7,503 matches
-
ei.) Am mai multe Îndoieli decît Îți imaginezi. — Îți furi căciula singur. Crede-mă, Îl sprijini cu toate forțele tale. Sigur că-l sprijin. Uită-te la ce-a reușit să obțină. Nici că-mi pasă de cîte cursuri de sculptură se țin, chestia importantă e că oamenii gîndesc iar, cercetează atent ceea ce sînt. Își construiesc o lume cu sens, nu doar Își instalează mai multe Încuietori la ușa din față. Oriunde te uiți - la Anglia, la State, la vestul Europei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Dacă moare și Laurie Fox cu el, În patul lui, cu atît mai șocant o să fie totul - nimeni n-o să poată uita vreodată una ca asta, și uite-așa li se asigură viață veșnică turneelor de bridge și cursurilor de sculptură. — Dar Frank? El unde apare În toate astea? Paula Își șterse praful de pe mîini. — Ai adus cheile de mașină? Alea pe care le-am văzut pe biroul tău? — Uite-le aici, am spus, scoțîndu-le din buzunar. Le vrei? Încearcă portiera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
malurile Tamisei. Alungat de spiritul insurgent al Franței, se reîntoarce, Însoțit de aceeași femeie iubită, la Londra. Trebuind să subziste, deci să câștige bani, Încep amândoi să se consacre artei. Lady Blessington se apucă de literatură, iar d’Orsay de sculptură și desen. Vechii prieteni, Disraëli și Bulwer, le sunt mereu aproape. Pe bogatul evreu contele d’Orsay Îl introduce În cele mai selecte medii, căci figura sa bonomă, trupul de uriaș, purtat Însă cu atâta grație și eleganță sunt primite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
știe nici ce este acela un tigru, nici un groom, nici o britschka, și continuă să se deplaseze Într-o cabrioletă!... — Și? ridică dintr-o dată vocea onorabilul nostru prieten L.M., În timp ce Își lăsa pipa În brațele unei Venus cu broasca țestoasă, o sculptură decorativă pe care o avea pe șemineu; și? e unul din cei mulți; doar există un cod al drepturilor indivizilor; cel al drepturilor unei națiuni - codul politic; cel al propriilor noastre interese - codul civil; cel al diferendelor pe care le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
materia primă să fie economisită cu grijă. Dacă noi nu am ajuns Încă la acest nivel al științei, am făcut totuși unele progrese. Piesele grele de lemn din perioada imperiului sunt definitiv condamnate, ca, de altfel, și trăsurile greoaie, și sculpturile, cvasicapodopere care nu Îi satisfăceau Însă nici pe artist, nici pe omul de gust. Am apucat-o În sfârșit pe calea eleganței și a simplității. Dacă modestia averilor noastre nu Încurajează Încă mutații rapide, am Înțeles cel puțin acest aforism
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
ici colo. Acum la cine ești? —Galeria Wellington. Dar e excelent! —Știu, spusei eu abătută. Nu știu cum să-ți zic ca să nu spui că sunt mofturoasă, dar problema e că... Sally, tu ți-o aduci aminte pe Lee Jackson, profa de sculptură? Știu că nu te-ai dus la curs decât în primul an... —Cum să uiți o așa femeie? spuse Sally cu emfază, lăsându-se prins, un moment, de obiceiurile orientării sale. Ne-a zis odată că, dacă nu-i iese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
o dădea, de energie ținută în frâu. Era o persoană care știe ce vrea sau măcar pe ce cale trebuie s-o apuce. Mă impresiona, fără să vreau. Am adus ceaiul și ne-am așezat cu toții, sorbind din căni, privind sculpturile. Printr-o ciudată osmoză a aurei lui Melanie Marsh, mi-am dat seama că mă relaxez în prezența ei, detașându-mă, pentru prima dată, de acest set de lucrări; am simțit cum coarda care mă ținea prea strâns legată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
începu să înfășoare firul în jurul lui. — Sunt sigur că au unul exact ca ăsta la teatru, observă el. — Nu, n-au, îi răspunsei cu răceală. Deși poate părea același lucru pentru cineva care nu se pricepe. Sally urmase cursuri de sculptură la colegiu, perioada minimă cerută; s-a concentrat imediat pe fabricarea unor modele la scară ale schițelor lui cu scenografii, tăiate perfect cu cel mai bun cuțit Stanley, pictate și bibilite de nu numa’, numa’. Era incapabil să înțeleagă cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
să nu se prefacă complet neștiutoare. —Trebuie să recunosc că am auzit ceva și voiam să te întreb dacă așa e. Nu e decât un zvon... N-am citit articolul. Nu cumpăr ziarul Herald de obicei. Dar era despre o sculptură a ta, nu? Un mobil ca acestea pe care le faci pentru noi. Margery Pickett își scoase ochelarii și mă privi. Avea ochii căprui deschis, cu un machiaj atent și foarte limpezi. Și mobilul ăsta a ucis un om, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
