8,653 matches
-
tine și el. Omul suferă de o primăvară a întunericului. În tristețe, totul devine suflet. Cerul, trecând în înserări de la albastru la cenușiu, ilustrează în mare doliul incomplet al minții. Nebunia-i un gust cenușiu al rațiunii. Pentru a fi fericit de singurătate, îți trebuie preocuparea constantă a unei obsesii sau a unei boli. Dar în simțurile mărite-n vid de plictiseală și în spiritul golit de lume, izolarea devine apăsătoare și searbădă - și zilele par absurde ca un sicriu spânzurat
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
În orice parte ai apuca, nu dai decât de Dumnezeu. Oare cum pot privi cerul acei ce n-au regrete? Pentru a iubi, trebuie să uiți că semenii sânt creaturi; luciditatea nu te apropie decât de Dumnezeu și de neant. Fericiți sânt doar acei cărora dragostea le e un tot ce nu le dezvăluie nimic; care iubesc într-un freamăt de neștiință și perfecțiune. Din zarea lumii, Dumnezeu e tot atât de departe ca și neantul. Acea năpădire vastă și copleșitoare a anumitor
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
atunci tristețea intră în categoria misterelor infinite, care nu încetează niciodată de a se arăta, fiindcă sânt inepuizabile. Și orice mister adevărat este inepuizabil. Este o constatare pe care, spre regretul meu, o verific în fiecare clipă: nu pot fi fericiți decât oamenii care nu gândesc nimic, adică aceia care gândesc numai cât trebuie vieții. Căci a gândi numai cât trebuie vieții nu înseamnă a gândi. Adevărata gândire seamănă unui demon care tulbură sursele vieții, sau unei maladii ce afectează rădăcinile
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
pentru viață, când în realitate viața nu este făcută pentru mine? Căci s-ar putea foarte bine ca în alte forme de viață, în forme cu totul diferite de acele în care sânt condamnat să trăiesc, eu să pot fi fericit și încîntat, dominat de voluptăți pe care ceilalți nici nu le-ar bănui? De ce să mă sacrific în gând, de ce în ordinea conceptibilului să nu admit că eu m-aș putea potrivi într-o altă formă de viață, într-o
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
atribuie exploatatorilor calități, merite, virtuți, să le explice ascensiunea prin valori, iar celorlalți căderea prin deficiențe. Marii posesori ai acestui Pămînt,care se plictisesc pe când alții își șterg sudoarea, constituie o categorie de oameni pe care toți mizerabilii globului îi fericesc cu indiferența lor. Săracii sânt singura forță a universului. Ei trebuie să fie proști sau nebuni, de permit fericirea alături de ei. Oamenii talentați și dotați se mistuiesc în mizerie și boală, capetele productive ale omenirii își consumă energia în utopii
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
După gradul de amenințare se apreciază capacitatea lui politică. Numai întru cât respirația lui este o intervenție continuă în ritmul universal, trăiește el cu adevărat. Popoarele prin revoluții devin primejdii și mai mari, ajungând focare de infecție și contagiune ideologică. Fericite acele popoare care au reușit să fie primejdie pentru lume. Avea-vom fericirea să devenim primejdie pentru noi înșine? CAP. V Lumea politicului Istoria nu se desfășoară automat și nici numai datorită unui impuls originar. Există o necesitate internă, care
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
aduce aminte peste ani și ani de Fundație, și vor alătura succeselor ce le vor obține, numele lui MALIN care i-a făcut cunoscuți. Acolo unde este el, si Malin se bucură că Întreaga lui familie Îl face să fie fericit, să rămână În conștiința generațiilor, ceea ce a fost, un mare poet care nu s-a putut desfășura până la capăt. Aș vrea, Într-un număr viitor al modestei reviste la care colaborez și eu, să public câteva poezii de-ale lui
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
de pești. Pe nesimțite, chipul i se posomorăște la loc. Câte certuri a avut cu Vipsania și pentru această mare artificială! L-a acuzat că dă frâu liber lăcomiei. Ipocrita! Pretinde că vremea de dinaintea arhitecților și a constructorilor a fost fericită. De unde știe? Că doar n-a trăit niciodată într-un bordei din crengi dese, sprijinite pe furci înălțate de o parte și de alta. Taică-său, Marcus Agrippa, a luat cu japca de la exilați tot ce-a putut! Nu și-
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
