7,087 matches
-
act sexual. Înainte, aceste halucinații se întâlneau mai ales în delirele din cadrul isteriei (psihoze isterice) și delirele mistice (erau relativ frecvente în secolele XVIII-XIX). Halucinații kinestezicemotorii sau motrice ca și halucinațiile genitale, azi se întâlnesc mai rar. Bolnavii percep mișcări imaginare ale corpului, parțiale sau generale. Se simt împinși, basculați, trași, mișcați în pat etc. Una dintre cele mai complete descrieri ale acestui tip de halucinație aparține psihiatrului francez Seglas (apud Hoeksema, S.N., 1998)63 care distinge halucinații motrice: 1) elementare
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
recunoaște persoane pe care le-a cunoscut înainte. II. Alomneziile cuprind tulburări ale rememorării trecutului: 1) Pseudoreminiscențele subiecții trăiesc în prezent unele evenimente reale petrecute în trecut. Apare în sindromul de tip Korsakov. 2) Confabulațiile elaborarea unor fapte sau istorioare imaginare lipsite de constanță, având ca scop suplinirea deteriorării intelectuale, subiecții având convingerea realității referitor la ceea ce au relatat. Apare în demențele incipiente, în sindromul de dependență alcoolică, manie, schizofrenie, dar și în întârzierea mentală ușoară. 3) Ecmnezia reactualizarea unor vechi
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
moduri sunt: * Jocul cu mașinuțele, cu păpușile, în cursul cărora copilul pune în scenă fantasmele sale, stăpânirea angoasei lui, se identifică cu personajele. În acest timp el este evaluat de clinician sub aspectul calității motricității și al dinamicii corpului. * Dialogul imaginar jocul cu marionete, povestea inventată, jocul de rol. * Desenul desenul spontan sau pe o temă sugerată. * Dialogul tradițional, față în față. 5.2.2. Explorări complementare Vizează sectoare particulare ale funcționării psihice sau anumite aspecte somatice. Examenul somatic este după
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
compensatoare: copilul minte pentru a crea o imagine dorită, visată; după o anumita vârstă această fabulație constituie una din caracteristicile conduitei pre-psihotice; * mitomania: tendința patologică mai mult sau mai puțin voluntară și conștientă la minciună și la crearea de istorii imaginare. Atitudinea copilului în fața minciunii depinde în parte de comportamentul adultului, în special al părinților. Foarte adesea părinții mint copilul devalorizându-și astfel propriul cuvânt. Nu este rar ca micul mincinos să aibă părinți mincinoși. 5) Furtul Este comportamentul deviant cel
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
caracterizată prin disocierea personalității. Persoana pierde contactul cu realitatea, apar profunde tulburări ale gândirii și afectivității Boala are o evoluție deteriorată. La copil, din cauza insuficientei dezvoltări a funcțiilor psihice, a experienței de viață reduse, a insuficientei delimitări între real și imaginar, simptomatologia este mai slab conturată și uneori modificată de existența unui sindrom defectual. Formele clinice asemănătoare cu cele întâlnite la adult, existente și la vârsta puberală și la adolescență sunt: schizofrenia simplă, schizofrenia hebefrenică, schizofrenia reziduală, episodul schizofrenic acut, forma
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
și Katz (1993)114 au demonstrat că o ședință de relaxare a musculaturii reduce simptomele anxietății prezentate în inventarul Simptomelor de Anxietate elaborat de către versiunea revizuită a Spielberger State. S-a demonstrat că relaxarea progresivă a musculaturii împreună cu tehnica relaxării imaginare au avut efecte egale în creșterea nivelului de relaxare și în reducerea anxietății și a simptomelor psihice iar relaxarea imaginară a determinat pacienții să-și vizualizeze tensiunea psihică și să-și relaxeze fiecare grupă de mușchi mai mult ca de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
de Anxietate elaborat de către versiunea revizuită a Spielberger State. S-a demonstrat că relaxarea progresivă a musculaturii împreună cu tehnica relaxării imaginare au avut efecte egale în creșterea nivelului de relaxare și în reducerea anxietății și a simptomelor psihice iar relaxarea imaginară a determinat pacienții să-și vizualizeze tensiunea psihică și să-și relaxeze fiecare grupă de mușchi mai mult ca de obicei. Deși rata consumului de alcool din rândul vârstnicilor este mai redusă decât rata consumului din rândul tinerilor, consumul de
by Camelia Dindelegan [Corola-publishinghouse/Science/1025_a_2533]
-
prima sa carte, Artă și aspirație (1977), I. include patru eseuri consacrate unor scriitori contemporani (Tudor Arghezi, G. Călinescu, Zaharia Stancu, Laurențiu Fulga). Analiza este realizată din perspectivă tematică, tinzând să descopere acele constelații de motive ce definesc individualitatea orizontului imaginar al scriitorului interpretat și sunt legate de nuclee generatoare, raportabile adesea la marile mituri. În comentariu, I. fructifică sugestiile criticii arhetipale, ale structuralismului și psihanalizei. Interpretările, coerente și convingătoare, își propun să acrediteze ideea că forțarea deschiderii unei opere îi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287583_a_288912]
