70,637 matches
-
acționează asupra corpului sau a segmentelor sale, astfel suspendarea poate fi considerată o metodă "specială" în kinetoterapie, din momentul în care Guthrie Smith (1943-1952) i-a stabilit reguli și principii mecanice și fiziologice ca și sfera de aplicabilitate teraputică. Suspensoterapia constă în suspendarea întregului corp, a membrelor sau doar a unui membru pentru a-l mobiliza scoțându-l de sub acțiunea gravitației și suprimând forțele de frecare. Oscilația extremității distale a membrului suspendat poate fi provocată fie de contracția mușchilor de la nivelul
Logistică în kinetoterapie by Vasile Manole () [Corola-publishinghouse/Science/1600_a_2967]
-
celuilalt. Ca urmare, segmentul e relaxat, stare amplificată și de adăugarea unei eventuale suspensii suplimentare a segmentului intermediar, respectiv a genunchiului. Mișcările se execută numai de o parte și de alta a poziției de echilibru, respectiv în plan sagital și constau din flexii și extensii (foto 48). Acestea se pot însoți de abducția membrului inferior în articulația coxofemurală. Abducția respectiv forța de ridicare F, se execută în plan frontal. Principii mecanice: mișcările de oscilație se fac plecând dintr-o poziție de
Logistică în kinetoterapie by Vasile Manole () [Corola-publishinghouse/Science/1600_a_2967]
-
mobilizarea articulară analitică cu consum energetic redus de aceea se recomandă pacienților cu afecțiuni cardiace, pulmonare sau cu forță musculară scăzută; influentează prin diverse motaje elementele articulare și tesuturile moi periarticulare. Dezavantaje: procurarea resorturilor dificilă. II. SUSPENSII GLOBALE Suspensiile globale constau din atârnarea întregului corp în unul sau mai multe puncte. Chingile se plasează la nivelul capului, trunchiului, bazinului, șoldurilor, genunchilor, gleznelor, umerilor, coatelor, pumnilor și prin intermediul corzilor sau resorturilor se fixează în punctul sau punctele de suspensie realizând: -suspensie stabilă
Logistică în kinetoterapie by Vasile Manole () [Corola-publishinghouse/Science/1600_a_2967]
-
celui de ansamblu al firmei, precum și a previziunilor privind nivelurile viitoare ale activității; b) previziunea ofertei, prin care se exprimă estimarea ofertei de personal, În funcție de considerarea analizei resurselor actuale și a disponibilităților viitoare; c) determinarea necesităților de resurse umane, ce constă În analiza previziunii cererii și a ofertei pentru a identifica deficite și excedente viitoare; d) analiza productivității și a costurilor are În vedere productivitatea, capacitățile, gradul de utilizare și costurile, cu scopul de a identifica nevoia de Îmbunătățire a productivității
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
bazează pe reprezentări ale unor situații reale, prezentate abstract prin modele și relații matematice prin care se estimează necesarul de resurse umane pentru viitor. În practică se folosește frecvent și metoda estimării necesarului de personal de către fiecare șef ierarhic, care constă În aceea că, la nivelul fiecărui segment din structura organizatorică (compartiment, secție, atelier etc.), șefii ierarhici respectivi estimează nevoile de personal pentru viitor, prin luarea În calcul a specificului activităților realizate În perioada anterioară, ce vor continua În etapa următoare
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
de la angajații care ocupă o anumită funcție, fiind utilizat atunci când se dorește o imagine mai completă asupra unui post. În literatura de specialitate, interviul este cunoscut și sub denumirea de metoda discuțiilor, deoarece, ca metodă de analiză a posturilor, el constă Într‑o discuție liberă Între cel care face analiza postului și ocupantul acestuia. Scopul interviului este acela de a fi obținute date relevante despre postul analizat, opinii și chiar soluții. Întrebările interviului trebuie să permită obținerea de la deținătorii posturilor a
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
unor aspecte referitoare la postul analizat (anexele 1 și 2). Chestionarele au avantajul obținerii rapide și la costuri reduse a informațiilor necesare despre un număr mare de posturi. Listele de control și listele de inventariere - sunt asemănătoare cu chestionarele, diferența constând În faptul că necesită mai puține judecăți subiective, iar răspunsurile sunt date În forma Da sau Nu. Listele de control conțin un număr mare de activități, deținătorii posturilor având sarcina de a le bifa pe cele incluse În Îndatoririle posturilor
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
mult timp și este greu de aplicat În cazul posturilor ce presupun un număr mare de activități cerebrale care nu pot fi observate, ca și În cazul activităților manuale de Înaltă calificare, când operațiile executate sunt prea rapide. Descrierea proprie - constă În analiza postului de către deținătorul acestuia prin realizarea unei descrieri a sarcinilor pe care le Îndeplinește. Deoarece oamenilor le vine greu să‑și descrie singuri munca, este necesară Îndrumarea analistului. Pentru o mai bună reușită a metodei, este recomandabil ca
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
unui post, rezultatele obținute de acesta fiind influențate În sensul insucceselor sau al performanțelor. Procedeele grafice de analiză - considerate În unele lucrări procedee inginerești, se folosesc pentru a pune În evidență componentele de bază ale conținutului sarcinilor de muncă. Metoda constă În realizarea unor grafice ale proceselor sau activităților executate prin care se reprezintă acțiunile necesare Îndeplinirii sarcinilor și a succesiunii acestora. În practică, cele mai folosite grafice În acest sens sunt: de analiză generală a procesului, desfășurării procesului, activităților multiple
