7,819 matches
-
știa și știe să construiască forme funcționale în jurul unei idei. Cea a Câr-Mâr-ului, ca și construcția revistei îi aparțin în cea mai mare măsură. Petru i-a dat dimensiunea artistică, Adi - pe cea ironico-politică (cum, dacă mă gândesc bine, e singurul dintre noi care s-a vârât în zonă). Ceilalți au scris și ei, fiecare după voroava sa. Cred că virtutea principală la revistei era autoreflecția plină de umor. O dată pe an, lecturile noastre nu mai erau alienate. Eram personajele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
nu îi învățați, că vă omorâm. Walizada are 31 de ani: a avut parte de un timp de pace, dar a avut probleme de familie, a trebuit să vândă pâine în stradă ca să își cumpere rechizite. Tatăl ei a fost singurul care câștiga bani. Erau 19 persoane care stăteau în aceeași casă, și ele, fetele, îngrijeau de frați și surori. Pentru fetițe era umilitor să vândă în stradă. Era rușine să fie silite să iasă din casă, singurul loc unde reputația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
la o cofetărie, să mâncăm o înghețată și să ne uităm la lume. Nici aici nu suntem libere. Voi faceți ce vă taie capul, mergeți unde vreți, vă stabiliți singure programul. Nouă ni-l fac alții și tot în jurul Afganistanului. Singurul care vorbește cu noi altceva e dentistul. Cu voi două, facem ce au zis ăia de la Studii orientale: psihoterapie. E de ajuns că și noaptea ne trezim din somn gândindu-ne cu groază că ne întoarcem acolo. Ziua vrem altceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
barocul academic, deși mustește de dorința ca tot ceea ce face să aibă un sens mai general. Așa și tânărul și foarte plăcutul Gardner, specialist în mișcări separatiste în China, cu care am fost la lunch alaltăieri. Redescopăr că, de fapt, singurul nostru mare avantaj față de ei este accesul incomparabil mai mare la media și la politică (deși descrește substanțial). Inserție, septembrie 2004. Nu mică mi-a fost mirarea să constat la întoarcerea acasă în ce hal a scăzut accesul intelectualilor publici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
masă stă Clive Sutherland de la departamentul de drept corporatist. Azi-dimineață, soția lui a născut gemeni, și la prânz el se întorsese deja la slujbă. Puțină liniște, vă rog, se aude glasul lui Ketterman, care ne captează atenția pe loc. E singurul dintre noi care nu e nici roșu la față și care nu arată ca stors, nici măcar obosit. E ca un motor gata să intre în funcțiune în orice clipă, și are o ținută la fel de impecabilă ca azi dimineață. Când se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
servietă și-mi trag scaunul. — Samantha. Am uitat. Guy se îndreaptă spre mine. Am ceva pentru tine. În clipa în care îmi întinde un pachet alb simplu, mă străbate un val ridicol de bucurie. Un cadou de ziua mea. E singurul din toată firma care și-a amintit de ziua mea de naștere. Nu mă pot abține să nu radiez de fericire în timp ce desfac plicul de carton. — Vai, Guy, nu trebuia să te deranjezi ! — N-a fost nici un deranj, spune, clar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
spun, ca un pește prins de momeală și tras din apă. Vreau să-i spun. Să mă descarc de toată această povară. Cine sunt, ce s-a întâmplat, cât de greu mi-a fost. Dintre toți oamenii din lume, e singurul în care cred că pot avea încredere. Știu că el n-ar spune nimănui. Ar înțelege. Ar păstra secretul. — Deci. Se oprește în mijlocul străzii, cu degetele în buzunare. Îmi spui cine ești ? — Poate, zic în cele din urmă și mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
articol de ziar care anunță pensionarea sa timpurie. Citesc nota de cincizeci de cuvinte de nu știu câte ori, încercând să aflu vreun indiciu, cât de mic. De ce s-ar pensiona Arnold mai devreme ? E bolnav ? Caut și alte articole, dar e singurul care există. După o clipă de ezitare, revin la căsuța de căutare și - spunându-mi întruna că n-ar trebui să fac asta - scriu „Samantha Sweeting”. Imediat, un miliard de povești despre mine apar din nou pe ecran. De data
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
că ești... chiar menajeră ? spune poticnit Elldridge în cele din urmă. — Îhâm. Mă uit la ceas. Și sunt împlinită, relaxată și fericită. De fapt, ar cam trebui să mă întorc. Vă mulțumesc, adaug către Ketterman, că m-ați ascultat. Sunteți singurul care a făcut-o. — Ne refuzi oferta ? spune Oliver Swan bulversat. — Da, vă refuz oferta. Ridic din umeri a scuze. Îmi pare rău. La reveredere. Pornesc spre ieșire cu picioarele împleticindu-mi-se. Și cu fluturi în stomac. I-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
