73,470 matches
-
aduc foarte bine aminte de momentul În care mi-am dat seama de existența lui. Era pe la Începutul iernii, Într-o cameră de hotel cu căldura dată prea tare pentru temperatura de afară. New Otani sau Akasaka Prince, nu mai rețin exact numele, genul acela de hotel al cărui succes se datora numelui, cu toate că interiorul era complet renovat. Fusesem chemată Împreună cu singura mea prietenă pentru o ședință În trei. Pe vremea aceea nu mai lucram la club și nici nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
să-și cumpere haine scumpe de firmă, dar mi-a lăsat o impresie plăcută, nici ieșind prea tare În evidență, dar nici prea ștearsă, genul de ținută pe care o purtau femeile serioase acum câțiva ani. Nu mi-am putut reține un strigăt mut de admirație. Se simțea clar că nu-i era ușor să trăiască. Venise Îmbrăcată cu ce avea ea mai bun din ceea ce-și putea permite, ceva ce o reprezenta. Mă aștepta la bar savurând un Ginlet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
oare să spună prin gaură neagră? — Poftim? Ce ți-a venit așa, deodată? — Aa, nu, nimic. Doar că Yazaki v-a spus că Reiko i se părea o gaură neagră, vă amintiți? — Da, așa e. Mă surprinzi! Ce lucruri ciudate reții! Cu siguranță că ți-am vorbit despre asta. Așa e, Yazaki a zis că era o gaură neagră. — Da. — Vezi tu, acum trei ani am luat o supradoză de amfetamine și era să fac stop cardiac. De atunci n-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1950_a_3275]
-
să mă ajute s-o îndur. Îmi spuneau: "Nu știi ce vrei". Dar, în realitate, ele nu înțelegeau ce vroiam eu. Dacă atunci când ardeam de nerăbdare să mă întorc la masa mea de disecție, una dintre ele încerca să mă rețină, socotind nevoia mea de singurătate o ofensă și o dovadă că n-o iubeam de ajuns, deveneam irascibil și furibund. Îmi arătam colții, căci n-aveam nici răbdarea, nici tactul de a obține ceea ce doream fără să jignesc. Politețea n-
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
auzeam bine ce spunea. Căpătase o voce puțin șuierătoare din pricina grabei de a spune totul dintr-o răsuflare. Se temea probabil că dacă se va opri, va renunța, nu va mai avea putere să continue. Așa că o vreme n-am reținut decât cuvinte disparate dintr-o poveste lungă despre soția lui, despre felul cum s-au căsătorit și despre cei doi copii pe care-i avea, despre neînțelegerile cu soția lui și despre cauzele acestor neînțelegeri. Vroiam chiar să-l întrerup
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
Anticipasem deznodământul acesta - cred ca amândoi l-am anticipat. Am încercat să-l convingem, dar a fost inutil. În plus, se combinase cu sud-africanca, deși era cu șase-șapte ani mai vârstnică decât el. Am crezut că, de fapt, asta-l reținea și ne-am oferit s-o ajutăm să vină cu noi în SUA, dar el a refuzat să discute problema asta. Zicea că Africa e cea care îl reține aici; dacă noi credeam că e ceva atât de banal precum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
mai vârstnică decât el. Am crezut că, de fapt, asta-l reținea și ne-am oferit s-o ajutăm să vină cu noi în SUA, dar el a refuzat să discute problema asta. Zicea că Africa e cea care îl reține aici; dacă noi credeam că e ceva atât de banal precum o relație amoroasă, atunci nu înțelegeam chiar nimic. La plecare i-am lăsat o sumă de bani destul de frumușică. Mă aflu în situația privilegiată de a deține un fond
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
de genul ăsta. Dar nu-mi păsa. Mă simțeam mult mai bine la gândul că, la nevoie, avea un cont în Gaborone. Ne-am întors la Washington. În mod ciudat, când am ajuns acasă, am înțeles exact ce anume îl reținuse pe Michael. Acolo totul părea nesincer și, ei bine, agresiv. Îmi era dor de Botswana și nu trecea zi, nici măcar o zi, în care să nu mă gândesc la ea. Simțeam aproape o durere. Aș fi dat orice să ies
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
motor decât să-i vorbească; și îl văzuse de nenumărate ori forțând metalul. Nu-i bine să forțezi metalul, îl sfătuise domnul J.L.B. Matekoni de fiecare dată. Dacă te impui cu forța, metalul ripostează. Ține minte măcar asta, dacă nu reții nimic altceva din tot ce te-am învățat. Totuși, ucenicul continua să demonteze bolțurile învârtind șuruburile în sens invers și îndoia flanșele dacă nu se aliniau ca lumea. Nici o mașinărie n-ar trebui tratată în felul acesta. Fetița, însă, era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
