7,662 matches
-
speranței un atribut nou, o ancoră de corabie; cei vechi credeau oare că speranța nu ancorează nicăieri? Nici Fata Morgana nu se oprește nicăieri decît pentru a muri. Nici Sisif; În vale stînca lui se luminează de speranță; aceasta e recompensa efortului său; ea Îl așteaptă În ceea ce se Întîmplă În vale... Unii (Chamfort) pretind că fericirea nu mai vrea să depindă de nimic. Ei zic: pentru mine fericirea n-a Început decît În clipa cînd am pierdut orice speranță; nici o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
albi, flanel alb, pantofi de sport albi. Ras, chel, proaspăt. Da, nici o confuzie, acelasi Tolea. Se așeză pe unul din cele două scaune ale chiliei. — Am vești proaste... — Slavă Domnului, se închină profesorul. Dă-i drumul, panie. Ofer o cafea recompensă. Descarcă-ți sacul! Primești o cafea veritabilă, hundert prozent, nu ca pișatul ăsta care se bea în societatea noastră multilateral dezvoltată. Dacă veștile sunt serioase, adică rele, primești o cafea super. Super, direct din cazanul lui Allah. Se și rotise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
primească primii cursanți. De când ieșise la pensie, virtuoasa Veturia găsise un mod profitabil de hibernare. Obținuse, prin foștii ei colegi, legăturile necesare pentru a preda studenților străini sumare noțiuni de gramatică, scheme uzuale de conversație, limbajul medical. Un fel de recompensă pentru anii când slugărise, tăcută și resemnată, pe cei obsedați de carieră și bani și ierarhie. La despărțire, oferise colectivului șansa de a lichida convenabil conturile. Fuseseră plăcut surprinși de inițiativă. O credeau împăcată cusine, picotind între dulapul de lenjerie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
dacă. Nu era glasul ei, nu putea fi! — Ai fost ca mine, ai fi putut fi. Când mai aveai alegere, ai fi putut fi ca mine, profesore. Ai fi avut harul. N-ai persistat. Strâmtorat, acum, schimonosit. Meriți o mică recompensă, ai dreptate. O mică neatenție, meriți, o știu. Te voi răsplăti. Vei avea clipa. O adiere, atât. Un fals, la îndemână. Scurt ne e traseul, meriți acest minor simulacru. O dulce batjocură, oho... Ar fi vrut să râdă, dar râsul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Mereu tot înainte, Părinții tăi au soarta lor, Drumul către morminte. Poate că și acest moment E ultimul în viață. Căci caierul e pe sfârșite, Prins într‐ un fir de ață. Mama și tata Bucium, 24 X 2006 RECUNOȘTINȚĂ șI RECOMPENSĂ Anii vin și trec în zbor Lăsând loc oamenilor, Pentru cei care muncesc și‐n viață se străduiesc. Femeia din datuʹ firii Este mama omenirii Vrednică și mare‐n fapte Hrănește lumea cu lapte. și Gina‐i femeie‐aleasă Căci
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
e foarte bine, Să adaug încă una: Mi-a șters timpul și arvuna? Lațul se tot strânge-n taină Șifonînd a vietii haină; Nici urmă de mirare - Viața fost-a grea cărare. Timpul meu cu noapte densă Cere-n rugă recompensă; Vrea acum ca altădată O făclie-mbălsămată. 19 iunie 2004 DINCOLO DE TIMP ȘI SPAȚIU Dincolo de timp și spațiu Este ce-i esențial, Către care cu nesațiu Visu-i preferențial. Iar aicea-n timp și spațiu Unde-n drum mă simt stingher, Pe
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
în lumea politică și economică, printre bancheri și industriași, îndeosebi printre cei care se ocupau cu extracția și exportul de minereuri. În vreo jumătate de an, Băcănel reuși să-i furnizeze multe dintre datele cerute, un dosar destul de voluminos. Drept recompensă, primi o excursie de două luni la Viena (prima lui ieșire din țară după 1944), să-și vadă o verișoară căsătorită cu Wolfgang Schutenmatz, coproprietarul fabricii de șnițele preambalate „Schutenmatz & Bildungstein“. Goncea îi sugeră chiar, de câteva ori, că poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
roșu, năclăit, mai mult maroniu. „Armata țării ce-a ajuns“, oftă părintele. Așteptă să se schimbe stopul și traversă și el. Acolo, în stația autobuzului, se întâlni iarăși cu unul dintre aceia. Stătea pe o bancă, în dreptul afișului cu substanțiala recompensă pentru cine dă informații despre cei care au prigonit evrei. Se dădeau recompense destul cu mari. Numai după ce prigonitorii erau prinși. Acela privi o vreme, concentrat, afișul. Parcă încerca să-l memoreze. Scoase apoi din buzunarul de la piept al hainei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