meu, Iartă-mă, doar azi dimineață am reușit să vorbesc cu șeful de departament, explică Marçal, renunțând să sublinieze enorma bruschețe cu care era tratat, Și el ce-a spus, Că nu s-au hotărât deocamdată, cazul dumitale nu e singurul, mărfurile care au interesat dar nu mai interesează sunt o rutină aproape zilnică în Centru, sunt cuvintele lui, rutină aproape zilnică, Și ție, ce impresie ți-a făcut, Ce impresie mi-a făcut, Da, tonul glasului, privirea, ți s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
care se pare că nu putem trăi, Ești sigur că e cel mai bine pentru voi, iar Marçal a răspuns, Nu știu dacă e cel mai bine sau cel mai rău, am făcut ce trebuia făcut, și n-am fost singurul, și-au dat demisia și alți doi colegi de-ai mei, un extern și un rezident, Și Centrul, ei cum au reacționat, Cine nu se ajustează nu folosește și nu mă mai ajustam, ultimele două fraze au fost spuse după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
ar dori o confirmare, o precizare, dar deja valul de oameni Îl Împinge din spate, vizirul privește În altă parte, reîncepe să dea din cap În tăcere. Pe drumul de Întoarcere, Khayyam nu Încetează să mediteze la Întâmplare. Este oare singurul căruia vizirul i-a strecurat aceste cuvinte, nu cumva l-a confundat cu altcineva, și de ce o Întâlnire atât de Îndepărtată, În timp și spațiu? Se hotărăște să-i vorbească lui Abu Taher. Pentru că acesta se găsea chiar Înaintea lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
tuturor ereziilor și tuturor abaterilor. Unii dintre cei mai credincioși oameni ai mei sunt din secta lui Ali, cei mai buni dintre soldații mei sunt armeni, vistiernicii Îmi sunt evrei, nu le refuz, pentru atâta lucru, Încrederea și protecția mea. Singurii de care mă tem sunt ismailiții. Prietenul tău nu aparține acestei secte, presupun? — Nu știu. Dar Hasan m-a Însoțit până aici. Așteaptă afară. Cu Îngăduința ta, am să-l chem, vei putea să-l Întrebi. Omar a dispărut pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
dușmanul lor, aș fi visat mereu să-i văd În țeapă! Sunteți, Într-adevăr, Îndreptățiți să scăpați de mine! — Nu e părerea mea, stăpâne. Eram cinci ofițeri care să hotărască, tovarășii mei ți-au dorit, cu toții, moartea, eu am fost singurul care s-a opus. — Ai greșit. Tovarășii tăi Îmi par mai Înțelepți. — Te-am văzut adesea Împreună cu Nizam al-Mulk, stăteați la taclale ca un tată cu fiul său, el n-a Încetat niciodată să te iubească, În pofida intrigilor soției tale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
activitate. Colabora regulat la L’Intransigeant, ne Întâlneam adesea. Mi i-a prezentat pe discipolii săi, musulmani din India, evrei din Egipt, maroniți din Siria. Cred că am fost cel mai apropiat prieten francez al său, dar, cu siguranță, nu singurul. Ernest Renan și Georges Clemenceau l-au cunoscut bine, ca și, În Anglia, oameni precum Lordul Salisbury, Randolph Churchill sau Wilfrid Blunt. Victor Hugo, cu puțin Înainte de moarte, l-a Întâlnit, la rândul său. Chiar azi-dimineață eram pe cale să revăd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Da, este nespus de binevoitor În privința străinilor și extrem de generos. E foarte instruit, cunoaște istorie, geografie, desen; vorbește franceza și stăpânește foarte bine limbile orientale: araba, turca și persana.” Odată sosit la Trapezunt, m-am instalat la Hôtel d’Italie, singurul din oraș, confortabil, dacă te resemnai să uiți de droaia de muște care transforma fiecare masă Într-o gesticulație neîntreruptă, exasperantă. M-am hotărât, așadar, să-i imit pe ceilalți vizitatori, angajând, pe câțiva bănuți, un adolescent care se Îndeletnicea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
