8,218 matches
-
că vătraiul nostru era vătraiul unui om bun. Asta nu ne-a împiedicat ca o parte din vară să ne jucăm cu el de-a „Omul mort din mlaștina lui O’Leary“. Nu era mare scofală. Unul dintre noi se prefăcea că-l pocnește în cap pe celălalt cu vătraiul, apoi cel care fusese lovit trebuia să zacă pe jos vreo câteva secole, după care altcineva trebuia să fie domnul Bourke, să vină și să mimeze că vomită. Odată, Claire a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
apoi aș scrie, am protestat. Știam că protestul ăla nu făcea decât să mă apropie și mai mult de obligativitatea de a-mi povesti viața, dar nu m-am putut abține. Dacă aș fi fost mai deșteaptă, m-aș fi prefăcut că sunt încântată de propunerea aia picată din cer. Pentru că atunci Josephine m-ar fi pus s-o scriu. — Nu lăsa pe mâine ce poți face azi, mi-a spus Josephine zâmbind, dar aruncându-mi niște priviri ca niște pumnale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
numai până când mi-am amintit că și Chris era la fel de delicios ca Luke. Amândoi am stat așa, în tăcere, cu brațul lui Chris încolăcit strâns în jurul meu. Am închis ochii și preț de câteva secunde mi-am permis să mă prefac că trăiesc într-o lume perfectă, iar Chris era prietenul meu. Asta mi-a adus aminte de o epocă din trecut, o epocă mult mai inocentă, în care cel mai curajos gest al prietenului unei fete era acela de a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
titlul de romanul anului sau ceva în genul ăla. I-am zâmbit lui Daryl, mândră să stau alături de cineva care avea o carieră atât de interesantă și de plină de succes. M-am întrebat rapid dacă era cazul să mă prefac că citisem cartea. Aș fi putut să arunc vreo câteva remarci extem de vagi de genul „Un limbaj de un lirism absolut încântător“ sau „O imagistică fascinantă, cu o extraordinară forță de sugestie“. Dar, cântărind posibilitățile, mi-a fost teamă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
vrut să spun „Dar cu Anya cum rămâne?“, dar, măcar o dată în existența mea autodistructivă, am reușit să fac ce trebuia și mi-am ținut gura. — Când? am întrebat. Acum, acum, acum! Astă-seară? Presupun c-ar fi trebuit să mă prefac că sunt ocupată. Nu e asta una din regulile de bază cu care prinzi un bărbat? Dar nu aveam nici cea mai mică intenție să-l mai las să-mi scape din plasă. Astă-seară e perfect, am răspuns cu dulceață
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
aceea de a mă lua de braț. Dă-mi brațul, a spus el adăpostindu-mi cotul în căușul brațului lui. OK! Acum putem s-o luăm din loc! — S-o luăm din loc, am zis și eu, încercând să mă prefac, printr-o veselie excesivă, că atingerea aceea nu mă tulbura câtuși de puțin. Sau că respirația nu mi se accelerase și că nu eram străbătută de fiori din cot și până în zona genitală, de parc-aș fi avut instalată o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
la telefon zicând: —Ferma Walsho! Pe fundal auzeam melodia „The Surrey with the Fringe on Top“. —Bună, tati, l-am salutat eu. Cum merge cu rolul? Te descurci cu machiajul? Simți publicul? M-am gândit că era sănătos să mă prefac că suntem prieteni. Așa, poate că tata avea să fie drăguț cu mine a doua zi. —E o nebunie, a răspuns el. Tu cum ești? La mine nu-i așa de grozav. Ce-am auzit? Vii mâine ca CPI? L-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
foarte bine. Ceea ce uneori îmi făcea plăcere. Iar alteori nu-mi făcea plăcere. Linia de demarcație era foarte subțire. Era bine, dar nu prea bine. Apoi am făcut ce făceam de fiecare dată când ajungeam în apartamentul lui Luke. Mă prefăceam că alunec pe o baltă de testosteron. Luke mi-a cântat în strună râzând. După aceea, Brigit și cu mine ne-am mai prostit nițel, dând din mâini de parcă eram niște mori de vânt și țipând: Aveți grijă, mai e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ca să cumpăr ce puteam să-mi permit, la cum să-mi fac timp ca să iau drogurile și asta în secret. în mod constant, trebuia să-mi ascund marfa de Brigit și de Luke. La serviciu trebuia să încerc să mă prefac că nu sunt drogată, să încerc să-mi fac treaba când capul meu era țăndări. îngrozită, mi-am adus aminte ce spusese Luke în chestionar - care au fost exact cuvintele lui? - „Nu există drog pe care Rachel să nu-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