-
care oamenii, obiectele și întâmplările lor povestesc despre lucruri din cele mai nebănuite. Un discurs despre felul în care omul ca pictor, grafician, ilustrator sau gravor, caricaturist, sculptor, muzician, coregraf, actor sau balerin deschide, prin creația lui, porți spre lumi imaginare arhaice sau cotidiene, moderne sau mondene, publice sau personale, urbane sau rurale, arhitecturale, vestimentare, ornamentale, de anumite dimensiuni, cu anumite forme, cu o anumită durată și transformând o anume materie. Se valorifică ideea că orice materialitate este potrivită pentru poveștile
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2196]
-
pe-trece timpul la Biblioteca națională pentru a pregăti cartea care va apărea în 1951, L'homme et la Mort (Omul și Moartea). Pasiunea lui pentru ci-nema îl determină să scrie Le cinéma ou l'homme imaginaire (Cinematograful sau omul imaginar) (1956) și Les Stars (Starurile) (1957). Urmează apoi Autocritique (Autocritică) (1959): Morin povestește cum a ajuns să respingă comunismul în 1951. Se opune structuralismului care, după el, "elimină omul, problematica istorică și pe cea a subiectului". Îi displace domnia chestionarelor
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
știința sînt, pentru membrii Grupului celor Zece, uneltele necesare luării deciziei și acțiunii. Evry Schatzman 175 analizează sentimentul puterii pe care îl dă cunoașterea, sentiment care, în opinia sa, ia naștere din conștiința faptului de a avea o putere simbolică, imaginară asupra naturii și care poate fi convertită în realitate prin intermediul celor care posedă puterea economică și politică. El concepe relațiile dintre oamenii de știință și politicieni ca pe o tranzacție în cursul căreia știința se transformă în realizare tehnică. Savanții
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
unifor mizării globalizante; în orice caz, nu aceste accepțiuni îmi vor reține atenția în continuare. Consider că acest concept este mult mai complex decît o recunoaștem adesea și îl voi aborda, în cele ce urmează, în dimensiunea sa de spațiu imaginar paradoxal, de loc non geografic, în care libertatea spiritului și libertatea de expresie se întîlnesc pentru un parcurs creator ieșit din comun. Francofonii dacă îi excludem pe francezi, ceea ce reprezintă o dezbatere importantă, cu numeroase consecințe pot fi regrupați, generic
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
acel chip străin. La fel nici sufletul românesc, turnat de la bun început într-un tipar românesc, nu a mai acceptat cînd am vrut să-i împrumut o formă franțuzească. (citat de Monique Jutrin-Klener) Se creează astfel o "topofilie" (Bachelard), adesea imaginară, de locuri iubite și protejate de intimitatea noastră, purtată de o limbă neasemuită, căci zidurile de apărare obișnuite au fost dărî mate, iar scriitorii frămîntă, calcă, deformează, combină în voie o magmă de cuvinte care le e deodată accesibilă în
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
dinamicii literare francofone, dar care nu se concepe decît prin excluderea categoriei "literatură franceză", în prelungirea și împotriva căreia s-a născut categoria "literatură franco fonă". De fapt, cînd e vorba de literatură, apare undeva și deza partenența, deteritorializarea. Spațiul imaginar, indisociabil de uto pia francofonă, devine o realitate, iar granița dintre interior și exte rior e și ea repusă în discuție de aceste literaturi care ne descriu o lume multipolară, o lume a Net-ului, unde fiecare poate aspira să
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
între ei legături inimaginabile pînă acum. Spațiul francofon, privit în toate dimensiunile sale simbolice, nu desemnează doar teritorii decupate dinainte în funcție de o limbă și o identitate comune, producătoare de spațialitate reală, ci este mai degrabă un neloc, o nouă rădăcină imaginară, adînc ancorată într-o limbă, dar dezvoltînd ramificații multiple, fiind ea însăși o fibră plurală. Esența dificultății rezidă, poate, în realitatea practicării unei limbi a cărei istorie nu ai trăit-o. E suficient să evocăm manualele care încep cu celebra
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
vedere faptul că se adapă din cultura Celuilalt, continuînd să se raporteze însă la propria-i cultură. Fără a se deculturaliza, el își transpune în franceză emoțiile și ideile, gîndite inițial în limba sa maternă, apoi, progresiv, direct în franceză. Imaginarele care decurg de aici sunt diferite, și mulți scriitori francofoni își "împart" cumva producțiile, favorizînd o anumită limbă pentru un gen anume. Amin tesc în acest sens că Mircea Eliade (și nu e o excepție), de-a lungul întregii sale
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
