7,741 matches
-
of the man (his respecification by means of the extension of a principle the finality that determines its essential attribut: the fact of being the final goal of the world's existence. These two opperations appear this way in the conceptual structure of the determinism through finality in the energetic personalism: the assertion of the human specific way of life (the man being the final goal of the world, of the existence-as-energy) and the negation of the unlimited valability of the
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
personalism. The reordering of the energetic personalism's content according to the idea of the analogy between the formal structure of the kantian finality and the structure of the determinism through finality concept is would not be possible without the conceptual explanations conteined in the first chapter. On the basis of this explanations are presented the models of the human's reconstruction (the philosophical anthropology, the ontology of the human, the "fundamental ontology") and the differences between them, is discussed the
Filosofia umanului: personalism energetic şi antropologie kantiană by Viorel Cernica [Corola-publishinghouse/Science/1444_a_2686]
-
periodice, fragmentarea și improvizația, endemice în sistemul nostru mediatic, au devenit și statistic inevitabile: dacă toată lumea scrie și publică, eventual la mai multe periodice în același timp, eventual trecând abrupt de la unul la altul, cum se poate aștepta o clarificare conceptuală? Un fenomen înrudit este „supraexpunerea” unor autori prea harnici și poate prea lacomi, omniprezenți în publicistica de toate formele și tendințele, ale căror „voci” tind să devină mult prea previzibile și repetitive, deși se ocupă, pentru a-și menține cote
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
care a publicat în 1993 o carte intitulată Post-Liberalism: Studies in Political Thought (Routledge, Londra), parcă vrând să depășească polemic întreaga chestiune, vede în realitate mai mult de două, cel puțin dacă îi răsfoim și operele anterioare. O asemenea confuzie conceptuală și aritmetică merită lămurită întru câtva, fie și foarte succint. 1. Autorultc "1. Autorul" John Gray este profesor de istorie intelectuală și gândire politică a modernității târzii la London School of Economics and Political Science (LSE), instituția anglo-saxonă cu cea
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
sensul de asociație sau societate comercială)6. Fiindcă acesta este aspectul cardinal evidențiat de Tönnies și așezat la baza sistemului său teoretic („sociologia pură”), apoi folosit consecvent de el în cercetările de sociologie aplicată și, respectiv, empirică (potrivit schemei sale conceptuale ternare a analizei sociologice), care îi completează masivul corpus (peste nouă sute de volume, studii și articole): toate agregatele umane sunt deopotrivă produsele interacțiunii dintre „comunitate” și „societate”, deși există o tendință structurală de trecere de la forme istorice în care predomină
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
adesea polare. Viziunile organiciste păreau pentru totdeauna abolite de modernitatea politică vest-europeană, construită pe raționalism, secularizare, „dezvrăjirea lumii”, „Proiectul Luminilor”, contract social, separația puterilor, schimburi comerciale frecvente animate de Mâna Invizibilă (și lista ar putea continua). Din punct de vedere conceptual, liberalismul părea cea mai bună soluție a încurcatelor afaceri omenești, deși spiritele cele mai lucide i-au văzut din capul locului și fața întunecată, alegând inițial s-o descrie sub forma unei profeții sumbre, fiindcă - deși inevitabilă - ținea de un
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
datorită ororilor trecute și prezente ale rasismelor, deși până la sfârșitul secolului al XIX-lea, în paralel cu discursul protorasist de tip Gobineau, era utilizat în distribuție liberă cu nație, națiune, neam21. Continuumul identitar rasă - clasă - „gen” rezultat din asemenea dificultăți conceptuale și preferat de (post)marxiști nu ușurează nici el sarcina celor care caută categorii clare și distincte. Amitai Etzioni - în mod ciudat, el crede că mai trebuie să insiste pentru adoptarea ideii că rasa e construită social (semnele exterioare de
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
rasiști, sunt doar unele dintre ingredientele acestei construcții, și nu întotdeauna cele decisive, așa cum, între alții, a arătat Michel-Rolph Trouillot pentru Haiti), deși tocmai acesta este astăzi consensul specialiștilor - se numără printre cei care cred că ieșirea din această criză conceptuală va interveni de la sine, în clipa în care „societatea monocromă”, avatar idealist al „societății fără clase”, va fi instituită. Dar Etzioni are mare dreptate într-un punct esențial: problema nu este culoarea pielii sau forma ochilor, ci poziția socială, care
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
