8,653 matches
-
prea multe rude În vîrstă și mult prea puțini prieteni. — De unde Îți dai seama de asta? rîd eu. Pentru că mai ai și cristalurile astea și cutiuțele pictate. CÎnd ne-am despărțit, acestea au fost exact obiectele pe care am fost fericit să i le las fostei mele soții. CÎnd v-ați despărțit? — Acum patru ani. De ce Întrebi? Mă Îndrept către canapea și mă așez. — Pari a vorbi despre ea cu mare ușurință și fără nici o urmă de emoție. Mă Întrebam cînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
să se maturizeze, dacă nu cumva Linda a Întrecut puțin măsura cocoloșindu-l, dacă incapacitatea lui de a-și găsi rădăcinile undeva nu-l va Împiedica să găsească fericirea. Dar, dacă discuți cu el, Richard va afirma Întotdeauna că e fericit. Îți va povesti despre noua sa idee pentru o serie de clipuri cu Jake (sărmanul, o să ajungă În familia asta de țăcăniți), Îți va spune că e minunată, că l-au abordat deja cîteva companii de producție și că Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
e Încîntător, dar ai mare, mare grijă. Dacă ești necăsătorită și Îți cam place de el, te sfătuiesc să faci cale Întoarsă de pe acum, Înainte să te alegi cu inima frîntă ca toate celelalte. Totuși, Emma e fericită, Dan e fericit și, cum zic eu de obicei, doi din trei nu-i un scor de lepădat, iar dacă Îi mai introducem În ecuație și pe Michael și Linda, asta Îl anulează de-a binelea pe Richard. Probabil că ați Început deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1966_a_3291]
-
tăvi cu pahare de ceai, cutii cu cărămizi, baloturi de bumbac, idoli din mucava, cadavre acoperite de flori și începu să se mire cât de plină era lumea aceea, plină de lucruri pe care nu le înțelegea. Andrew a fost fericit când ea și-a recăpătat puterile. S-a implicat în munca de la misiune cu mai multă vigoare și a încercat pentru prima oară să se împrietenească cu oamenii în mijlocul cărora trăia. Simțea că-l iubește cu adevărat pe Andrew pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Bridgeman urcă cu greutate pe scară și intră pe ușă. Nu sunt alți clienți, așa că toate femeile sunt în salon, beau ceai și ronțăie dulciuri cu nucă de cocos. Un rând de fețe zâmbitoare care ronțăie. Bridgeman bate din palme fericit la vederea unei astfel de expoziții de carne dezvelită și imediat o trage de pe canapea pe Tereza, care le depășește în volum pe toate aceste consumatoare de binge și o duce într-unul din dormitoarele cu perdele de mărgele. Bobby
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
imaginea colorată de mână a lui George al V-lea, rezistând tentației de a se ruga la el, de a-i cere bărbii vopsite să-i arate calea spre alcătuirea sinelui. Până în septembrie nu are nimic de făcut. Este chiar fericit din acest motiv. Gândul la Chopham Hall îl sperie; când vorbesc englezii despre școală, folosesc cuvinte pe care alții le întrebuințează pentru închisoare. Spavin este îngrijorat pentru el și-l roagă pe tânărul Muskett, fiul partenerului său, să-l scoată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Fata îngenunchează lângă bicicleta ei (acea bicicletă!) și începe să se luptă cu ea cu o furie nedisimulată. Apoi, de parcă mânată de soartă, ridică privirea și observă zâmbetul lui Jonathan, căruia îi aruncă o privire ce spune c-ar fi fericită să-l omoare, să-i îngoape trupul în pământ, să asigure continuitatea anotimpurilor. El încearcă rapid să-și afișeze dezaprobarea pe chip, dar sfârșește într-un rictus lamentabil, ca victima unei mușcături de șarpe cuprinsă de un spasm. Dând din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
sigur, sunt interesat. Chapel îi întinde mâna și îi este scuturată cu convingere. Într-un acces de bonomie îi invită pe Astarte și pe prietenul ei la masă. Pagină separată Jonathan nu-și amintește să mai fi fost așa de fericit. Star și tatăl ei discută unul cu altul, sau mai precis fac aluzii, urmărind idei separate, dar paralele. Restaurantul se învârtește în jurul conversației lor, celelalte mese descriind arcuri lente în jurul centrului, ca mici sateliți într-un planetariu. Se aduc în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
