70,637 matches
-
interese contradictorii, care au Încercat să-și impună agenda proprie asupra acestui proces. Europenii se miră adeseori de ce noi, americanii, prin contrast, am fost atât de Încrezători În teoria capitalistă și atât de patrioți și loiali față de țara noastră. Diferența constă În aceea că America nu a trebuit să facă față intereselor conflictuale, care adesea au Împiedicat dezvoltarea piețelor libere și a statelor-națiune În Lumea Veche. Experimentul politic și economic american a apărut pe un teren virgin. În colonii erau puține
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
rețea oferă o definiție a libertății diametral opusă. Libertatea este obținută prin apartenență, și nu prin posesiuni. Pentru a aparține, o persoană are nevoie de acces. Prin deținerea acestui acces se poate bucura de libertatea care decurge din inclusivitate. Libertatea constă mai degrabă În relații În care participă În mod egal, și nu În izolare. Dacă libertatea Înseamnă puterea de a exploata Întregul potențial al existenței noastre În lume, este acest potențial mai bine satisfăcut dacă cineva e separat de ceilalți
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
din Europa au legături foarte strânse cu alte regiuni aflate la mari distanțe din punct de vedere geografic. Spre deosebire de statele și imperiile din trecut, ale căror origini se regăsesc În mitul victoriilor eroice pe câmpul de luptă, noutatea Uniunii Europene constă În faptul că este prima instituție de guvernare gigant din istorie, care s-a născut din cenușa Înfrângerii. În loc să comemoreze un trecut nobil, a Încercat să se asigure că trecutul nu se va mai repeta niciodată. După un mileniu de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În majoritatea cazurilor, instrucțiuni scrise complete, care descriu În detaliu sarcina care trebuie executată, la fel ca și mijloacele care trebuie folosite... Această sarcină specifică nu numai ceea ce trebuie făcut, dar și cum trebuie făcut și timpul permis... Managementul științific constă Într-o mare măsură În pregătirea și executarea acestor sarcini 2. În marea majoritate a secolului XX guvernele, asemenea companiilor, s-au bazat pe acest model birocratic vertical de guvernare. În această schemă, ideile, sentimentele și expertiza - atât a funcționarilor
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
includă toți actorii angajați În relații În interiorul universității - administratori, profesori, personalul auxiliar, chiar cei care Întrețineau terenurile din jurul universității și alți lucrători care serveau respectiva comunitate, precum și membrii comunităților lărgite din care universitățile făceau parte. Guvernarea, spuneau studenții reformatori, nu constă În edicte și reguli transmise de sus În jos, ci este un proces deliberativ deschis la care participă jucători egali Între ei, fiecare cu interese și aspirații proprii, dar toți interdependenți și, În cele din urmă, responsabili pentru bunăstarea reciprocă
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Beck spune ca este „un stat negociator, care aranjează scenele și convorbirile și regizează spectacolul”21. Uniunea Europeană este mai mult opoziție decât un proces. Cu toate că menține multe dintre atributele fizice ale unui stat - pașaport Uniunea Europeană, steag, sediu central -, geniul său constă În nedeterminarea sa. Spre deosebire de statul-națiune tradițional, al cărui scop este de a integra, de a asimila și de a unifica diverse interese În interiorul granițelor sale, Uniunea Europeană nu are o asemenea misiune. Dimpotrivă, rolul său este exact opusul celui deținut de către
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
statul-națiune tradițional, al cărui scop este de a integra, de a asimila și de a unifica diverse interese În interiorul granițelor sale, Uniunea Europeană nu are o asemenea misiune. Dimpotrivă, rolul său este exact opusul celui deținut de către statul-națiune. Menirea Uniunii Europene constă În facilitarea și reglementarea unui flux de activități și interese divergente. Uniunea Europeană ar putea părea unora slabă, nehotărâtă și cu o insuficientă putere coercitivă - abilitatea de a taxa și de a administra. Pe de altă parte este Însuși prototipul unui
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și viitorul pe care Îl Îmbrățișăm. Entuziasmul Europei În ceea ce privește acțiunea de a aboli pedeapsa cu moartea este legat inextricabil de visul drepturilor universale ale omului. Dacă vechiul vis iluminist se referea la stabilirea normelor de comportament civilizat, noul vis cosmopolit constă În stabilirea unor coduri de comportament empatic. Dacă europenii ar accepta ideea că statul deține dreptul legitim de a lua viața oricărei ființe umane, ar submina Însăși noțiunea drepturilor universale ale omului care Înlocuiesc prerogativele statelor. Totuși, problema cu care
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
