8,914 matches
-
noi. Litiaza fosfatică, care reprezintă marea majoritate a calculilor coraliformi (în jur de 75%) și circa 1/3 din calculii caliceali (incluzând calculii micști de oxalat plus fosfat de calciu), ale cărei cauze includ un număr important de malformații urologice congenitale, cauză de stază și de infecție urinară, alături de mai rarele cauze metabolice, impune mult mai frecvent decât celelalte tipuri de calculi reno-ureterali implicarea chirurgiei convenționale în tratamentul ei, atât pentru înlăturarea unor calculi obstructivi, cât și pentru corectarea unor abateri
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
uretrei, de stenoze juxta meatice, de cateterism, în timp ce la bărbat lungimea uretrei și existența probabilă a unui factor prostatic bactericid (absent la cei cu inflamații prostatice), se opun acestei inoculări . Dar, existența unei glicozurii sau/și a unor leziuni vezicale congenitale, reprezintă și aici factori favorizanți. Unele specii microbiene ar fi mai patogene decât altele: unele serotipuri de E. Coli ar afecta mai frecvent căile urinare superioare; mai ales tipurile. Cel mai frecvent implicați sunt bacilii gram-negativi, în timp ce cocii gram-pozitivi sunt
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
restul de 16 cazuri bilateralitatea a fost recunoscută la o internare ulterioară, probabil atunci când gradul de calcificare a calculului moale din partea controlaterală a făcut ca litiaza să fie evidențiată radiologic. În două cazuri litiaza a fost diagnosticată pe rinichi malformați congenital (rinichi în potcoavă), iar într-un caz ea a fost secundară unei stenoze ureterale tuberculoase. S-a constatat că frecvența calculilor coraliformi, în majoritate fosfatici, a scăzut constant de la 20% la mijlocul secolului 20, la 4,4-2,7% în prezent . În
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
infiltrația bronșică la bronhoscopie, consistența solidă a opacității și prezența adenopatiilor tumorale hilare și/sau mediastinale). Tumorile pulmonare benigne: hamartomul, leiomiomul, angiomul, fibromul pulmonar etc. (radiologic și CT opacitate bine delimitată, frecvent cu calcificări, cu structură solidă sau mixtă). Afecțiunile congenitale toracice chistice (chistul aerian infectat și plin cu lichid, chistul bronhogenetic) pun probleme mai mari de diagnostic diferențial, frecvent descoperirea fiind intraoperatorie. În chistul pleuropericardic ecocardiografia și CT arată contiguitatea cu pericardul. Sechestrația pulmonară (angiografia, CT pot decela prezența arterei
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by TEODOR HORVAT, ALEXANDRU NICODIN, IOAN CORDOŞ () [Corola-publishinghouse/Science/92104_a_92599]
-
poate recurge în faza de tratament medicamentos. V.2. BRONȘIECTAZIILE Definiție Dilatațiile permanente și ireversibile ale bronșiilor de calibru mediu, alături de modificările structurale ale pereților bronșici și de obstrucția ramurilor bronșice distale poartă denumirea de bronșiectazii. Etiopatogenie Se descriu bronșiectazii congenitale în cadrul următoarelor afecțiuni: malformații traheo-bronșice și vasculare (traheobronhomegalie, plămîn polichistic, sechestrația pulmonară, agenezia arterei pulmonare, sd.Williams-Campbell cu deficit al cartilajului bronșic, ceea ce duce la alterarea dinamicii bronșice cu apariția unor dilatații bronșice difuze); mucoviscidoza, anomalie caracterizată prin perturbarea tuturor
Curs de pneumoftiziologie by Antigona Trofor [Corola-publishinghouse/Science/940_a_2448]
-
cu hematurie se face diferențiat (vezi și capitolul „Explorări imagistice în nefrologie”). Examenul ecografic este util în special pentru diagnosticul bolii polichistice renale, litiazei renale și vezicale, neoplasmului renal. Urografia intravenoasă este indicată pentru diagnosticul tumorilor de uroteliu, a anomaliilor congenitale și dobândite ale tractului urinar. Tomografia computerizată este deosebit de utilă în diagnosticul extensiei tumorilor renale, dar și a altor formațiuni înlocuitoare de spațiu la nivel renal. Examenul prin RMN este indicat în special în cazul evaluării patologiei vasculare a rinichilor
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