să se schimbe stopul și traversă și el. Acolo, în stația autobuzului, se întâlni iarăși cu unul dintre aceia. Stătea pe o bancă, în dreptul afișului cu substanțiala recompensă pentru cine dă informații despre cei care au prigonit evrei. Se dădeau recompense destul cu mari. Numai după ce prigonitorii erau prinși. Acela privi o vreme, concentrat, afișul. Parcă încerca să-l memoreze. Scoase apoi din buzunarul de la piept al hainei sale roșii o vergea scurtă. Trase de ea și o întinse până o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
și cadrele didactice, să participe la toate activitățile colectivului, să păstreze bunurile școlii, să fie toleranti, să aprecieze ideile tuturor copiilor din clasă, să contribuie la ridicarea prestigiului școlii. Dacă aceste condiții vor fi îndeplinite, copiii se vor bucura de recompense, cum ar fi: calificative mari și foarte mari, premiere corespunzătoare la sfârșitul anului școlar, atragerea respectului colegilor și al cadrului didactic, creșterea numerică a grupului de prieteni care să-l înconjoare. Dacă prevederile „contractului” nu vor fi respectate, copiii nu
CADRUL DIDACTIC CREATIV IMPLICAT ÎN ACTUL EDUCAŢIONAL by MARIA GEANGU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/481_a_1010]
-
vârf și îndesat, așa că până la urmă situația îmi convenea de minune. Îmi amintesc de o poveste scrisă de Thomas Malory, Moartea lui Arthur, despre un cavaler care câștigă un turnir datorită curajului și puterii sale și primește o prințesă drept recompensă. Ea se află însă sub puterea unei vrăji și e condamnată să se transforme într-o bătrână urâtă în fiecare zi. Așa că eroul trebuie să aleagă. Poate să se bucure de frumusețea ei în timpul zilei și să fie invidiat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
mă sacrifica înseamnă a nu le înfuleca pe amândouă. Îmi spun imediat că nu trebuie să-mi schimb deciziile ca să le fac pe plac bărbaților. Obișnuiam să mă comport așa în relația cu Patrick și să mă așteptam la o recompensă. Dar n-a venit niciodată și n-a fost el vinovat. Eu negociam în capul meu tot felul de chestii, iar el habar n-avea. Pe Jake nu-l deranjează că nu-l chem pe chelner să-i spun că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
confort sporit pentru că trebuie să o recunoaștem îi cam plăcea somnul și zeama din ciorchini... O coropișniță urmărită de INTERPOLUL Dunării și a toți afluenții ei, abia scăpată de învăluirea unor roșioare, împinsă de la spate de un AVAT, vânător de recompense, gâfâind, sărea speriată tocmai la o mie de mile de milimetri adâncime, încă buimăcită de dispariția bruscă a alaiului acvatic urmat de retragerea brațelor de apă de pe câmp, în slujba firește a dictonului DURA LEX, SED LEX, încerca să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
Ieri iubeai într-un fel Viața - un joc în care iubești să nu fii singur, te amesteci în săli de bal și faci tumbe neîntrerupte pierzându-ți harul unei apetențe fără margini. Cursorul nedoritelor promisiuni se zbate dramatic, controlează recompense într-o nouă zi în care iubești altfel.
Ieri iubeai ?ntr-un fel by Aurel Avram Stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83910_a_85235]
-
pe copiii lui Burnet mergând pe stradă, poți să-i arestezi, în mod legal. — Eu, personal? — Nu, nu, zise Rodriguez. În aceste circumstanțe, poți apela la un profesionist... un agent de recuperare a fugarilor. Vrei să spui, un vânător de recompense. Nu le place această denumire, și nici nouă. — În regulă. Cunoașteți vreun agent de recuperare a fugarilor? — Cunoaștem, spuse Rodriguez. — Atunci, dă-i un telefon, zise Diehl. Chiar acum. Capitolul 53 Vasco Borden stătea în fața oglinzii și se examina cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
trebui să aflu? întrebă Amy, râzând. Dar era un râs nervos. Ilegalitățile unui avocat puteau să-i ducă la închisoare și pe asistenții lui. Se întâmplase de câteva ori, recent. Nu, spuse Alex. Dar cred că am niște vânători de recompense pe urme. — Ai încălcat condițiile cauțiunii, pe undeva? — Nu, zise Alex. Tocmai asta este. Nu știu ce au în minte indivizii ăștia. Asistenta spuse că va verifica. — Ce este un vânător de recompense? întrebă Jamie, mergând lângă ea. De ce te urmărește, mami
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
