7,696 matches
-
care-și striga copilașul erau insuportabile”. Într-un caz, Leyens preciza că drama avusese loc într-un oraș din Belgia; într-altul, anunța că incendiul se produsese în Marea Britanie. Apoi, el a propus participanților să descrie emoțiile pe care le resimțiseră victimele. Psihologul a constatat că, în cazul victimelor presupus a fi de origine belgiană, emoțiile cel mai frecvent expuse erau: durerea, tristețea, furia, frica, suferința, vinovăția, regretul, disperarea. Însă în cazul în care victimele erau de origine britanică, doar durerea
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
vinovăția, regretul, disperarea. Însă în cazul în care victimele erau de origine britanică, doar durerea, tristețea, furia și teama erau menționate. Cum pot fi distinse aceste emoții? Emoțiile atribuite victimelor străine (durere, tristețe, furie, teamă) sunt numite primare. Ele sunt resimțite de oameni, dar și de unele animale. Celelalte emoții, dimpotrivă, atribuite doar victimelor belgiene (suferință, vinovăție, regret, disperare), sunt calificate drept secundare și sunt resimțite doar de către ființa umană. Acest experiment arată că acordăm sentimentele specific umane cu preferință persoanelor
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
aceste emoții? Emoțiile atribuite victimelor străine (durere, tristețe, furie, teamă) sunt numite primare. Ele sunt resimțite de oameni, dar și de unele animale. Celelalte emoții, dimpotrivă, atribuite doar victimelor belgiene (suferință, vinovăție, regret, disperare), sunt calificate drept secundare și sunt resimțite doar de către ființa umană. Acest experiment arată că acordăm sentimentele specific umane cu preferință persoanelor care sunt aproape de noi sau cu care avem anumite puncte comune, mai ales apartenența la aceeași comunitate. Este vorba despre un proces absolut inconștient, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
noi, în alte țări sau în alte comunități. Iată de ce mass-media acordă o atât de mică importanță indienilor decedați în urma deraierii unui tren la 5.000 de kilometri distanță de noi: emoțional vorbind, ei se află foarte departe, iar noi resimțim față de aceștia o mai mică empatie decât față de familia pariziană. Cel puțin asta arată experimentul despre infra-humanisation. Fenomenul distanței față de victimă, bine cunoscut profesioniștilor din presă, își întinde rădăcinile într-o profundă realitate umană. Uneori, însă, la televizor, distanța față de
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
o „consumăm” uneori? Majoritatea oamenilor întrebați în legătură cu acest subiect mărturisesc că întrebările li se par atroce. Ei primesc astfel o parte din suferința victimelor și ar fi fals să spunem că sunt sensibili la asta. Dar suferința pe care o resimt - și asta e deranjant, de fapt - provoacă, în același timp, suferință și plăcere când lecturăm presa de acest fel. Uimitor, neurospecialiștii au arătat, de curând, că centrii generatori ai suferinței și plăcerii sunt apropiați la nivel cerebral. Psihologul David Borsook
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
În unele articole puteau citi că un cuplu sau un grup de tineri și-au găsit moartea într-un accident. În altele erau prezentate catastrofele naturale care au omorât mii de oameni. Prin intermediul chestionarelor, E. Dunn a evaluat intensitatea emoțiilor resimțite de cititori într-un caz și în celălalt. S-a dovedit că gradul de tristețe era același în ambele cazuri. Dincolo de un anumit număr de morți, se pare că mecanismul cerebral al formării emoțiilor atinge un „nivel” critic, ceea ce explică
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
publicului. De ce cadrele preferă candidatul cu gestica care punctează, iar muncitorii pe cea metaforică? Gesturile care punctează au în general funcția de a indica valoarea argumentativă a unui discurs. De exemplu, scandând un discurs dând din mâini, ne face să resimțim valoarea decisivă și imperativă a frazei. La fel, enumerarea măsurilor dând din mâini face ca aceste măsuri să fie resimțite ca făcând parte dintr-un tot. Astfel de gesturi aparțin registrului argumentației mai familiar cadrelor. Dimpotrivă, în cazul muncitorilor, raportul
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
funcția de a indica valoarea argumentativă a unui discurs. De exemplu, scandând un discurs dând din mâini, ne face să resimțim valoarea decisivă și imperativă a frazei. La fel, enumerarea măsurilor dând din mâini face ca aceste măsuri să fie resimțite ca făcând parte dintr-un tot. Astfel de gesturi aparțin registrului argumentației mai familiar cadrelor. Dimpotrivă, în cazul muncitorilor, raportul socio-profesional cu realitatea este însoțit de gesturi metaforice sau ilustrative. Folosirea zilnică a mâinilor pentru a monta, demonta, a realiza
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