o mai urăsc pe Misty. Nu mai eram roasă de gelozie din cauza frumuseții ei pline de grație. Ba chiar simțeam nevoia s-o protejez. O căldură reținută ne-a învăluit pe amândouă. Când ne-am ridicat de la masă, după ce ne prefăcuserăm a fi niște femei mature, Misty mi-a atins obrazul cu mâna. Era un gest neobișnuit pentru ea, dar am stat acolo și am lăsat-o să mă mângâie, simțind pentru ea compasiune, afecțiune și o stranie formă de prietenie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
multe ori greșeala de a avea nevoie de cineva. Iar fetele care lasă să se vadă că au nevoie de cineva îi sperie pe bărbați. Nu exista nici un dubiu în sensul ăsta. Așadar, ca să nu-i sperii, trebuie să te prefaci că n-ai nevoie de nimeni. Când dimineața ești dată afară din apartamentul lor și ți se spune „Ne mai vedem“, nu trebuie să te întorci și să-i întrebi pe un ton rugător CÂND? DISEARĂ? MÂINE? CÂND, CÂND, CÂND
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
făceam parte din lumea aia, semănam cu un cadru dintr-un film de artă european, un film mohorât care aterizase din întâmplare în mijlocul lui Bugs Bunny se duce la Acapulco. După o veșnicie, a sosit și mâncarea. Amândoi ne-am prefăcut încântați. Am împins de zor fasolea prin farfurii. Masa inegală s-a balansat de-ai fi zis că era o corabie în mijlocul furtunii. Mi-am sprijinit cotul de ea și Cola lui Chris s-a clătinat și s-a vărsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ostilităților, ambii parteneri își dau seama că e o greșeală îngrozitoare. Date fiind circumstanțele, cu un bărbat de 77 de kilograme cățărat pe tine, care te țintuiește de saltea, cum să te scuzi și să pleci? Nu poți să te prefaci că tocmai ai văzut un cunoscut în partea cealaltă a camerei. în nici un caz. Nu poți să te uiți la ceas, să tragi aer în piept și să bolborosești ceva incoerent despre colega de apartament care nu are cheie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
zile. La atât se reducea, de obicei, șederea lor fericită. Fiecare își alinta bebelușul dolofan cu exces de gesturi afectuoase și mormăieli, sub ochii rudelor care nu conteneau să laude diversele mădulare ale noului membru al familiei. Și în timp ce mă prefăceam că dorm, eram sigură că imaginea aceasta se va stoca undeva în memoria mea și că voi scrie cândva despre o amărâtă care nu are norocul de a-și ține pruncul în brațe. Și așa a ieșit o poveste din
Poveşti cu scriitoare şi copii by Georgiana Sârbu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1781]
-
supărăm. Ileana? întrebă Pohoață mirat. Na, că vorbise fără să se gândească. Comisarul îl prezentase ca fiind trimis să dea o mână de ajutor la rezolvarea cazurilor din Baia de Sus, iar el acum afirmase că e în concediu. Se prefăcu în continuare nervos, sperând că Pohoață nu a observat contradicția. Gata, spuse Cristi hotărât, am terminat. Orice discuție pe tema aceasta se oprește aici și acum. Mi-ajunge, nu mai vreau să aud nimic. Surprins de reacția vehementă a inspectorului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
trebuie să văd cum o descâlcim de tot. De dincolo de intrare răzbăteau până la ei zgomote înfundate. Se auzi o ușă trântită și apoi pași apăsați ce se apropiau. Lasă-te din nou la pământ! spuse Cristian în șoaptă. Ne vom preface că nu ne-am revenit cu totul în simțiri. Indiferent ce se întâmplă, încearcă să nu-i lași să vadă că am umblat la legături! Deja cheia se rotea în broască, când reușiră să se așeze aproximativ în aceeași poziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Homer. Excedat de aceste ordine sau dându-și în sfârșit seama de lipsa lor de noimă, sistemul megarutei hotărî ca mașina lui Homer să sară în aer. Treaba s-a petrecut așa: în timp ce cabina era catapultată vertical, restul vehicului se prefăcea în pulbere. Abia atunci s-a dezlănțuit acea înlănțuire de fapte ce aveau să-l prefacă pe Homer într-un caz celebru. În mod normal (firește, e vorba despre o normalitate a accidentului), cabina lui Homer, proiectată vertical, ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