statului-națiune, toate lucrează pentru a crea iluzia individului autonom, independent față de lumea naturală. Din ce În ce mai mult ne trăim viețile Într-un cocon de autonomie tehnologică și economică. Nu mai suntem Înconjurați de natura vie, ci, mai degrabă, de obiecte moarte. Tragedia constă În faptul că am crezut că, devenind din ce În ce mai autonomi și independenți de natură, ne vom putea asigura mai bine securitatea și ne vom elibera. Acum, instinctul morții, pornirea agresivă de a domina și lipsi de viață natura, ne chinuie sub
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
medievale în Moldova au oferit alienatului un climat pe măsura mentalității sale și în spiritul societății timpului. În acest spirit, mănăstirile au asigurat mai întâi o asistență de tip psihoterapeutic, fără îndoială utilă, întrucât era conformă psihologiei bolnavului. Această terapie consta din "cetiri", rugăciuni, ritualuri de închinăciune etc., care continuau, sub o formă ușor schimbată, conținutul descântecelor necreștine de mai înainte. Avem însă dovezi că bolnavii alienați găseau la mănăstiri chiar adăpost. Această acțiune de asistență ambulatorie, dar și stabilă, la
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
și a fi feriți de lesiuni; asemenea ferestre carcerii să fie la partea superioară a păretelui astfel ca bolnavii să nu poată atinge și să nu primească de la ceilalți alienați obiecte vătămătoare și aceia fereastră să fie cu geamuri. Carcera constă din două camere care comunică printr-o ușe comună noi opinăm ca să fie cu totul separate aceste camere astfel ca furibunzii să nu se vătăme reciproc și aceste camere să fie tapissate cu mindire". O necesitate a timpului, dar mai
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
nu au fost, de obicei, sancționați; brutalizarea lor nu a fost acoperită de nici o lege. În spiritul legii nu a fost prezentă noțiunea de culpă a bolnavului mintal. Dimpotrivă, disculparea lor a fost în spiritul legislației. Principala problemă medico-legală a constat, desigur, în precizarea stării de alienare. Prin analogie cu dificultățile care mai persistă și astăzi, trebuie să admitem că această diferențiere a fost foarte dificilă în condițiile când medicina legală și psihiatria se reduceau doar la câteva idei despre boală
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
analizei menționate mai sus, nu poate lipsi însă din studiul nostru, deoarece lucrarea lui Fătu trebuie considerată ca prima tentativă de organizare științifică a asistenței psihiatrice din Moldova (și din România). Această tentativă nu a fost obiectivată practic. Valoarea ei constă însă nu numai în această întâietate istorică, ci și în aceea că, din punct de vedere teoretic, demonstrează că încă la 1860-1870 premisele unei viitoare organizări psihiatrice existau și erau excelente. Condițiile sociale însă au întârziat organizarea, amenajarea sau construirea
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
primar al ospiciului Golia, doctorul Al. Brăescu reorganizează cu o vigoare rar întâlnită acest așezământ spitalicesc, trezind din inerție organele de resort, solicitând reparații, îmbunătățiri, dotare. Introduce pentru prima dată la noi pecula, mijloc activ de tratare a psihopatiilor, care constă în remunerarea bolnavilor pentru lucrul prestat. Pecula era privită de doctorul Brăescu, gânditor de o surprinzătoare modernitate, ca un prim pas spre adaptarea și integrarea acestor suferinzi. Glasul doctorului Brăescu se ridică iarăși, arătând starea deplorabilă în care era abandonat
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
vieții". * În perspectiva timpului, personalitatea complexă a lui P. Zosin se definește pe mai multe planuri. Din punctul nostru de vedere, al contribuției sale la dezvoltarea psihiatriei românești și în special a psihiatriei din Moldova, credem că valoarea lucrărilor sale constă în viziunea filozofică și biologică largă pe care a impus-o în această specialitate. Astfel, credem că sunt importante contribuțiile sale la structura gândirii psihiatrilor din România. Am arătat, anterior, exagerările lui determinate de un anumit umanitarism romantic, care nu
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
viața sa au reușit, prin dragoste și bunătate, să disloce o cantitate de moarte din uitarea noastră. Am pierdut deci o conștiință, și nu un trup, un destin ce lasă urme în posteritate, un destin pentru care sacralitatea vieții a constat în familie și în operă. S-a stins, astfel, ca un voievod, în demnitate, pentru că nu a fost un simplu chiriaș al acestei lumi ci, dimpotrivă, un om fericit ce a umblat cu succes atât prin natura sa, cât și
[Corola-publishinghouse/Science/1491_a_2789]
-
partiției morfologice ergativ/acuzativ 43, folosește pivotul S/A pentru coordonare, dacă nominalele implicate sunt pronume de persoana 1 sau 2 și pivotul S/O, pentru restul situațiilor de coordonare și pentru relativizare. Explicația acestei diferențe între cele două limbi constă, potrivit lui Dixon (1994: 220), în stilul lor narativ diferit: poveștile din dyirbal au un stil asemănător cu cel european, naratorul fiind exterior, în timp ce poveștile din limba yidiny au întotdeauna naratorul drept personaj central, ceea ce înseamnă o frecvență foarte mare în