senzație în care rezultatul poate oscila într-o parte sau alta. Concluzie Prezentarea marilor mize electorale de mass-media are uneori ceva dintr-un spectacol, mai degrabă decât informație sau reflecție. Motivul este simplu: anumite mecanisme cerebrale ne predispun la a resimți emoții pozitive în fața unor stimuli de acest fel și toată mass-media care reușește să provoace emoții pozitive (susținătorilor ambelor tabere, care sunt și la o egalitate perfectă) este în situația ideală pentru a-și consolida poziția pe piață. Situația este
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
și de sport. Majoritatea tinerelor par a fi sensibile la acest fenomen, chiar dacă cele mai complexate la început sunt mai vulnerabile decât celelalte. Vederea fotografiilor unor manechine foarte slabe la televizor sau în presă are un efect negativ asupra emoțiilor resimțite prin ceea ce psihologii numesc efectul de „comparare socială”: avem reflexul de a ne compara cu normele de frumusețe sau de inteligență pe care le arată indivizii din jurul nostru, iar comparația poate fi în defavoarea noastră dacă ne comparăm mereu cu modele
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
determinată să mănânce necontrolat, după cum arată un studiu: Psihologul Michael Macht a adunat 113 voluntari pentru o ședință de vizionare cinematografică: participanții trebuiau să privească un fragment dintr-un film în care un băiețel afla despre moartea tatălui său. Ei resimțeau evident emoții negative, fapt confirmat de un chestionar completat la încheierea ședinței. Imediat după aceea, o parte dintre voluntari erau introduși într-o sală în care se aflau platou cu ciocolată din care se puteau servi în voie. Ceilalți voluntari
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
succes l-a avut stiloul asociat cu muzica cunoscută și antrenantă. Acest experiment arată puterea a ceea ce numim „condiționarea asociativă”: muzica antrenantă suscită un sentiment pozitiv care se asociază cu stiloul pe care îl ținem în mână. Când revedem stiloul resimțim din nou, în parte, sentimentul pozitiv provocat inițial de muzică. Fenomenul condiționării asociative este bine cunoscut de neurobiologi: a fost evidențiat cu mai mult de un secol în urmă de fiziologul rus Pavlov, care a arătat că un animal (în
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
a obținut se bazează pe activitatea unei zone anume a creierului: cortexul orbito-frontal. Același joc a fost propus și unor persoane al căror cortex orbito-frontal a fost distrus de traumatisme craniene sau de accidente vasculare cerebrale și a constatat că resimțeau aceeași satisfacție în ambele cazuri. De ce nu ne putem împiedica să resimțim plăcere în funcție de ce n-am obținut și nu doar în funcție de ce am obținut? Se pare că reflexul de a raționa prin negativ are avantaje. Prelungind jocul suficient de
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
orbito-frontal. Același joc a fost propus și unor persoane al căror cortex orbito-frontal a fost distrus de traumatisme craniene sau de accidente vasculare cerebrale și a constatat că resimțeau aceeași satisfacție în ambele cazuri. De ce nu ne putem împiedica să resimțim plăcere în funcție de ce n-am obținut și nu doar în funcție de ce am obținut? Se pare că reflexul de a raționa prin negativ are avantaje. Prelungind jocul suficient de mult, A. Sirigu a constatat că persoanele fără cortex orbito-frontal câștigau în
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
scene, interpretării pe care o putem construi și pertinenței sale, raportat la individ. Ea este realizată de ceea ce numim arii vizuale asociative, precum gyrus parahipocamp, care se activează la persoanele care privesc scene din natură. Cheia plăcerii pe care o resimțim văzând astfel de scene este activarea ariilor vizuale asociative. Dar de ce? Pentru că ele conțin numeroși „receptori opioizi de tip mu”, molecule cerebrale care favorizează acțiunea compușilor de tip morfină, cum ar fi opiumul sau anumite substanțe naturale secretate de creier
[Corola-publishinghouse/Science/1849_a_3174]
-
a beneficia de servicii și consuma mâncare diferită de fast-food-ul obișnuit sau de mesele luate acasă. Este un loc care produce "emoție, plăcere și creează senzația de bunăstare personală 165". Într-o lume în care oamenii caută distracția pentru a resimți mai puțin o existență mecanică, "emoția" și "plăcerea", care conduc la, ori sunt susținute de "senzația de bunăstare personală", sunt sentimente majore, pe care societatea de consum le cultivă pentru a da impresia unei vieți fericite. Este binecunoscut faptul că
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
pe membrii comunității "distribuiți" în spectacol. Prin extrapolare, "balonul ambiental" devine orice "spațiu bine delimitat, care este sigur, controlat și mediatizat" și în care vizitatorul se simte protejat, deși se poate confrunta cu "natura falsă a spectacolului" și cu frustrările resimțite de pe urma subminării narațiunilor create de el însuși. "Balonul" devine astfel un spațiu de negociere în care vizitatorul poate alege selectiv "mostre" de experiențe predictibile. Vizitatorul își poate schimba identitatea, rasa, sexul, vârsta, sau își poate imagina doar aceste schimbări, pentru
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