sistemul megarutei hotărî ca mașina lui Homer să sară în aer. Treaba s-a petrecut așa: în timp ce cabina era catapultată vertical, restul vehicului se prefăcea în pulbere. Abia atunci s-a dezlănțuit acea înlănțuire de fapte ce aveau să-l prefacă pe Homer într-un caz celebru. În mod normal (firește, e vorba despre o normalitate a accidentului), cabina lui Homer, proiectată vertical, ar fi devenit un mic aparat de zbor, suficient de puternic ca să străbată câțiva kilometri. Dar lucrurile s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85062_a_85849]
-
au dus pînă la odaia din fund a templului lui Baal. 26. Au scos afară stîlpii Astarteei din casa lui Baal și i-au ars. 27. Au sfărîmat stîlpul lui Baal, au dărîmat și templul lui Baal, și l-au prefăcut într-o hazna de gunoi, care a rămas în picioare pînă în ziua de azi. 28. Iehu a nimicit pe Baal din mijlocul lui Israel, 29. dar nu s-a abătut de la păcatele lui Ieroboam, fiul lui Nebat, care făcuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
străine și voi seca cu talpa picioarelor mele toate rîurile Egiptului. 25. N-ai auzit că Eu de mult am pregătit aceste lucruri, și că le-am hotărît din vremurile vechi? Acum însă am îngăduit să se împlinească și să prefaci cetăți întărite în mormane de dărîmături. 26. Locuitorii lor sunt neputincioși, îngroziți și înmărmuriți; au ajuns ca iarba de pe cîmp și ca verdeața fragedă, ca iarba de pe acoperișuri și ca grîul care se usucă înainte de a-i da spicul. 27
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
ce aduceau tămîie lui Baal, soarelui, lunii, zodiilor și întregii oștiri a cerurilor. 6. A scos din Casa Domnului idolul Astarteei și l-a dus afară din Ierusalim la pîrîul Chedron; l-a ars la pîrîul Chedron și l-a prefăcut în cenușă, iar cenușa i-a aruncat-o pe mormintele copiilor poporului. 7. A dărîmat casele sodomiților care erau în Casa Domnului, și unde femeile împleteau corturi pentru Astartea. 8. A adus pe toți preoții din cetățile lui Iuda, a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
idolești și a dărîmat Astarteele, și locul lor l-a umplut cu oase omenești. 15. A dărîmat și altarul de la Betel, și înălțimea făcută de Ieroboam, fiul lui Nebat, care făcuse pe Israel să păcătuiască; a ars înălțimea și a prefăcut-o în țărînă și a ars idolul Astarteei. 16. Iosia, întorcîndu-se și văzînd mormintele care erau acolo în munte, a trimis să ia oasele din morminte, și le-a ars pe altar și l-a pîngărit, după cuvîntul Domnului, rostit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85047_a_85834]
-
îi văzură, băieții chemară pe Craiul Regatului de Mărgean, care îi luă în șaua lui argintată, se sui în înaltul cerului, zbură, de dimineață și până-n seară, până ce ajunseră la marginea Ținutului de Piatră. Cum îi dădu jos, calul se prefăcu într-un mândru fecior de împărat, care se îmbrățișă cu Sfarmă Piatră, despărțindu-se, cu bucurie, de Baba Iarna și de tovarășii ei. Dar Baba Iarna începu să se întremeze, pe unde trecea, prefăcea totul în acoperiș de gheață, la
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
Cum îi dădu jos, calul se prefăcu într-un mândru fecior de împărat, care se îmbrățișă cu Sfarmă Piatră, despărțindu-se, cu bucurie, de Baba Iarna și de tovarășii ei. Dar Baba Iarna începu să se întremeze, pe unde trecea, prefăcea totul în acoperiș de gheață, la început era o moină, apoi, încet, încet, apărură fulgi albi, lăptoși, care acoperiră întreaga întindere cu o mantie argintie. Zgribuliți, băieții și vârstnicul însoțitor, îndurau vântișorul care se pornise din spatele mănăstirii Sângeap. Ajunseră la
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
a Întunericului, am ferecat-o în Peștera Uitării, rosti, cu semeție, bătrânul părinte. M-am întors și voi rămâne veșnic! hohoti Baba Iarna. Mi-ai jurat credință veșnică, murmură fostul haiduc. Doar cât vei trăi, răspunse Baba Iarna și-l prefăcu pe moșneag într-un sloi de gheață. Bătrânul și sătenii se adăpostiră de răsuflarea de gheață a Babei, rostuindu-și, apoi, traiul, bărbații tăind copaci, femeile torcând și împletind haine groase de lână, iar copiii bucurându-se de jocurile Iernii
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]