73,470 matches
-
visele, scăpînd de „povara” lor („Visele sunt teatru”mărturisea autorul Rinocerilor). Concepția sa estetică este comentată cu exemplificări din textele despre teatru ale dramaturgului (Mesaj adresat Zilei Mondiale a Teatrului) și cu referiri la unele piese (Victimele datoriei, spre exemplu). Reținem aici și un inspirat-citat din Jean Selz:„ Ionesco n-a inventat numai o formă de teatru, ci și un spectator”(p.83). Apoi, (Încă) doctorandul dezvăluie schema pieselor care-l preocupă:„...debutează frecvent printr-o anomalie și se termină În
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
pedagog Constantin Codrescu (Pribeag prin viața mea, editura Betta, 2009) uimesc, indignează și Întristează. Dar s-o luăm metodic. Am avut cinstea să-l cunosc pe C. Codrescu și chiar să mă bucur, Într-o perioadă, de amiciția sa. Îl reținusem, adolescent fiind, În spectacolul Jocul ielelor de la Teatrul Mic, În care avea o scenă fără cuvinte, copleșitoare. Îl ascultasem la Teatrul radiofonic - unde, poate, a fost unul dintre actorii cu cea mai tulburătoare și inubliabilă voce. Am văzut, la Studioul
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
de istoria teatrului universal, unul de istoria teatrului românesc și o carte despre teatrologia națională. Florin Faifer a reușit și merită toată gratitudinea & aprecierea noastră. E greu să epuizezi, Într-o pagină de revistă, o carte; pot spune că am reținut din volum multele gînduri limpezi, ale unora din Înaintași - Odobescu, Maiorescu, Hasdeu, Caragiale. Nu mai revin la esteticienii ultracunoscuți. Am admirat, din nou, stilul genialului Arghezi („Am fost un martor de fotoliu, priceput mai mult În emoții de ignoranță, decît
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
acum și director al teatrului. Cum a venit În teatru după ora la care urma să fie-n scenă, bieții parteneri nu știau cum să o scoată la capăt. S-au propus replici adiacente, gen “locotenent-colonel Verșinin este În stradă, reținut de un superior”. Apoi, a fost scos din scenă de Cornel Vulpe, sub pretextul că are să-i comunice ceva important. CÎnd trebuia să-i fie prezentat lui Andrei, actorul lipsea, deci s-a modificat replica :” Îți prezentăm pe comandantul bateriei
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
preferate de mine teatre”(p.357)...Mă rog, cartea are și doi redactori trecuți pe coperta interioară, care ar fi putut Îndrepta stîngăciile de limbă. Și totuși, cu greu, desprinzi din noianul gîndurilor diaristului, cîteva idei limpezi și demne de reținut; dar propunem cîteva: ”influența lui Cehov [asupra operei sale] are preponderență asupra tuturor celorlalte”(p.78) (de altfel, din memorii reiese clar că majoritatea pieselor sale, precum și alor lui Cehov, au căzut la premieră!); „teatrul este singurul lucru care mi-
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
de alegerile electorale. Un cronicar pertinent - Felicia Mihali - considera că Zoe (Magda Catone) ar fi unica reușită a distribuției (Evenimentul Zilei, 8 oct. 1999). Într-o montare mai rar pomenită - cea a lui Cătălin Naum, de pe scena focșeneană, din 1999 - reținem ideea unei Zițe gravide, plînse, care parcă se roagă de cumnat să nu o dea după bagabont...CÎt privește cuplul Veta-Chiriac, nu putem trece nepăsători peste faptul că aici, relația era aceea de... mamă/copil (« mama » era Paula Grosu). De
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
ideea unei Zițe gravide, plînse, care parcă se roagă de cumnat să nu o dea după bagabont...CÎt privește cuplul Veta-Chiriac, nu putem trece nepăsători peste faptul că aici, relația era aceea de... mamă/copil (« mama » era Paula Grosu). De reținut că acum apare pe scenă (pentru prima oară ?) și meșterul Dincă binagiul, cel care a produs Încurcătura... În același an, tînăra Daniela Peleanu, « sparge monopolul » craiovean al lui Cornișteanu și propune, la rîndu-i, o Noapte...pe care unul dintre critici
JURNAL TEATRAL by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1611_a_3004]
-
șuierându-le că venise ceasul liniștirii. Lunganul și-a încheiat zorit pardesiul, a fluturat verzeala eșarfei, încolăcindu-și gâtul, și a zâmbit abătut: „Madam’ Andromanda, noaptea asta, de fapt, era rândul lui Limonadă să iasă la produs. Dar l-a reținut Chirul într-o discuție aprinsă despre... Știți, politica asta a lui Ceaușescu, care a derutat poporul cu vizita din vară, chiar de 23 august, a președintelui Nixon la București. De peste o lună dezbat problema, și tot nu sunt de acord