înzestrat cu noi semnificații, la care s-au adăugat și conotațiile spațiului în care se consumă: mâncare ieftină, impresia de abundență, de bunăstare și sentimentul consumului în comunitate (familie, prieteni). Astfel, produsul a devenit simbolul stilului de viață american. Reticența resimțită de europeni față de fastfood în general și McDonald's în special se datorează tendinței de a aplica regulile stricte ale "gramaticii" bucătăriei europene la industria și obiceiurile alimentare americane. Nici termenul cuisine (gastronomie de înalt rafinament) nu este compatibil cu
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
Texas), 1961; Conway (Arkansas), 1965; și Topeka (Kansas), 1966. Pentru fiecare dintre aceste cazuri, cercetătorii au Întocmit serii de timp vaste conținând date referitoare la indicatori economici și sociali. Analiza lor a demonstrat că, În ciuda faptului că și-a făcut resimțit impactul pe termen scurt - Într-o perioadă de douăsprezece luni -, evenimentul dezastruos a avut puține efecte pe termen lung, sau chiar nici unul. Această analiză reprezintă o aplicație excelentă a unei tehnici de serii temporale complexe ca bază pentru studii pe
[Corola-publishinghouse/Science/2216_a_3541]
-
judecați dinainte literatura unui popor care se îndreaptă către democrație, studiați-i teatrul. [...] Piesele de teatru formează, de altfel, chiar la popoarele aristocratice, partea cea mai democratică a literaturii. [...] Nu trebuie să ai nici pregătire, nici studii pentru a o resimți. Gustul și tendințele firești ale popoarelor democratice în materie de literatură se vor manifesta mai întâi în teatru [...]. Teatrul pune în evidență majoritatea calităților și aproape toate viciile inerente literaturii democratice". Alexis de Tocqueville, De la démocratie en Amérique, Flammarion, Paris
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
aprofundat. Descrierea prin observație Există alte metode care au ambiția de a descrie practicile în curs de formare: • observația experimentală. Nu este practicată de sociologi, ci mai mult de psihologia experimentală (Bouveresse, 1998). Ea permite descrierea "experienței estetice" așa cum o resimte individul. Încearcă să măsoare emoțiile, senzațiile. Se pot filma, înregistra și studia fenomene de consens, compromis, conflict; • observația in situ, care se apropie de etnografia clasică, este realizată prin urmărirea parcursului expozițiilor. Se ajunge la tipologii stabilite în funcție de statistica deplasărilor
by Matthieu Béra, Yvon Lamy [Corola-publishinghouse/Science/1069_a_2577]
-
la New York, inscripționate "tacsi" la București), reclame luminoase, mesaje cinetice, grafitti, afișe etc., ne-am simți frustrați, dezorientați, debusolați; întreaga noastră existență ar fi destabilizată, modificată, dinamitată. Îmi amintesc cu deosebită pregnanță o călătorie în Tirana postcomunistă în care am resimțit personal primejdia (de moarte) decurgînd din absența semnelor: într-o țară care pînă în 1989 nu cunoscuse automobilul (doar șeful statului poseda unul), unde nu existau semafoare la intersecții, nici agenți pentru a dirija circulația, nici măcar treceri de pietoni sau
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
problema executării lor și mai ales a eficienței acestei executări. Tehnică de comunicare, relațiile publice necesită un contact, existînd chiar și actorul acestui rol (contact person), și anume un contact reușit, adică adaptat receptorului, adresat atît inteligenței cît și sensibilității, resimțit ca util și securizant. Prima formă de contact, face-to-face interaction diadică poate fi dublată de o comunicare face-to-face în grup: conferințe, cockteil-uri, vizite, operațiuni portes ouvertes destinate presei sau publicului potențial, cărora li se oferă rapid informații de interes larg
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
a se asigura că este ascultat, că "domină" și vizual). Toți acești parametri dependenți de statutul social, rolul comunicațional etc. sînt modelați și de norme culturale (în timp ce studenții arabi consideră că a evita privirea este un semn de impolitețe, asiaticii resimt o privire insistentă ca agresivă, amenințătoare). Dintre trăsăturile pertinente pentru semnificația privirii, reținem orientarea (față în față; laterală sau absența privirii), durata, intensitatea (de la privirea neutră care mătură un cîmp la privirea insistentă care acroșează). Normalitatea privirii este perturbată în
by Daniela Rovenţa-FrumuŞani [Corola-publishinghouse/Science/1055_a_2563]
-
constă în acuza că Economia face prea des (mai ales prin crizele care se produc tot mai des) dovada că nu operează cu adevăruri în elaborarea enunțurilor. Pe fondul sensibilității datorate pierderilor de confort prin recurența crizelor, cea actuală fiind resimțită aproape de toată lumea, această observație critică intră în uz pe calea cu formalități instantanee de asimilare (omologare) a găsirii vinovatului, care, se știe, trebuie sacrificat pentru a se restabili situația. Desigur, identificarea vinei nu este o operație intelectuală prea laborioasă, în
ECONOMIA DE DICȚIONAR - Exerciții de îndemânare epistemicã by Marin Dinu () [Corola-publishinghouse/Science/224_a_281]