masa de la bufet. Toți așteaptă impacientați ca gongul să bată miezul nopții, când servanții colegiului vor trage primele artificii. O mie nouăsute douăzeci și cinci este doar la un minut distanță. — Oh, Star, zice Jonathan. — Oh, Johnny, zice Star. — Sunt atât de fericit! — Adevărat? — Tu nu? — Sigur că sunt. Ascultă: începe numărătoarea inversă. Invitații rostesc: mai sunt treizeci de secunde...douăzeci de secunde...sunetele se intensifică pe măsură ce invitații ies în grădină. Încordat, șeful portarilor se lasă într-un genunchi, protejând flacăra unui chibrit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cererea mea? Sigur că mă voi gândi, Johnny. Sunt atât de flatată. Acum, să-l căutăm pe tata. Dimineața este atât de amețit încât toate amintirile serii trecute se amestecă, lipsite de claritate, și nu mai știe dacă să fie fericit sau nu. A spus că-l iubește, nu? Oricum, au ajuns la o înțelegere. El și Astarte Chapel sunt logodiți. Probabil vestea va mai fi secret o vreme. Cu înțelegerea părților, secretul este un fel de tradiție. Dar asta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
studenților lui Chapel: expediția sau fata. Se fac remarci acide în bibliotecă și nu o dată Jonathan este jignit de oameni pe care i-a crezut prieteni. — Plătești prețul succesului, bătrâne, spune Levine. Nu te poți aștepta ca toți să fie fericiți când se întâmplă așa ceva. Vorbește din experiență. Piesa sa se pune în scenă la Londra și invidia care cuprinde societatea dramatică a universității este violentă și distrugătoare. Când o revistă studențească publică o caricatură cu el într-o cratiță înconjurată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
Dover îi întâlnesc pe Gittens și Morgan și petrec orele următoare supraveghind ambalarea echipamentelor, care trebuie expediate în lăzi mari. Morgan s-a oferit să le însoțească până la Marseille, dar Gittens vine cu ei la Paris. Jonathan nu este prea fericit din cauza asta. Se simte urmărit de acesta când aleargă prin depozit cu listele de inventar și conosamentele; Gittens îl urmărește cu un zâmbet superior în colțul gurii. Pe feribot, Gittens discută cu profesorul Chapel, retezându-i deliberat orice încercare de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cât reziști la efort... îți urzeșteun țel în viață... în concluzie te face fericit, îți asigură viitorul. Chiar dacă nu îți garantează un loc de muncă,studiile te formează ca omși te fac special, diferit de celălalt de lângă tine...Eu sunt fericită și împlinită că am fost studenta unei facultăți...Cu ajutorul acesteia am făcut PASUL CEL MARE spre o nouă etapă din viața mea,masterul... și cel mai important lucru am făcut PASUL CEL MARE spre un alt nivel al existenței mele
Ghid de bune practici in orientare si consiliere profesionala by Ana Maria Hojbota () [Corola-publishinghouse/Administrative/1125_a_2377]
-
anxietate furioasă. Trebuie să ies de aici chiar acum. Mă năpustesc pe scări În jos și ies În parcare, iar Ray trebuie să facă eforturi ca să țină pasul cu mine. Sunt puțin sentimental gândindu-mă la tine Deja sunt mai fericit când pornim mașina. E nevoie doar să ieși din clădirea aia de rahat și o să vezi lucrurile ca Înainte. O luăm Încet pe Leith Walk. Deschid radioul că n-am chef să mă cert cu Ray din cauza rock-ului. Iun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
lor. Până la urmă, după ce le fac la loc heterosexuale prin futut, detectivul campion se confruntă cu cea mai mare provocare sub forma unui conflict cu lesbienele cosmice cu super-puteri. Trebuie să le schimbe preferințele. Se dovedește a fi un sfârșit fericit pentru toți. Fetițele lesbi din spațiu descoperă că le place la nebunie pula, dar polițaiul recunoaște că lesbianismul este excitant pentru bărbați, dacă femeile arată bine, iar ei pot privi. Așa că hotărăsc să-și unească forțele și să-i extermine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
trece lejer prin vamă. Mă simt mai ușurat că nu mi-au deschis mie geanta. Pantalonii, cămășile, șosetele și chiloții ar fi emanat de-acolo dinăuntru un damf senzațional de-ți dădeau lacrimile. Pe când Îmi recuperez bunurile, chiar dacă sunt evident fericit să am niște prafuri de calitate, În timp ce Confratele Bladesey se mai pișă o dată În aeroportul din Edinburgh, sunt și puțin dezamăgit că Bunty n-a avut ocazia să vadă firea eminamente depravată a creaturii cu care s-a măritat. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