funcționale despre: • mărimea și poziția rinichilor; • prezența calcificărilor intraparenchimatoase; • anomalii ale conturului renal și ale papilelor renale; • mase intrinseci sau extrinseci care alterează anatomia normală a sistemului pielocaliceal, ureterului și vezicii urinare; • refluxul vezico-ureteral (date orientative); • existența unor variante anatomice congenitale (duplicitate pielo-caliceală, rinichi „în potcoavă”, duplicitate ureterală, rinichi ectopic etc); • golirea vezicii urinare. 2. Ca urmare, indicațiile UIV pot fi sintetizate astfel: • evaluarea cauzelor de hematurie de origine non-glomerulară; • investigarea infecțiilor urinare recidivante; • detectarea și localizarea calculilor; • evaluarea obstrucției de
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
poliangeita microscopică, granulomatoza Wegener, boala Goodpasture Disproteinemii Mielom multiplu, macroglobulinemia Waldenström, crioglobulinemie, amiloidoza Neoplazii Tumori solide: bronșic, sân, stomac, colon etc. Hemopatii maligne: boala Hodgkin, limfoame non-hodgkiniene, leucemie limfatică cronică, mielom multiplu Boli genetice Sindromul Alport, boala Fabry, sindromul nefrotic congenital, amiloidoze ereditare Altele HTA, insuficiența cardiacă, tromboza de venă renală, preeclampsia, sindromul hemolitic și uremic (2) Din punct de vedere evolutiv: • NG acute • NG subacute (rapid progresive) • NG cronice • NG cu leziuni proliferative (glomerulonefrite, GN): - GN proliferative endocapilare • Mezangiale (de
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
NG cu leziuni neproliferative (glomerulopatii): - Boala cu leziuni minime (minimal change disease, primitivă sau secundară - în boala Hodgkin, infecția cu HIV etc.). - Glomeruloscleroza (hialinoza) focală și segmentară (primitivă, în evoluția unei boli cu leziuni minime, sau secundară unei reducții nefronice, congenitale sau dobândite) - Nefropatia membranoasă (primitivă sau secundară - LES, paraneoplazică, post-infecțioasă, toxică/medicamentoasă etc.) - Glomeruloscleroza diabetică - Amiloidoza - Glomerulopatii fibrilare (non-amiloide) și imunotactoide - Glomerulopatii secundare bolilor vasculare (HTA benignă sau malignă, vasculite, sclerodermia acută, sindromul hemolitic și uremic) - Boala membranelor bazale subțiri
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
se clasifică astfel: Tabelul 1. GSFS cu hialinoză (hialinoză segmentară și focală, HSF), asociată lezării podocitelorIdiopatică Primitivă în evoluția altor NG podocitare: GLM, GN mezangialeEreditară (prin anomalii genetice moștenite ale unor proteine podocitare) Mutație a genei nefrinei: SN congenital de tip finlandez, cu transmitere autosomal recesivă, Mutație a genei podocinei: GSFS cu transmitere autosomal recesivă, Mutație a genei α-actininei-4: GSFS cu transmitere autosomal dominantă, Alte gene: CD2AP, TRPC6, WT1, GSFS asociată cu alte boli genetice (Charcot-Marie-Tooth). SecundarăInfecții: HIV
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
WT1, GSFS asociată cu alte boli genetice (Charcot-Marie-Tooth). SecundarăInfecții: HIV, VHB, VHC, parvovirus B19, Toxice: heroină, litiu, pamidronat, analgezice, Neoplazii: limfoame, carcinoame, mielom, Gamapatii monoclonale de semnificație incertă (MGUS). GSFS cu hialinoză (HSF) asociată unei adaptări nefroniceReducție nefronicăCongenitală: agenezia renală unilaterală, hipoplazia renală segmentară, oligomeganefronia Dobândită Nefrectomie parțială pe rinichi unic Rinichi transplantat de la copil la adult Rinichiul controlateral unui rinichi cu stenoză a arterei renale Nefropatii interstițiale: nefropatia de reflux, nefropatia analgezică Nefropatii glomerulare diverse, în stadii
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
Nefropatii interstițiale: nefropatia de reflux, nefropatia analgezică Nefropatii glomerulare diverse, în stadii avansate Nefropatii vasculare: preeclampsie, sindrom hemolitic și uremic, nefroangioscleroză, ateroembolism, necroză corticală Nefrită de iradiere, siclemieHiperperfuzie și hiperfiltrare glomerulară, fără reducție nefronică inițialăDiabet Obezitate morbidă Cardiopatii congenitale cianogeneGSFS „cicatricială”, fără hialinozăScleroza segmentară rezultă prin vindecarea unei leziuni inflamatorii prealabile (este o veritabilă cicatrice, cu depozite de colagen de tip I și III) 1. HSF prin lezarea primară a podocitelor 1.1. HSF idiopatică reprezintă majoritatea
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