este sfârșitul veacului al XVIII-lea, epocă de mare efervescență intelectuală. Odată cu romantismul și, îndeosebi, cu idealismul german, apar semnificative mutații valorice. Autorul își definește și metoda de lucru, numind-o interpretativ-configurativă. Se oferă, așadar, altceva decât istoria unor universalii conceptuale sau arhiconcepte, al căror destin a marcat inconfundabil cultura occidentală, fixându-i semnalmentele. Și anume, o analiză a sistemelor de termeni constituite prin asemănări de familie (cu o formulă împrumutată de la Ludwig Wittgenstein) și gravitând în jurul unor termeni-pivot: puterea, jocul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289809_a_291138]
-
numește reglare heterometrică (intrinsecă), în opoziție cu reglarea homometrică (extrinsecă) de către numeroși factori neuro-umorali. Ca urmare, legea fundamentală a inimii (Frank-Starling) stabilește că ventriculul este capabil, în limite fiziologice, să pompeze tot sângele pe care îl primește. Diagrama presiune-volum este conceptual similară cu diagrama forță-lungime discutată în cazul mușchiului scheletic, cu cele două curbe care descriu tensiunea mecanică de repaus și pe cea totală la diverse lungimi ale mușchiului. In cazul de față curba diastolică este obținută măsurând presiunea telediastolică la
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2284]
-
de formă. Ori, spune Paulescu, „a-l nega pe Dumnezeu înseamnă a nega finalitatea, înseamnă a nega instinctele naturale și patimile, înseamnă a te prăbuși cu bună știință în prăpastia erori i”. Sfârșitul comunismului în Europa, prin urmare a eșafodului conceptual și ideologic pe care s-a clădit acesta, a demonstrat din plin că socialismul era prin structură antisocial și antiuman, prin eludarea naturii umane în esența ei, confirmând ceea ce marele G.T.Popa spunea în 147 în celebrul său discurs ținut
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
este pus în situația deloc facilă de a explica concret felul în care comunicarea politică își legitimează spațiul de articulație dintre comunicare și politică. El își începe demersul prin a declara confuzia existentă în jurul obiectului, confuzie ce vine din incertitudinea conceptuală legată atît de comunicare, cît și de politică, ceea ce lasă un spațiu de manevră destul de larg în combinarea acestora. La aceasta se adaugă multidimensionalitatea comunicării politice și cîmpul teoretic concurențial, ambele punînd probleme suplimentare în articularea coerentă a celor două
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
spațiului public și a regulilor jocului. CAPITOLUL I CONCEPȚII TEORETICE CONTRASTANTE Noțiunea de comunicare politică așa cum o găsim astăzi întrebuințată în discursurile de tip politic, jurnalistic și științific este extrem de confuză. Această situație este cauzată de mai mulți factori. Incertitudinea conceptuală legată de comunicare, pe de o parte, și de politică, pe de alta, lasă un apreciabil spațiu de manevră semantică în acțiunea de combinare a acestora. Situația este evidentă atunci cînd examinăm diversele încercări de a defini, în mod limpede
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
exploatarea fișierelor etc.). Acum trebuie demonstrat modul în care practicile de comunicare devin practici politice care variază în funcție de poziția actanților politici față de putere. PARTEA A II-A PRACTICI DE COMUNICARE ȘI POZIȚII DE PUTERE Fiind caracterizată de o mare ambiguitate conceptuală, de concurența teoretică, de ubicuitatea fenomenelor, comunicarea are raporturi mai strînse cu politica, datorită analizei practicilor acesteia. La nivel internațional, comunicarea este mult mai prezentă astăzi decît în trecut, fiindcă mijloacele de telecomunicație continuă să "sfîrșească" lumea prin diminuarea constrîngerilor
Comunicarea politică by Jacques Gerstlé [Corola-publishinghouse/Science/924_a_2432]
-
perception is deeply rooted în the requirements of practical action, which means that our senses empty matter of its concrete qualities, selects from what the senses give to it, only what is useful, classifiable, and can be included în a conceptual system. This way, the individuality of things or of beings escapes uș, and is substituted by a multiplicity of impersonal, general, details (Laughter, 1900). By contrast, the perception of the artist is active: it clarifies and intensifies the dată of
[Corola-publishinghouse/Science/84958_a_85743]
-
vizează nivelul intelectului, al gândirii; 9. poate exista mai presus de limbaj. SIMBOLUL ȘTIINȚIFIC *ex.: H (hidrogen); U (tensiune) etc. 1. partea implică și reprezintă întregul; 2. este univoc; 3. este unanim acceptat; 4. are o perspectivă limitată, închisă; 5. conceptual; 6. abstract; 7. arbitrar; 8. convențional; 9. valoare axiomatică; 10. absolut; 11. precis; 12. limitativ. METAFORA 1. este o imagine artistică pasageră; 2. poate apărea oriunde; 3. sensul metaforic al unui cuvânt este permanent; 4. termenul metaforic și-a pierdut
Noțiuni de teorie literară pentru gimnaziu by Doina Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/91833_a_93194]
-
o atitudine pragmatică față de acestea. Concepte, teorii, ipoteze și modele. Se impune ca undeva în designul cercetării să discutăm conceptele și teoriile cerute de tema aflată în studiu. Acest lucru se poate produce într-o secțiune separată (de exemplu, "Cadrul conceptual" ori "Modelul teoretic") sau poate fi integrată în altă secțiune (de exemplu, "Revederea literaturii"). Ce anume va fi cerut și cum va fi tratat depinde de un număr de lucruri, care includ, în mod special, strategia ori strategiile de cercetare