măsurat în plăceri. Rareori își dă masca jos și lasă să se întrevadă ura care mocnește în el. Să nu-i fi trecut pasiunea pentru ovreicuța aia frumușică? Își înăbușă un alt oftat. În mod clar, nici Germanicus nu e fericit. Se uită din nou la cupele de vin răsturnate de a valma pe jos. Cu cine a benchetuit? Încetul cu încetul, din străfunduri, se ivește un nume. Vag la început, apoi cu tot mai multă precizie. Cocceius Nerva! Au băut
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Americane (USA), George Washington (1732 - 1799). După înfăptuirea istorică a formării statului american, evoluția economico-socială a înregistrat un progres uimitor, prin organizarea administrativă, încurajarea inițiativei private cu sprijin de stat; dar mai ales prin ingeniozitatea curajoasă a cetățenilor care erau fericiți să constate că noul stat este patria lor, dăruind toate capacitățile pentru bunăstare. Criza economică din Europa de la sfârșitul secolului al XIX-lea (1891 - 1895), perioadele de foamete repetate, culminând cu aceea din Irlanda și creșterea explozivă a populației din
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
iubire”. „A”, zise el, apucându-se din nou să răsfoiască manuscrisul, „vezi, și dumneata ești obsedat de obiectul ăsta al iubirii. Treburile astea se pot manipula după bunul plac. Mde... Și dacă totuși aș fi luat trompeta? Aș fi fost fericit la propriu? Dumneata, Casaubon, ce spui?” „Probabil că ați fi visat clarineta.” - Nu”, Încheiase el pe un ton sec. „Clarineta doar am avut-o. Nu cred că am sunat vreodată din ea.” „Visat sau sunat?” „Sunat”, zise el scandând cuvântul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Tipp Sahib, Înjghebat din te miri ce, instruiești o echipă de malaezieni devotați, cu dinții Înnegriți de betel. Într-o luptă de lângă Bariera de Coral, bătrânul Sampan, cu dinții Înnegriți de betel, Îți face scut cu propriul său trup. - Sunt fericit să mor pentru tine, Jim Cânepă. - Bătrâne, bătrânul meu prieten, Sampan... Acum ești deja faimos În tot arhipelagul dintre Sumatra și Port-au-Prince, tratezi cu englezii, la căpitănia portului Darwin ești Înregistrat drept Kurtz și de-acum devii Kurtz pentru toată lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
se aplecă de parcă ar fi fost ațîțat de ceva. Strigă spre ceilalți de la banc: — Uite-o pe doamna A, uite-o cum intră. E cu doi tipi! Femeile care Încă mai lucrau la felinare Întoarseră capetele să vadă. Întotdeauna erau fericite cînd apărea ceva care să Întrerupă rutina zilnică. Cu o săptămînă Înainte, intrase un porumbel În clădire și toți dăduseră ocol Încăperii aproape o oră, profitînd la maximum de această distracție. Acum, cîteva dintre ele se ridicară să-i vadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
aici. Ar putea sta aici. Cel puțin, aici ajunge s-o vadă o dată pe lună și, bineînțeles, n-au cum să-l Împuște-n cap. — Ei bine, zise taică-său nedeslușit, Încercînd să-i prindă cuvintele. Cred c-o să fie fericit să-și facă treaba. Își Întoarse capul din nou. Da, e un tip drăguț. — De ce nu te duci să stai cu el, În loc să stai cu mine, dacă-ți place atît de mult? răbufni Duncan. — Ce-ai zis? Îl Întrebă taică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
dorește o nevastă - pe cineva bun, vreau să zic, pe cineva drăguț, pur. Cineva care să mențină ordine În lucruri, să știe cum să le aranjeze. Eu n-am fost În stare de asta. Îi spuneam că n-o să fie fericită pînă n-o să găsească o fată cu ochi albaștri, una care trebuia salvată sau Îngrijită sau ceva de genul ăsta... Își Întoarse capul și Întîlni privirea lui Helen În cele din urmă. Apoi Încheie cu nesfîrșită tristețe: Se pare că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
cunoscut și Dan m-a prezentat familiei lui, am fost foarte Încîntată. Mă Încînta faptul că găsisem familia la care visasem dintotdeauna, una numeroasă, caldă și iubitoare, cu frați, surori și părinți care nu se despărțiseră Încă și care erau fericiți Împreună. CÎnd Dan mi s-a confesat, la a treia Întîlnire, că mergea duminicile la masă la ai lui, m-am hotărît pe loc că el era alesul meu. Iată, mi-am zis, un băiat care Încă Își iubește familia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