celula crucială în HSF. Dezvoltarea glomerulosclerozei a fost asociată cu dediferențierea și proliferarea anarhică, ori cu pierderea sau rarefierea acestor celule. 2. HSF asociată unei adaptări nefronice în situațiile în care numărul total al nefronilor este mult redus (reducție nefronică congenitală sau dobândită), hipertensiunea, hiperfiltrarea și hipertrofia compensatorie la nivelul nefronilor restanți antrenează, în modele experimentale, leziuni de HSF. Acest mecanism este probabil implicat și în apariția HSF în cursul unor afecțiuni precum nefropatia de reflux sau nefroangioscleroza benignă. Pierderea a
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
Specificitate 99 % pentru LES Anti-RNP 40 % Nu Asociați cu sindromul Raynaud; mai rar, cu nefropatia lupicăAnti-SSa/Ro 30 % Nu Se asociază cu lupus cutanat subacut, iar la mamele cu anti-Ro, feții au risc de a dezvolta reacții de fotosensibilitate, lupus congenital și bloc A-V congenital. Se asociază, de asemenea, cu sindromul Sjögren (30-70 %) Anti-SSb/La 10 % Nu Specificitate mare pentru sindromul Sjögren Tabel 2. Anomalii ale răspunsului imun și ale imunoreglării în LES Hiperactivitatea limfocitelor B (LB) Numărul LB activate
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
40 % Nu Asociați cu sindromul Raynaud; mai rar, cu nefropatia lupicăAnti-SSa/Ro 30 % Nu Se asociază cu lupus cutanat subacut, iar la mamele cu anti-Ro, feții au risc de a dezvolta reacții de fotosensibilitate, lupus congenital și bloc A-V congenital. Se asociază, de asemenea, cu sindromul Sjögren (30-70 %) Anti-SSb/La 10 % Nu Specificitate mare pentru sindromul Sjögren Tabel 2. Anomalii ale răspunsului imun și ale imunoreglării în LES Hiperactivitatea limfocitelor B (LB) Numărul LB activate, producătoare de Ig, este crescut
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
proliferarea extracapilară, infiltratul interstițial și extensia necrozei; • Repozitivarea sau absența negativării titrului ANCA după terapia imunosupresivă; • Starea de purtător nazal de S. aureus (se asociază cu risc de recidive la nivelul tractului respirator în GW și de infecții intercurente); • Deficitul congenital de α-1-antitripsină (un inhibitor natural al proteinazei 3). Introducerea în anii 1980 a corticoterapiei sistemice a permis ameliorarea ratei de supraviețuire a pacienților până la 50 % la 5 ani. în prezent, asocierea corticosteroizilor cu ciclofosfamida PO (propusă și dezvoltată de National
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
intermitentă). Acumularea în circulație a MMW favorizează agregarea plachetară excesivă, asociată cu trombocitopenie de consum și formare de microtrombi, ce obstruează capilarele. Rezultă ischemie tisulară și fragmentarea hematiilor în acești trombi, cu generarea de schizocite (anemie hemolitică microangiopatică). a) PTT congenitală (sindromul Upshaw-Schulman) Lipsește o parte din text: de preluat din original la tehnoredactare 8.2. SINDROMUL HEMOLITIC ȘI UREMIC (SHU) SHU se caracterizează printr-un sindrom de MAT localizat în mod particular la nivelul microcirculației renale. 8.2.1. Fiziopatologie
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
doar lanțuri ușoare monoclonale (κ sau λ). Această proteinurie cu lanțuri ușoare este denumită proteinurie Bence-Jones. (De menționat că, adesea, bandeletele urinare nu detectează acest tip de proteinurie!). Paraproteinemiile (gamapatii monoclonale) se clasifică astfel: A. Benigne (70 %) • Reacționale: - deficite imunitare (congenitale, SIDA etc), - boli infecțioase, în special virale (VHB, VHC, EBV, CMV, HIV), - boli autoimune (sindromul Sjögren, PR, LES), - hepatită cronică activă, - boli de stocaj (Gaucher); • De natură (semnificație) nedeterminată (monoclonal gammopathy of undetermined significance, MGUS) - se caracterizează prin: - component M
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
vezicorenal constă în regurgitarea urinii din vezica urinară în uretere. Există două tipuri de reflux vezicoureteral: a) secundar obstrucției vezicale din motive anatomice sau din cauza suferinței neurologice, având drept consecință nefropatie interstițială cronică secundară; b) primitiv, consecință a unei anomalii congenitale la nivelul joncțiunii ureterovezicale. Transmiterea genetică este autosomal dominantă cu penetranță incompletă și expresivitate variabilă. Există și sindroame plurimalformative care asociază altor malformații și reflux vezicorenal. 11.5.2. Epidemiologie La copil: • 1-2 % dintre copiii de vârstă școlară au reflux