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
strategii de cercetare decât pentru altele. La fel ca și cu teoria, rolul modelelor în cercetarea socială este o problemă complexă despre care există o diversitate de idei și practici. "Model" poate să se refere la un cadru de lucru conceptual, un set ipotetic a relațiilor dintre concepte, un mecanism ipotetic explicativ ori o metodă de organizarea a rezultatelor cercetării. Nu este neobișnuit să folosim "teoria" și "metoda" interșanjabil ori chiar în combinație ca de exemplu în expresia "model teoretic". Dacă
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
adăugam și noțiunea de modelare, atunci imaginea va fi mai complexă, de unde posibila confuzie pentru un cercetător începător. Unele strategii de cercetare, în particular deductivă și retroductivă, pot reclama ca modelele să fie dezvoltate la început. Acestea pot fi modele conceptuale, modele teoretice sau modele ipotetice ale relațiilor cauzale. Alte strategii de cercetare, în particular inductive, pot introduce modelul în etapa de analiză a datelor unde acesta reprezintă pattern-uri din date într-o formă simplificată. Oricum, probabil că toată această
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
vizibile mesajele și sugestiile comportamentului tipic ce reprezintă suportul pentru aceste producții de televiziune. Oricum, amândouă abordările cer cercetătorului să identifice teme specifice și să examineze cum acestea au fost dezvoltate. Sunt trei tipuri generale ale analizei de conținut: analiza conceptuală, analiza relațională și analiza calitativă de conținut. Analiza conceptuală poate fi gândită ca urmărind să stabilească prezența și frecvența conceptelor într-un text. Cel mai adesea, aceste concepte sunt reprezentate prin cuvinte sau sintagme. Analiza relațională se bazează pe analiza
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
pentru aceste producții de televiziune. Oricum, amândouă abordările cer cercetătorului să identifice teme specifice și să examineze cum acestea au fost dezvoltate. Sunt trei tipuri generale ale analizei de conținut: analiza conceptuală, analiza relațională și analiza calitativă de conținut. Analiza conceptuală poate fi gândită ca urmărind să stabilească prezența și frecvența conceptelor într-un text. Cel mai adesea, aceste concepte sunt reprezentate prin cuvinte sau sintagme. Analiza relațională se bazează pe analiza conceptuală, examinând relațiile dintre conceptele unui text. La rândul
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
analiza relațională și analiza calitativă de conținut. Analiza conceptuală poate fi gândită ca urmărind să stabilească prezența și frecvența conceptelor într-un text. Cel mai adesea, aceste concepte sunt reprezentate prin cuvinte sau sintagme. Analiza relațională se bazează pe analiza conceptuală, examinând relațiile dintre conceptele unui text. La rândul ei, analiza calitativă de conținut se întemeiază pe primele două tipuri, aplică regulile analitice specifice investigației calitative a textului (identificarea temelor, atribuirea segmentelor de text, derivarea concluziilor), și urmărește elaborarea unui model
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
personalității; * este semnificativă pentru că este simbolică; * depinde de funcționarea continuă a societății dar este independentă de orice individ sau grup. Modelele culturale ale tuturor societăților au anumite elemente și însușiri comune. Știm că toți oamenii posedă capacitatea de a gândi conceptual, au aceeași bază psihologică și aceleași nevoi fizice. Datorită acestui lucru, modelele culturale ale tuturor grupurilor umane reflectă aceste capacități și nevoi comune. Dar trebuie să subliniem din nou că nici cel puțin două culturi nu le exprimă și realizează
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
în articolele și editorialele lor încearcă să analizeze probleme sociale majore cu care se confruntă societatea românească însă, deoarece mulți nu au studii de specialitate, fac acest lucru fără fundamentul teoretic corespunzător. Datorită acestui lucru, aceștia folosesc destul de aproximativ sistemul conceptual și instrumentele metodologice ale sociologiei, economiei sau științei politice. Totodată, putem observa cu ușurință cum parlamentarii de orientări politice diverse au de obicei înțelegeri mult prea diferite despre natura și cauzele problemelor sociale. În fața acestei situații, se impune să prezentam
by Mircea Agabrian [Corola-publishinghouse/Science/1071_a_2579]
-
să crape o deschidere înăuntrul principiilor constitutive din spatele construirii socio-culturale a memoriei naționale, aruncând astfel lumină asupra mecanismelor și proceselor aflate la lucru în facerea și prefacerea conștiinței istorice românești. Ca atare, având în vedere gradul destul de ridicat de ezoterism conceptual precum și strategia deconstructivistă utilizată ca metodă predilectă de analiză, cartea de față este orientată ad clerum, adresându-se înainte de toate semenilor intelectuali cu care autorul împărtășește tovărășia cognitivă și preocuparea comună în cadrul aceleiași științe sociale a trecutului (sociologia memoriei colective
[Corola-publishinghouse/Science/84968_a_85753]