să deosebesc rocile. Îi zâmbi încurajator. — Ar fi o slujbă interesantă, comentă ea. Aproape ca și munca de detectiv. Cauți lucruri. Îi dădu înapoi bucata de cuarț. Când o luă, copilului îi căzu privirea pe inelul de logodnă și-i reținu mâna o clipă, uitându-se la inelul de aur și la pietricica strălucitoare. — Zirconiu, diagnostică el. Le fac să semene cu diamantele. Sunt aproape ca originalul. Când se întoarseră, Carla și americanca stăteau una lângă cealaltă, iar figura femeii mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
sfert de ceas. „E bine că sunt căutat”, și-a zis apărătorul legii. Nu a fost bine. „Castelanul m-a trimis cu un răvaș pe care, după ce îl veți citi, va trebui să mi-l înapoiați. Nu încercați să-l rețineți, va fi un gest agravant.” Niciodată nu îi vorbise cineva așa Magistratului, care numai fricos nu era. „Aș putea să te rețin cu scrisoare cu tot”, i-a zis acesta. „Stăpânul dumitale va afla că nici nu ai ajuns până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
un răvaș pe care, după ce îl veți citi, va trebui să mi-l înapoiați. Nu încercați să-l rețineți, va fi un gest agravant.” Niciodată nu îi vorbise cineva așa Magistratului, care numai fricos nu era. „Aș putea să te rețin cu scrisoare cu tot”, i-a zis acesta. „Stăpânul dumitale va afla că nici nu ai ajuns până aici. Se poate întâmpla orice unui om care trece printr-o pădure.” Sigur pe el - poate pentru că citise răvașul pe drum sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
râvnește același trup, acolo unde inelarul mâinii stângi se ceartă cu inelarul mâinii drepte de la aceeași Evă, acolo se deschidea hăul. Petru împletea punte din sânge, fire putrede într-un țol de cordele peste lume. Ochiul trupului privește, primește, cerne, reține, oferă; ochiul sufletului, ca un copil mofturos, face valuri în sticla cu lapte. Terapeutul urmărea fondul psihologic al sintetizării, percepției și prelucrării imaginii în toate dimensiunile conștientului. Subconștientul, sală de gardă a ceea ce a fost; inconștientul, resuscitare a ceea ce nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1569_a_2867]
-
trăsături de o frumusețe clasică. Se întunecă, apoi ridică din umeri. - Eu mă numesc Nirena, iar dumneata, prietene, ar trebui să treci pe acolo. Ea îl împinse spre ușa prin care dispăruse Enro, dar Gosseyn avea din nou comenzile. O reținu. Fusese frapat de numele ei. - Există vreo legătură, zise, între această Nirenă și vechea capitală Nirena? Păru încurcată. - Adineauri leșinai și acum pui niște întrebări inteligente. Caracterul dumitale este mai complex decât ar sugera-o înfățișarea. Ei, dar acum, grăbește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Reesha, strigă, iar glasul îi era vesel. Prin ochii umezi ai lui Ashargin, Gosseyn observa întâlnirea. Un bărbat înalt o însoțea pe tânăra femeie, iar pe când se apropiau, Enro ținând-o în brațe și strângând-o tare, bărbatul acela îi reținu privirea fascinată a lui Gosseyn. Fiindcă era Eldred Crang. Crang? Dar atunci trebuia să fie... trebuia să fie... Se întoarse și o privi în momentul în care Patricia Hardie spunea șugubeață: - Enro, lasă-mă. Dă-mi voie să ți-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
poate învinge în teren deschis, puțin îi pasă de elementele de surpriză. Gosseyn abia o auzi. - Ascultă, zise el cu gravitate, voi încerca să te ajut, dar dacă voi putea, depinde de răspunsurile dumitale la întrebările mele. - Da? Ea-și reținu respirația, cu ochii căscați, cu buzele întredeschise. - Ai vreo imagine a faptelor mele viitoare? - Ce văd că vei face, zise Leej, nu are nici un sens. Nu-mi spune nimic. - Dar ce anume este? Era exasperat. - Trebuie să știu. - Dacă ți-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
conexe încât nu sunt diferite de fapt, oricare ar fi distanța aparentă sau diferența sa. Exprimat în funcție de probabilitatea... Gosseyn se concentră asupra problemei, simțindu-se în preajma unei soluții mai importante decât cea care corespundea situației imediate. Glasul lui Leej îi reținu atenția. - Dar ce vei face? Încă o dată, Gosseyn se așeză la comenzi. - Chiar în acest moment, zise. vom demara în propulsie normală. Instrumentele de control erau analoge cu cele ale navelor care parcurgeau spațiul între pământ și Venus. Prima tresărire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