cînd un scriitor nu cunoaște nici o altă limbă, el este marcat, conștient sau nu, de existența acestor limbi care îl înconjoară în procesul scrierii. Nu mai poți scrie o limbă în mod mono lingv. Ești obligat să ții cont de imaginarele limbilor. (Glissant, Gauvin, 2010) Și astfel, problematica bilingvismului (sau a plurilingvis mului) se îmbogățește cu imensa invenție poetică, adesea dublată de o densă reflecție teoretică, a scriitorilor veniți din alte zări, care mînuiesc o franceză infuzată cu mii de voci
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
Chemin, BibliObs., 2010). A reușit să găsească într-o librărie traducerea în persană a romanului durasian: "era legat prost, paginile zburau, dar a devenit comoara mea" (ibid.). Bucuria de a se cufunda într-o altă limbă, în tr-un alt spațiu imaginar a fost brutal întreruptă de lovitura de Stat comunistă din 1978, care i-a distrus familia. După trei ani de detenție a tatălui, au părăsit Afganistanul pentru a se refugia în India de unde, în 1984, cînd situația din țara sa
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
această primă carte mai multor editori, iar în cele din urmă, Paul Otchakovsky-Laurens de la POL, a acceptat să o publice. Or, POL era editorul Margueritei Duras! Au urmat Cele o mie de case de vis și teroare (POL, 2002), Întoarcerea imaginară (POL, 2005), Blestemat fie Dostoïevski (POL, 2011). Abia în 2008 are curajul să scrie și să publice direct în franceză. Și imediat avea să vină marea recompensă. Atiq Rahimi cîștigă premiul Goncourt cu romanul Syngué sabour. Piatra de încercare. Pînă
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
unei cunoașteri, a unei înțelepciuni, și atunci se poziționează ca tu ; și în fine, mai există clipele de opacitate totală, de fuziune a eu-rilor multiple, de absorbție în și prin discurs. Navigînd de la unul la altul, își amenajează un teritoriu imaginar al unei libertăți pe care niciunul din cele două spații luate separat nu i-ar fi conferit-o, pe care nicio instanță enunțiativă solidă și coerentă nu i-ar fi permis-o. Și astfel, modulațiile auctoriale configurează un loc polifonic
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
și cultură, înclinația lor manifestă pentru verbul polisat și o anumită prestanță intelectuală unică. Iată că un eveniment fierbinte ne oferă ocazia de a reveni asupra subiectului, din altă perspectivă, anume cea a ficționalizării rapide a realității și a cristalizării imaginare a unor diferențe de mentalitate între civilizații. Nu voi reveni în detaliu la povestea deja cunoscută de tot mapamondul, a splendorii și prăbușirii spectaculoase a unui om ce părea marcat de cele mai înalte însemne ale destinului. Mă interesează în
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
să-l poată conține în întregime" (scrie Houellebecq în Interventions). De unde jocul și alunecarea necontenită de la un registru la altul, cu o dublă dominantă clinico-patetică, în cazul său, respectiv ironic-romantică la Orsenna. Amîndoi, prin sau dincolo de dragoste, caută o supapă imaginară pentru eșecul modernității noastre, pentru des-cîntarea unei lumi strîmbe. Cultului insidios al non-diferenței nu i se mai pot opune, oare, decît soluții livrești? Axa mediană a uniformității îi separă pe exaltații îndrăgostiți ai lui Orsenna himeră pe care o mîngîiem
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
vine încă o dată în sprijinul ideii că toate curentele literare uscate și cerebrale nu au făcut, cel mult, decît să ascută pana și mințile criticilor blazați, dar publicul larg cititor a avut și va avea mereu nevoie de acele ținuturi imaginare prin care sufletul să-i rătăcească în voie. Iar literatura noastră postmodernă a pierdut sau a uitat gustul poveștii, considerînd-o facilă și ineficientă estetic, orientîndu-se aproape exclusiv spre genuri narcisiste, sau la granița documentarului, ceea ce a condus la reorientarea rapidă
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
vulnerabilități dedublate și susceptibilă de a fi criticată și de o parte și de alta, pentru că nu mai aparține cu adevărat niciuneia. Pensionatul catolic de la 2500 metri altitudine, care găzdu iește fetele elitei rwandeze miniștri, militari, oameni de afaceri este imaginar, situat aproape de unul din izvoarele Nilului, lîngă care se află o statuie a Fecioarei negre, în amintirea faptului că suveranul pontif a consacrat țara independentă (din 1962) lui Hristos, iar episcopul local a dorit să consacre Nilul Fecioarei. Ca orice
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
a mîncat, după care, tot în registrul voracității, dar în alt plan, ajungem la Umberto Eco, victimă a unei "voracități bibliofile" și așa mai departe, întîlnind personaje reale, ca cele de mai sus, Edith Piaf, Jung, Tolstoi, de Funès, sau imaginare, restituite cu aceeași forță a privirii ascuțite pe care Emmanuelle Pireyre o aruncă asupra epocii noastre și îndeosebi asupra derapajelor sale din ultimii ani. Pistele false le intersectează pe cele reale, rîsul se îneacă adesea în gînduri amare, jocul de
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]