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Această preferință este numită structură argumentală preferată (engl. Preferred Argument Structure). În limba sacapultec, există două constrângeri discursive: o constrângere de cantitate, manifestată prin tendința ca o propoziție să conțină numai un argument lexical, și o constrângere de rol, care constă în tendința ca acel unic argument să fie S sau O. În plus, informația nouă este introdusă în poziția S sau A. Concluzia mai profundă a acestui studiu este că un model discursiv poate influența relațiile gramaticale. Comentând concluziile la
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Studiul lui Anderson are drept punct de pornire distincția curentă între caz concret sau local (căruia i se subordonează distincția dintre spațial și temporal) vs caz pur sintactic 62. Diferența dintre limbile acuzative și limbile ergative − arată Anderson (1971: 5) − constă în organizarea de suprafață diferită a cazurilor nonlocale. Inconvenientul acestei distincții − curentă în studiile de tip localist − constă în faptul că numărul cazurilor morfologice este diferit de la o limbă la alta, iar utilizările asociate fiecărui caz sunt departe de a
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
subordonează distincția dintre spațial și temporal) vs caz pur sintactic 62. Diferența dintre limbile acuzative și limbile ergative − arată Anderson (1971: 5) − constă în organizarea de suprafață diferită a cazurilor nonlocale. Inconvenientul acestei distincții − curentă în studiile de tip localist − constă în faptul că numărul cazurilor morfologice este diferit de la o limbă la alta, iar utilizările asociate fiecărui caz sunt departe de a fi constante. În plus, pentru cazurile sintactice, este pertinentă numai prima dintre cele trei dimensiuni identificate de Hjelmslev
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Spreng 2001). Investigațiile făcute de autoare (Spreng 2000) asupra limbii basce (în cazul căreia există numeroase discuții privitoare la existența pasivului) o conduc spre concluzia că această limbă nu are pasiv. Oyharçabal (2000) arată că teoria pasivității verbului în bască, constând în analiza morfologiei verbale și a marcării cazuale ca exprimând o structură sintactică pasivă, de care vorbitorii nu mai sunt conștienți pentru că această structură nu se opune uneia active, a făcut ca, în gramaticile tradiționale ale bascei toate structurile tranzitive
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
3sg-D-ANTIPAS om-Dat. mușca-NPST ' Câinele mușcă la om'. În eschimosă, antipasivul este încorporat în baza verbului, iar în warlpiri, elementul care reprezintă antipasivul este afixat la auxiliar și omonim cu marca de dativ, persoana 3 singular. Asemănarea dintre cele două limbi constă în faptul că subiectul de adâncime este plasat în cazul oblic: instrumental în eschimosă, dativ în warlpiri. Cele două limbi sunt identice în relația structurii dominate de VP. În D-Structură, morfologia antipasivă proiectează un NP care ocupă poziția de
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
din ergativ în absolutiv). Productivitatea antipasivului este legată de anumite grupuri de limbi înrudite sau învecinate: mayan, salish, limbile nakh-daghestaneze, austroneziene, australiene. Manning (1996: 73), urmându-l pe Postal (1977)71, arată că limbile acuzative au două construcții asemănătoare antipasivului, constând în: (a) ștergerea obiectelor nespecifice: John ate the burger/John ate 'Ion a mâncat burgerul/Ion a mâncat'; (b) alternanța conativă: Mary kicked the ball/at the ball 'Maria a șutat mingea/în minge'. Dixon (1994: 147) interpretează ca structuri
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
echivalentă cu acuzativul, iar antipasivul este echivalent cu pasivul. Ipoteza prezice că trebuie să apară și în limbile ergative construcția pasivă și cea medio-pasivă. În concepția autorului, limbile acuzative și cele ergative au deci o structură de adâncime asemănătoare, diferența constând în natura procesului de atribuire a rolurilor tematice: în limbile cu sintaxă acuzativă, în D-Structură, S și A sunt subiecte, iar O este obiect; în limbile cu sintaxă ergativă, S și O sunt subiecte, iar A, obiect. 2.4
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]
-
Murasugi (1992), Ura (2001)20, în forma completă, stabilindu-se echivalențe între cele patru cazuri, și de Bok-Bennema (1991), Bittner (1994)21 în forma Abs. = Nom. Murasugi (1992) a formulat un Parametru ergativ: diferența dintre limbile acuzative și limbile ergative constă în drumul parcurs de argumentele din VP pentru a ajunge la proiecțiile funcționale. În limbile acuzative, Agentul e mai sus decât obiectul în VP, iar în limbile ergative, Agentul este generat mai sus decât obiectul, dar obiectul se deplasează mai
[Corola-publishinghouse/Science/84999_a_85785]