decât intenționasem să spun - înainte să mă detașez, adâncită în gândurile mele. Lucruri observate din întâmplare, felul în care cineva se mișca, un film pe care-l văzusem, toate acestea îmi pătrundeau în creier și ieșeau apoi la suprafață, în sculptură, într-o formă atât de diferită încât numai eu știam câteva dintre lucrurile sub influența cărora se născuse; dar uram să vorbesc despre lucrările mele și rareori făceam așa ceva. Eram surprinsă că mersesem chiar și atât de departe. Hugo mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
spate de admirație în fața decorului. Sau poate chiar să-i aduci pe toți ceilalți actori să privească scena, ca un fel de cor, sperând că asta îi va da un plus de grandoare. Aproape la fel ca atunci când faci cincisprezece sculpturi mari și le vopsești pe toate în roșu. — Cum de știi atât de multe despre latura asta a lucrurilor, Margery? zisei eu, curioasă. Ai regizat vreodată? — O, nu! Râse. — Nu. Mi-ar fi plăcut, dar în generația mea, lucrurile erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
mă scuzi, nu e Shakespeare, zise ea, plină de sarcasm. Și asta doar pentru că a dat cineva peste tine la Torture Garden și te-a băgat și pe tine în ceva care să aibă valoare culturală. I-auzi, ia! De parcă sculpturile mele n-ar avea valoare culturală! protestai eu. Lasă că vezi tu notele mele de catalog. Explorez dihotomia uraniano-chtonică păstrându-l pe privitor suspendat în permanență între două lumi, pentru a-și revizui vechile concepte de stabilitate și de echilibru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
care voia, în mod evident, să schimbe subiectul. Ben e foarte entuziasmat de el și câțiva din membrii consiliului asistă acum la repetiția generală. În mod normal, asta ar fi făcut-o Philip, dar, dată fiind situația... A, apropo Sam, sculpturile tale sunt minunate. — Mulțumesc, zisei eu, cu modestie. Deci, cum găsiți un nou director artistic? Îmi închipui că nu puneți un anunț în ziarul Guardian, nu? — A, nu! zise Margery, puțin șocată. Deși nu-i lipsea simțul umorului, nu prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
sticlei. Înclină sticla cu delicatețe, de parcă ar fi fost nitroglicerină înăuntru. —Toarn-o ca pe bere, îi dădui eu instrucțiuni, pe marginea paharului. Urmărea rezultatul foarte mândru de el. Am ridicat paharul în cinstea lui. — Mulțumesc că m-ai ajutat cu sculpturile, Lurch, zisei eu. Ai fost genial. O, un fleac, zise el. Adică, eu m-am distrat, înțelegi tu. Parcă nici nu era muncă. Am râs de ne-am spart, nu? Cred că nu mai treci pe la noi. Părea melancolic. — Tocmai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
cu nuduri!“, adăugând că era decis să acopere cu var acele înfățișări nelegiuite. Pe Dumnezeu, și eu aș fi putut să scot același strigăt! Contactele mele cu romanii mă dezbăraseră de unele prejudecăți legate de pictură, de nud și de sculptură. Dar nu în lăcașele de cult. Acestea erau sentimentele mele la înscăunarea lui Adrian al VI-lea. Este adevărat că nu știam încă faptul că acest fost preceptor al împăratului Carol Quintul fusese, înainte să vină la Roma, inchizitorul Aragonului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
mine un Medici pe de-a-ntregul, dacă nu prin noblețea originii, măcar prin noblețea aspirațiilor. Acest papă a început prin a suprima toate pensiile acordate de Leon al X-lea, inclusiv a mea. A suspendat totodată orice comandă de picturi, sculpturi, cărți, precum și orice construcție. La fiecare predică, tuna și fulgera împotriva artei, aceea a anticilor, dar și a contemporanilor, împotriva sărbătorilor, plăcerilor, cheltuielilor. De la o zi la alta, Roma n-a mai fost decât un oraș mort, unde nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
la repezeală cedă, un castel de nisip năruit de valuri. Liderul grupului se strecură prin gaură și izbucni imediat în râs. Alții îl urmară îndată. Curând, Salam zări și el sursa bunei dispoziții a celorlalți: camera era plină de comori; sculpturi în piatră reprezentând prințese și regi, gravuri cu berbeci și tauri; statuete cu zeițe trupeșe și femei nubiene; vaze, urne și cupe din ceramică. Mai erau încălțări din aramă, bucăți de tapiserie și, pe perete, o friză cu soldați luptând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
