „istoria prin mine ia chip, se-nființează” (Poezia) Nici istoria, nici timpul, noțiuni mai abstracte, nu-i provoacă o mare neliniște. Versul le poate cuprinde și pe ele: „Eu timpului
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
lumii. Poezia Începe de la punctul zero al existenței (În Anatolida) dînd o viziune grandioasă a nașterii și, apoi, a „desmădulării” universului. Poezia poate „Înființa” totul, cum Însuși spune În niște versuri pline de semeție: „istoria prin mine ia chip, se-nființează” (Poezia) Nici istoria, nici timpul, noțiuni mai abstracte, nu-i provoacă o mare neliniște. Versul le poate cuprinde și pe ele: „Eu timpului dau aripi, prin mine el viază”. Oricîtă exagerare poetică s-ar manifesta aici, un fapt e sigur
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
ele: „Eu timpului dau aripi, prin mine el viază”. Oricîtă exagerare poetică s-ar manifesta aici, un fapt e sigur: Heliade are sentimentul că Înaintea lui se află un imens gol pe care trebuie să-l umple. Poetul trebuie să Înființeze oriunde „raiul”, să Întoarcă, adică, omul și lucrurile sărace, sterpe, la plenitudinea lor „adamiană”. Un poem din 1836 (Destăinuirea) traduce limpede acest adamism grandios: „Subt degete-mi răsună, lină, te-nfiorează, Spune ce e poetul În ăst loc osîndit, Cum
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
omul și lucrurile sărace, sterpe, la plenitudinea lor „adamiană”. Un poem din 1836 (Destăinuirea) traduce limpede acest adamism grandios: „Subt degete-mi răsună, lină, te-nfiorează, Spune ce e poetul În ăst loc osîndit, Cum el dintr-Însul raiul oriunde-nființează Și-și face fericirea din bine-nchipuit. CÎnd cîntă el, s-aude, veacurile răsună; CÎnd se Închină, cerul el Îl coboară jos; Dragostea lui e flăcări și ura lui detună, Blîndețea-i e seninul acel mai luminos. Ferice de acela pe
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
este, cum ziceam, o datorie sacră, dar și un mare orgoliu, un act de trufie. Heliade crede (reluînd o veche idee) că talentul lui vine direct din cer: „Din ceruri descindată, a mea candidă liră” - iar puterea lui de a Înființa și resuscita este, practic, nelimitată: „La cîmp și la cetate, În noapte, și În rază, În carceri, pe ruine, pe oamenii mari cînt; Conserv al lor nume În secoli de viază, Fac vie-a lor țărînă, dau suflet În mormînt
[Corola-publishinghouse/Science/1935_a_3260]
-
Fătu, ne mai amintesc astăzi denumirea a două străduțe din vecinătatea fostei grădini: Str. Florilor și Str. A. Fătu, aflate în apropiere de Râpa Galbenă. Stimulată de interesul manifestat față de grădina lui Fătu, Societatea de medici și Naturaliști din Iași înființează, în 1873 o a doua Grădină Botanică în jurul sediului acestei societăți, actualmente Muzeul de Istorie Naturală. Sarcina organizării acestei noi grădini este încredințată dr. Dimitrie Brândză, iar fondurile necesare au fost furnizate de societate. În cea mai mare parte, plantele
Aspecte ecologice ale avifaunei din unele parcuri ieşene : valorificarea instructiv-educativă a studiului avifaunistic by Magdalena Dorina Culbec () [Corola-publishinghouse/Science/335_a_652]
-
finaliza niciodată din lipsă de fonduri și mai târziu ca urmare a consecințelor primului război mondial. De acest proiect ne mai amintește astăzi doar strada Botanică din vecinătatea ștrandului. Pentru a satisface cerințele învățământului biologic în 1921, prof. Al. Popovici înființează o nouă grădină botanică pe terenul din spatele noii clădiri a Universității cu suprafața de 1 hectar, pe care se construiește un mic complex de sere pentru plantele tropicale. Această grădină a servit învățământului botanic ieșean timp de peste 40 de ani
Aspecte ecologice ale avifaunei din unele parcuri ieşene : valorificarea instructiv-educativă a studiului avifaunistic by Magdalena Dorina Culbec () [Corola-publishinghouse/Science/335_a_652]