răsucindu-se spre mine, șoptește: Ai chef de niște cocaină la noapte? Am chef la greu de cocaină, de fapt am la mine. Mai ales după ce veste mi-a dat Toal, că Drummond conduce echipa. Puțoiu ăla n-o să fie fericit decât atunci când m-o transforma Într-un junky de rahat. Io să dau socoteală unei fufe? Mda, bine. Eu c00000000000000 mâncând, mereu și În ceea ce-l privește pe Toal, el nu reușește să-și dea seamereu.00000000000000 mâncândtal goală și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pe jumate aborigenă, Madeline, mă presa s-o părăsesc pe Carole. Era foarte Încăpățânată și mai greu de controlat decât Carole. Mă chema datoria În bătrâna țară. Carole a crezut Întotdeauna fiecare cuvânt pe care i l-am spus. Era fericită În lumea ei proprie Împreună cu copilul. Dintotdeauna Într-un stil domestic, bătrâna Carole. O vacă desfrânată În pat, ține minte. Dacă-i dai pulă și bani, acceptă totul de la tine. Doar că toată politica aia a lesbienelor i-a futut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Dar de ce un nou membru? - Pentru că avem două cadavre în 4 ore și niciun suspect, răspunse Lon Sellitto ușor iritat. Din cauza asta, ștabii nu sunt mulțumiți. Și uite prima lecție despre ce înseamnă să fii sergent: dacă ștabii nu sunt fericiți, nici tu nu ești fericit. Podul Suspinelor. Așa se numea puntea de legătură între cele două turnuri ale Centrului de Detenție din Manhattan. Podul Suspinelor - cei câțiva metri care au fost parcurși de-a lungul timpului de cei mai renumiți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Pentru că avem două cadavre în 4 ore și niciun suspect, răspunse Lon Sellitto ușor iritat. Din cauza asta, ștabii nu sunt mulțumiți. Și uite prima lecție despre ce înseamnă să fii sergent: dacă ștabii nu sunt fericiți, nici tu nu ești fericit. Podul Suspinelor. Așa se numea puntea de legătură între cele două turnuri ale Centrului de Detenție din Manhattan. Podul Suspinelor - cei câțiva metri care au fost parcurși de-a lungul timpului de cei mai renumiți mafioți, fiecare cu zeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
nou aici, în fața ei, explicând și explicând și explicând de ce divorțul era cea mai bună soluție. Roy privi în sus, își șterse lacrimile de crocodil care îi inundaseră fața și îi spuse că e spre binele ei. Va fi mai fericită în felul acesta. Iată, avea ceva pentru ea. Roy deschise o ușă și scoase la iveală o bicicletă Schwinn nou-nouță. Cu panglici colorate pe coarne, o roată de rezervă - până și o cască roz să-i protejeze căpșorul. Cheryl se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
nu sunt pentru a mulțumi artistului, ci pentru a-i oferi șansa de a mulțumi el publicului - acelor oameni care au fost suficient de amabili încât să îi acorde atenția lor pe timpul spectacolului? Așa că vă aplaud acum pentru că m-ați fericit cu prezența dumneavoastră pe durata acestor numere neînsemnate. Sper că v-am adus entuziasm și bucurie. Sper că v-am adus în suflete încântarea în clipele în care mi-ați fost alături în lumea aceasta caraghioasă, în care viața devine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
uitat complet de circ și de Kadesky. Numai că, de fapt, nu te interesau deloc Grady și Constable. - Erau niște elemente din decor, piste greșite, ca să vă păcălesc pe voi, recunoscu el. - Cei din Sfatul Patrioților nu vor fi prea fericiți din cauza asta, mormăi Sellitto. Arătând cu capul spre cătușele din jurul gleznelor, criminalul spuse: - Aș zice că e cea mai puțin importantă dintre grijile mele, nu crezi? Știind însă de ce e în stare Constable și ceilalți din Sfat, Rhyme nu era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
Primii îndrăzneți apărură pe plajă. Nisipul prinse a se zvânta. Pescărușii cu țipătul lor flămând săgetau văzduhul. Viața vibra, palpita în tot și în toate, și am simțit că o imensă bucurie mă cuprinde, o sete nepotolită de frumos. Eram fericit că respir mireasma mării, că văd cum păsările brăzdează văzduhul, că aud zgomotul valurilor, că simt galopul vântului, și toate gândurile bune îmi inundau sufletul. Atunci mă hotărâi să le adun mănunchi într-o rugă de mulțumire către Creator, care
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
și pornește alături de ied spre țancurile de stâncă din zare, unde vrea să-l lase rătăcit, sperând că acolo, sus, va fi ferit de ochii dușmănoși ai lupului și de iscusința vânătorului. Iedul behăiește vesel și zburdă de bucurie, fiind fericit alături de mama sa. După un timp, căprioara și iedul ajung în pădurea întunecoasă, pășind prevăzători spre inima neagră a acesteia, pe sub bolți arcuite de frunze. Dar, când ajung în luminiș, de sub o cetină, se aprind ochii lacomi ai lupului. Dintr-
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]