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
interpretată ca insuficiență de ultrafiltrare. Tratamentul este același ca în cazul scurgerilor precoce. Dacă tratamentul conservator nu este suficient, cateterul va trebui ândepărtat. Herniile și eventrațiile sunt provocate sau agravate de presiunea intraabdominală crescută, în special la pacienții cu defecte congenitale sau dobândite ale peretelui abdominal. Cel mai frecvent se întâlnesc herniile ombilicale, inghinale, la nivelul liniei de incizie sau al orificiului de ieșire a cateterului. Factorii favorizanți sunt: tehnica incorectă de implantare a cateterului, diastazisul mușchilor drepți abdominali, hipotonia musculaturii
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
Secreția de ioni de H+ este responsabilă de generarea crescută de ioni de bicarbonat. D. Alcaloze metabolice insensibile la clor se caracterizează prin absența deshidratării extracelulare, clorurie variabilă și uneori hipertensiune arterială. Cauze: hiperaldosteronism primar; sindromul Cushing; depleție potasică; tubulopatii congenitale (sdr Bartter, Gitelman), hipomagneziemie, hipercalcemie. Excesul de aldosteron și alți mineralocorticoizi produc alcaloză metabolică prin stimularea H+ -ATP-azei și a canalelor epiteliale de Na din tubul colector. Retenția de Na care rezultă determină hipertensiune și crește totodată oferta de sodiu
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
drept și cardiomiopatii neclasificabile - care fiecare la rândul lor pot fi familiale/ genetice sau nonfamiliale/nongenetice. Definiția propusă de ei pentru cardiomiopatii este reprezentată de anomalii structurale și funcționale ale miocardului - în absența bolii coronariene, hipertensiunii arteriale, bolilor valvulare sau congenitale [2]. În ceea ce privește definiția CMH s-a ajuns la un consens de ambele părți ale globului: este o boală genetică cu transmitere autosomal dominantă, reprezentată de hipertrofia fără dilatare a ventriculului stâng (VS) în absența unei alte boli sistemice sau cardiace
Tratat de chirurgie vol. VII by ŞERBAN BRĂDIŞTEANU, ALEXANDRINA TATU CHIŢOIU () [Corola-publishinghouse/Science/92073_a_92568]
-
de ventricul stâng în intervalul 12-21 ani. Având o rată egală de afectare a celor două genuri - bărbați/femei, CMH este reputată ca fiind cea mai frecventă cauză de moarte subită în rândul tinerilor, unde se asociază deseori cu boli congenitale, metabolice sau neuromusculare. De asemenea, este citată apariția ei împreună cu alte afecțiuni genetice familiale: sindromul LEOPARD, Noonan sau ataxia Friedreich’s [2]. ETIOLOGIE Așa cum s-a descoperit încă de la sfârșitul secolului trecut, CMH este o boală genetică cu transmitere dominantă
Tratat de chirurgie vol. VII by ŞERBAN BRĂDIŞTEANU, ALEXANDRINA TATU CHIŢOIU () [Corola-publishinghouse/Science/92073_a_92568]
-
nu are "corespondent" pozitiv în toate contextele: ro. ailurofobie (cf. en. ailurophobia). Cu aceleași valori privative este folosit și an-: - ro. anhidroză (cf. en. anhidrosis) - incapacitatea de a transpira; ro. aniridie (cf. en. aniridia); ro. anoftalmie (cf. en. anophthalmia) - absența congenitală a tuturor țesuturilor care formează globul ocular. Ante- (cf. lat. ante; en. ante) are sensul "înainte", "dinainte" și funcționează ca invariantă semantică și denominativă în unități terminologice care exprimă trăsătura semantică de anterioritate: ro. antebraț (es. antebrazo), ro. antecubital (cf.
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
o productivitate moderată este prefixul de circulație internațională con- (com-,co-) de origine latină, având sensul "împreună, împreună cu", a cărui semantică actualizeză ideea de asociere și se întâlnește în împrumutul cult sau în formațiunile terminologice calchiate după model străin: ro. congenital (cf. fr. congénital); ro. consancvinitate (cf. en. consanguinity; lat. consanguinitas); ro. consensual (cf. en. consensual). Derivatul este în contrast cu termenul- bază: (a) simți - (a) consimți (cf. en. agree). Nu pot fi acceptate ca derivate: conjunctivă (cf. en. conjunctiva; lat. conjunctiva), confuz
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]