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Și credeți că doamna semna cu numele ei adevărat? Știți câte pseudonime are? Toate de la Chir date: Cheramu, Vaccinela, Dondona, Vichenta, Nepansata, Scorțolina, Pontarista, Cvantumela și, printre multe altele, Tihomira Maslu... Cum s-a recomandat de data aceasta? - N-am reținut, șopti omul de la ghișeu. Pinocheta, parcă. Și Pancreas, după soț. - Oricum, ridică din umeri insul, totul e plăsmuire. Dar am mandatare să semnez, așa că... Își scoase mănușa. Dădu să ia un pix din borcănelul de lângă ghișeu. Întinse o mână subțire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
rămăsese așa câteva clipe, încercând să vadă dacă nu cumva burtosul acela țâșnise de se cățărase pe vreo creangă a salcâmului și le făcea de-acolo semne teroriștilor cu vreo lanternă. Mai devreme, Dinescu sau Caramitru, sau altcineva, nu mai reținea cine, în vânzoleala care era, anunțase la televizor că s-ar putea să vină elicoptere cu teroriști care să atace revoluția în direct. Nisip nu zări nimic suspect în salcâm. Pur și simplu burtosul dispăruse. Coborî cu privirea spre revoluționarii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
informaticè care s-a ținut în primèvarè la Predeal, scrie pe ea! rèsucesc cheia în poartè, gazda mea o fi dormind la ora asta, n-am vèzut-o de câteva zile, de când i-am dus banii de chirie și m-a reținut la ceai, întotdeauna mè oprește la ceai când îi plètesc chiria, ceai de mentè și biscuiți digestivi, din fericire avem intrèri separate și cum eu vin târziu acasè ne vedem rar, ea locuiește la etaj, iar eu la parter, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
în aer deasupra tastaturii, La Muzeul de artè?! Știi cè te-am rugat sè treci pe acolo sè vezi ce-i cu Internetul lor, e o rugèminte personalè, doamna, și-mi spune un nume pe care, neatent, nu reușesc sè-l rețin, suntem prieteni de familie, soțul ei, procuror șef, te rog sè treci astèzi pe acolo! Ea mè tot roagè de-o sèptèmânè sè trimit pe cineva, Bine, trec pe la doisprezece! Îți mulțumesc, Matei! La revedere! Putea sè trimitè pe oricine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
pe la doisprezece! Îți mulțumesc, Matei! La revedere! Putea sè trimitè pe oricine din Institut, de ce tocmai pe mine?! mè întind peste birou sè pun receptorul în furcè și, totuși, pe cine sè caut la Muzeul de artè?! nu i-am reținut numele, sè-l mai sun o datè pe director că sè-l întreb pe cine, Dumnezeule! am pierdut deja prea mult timp și programul èsta care imi dè de furcè, ceva nu merge, trebuie sè reiau algoritmul de la capèt! Pânè la urmè
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
manipulând cu dexteritate mouse-ul și cu stânga cuprinzând aproape toatè tastatură, atent la cerințele afișate pe ecran, s-a uitat peste umèrul meu și, nepricepând probabil ce se întâmplè, s-a îndepèrtat, când eu vreau cu orice preț s-o rețin, sè-i simt mirosul de premier jour, ziua de ieri, ziua dintâi! Îi explic ce se deruleazè pe ecran, s-a întors din nou la Matei care, oferindu-i detalii despre fiecare operațiune pe care o face, reușește sè-i capteze întreaga
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
sè fiu atent la cuvintele ei, dar acestea, neascultètoare, i se evaporè de pe buze că într-un abur cețos ce mè învèluie cu fiorii dulci ai unei promisiuni deșarte, Grigorescu, culorile blânde de varè calmè, portretul unui vechil, nu-i rețin numele, controversă din jurul acestui tablou, eforturile pe care Muzeul le-a fècut că sè-l achiziționeze, Matei e departe, urmèrind-o vrèjit, felul în care alunecè în el însuși, conștient de riscul la care se supune, tulburându-l profund, Lui Matei i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
ultimele show-uri de televiziune, Ai vèzut emisiunea de asearè? stând în picioare ascult conversația directorului meu adjunct cu încè doi bèrbați distinși, fiecare ținând câte un pahar de vodcè în mânè, le-am fost prezentat, dar nu le-am reținut numele! Probabil nici ei pe al meu! Că sè par serios interesat de conversație încerc sè adopt aceeași poziție că și șeful meu, directorul adjunct, ținând paharul în mână dreaptè, undeva la înèlțimea primului nasture încheiat de la sacou, iar mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