Enro nu-i place să aștepte. Prânzul! Gosseyn socoti că trecuse o oră de când Enro îi ceruse raportul. De ajuns să facă o criză. Dar prânzul se desfășură într-o tăcere aproape totală. Se debarasă masa, iar Enro rămase așezat, reținând pe toată lumea. Pentru prima oară dictatorul îl privi direct pe Gosseyn-Ashargin cu ochi reci și neprietenoși. - Secoh, zise el, fără să se întoarcă. - Da? răspunse celălalt cu promptitudine. - Adu un detector de minciuni. Ochiul de oțel rămase ațintit pe Gosseyn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
dăinui. - Sub dominarea sângelui meu. zise violent Enro. - Poate... Glasul părea venind de departe. - Excelența Voastră, această febră care v-a cuprins eu aș întreține-o până la victorie. - Și acum? - Veți primi chemarea Templului. Enro vru să spună ceva - se reținu și expresia neutră a feței sale făcu loc unui zâmbet înțelegător. - Bună treabă, ai? zise. Așa că voi primi chemarea Templului și voi deveni un inițiat. Faptul că dumneata îmi vei transmite aceste chemări, are vreo semnificație? Preotul spuse liniștit: - Atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
omul nu era întreg la minte. Întrebă: - Enro e mort? Secoh nu șovăi decât o clipă. - Cred că a bănuit ceva, mărturisi. M-am dus în apartamentul său în noaptea trecută după întoarcerea sa la palat, sperând că-l puteam reține vorbindu-i până când ar fi fost prea târziu să mai fugă. Am avut o conversație cam furtunoasă. Și apoi, de la începutul atacului, s-a similarizat la bordul navei lui Paleol. Secoh se întrerupse și ochii mai pierduseră din înflăcărare. Zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85123_a_85910]
-
fin îi semnala mișcarea unui animal, era o vulpe polară. Mică, cu blana de culoarea alb-cenușie, trăgea după ea o bucată mare de carne ca s-o îngroape undeva, să n-o găsească nimeni. Ursul o pândea de la distanță și reținu locul pe care îl săpase vulpea pentru a ascunde prada. Apoi vulpea se duse să-și caute celelalte cămări secrete că deși nu putea să mănânce mult, având stomacul strâmt, își făcea provizii încontinuu. I se duse vestea de mare
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
dar citise mult la viața lui și învățase felurite căi de a face față unor momente grele. În cazul de față de pildă, ce sa gândit el, să pândească pe fiecare pe rând ca să învețe din experiența lor și ce a reținut? Prima oiță a murit când taica a intrat în casă să mănânce, deci el nu va veni în casă după mâncare, mai bine va lua pâine, slănină, cârnați și o ceapă roșie într-o traistă. Fratele cel mare a vrut
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
cu prune. Dar când bunicul îl striga: Dumitru! - atunci el lăsa totul în baltă, eventual păstra pulpa într-o mână, iar pâinea în cealaltă și așa alerga afară. Mă strigă bunicul, zâmbea către ceilalți și nimeni nu îndrăznea să-l rețină în asemenea momente.Uităte, Dumitru, la acest mânzuț, cât e de frumos! Și cât de mândră e și maică sa! -Bunicule îl pot mângâia? - întrebă Mitică. -Du-te și mângâie-l, să simtă că este iubit. Mitică îl atingea la început
Pisica năzdrăvană by Suzana Deac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91517_a_93223]
-
dinții și părul, al legiunilor celor cu vederea slabă și auzul dificil, ale celor cu hernie, ale celor cu catar, ale celor care și-au fracturat colul femural, ale paraplegicilor, ale cașecticilor acum nemuritori care nu sunt capabili să-și rețină nici saliva care li se scurge de pe bărbie, excelențele voastre, domnilor care ne guvernați, poate că nu vă vine să ne credeți, dar valul care vine peste noi este cel mai rău dintre coșmarurile pe care le-a putut avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]
-
superiorul dumneavoastră, că vor intra și alți supraveghetori În comă dacă răspunsul nu va fi cel pe care-l așteptăm, Așa voi face, Poimâine, exact la ora aceasta, voi telefona din nou ca să aflu ce hotărâre s-a luat, Am reținut, A fost o plăcere să vorbesc cu dumneavoastră, N-aș putea spune același lucru, Sunt sigur că veți Începe să vă schimbați părerea când veți afla că supraveghetorii s-au Întors acasă vii și nevătămați, dacă Încă n-ați uitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2327_a_3652]