berbec ridicat pe picioarele din spate, cu copitele din față sprijinite de un trunchi subțire de copac, iar coarnele prinse în florile ornamentale ale acestuia. Nawaf o șterse de praf și, astfel, în lumina cerului nocturn, Mahmud văzu că această sculptură extraordinară era făcută din arama, aurul și argintul cele mai delicate. Lui Mahmud i se tăie răsuflarea. Naasri senior zâmbi. —O recunoști, nu? Probabil că ai văzut-o în ziare. Mahmud dădu din cap, incapabil să vorbească. —E Berbecul din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
începuturi se aflau aici, sub sticlă, clasificate, etichetate și păstrate în Muzeul Național de Antichități. Primele tipuri de scriere din întreaga lume se puteau găsi la Bagdad, pe miile de tăblițe gravate cu cuneiforme, alfabet vechi de patru milenii. Arta, sculptura, bijuteriile și statuile din timpurile în care abia apăreau, relicve ale epocii Bibliei și ale celei de dinainte, puteau fi găsite la Bagdad. Timp de decenii au stat în lăzi prevăzute cu alarmă sau în spatele unor uși de oțel, protejate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
a fost acela, Mustafa? Maggie știa că ținea capul aplecat într-o parte, un element neprofesionist de limbaj al trupului care să redea compasiunea. Voia să construiască un muzeu al Palestinei, o clădire frumoasă, plină de obiecte de artă și sculpturi și de toate vestigiile arheologice pe care le putea strânge. Istoria Palestinei într-un singur loc. Uri ridică privirea, devenind brusc interesat. —Ca Muzeul Israelului. — Da. De fapt, mi-l aduc aminte vorbind despre locul ăsta. Spunea că într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
i-a plăcut faptul că îmi aduc încă aminte de ea. Mergeau prin ceea ce părea a fi un campus universitar sau o grădină privată. Se zăreau șiruri ordonate de arbuști, toate frumos irigate cu furtunuri negre. Peste tot împrejur erau sculpturi moderne, vesele, inclusiv o coloană gigantică de oțel, vopsită în roșu, care se dovedea a fi un fluier canin la scară mare. Pe aleea principală existau indicatoare ce ghidau vizitatorii către galerii, către magazinul de suvenire sau către restaurant. Maggie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
ăsta..." Închise ochii. Imagini rupte, sparte, izbucneau din întunericul amintirii. Legau un caleidoscop fără noimă. Apoi ceva transparent, diafan, ca un surâs abia schițat se strecură sub pleoapele bătrânului. O apariție feerică. Adieri de vânt îi drapează trupul ca în sculpturile lui Michel... Inima i se oprește. Femeia ține în mână un stilet lung cu lama încovoiată. Îl ascunde, ca și zâmbetul, în spatele evantaiului. Ce vrea? șopti înăbușit Valerica Scurtu. De când a venit nu se dezlipește de scrin. Îmi vine să
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
Într-un loc retras din cartier, ca un sat uitat în interiorul orașului, era un parc cam abandonat, cu pomi mari și umbroși, alei cu pietriș și ronduri de flori, bănci rustice vopsite în verde, în centru, un lac unde o sculptură reprezentând o figură feminină înclina spre apă o căldare goală. Soția doctorului se așeză, deschise geanta pe care o avea și scoase dinăuntru o carte. Până nu o deschise și nu începu lectura, câinele nu se mișcă de acolo. Ridică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
exact către acul din oțel. O, Doamne! Se opri chiar de cealaltă a operei de artă. Puteam să auzim fragmente din convobirea ei telefonică. —Da, iubitule... Am văzut-o la Înmormântare, săraca de ea... da, trei minute... În grădina cu sculpturi? E prea frig acolo. Știi doar că nu suport triunghiurile alea imense albastre... aș prefera să mă Întâlnesc cu tine În fața lucrării lui Matthew Barney... După asta, Își Închise telefonul, se răsuci pe călcâie și se Îndepărtă de noi, Îndreptându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
să îl plaseze. Nimeni nu va fi vreodată sigur de originea lui - iar când cineva se poate învălui în mister, are întotdeauna un avantaj în relația cu publicul. S-a specializat în operele artiștilor tineri, în special pictură, dar și sculptură și instalații, combinate cu câteva happeninguri, încă la modă la sfârșitul anilor ‘60. Galeria sponsoriza lecturi de poezie și serate muzicale și, pentru că pe Harry îl interesa frumosul în toate formele sale, Dunkel Frères nu se limita la o poziție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]