fèrè nici o intenție, cine era? Ce sè rèspundè Matei la încuietoarea întrebare ontologicè? Cine sunt eu? Cine sunteți? mè chestioneazè plutonierul major, al cèrui nume, deși s-a prezentat regulametar cu mâna la chipiu, recomandându-se, nu l-am putut reține, iar ca sè-l întreb a doua oarè nu se cade, la poliție poliția pune întrebèri, nu suspecții, plutonierul major mè privește neîncrezètor, suspectându-mè cè nici mècar nu știu cine sunt, nu pot sè-l contrazic, chiar are dreptate, What’s în a name
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
ca eu sè scriu o datè afurisita aia de declarație! Dar plutonierul major nu stie cè Matei, pentru a înțelege cum a fost el în stare sè iasè în lume la volanul mașinii roșii, deși a fost, vè rog sè rețineți, onoratè instanțè, conștient de faptul cè nu are permis, trebuie sè o ia de la începuturi, Nu chiar de la Adam și Eva, dar mè rog, tot despre un paradis pierdut va fi vorba, adicè despre AnM, Sunt vinovat cè o iubesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
Nume de rețea, Strèinul! Bravo! Ai reușit s-o aduci din condei în așa fel încât sè ne faci pe noi, pe mine, în mod special, sè mè simt frustat cè nu dispun de instrumente legale care sè-mi permitè sè-i rețin pe cei care comit astfel de infracțiuni și sè-i deferez justiției, Nici mècar n-o pot numi infracțiune din moment ce, ca în cazul unei crime fèrè cadavru, nu existè mèrturii cè s-ar fi comis în realitate vreo crimè! Dar, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
Nu vii la noi? Nu! Mulțumesc! Voi fi cu Ioana, undeva la o cabanè! mè ridic, ca și cum mi-aș fi amintit brusc cè trebuie sè ajung undeva deși nu mai trebuie sè ajung nicèieri, Trebuie sè plec! Șerban nu mè reține, Termin și eu în redacție și fug acasè! Bine, Șerban, atunci spune-ți tu în locul meu toate urèrile care se spun înainte de Anul Nou! Și ție la fel, râde el, ne dèm mâinile, dupè care eu pèrèsesc biroul, XXXII E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
lipseam niciodată de acasă când venea, pentru că îmi plăcea la nebunie să-l privesc. Mă aprindeam numai când îi vedeam hainele transpirate și se apuca să-și facă flotările. Mă abțineam cu greu să nu trec la acțiune; ceea ce mă reținea era faptul că ura astfel de porniri. Serviciul și exercițiul fizic sunt două dintre cele mai importante lucruri pentru el, de aceea învățasem să nu-l deranjez. Părea mai degrabă educat în spiritul protestantismului american decât în manieră britanică. Dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
eu. Daise, ei sunt colegii mei, care mă ajută să-mi mai plătesc din păcate. Încântat, dragă, zice Stewart pe un ton neobișnuit de cald și îi sărută mâna lui Daise. Ce pasăre rară! Finn trebuie să fie fericit! Îmi rețin un oftat. Stewart ar trebui să înceteze cu remarcile astea de mascul feroce, dacă vrea să aibă vreo șansă cu fetele. N-are atitudinea aceea de dur adorată de femei. Și-apoi e frumușel foc, și îi lipsesc tatuajele care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
tot ce pot, îl asigur eu. Trebuie să închid, altfel încep să plâng. —Adio, Patrick! —Adio, îmi răspunde el, atât de încet, că abia îl aud. Închid. Respir adânc, încet și adânc, de parcă îi aduc aminte corpului meu: inspiră, expiră, reține aerul în plămâni, apoi evacuează-l prin nări, moale și cald. N-o să plâng, nu vreau să plâng. Am plâns destul. Nici nu mă așteptam ca Patrick să fie dărâmat și să mă implore să mă întorc la el; știam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
semăna cu Nilă și a tăbărât, la propriu, peste elevul Nilă cu un caiet în mână în care îi arăta finalul operei sale compuse într-o zdreanță de veșnicie! Și cred că numai eu am auzit și obișnuit de a reține replici încă de când eram în uter, pot să-ți redau cele spuse înfocat de Nilă lui Nilă: Propoziția 5: Orice limită de funcții măsurabile este limita măsurabilă. Demonstrație: Nilă Mic luă caietul din mâna lui Nilă Neant și se coloră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
amețit din leșin în fața unei carafe cu vin, cu Any Palade. Alături, părinții lui, profesorul de matematică, Moș Eveniment și, râzând gros pe un șezlong, Hugo, pictorul mânjit cu vopsele. O mână ușoară pe umăr și din spate o voce reținută de a nu se dezlănțui în râs: Amice, ai căzut în cap din partitură. Ai intrat în simfonie, boule! Râsul general era mai rațional decât vorbele și Gustav își reveni la realitate. Se topise muzical de dragoste, încât circul timpului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]