aibă copii și că era, În fond, genul de tată pe care mi-l dorisem și eu dintotdeauna. Dar Îmi plăcea și mirosul lui. Faptul că mirosea Întotdeauna a lămîi. Dar și că știa totul despre Arsenal și că era fericit să-și treacă timpul cu prietenii la bar, dezbătînd cele mai fine detalii ale unui meci din 1984. Îmi plăcea la nebunie faptul că avea o garderobă plină cu haine frumoase pe care nu le purta niciodată, căci Își petrecea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
repede, la Oficiul Stării Civile din Marylebone. O rochie mini de la Mary Quant, cu talia ridicată, plus un buchet imens de trandafiri albi mascau semnele tot mai vizibile ale sarcinii Lindei. Ea renunță la facultate, căci la vremea respectivă era fericită să se joace de-a soția și mama, iar cînd s-a născut Dan, s-a Încredințat că făcuse alegerea perfectă. Dan Încă mai are fotografii de-ale Lindei În care, deși născuse abia de cîteva săptămîni, arăta fantastic, ținîndu-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
cabinei. — Parcă ziceai că nici pomeneală de bezele. Atunci, de ce ne mai pierdem vremea pe-aici? Arată cu mîna cele cinci rochii ce Împodobesc pereții cabinei excesiv de mari. Toate sînt imense, albe și ca turnate din bezea. — Asta o face fericită pe mama ta, răspund eu, omițînd, evident, să precizez motivul pentru care e atît de important, anume că măcar atîta pot să fac și eu după ce mi-a oferit un cadou așa de generos și de amabil. Emma se cutremură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
te simți parte din familie, Însă tu pari să interpretezi greșit orice gest al ei și eu am Început să mă satur. Tac rușinată. — Orice-ai crede despre ea, nu e o femeie rea. Mă iubește și vrea să fiu fericit. Consideră, sau considera (aici, se uită țintă la mine), că, primindu-te În familia noastră, mă face Într-adevăr fericit. Și ar trebui să izbutească, dar, În loc de asta, eu văd că te enervezi din ce În ce mai tare și nu pricep de ce. Are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
opuneai atît de tare ideii ăsteia, de ce n-ai spus nimic? — Am spus, răspunse Michael cu răceală. Chiar În mod repetat, dar, ca de obicei, te-ai făcut că n-auzi. — Și asta ce vrea să mai Însemne? Linda e fericită să dea proporții și mai ample conflictului, căci știe că soțul ei are dreptate, după cum fără nici o Îndoială că știa și În clipa În care a luat primul costumaș și l-a pus În coșul de cumpărături. Ea e stăpînă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
că ar mai exista cale de Întoarcere dacă le-aș rosti, deși le gîndesc În fiecare zi. Nu știu ce s-a Întîmplat cu noi. Nu Înțeleg această furie, ura asta, sentimentul permanent de nedreptate. Dar știu că eu și Tom sîntem fericiți cînd sîntem singuri. Mult mai fericiți. Dan a Început să plece de acasă Înainte să mă trezesc eu. SÎnt mereu trează la ora aia, dar stau Întinsă În pat și mă prefac că dorm. Mușchii Îmi sînt tensionați, respir iute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
pînă și Oscar o iubea. După acest episod, i-am dat voie lui Rachel să meargă oriunde dorea. — Rachel e extraordinară, spune Trish, dar, de fapt, l-ai putea lăsa pe Tom cu aproape oricine și el tot ar fi fericit. Oscar e mult mai sensibil. O iubește pe Rachel, dar ea nu mai are nici o noapte liberă, să vină la noi. Emily e prima persoană de care pare mulțumit. Doamne! Își dă ochii peste cap, apoi continuă pe un ton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
Întrebările pe care nu i le-am pus În ultimele șase luni vreau să-și găsească răspunsul acum. Dar tu ești de acord? Asta Îți dorești și tu? — Ce importanță ar avea ce Îmi doresc eu? Nici tu nu ești fericit. — Nu. Dar nici nu aș renunța chiar acum. Uite ce e, oftez eu. Nu e vorba de ceva permanent. Poate că avem doar nevoie de puțin răgaz ca să ne gîndim. Nu cred că ar trebui să discutăm despre... divorț... sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
cele din urmă, maimuțelele astea mici merită efortul, adaugă ea, aplecîndu-se să o sărute pe Amy. Ai absolută dreptate, trebuie să se simtă iubiți și În siguranță. Consider că e de preferat să aibă un singur părinte, dar care e fericit și-i face și pe ei fericiți, decît să crească Într-un cămin În care ambii părinți, deși prezenți, se ceartă continuu și e clar că n-ar fi trebuit să mai rămînă Împreună. Are dreptate. Mă uit la ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]