spuse Alex. Dar cred că am niște vânători de recompense pe urme. — Ai încălcat condițiile cauțiunii, pe undeva? — Nu, zise Alex. Tocmai asta este. Nu știu ce au în minte indivizii ăștia. Asistenta spuse că va verifica. — Ce este un vânător de recompense? întrebă Jamie, mergând lângă ea. De ce te urmărește, mami? — Asta încerc să aflu, Jamie. Cred că este o greșeală. — Au încercat să te rănească? — Nu, nu. Nimic de genul acesta. Nu avea nici un rost să-l îngrijoreze. Asistenta o sună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
proastă și un cioc negru tuns cu grijă, pe care îl mai văzuse undeva înainte. Iar cititorii de contoare nu intrau niciodată prin față. Ei veneau pe aleea din spate. Își spuse că, dacă acel tip era un vânător de recompense, avea dreptul să intre pe proprietatea ei fără nici un avertisment și fără mandat. Putea să dărâme ușa, dacă voia. Avea dreptul să-i percheziționeze apartamentul, să caute prin lucrurile ei, să îi ia computerul și să-i examineze hard disk
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
ce e vorba. — OK. Avem vreo veste de la tatăl meu? — Nimic, în ultima perioadă. — OK. De fapt, nu era în regulă, pentru că acum avea tot mai clar senzația că totul era în legătură cu tatăl ei. Sau cu celulele lui. Vânătorii de recompense aduseseră o ambulanță, cu un doctor în spate, pentru că voiau să ia o mostră sau să execute vreo procedură chirurgicală. Ace lungi. Văzuse lumina soarelui reflectându-se pe niște ace lungi împachetate în plastic, când doctorul din ambulanță răscolea printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
judecătoresc împotriva lui și am câștigat un proces împotriva paznicului de la Wal-Mart. — Cum așa? zise el. — Nu o face pe prostul, zise ea. Știu că ai primit un telefon de la el. Susține că e avocat, altădată că e vânător de recompense sau agent al curții, și vrea ca să verifici dacă mașina mea e în parcare. Spune că e vorba de o problemă legală în derulare. — Păi, da ... — Minte, iar acum tu ești complice. Ți-a spus că sunt avocat? — Nu, doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
și îi dădu hârtia. Îi tremurau mâinile. Alex se urcă în mașină și porni. În timp ce ieșea din parcare, își spuse: Poate că o să meargă. Dar poate nu. Era șocată mai ales de cât de repede o localizase acel vânător de recompense. Fără îndoială că urmărise mașina ei spre nord, câteva ore, după care realizase că făcuse schimb de mașini cu asistenta ei. El și ai lui cunoșteau numele asistentei și aflaseră numărul de înregistrare al mașinii ei. Așa că acum știau ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
că făcuse schimb de mașini cu asistenta ei. El și ai lui cunoșteau numele asistentei și aflaseră numărul de înregistrare al mașinii ei. Așa că acum știau ce mașină conducea Alex. Apoi, Alex își folosise cardul de credit, iar vânătorul de recompense aflase după câteva minute și îi reperase poziția, la un motel din San Juan Capistrano. Știind că ea avea nevoie de provizii, vânătorul de recompense sunase, probabil, la toate magazinele potrivite, pe o rază de zece kilometri de motel, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
știau ce mașină conducea Alex. Apoi, Alex își folosise cardul de credit, iar vânătorul de recompense aflase după câteva minute și îi reperase poziția, la un motel din San Juan Capistrano. Știind că ea avea nevoie de provizii, vânătorul de recompense sunase, probabil, la toate magazinele potrivite, pe o rază de zece kilometri de motel, și spusese vreo poveste celor de la pază. Să fie atenți la o Toyota albă, cu numărul ... Iar tipul acela o găsise. Imediat. Dacă nu se înșela
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
la toate magazinele potrivite, pe o rază de zece kilometri de motel, și spusese vreo poveste celor de la pază. Să fie atenți la o Toyota albă, cu numărul ... Iar tipul acela o găsise. Imediat. Dacă nu se înșela, vânătorul de recompense era în drum spre Capistrano chiar în clipa aceea. Dacă venea cu mașina, avea să ajungă acolo în trei ore. Dar, dacă avea acces la un elicopter, poate că era deja acolo. Deja. — Mamă, pot să mă uit la televizor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
din câte știa Alex, toate acestea erau doar o scuză ca să se îmbete în mod regulat. — Aștept, Alex, zise el. Ar fi bine să fie ceva important. — OK, în ultimele douăzeci și patru de ore, am avut parte de un vânător de recompense, un tip uriaș, care arată ca un dulap ambulant. Se ține după mine și copilul meu, încercând să înfigă în noi niște ace pentru biopsie și să ne ia celulele. — Foarte amuzant. Aștept. — Vorbesc serios, Bob. Un vânător de recompense
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]