ne-am lăsat să trecem, sfătuiți fiind să ne grăbim, pentru că „vin pe aici”, „vor să incendieze cartierul”, „au jurat să-i masacreze pe toți fiii lui Adam”. La sediul anjuman-ului, patruzeci sau cincizeci de bărbați Îl Înconjurau pe Fazel, singurul care nu purta pușcă. Doar un revolver, un Mannlicher austriac, care părea să nu aibă altă Întrebuințare decât să-i arate fiecăruia poziția unde trebuia să ajungă. Fazel era calm, mai puțin neliniștit decât În ajun, calm așa cum poate să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Între Puteri În privința Tabrizului. Dl Baskerville n-a căzut În van. Un corp expediționar se Îndreaptă deja spre oraș, pentru a-l elibera și aproviziona. Și pentru a evacua comunitatea străină. — Un corp expediționar rus? — Bineînțeles, recunoscu Wratislaw. Ei sunt singurii care dispun de o armată În apropiere. Dar am obținut garanții. Partizanii Constituției nu vor fi hărțuiți, iar trupele țarului se vor retrage de Îndată ce misiunea va fi Îndeplinită. Contez pe dumneavoastră pentru a-l convinge pe Fazel să depună armele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
salvarea orașului, mii de cetățeni Înfometați Îi datorează supraviețuirea. Neîndoielnic, intrarea soldaților țarului În orașul asediat nu putea să-i fie pe plac lui Fazel. M-am străduit să-i predic resemnarea: — Populația nu mai e În stare să reziste, singurul dar pe care i-l mai poți face este s-o salvezi de foamete, i-o datorezi cu adevărat după toate suferințele pe care le-a Îndurat. — Să te fi bătut timp de zece luni ca să ajungi la cheremul țarului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
Nu vrei nici măcar să știi de ce? zic, apucând strâns de franjurii unei perne. Urmează o pauză, apoi Luke spune, a în urma unui vizibil efort: — De ce? — Pentru că nimeni nu mai e interesat de mine. Îmi dau părul spre spate. Nu ești singurul care a avut o zi proastă, Luke. Mi‑am distrus toate șansele. Nimeni nu mai vrea să știe de mine. Simt cum mă cuprinde un val de umilință, amintindu‑mi de toate mesajele telefonice pe care le‑am ascultat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
navei cosmice și cu idiosincrasiile oamenilor care călătoreau prin univers. Și el, ca și tovarășii lui ocazionali, își făcea somnul de gheață și visa locuri calde și îmbietoare... având o creativitate mărgini ă la șoareci. Dintre toți membrii echipajului, era singurul fericit, deși nu putea fi declarat inocent. Ce păcat că niciunul nu avea calificarea necesară, având în vedere timpul liber pe care-l aveau la dispoziție! Fiindcă, în ciuda încetinelii scurgerii impulsurilor mentale datorate hibernării, aveau parte de mai mult răgaz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
să-și închipuie că aceste fărâme zburătoare erau niște păsări, cu toate că el nu văzuse niciodată păsări. Dar înțelegea acest concept din instinct. Pretutindeni în jurul lui Ripley, captoarele stocau și supravegheau; evaluările se făceau cu regularitate. Ash, de partea lui, fiind singurul de pe Nostromo care nu consuma cafea, își îndeplinea sarcina fără stimulare lichidă. Deținea o nouă informație, suficient pentru a-i pune mintea la contribuție. Două displayuri, până acum perfect goale, reînviară aliniind un șir de cifre. Ofițerul științific sări ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
le recunoscu instantaneu. Culoare roșie, marcate cu două oase încrucișate și cu un craniu. Cianură. Ripley se foia pe scaun. ― Ți-am spus că n-am ajuns încă acolo! Ai fost amăgită de vorbele lui Ash. A afirmat că este singurul care poate să-i vină de hac bestiei. Dar e singurul deconectat și neputincios! Noi ― nu! Noi avem altă alternativă, altă variantă. Să aruncăm nava în aer! ― Asta-i alternativa ta? întrebă Lambert. Eu rămân cu capsula, dacă n-aveți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
cu un craniu. Cianură. Ripley se foia pe scaun. ― Ți-am spus că n-am ajuns încă acolo! Ai fost amăgită de vorbele lui Ash. A afirmat că este singurul care poate să-i vină de hac bestiei. Dar e singurul deconectat și neputincios! Noi ― nu! Noi avem altă alternativă, altă variantă. Să aruncăm nava în aer! ― Asta-i alternativa ta? întrebă Lambert. Eu rămân cu capsula, dacă n-aveți nimic împotrivă. ― Nu, nu! Îți amintești ce spuneai, Lambert? Ne salvăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
despre strălucirea bogățiilor lui, despre numărul fiilor săi, despre tot ce făcuse împăratul ca să-l ridice în vrednicie, și despre locul pe care i-l dăduse mai presus de căpeteniile și slujitorii împăratului. 12. Și a adăugat: "Eu sunt chiar singurul pe care împărăteasa Estera l-a primit împreună cu împăratul la ospățul pe care l-a făcut, și sunt poftit și pe mîine la ea cu împăratul. 13. Dar toate acestea n-au nici un preț pentru mine, cîtă vreme voi vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85081_a_85868]