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
satisfacerea nevoilor firmei exprimată prin maximizarea productivității, eficienței și calității; satisfacerea nevoilor persoanei care va ocupa postul sub aspectul realizării profesionale. Pentru proiectarea posturilor În practică se utilizează o multitudine de tehnici, Între care mai importante sunt: rotirea posturilor, care constă În ocuparea de către salariați a unor posturi diferite de la o perioadă la alta, fapt care, prin creșterea diversității, elimină monotonia unor activități și crește interesul pentru noi preocupări; lărgirea conținutului postului, exprimat prin adăugarea la un anumit post a unor
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
salarizare, ci să se asigure elemente concrete, obiective pentru conceperea unei grile de salarizare. Pentru evaluarea posturilor, literatura de specialitate prezintă următoarele metode mai importante: ierarhizarea posturilor; clasificarea posturilor; compararea factorilor; metode de clasificare prin punctaj și performanță. Ierarhizarea posturilor constă În alegerea unui eșantion reprezentativ de posturi (etalon) pentru care se Întocmesc fișe de descriere, apoi se compară pe baza datelor din descrierea făcută fiecăruia și se ierarhizează În funcție de gradul de importanță apreciat. Această activitate se realizează de două echipe
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
număr mic de criterii generale În baza cărora se grupează posturile pe grade sau categorii de muncă definite anterior. Posturile de aceeași categorie vor fi Încadrate la același nivel de salarizare. Compararea factorilor este o metodă mai complexă, aplicarea ei constând În descompunerea fiecărui post În factori, cum ar fi: efortul mental, efortul fizic, Îndemânare, responsabilități, condiții de muncă. Aceștia sunt apoi evaluați În concordanță cu importanța lor, pentru fiecare factor stabilindu‑se o sumă ce trebuie plătită. Salariul pentru post
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
responsabilitatea managerilor de la diferite niveluri ierarhice. Prin selecție trebuie să se asigure concordanța dintre persoane, cu calitățile de care dispun acestea, și posturile care trebuie ocupate, cu cerințele impuse candidaților. Selecția personalului este acea activitate a managementului resurselor umane care constă În alegerea, potrivit anumitor criterii, a celui mai potrivit candidat pentru ocuparea unui anumit post. Alegerea persoanei potrivite pentru postul potrivit dintr‑o multitudine de oferte și angajarea celui considerat cel mai bun reprezintă o sarcină managerială de mare importanță
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
de a nu folosi valorile extreme ale scalei de evaluare, atribuind sistematic calificative medii. Neacordarea calificativelor negative are ca scop evitarea nemulțumirilor din partea celor evaluați, iar neacordarea calificativelor superioare vizează eliminarea acuzelor de indulgență și favoritism. Eroarea de indulgență/exigență constă În acordarea de către evaluator a unor calificative favorabile la toți candidații, exigența exprimându‑se la polul opus. Prejudecăți. Constă În evaluarea eronată a candidaților, generată de prejudecățile evaluatorului cu privire la vârstă (apreciază favorabil pe cei mai În vârstă), sex (apreciază mai
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
scop evitarea nemulțumirilor din partea celor evaluați, iar neacordarea calificativelor superioare vizează eliminarea acuzelor de indulgență și favoritism. Eroarea de indulgență/exigență constă În acordarea de către evaluator a unor calificative favorabile la toți candidații, exigența exprimându‑se la polul opus. Prejudecăți. Constă În evaluarea eronată a candidaților, generată de prejudecățile evaluatorului cu privire la vârstă (apreciază favorabil pe cei mai În vârstă), sex (apreciază mai bine bărbații, În raport cu femeile), religie (apreciază superior pe cei de o anumită religie, eventual cea căreia Îi aparține și
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
său de candidatură este realizat până la cele mai mici detalii? Dorește să știe cu cine va concura În viitor? Ce Înseamnă pentru el/ea succesul? Vrea să știe cât mai multe despre clienți și dorințele lor? Pentru el/ea succesul constă În satisfacerea nevoilor clienților? Sursa: Iulia Chivu, Dimensiunea europeană a managementului resurselor umane, Editura Luceafărul, București, 2003, p. 129 Index tematic A Abilități 63, Activitate 41, ~ cerebrală 34 ~ manuală de Înaltă calificare 34 eliminarea monotoniei unei ~ 41 niveluri de ~ 43
[Corola-publishinghouse/Science/2127_a_3452]
-
de pe conductoarele de intrare și de ieșire. Deci vom folosi același nume atât pentru conductor cat și pentru valoarea pe care o poartă. Intenția noastră va putea fi dedusă din 6 context. Figura 2 prezintă o rețea de comparare, care constă dintrun set de comparatoare interconectate prin conductoare. Vom desena o rețea de comparare cu n intrări ca o colecție de n linii cu comparatoarele dispuse vertical. De reținut că o linie nu reprezintă un singur conductor, ci, mai degrabă, o
REŢELE DE SORTARE APLICAŢIE by ŞTEFAN OLTEAN () [Corola-publishinghouse/Science/91709_a_107360]
-
pot fi întregi, reale sau, în general, orice set de valori liniar ordonate. Cum va trebui să construim rețele de sortare și alte rețele de comparare, principiul zero-unu ne va permite să ne îndreptăm atenția asupra secvențelor de ieșire care constau numai din cifre de 0 sau 1. Odată ce am construit o rețea de sortare și am dovedit că poate sorta toate secvențele zero-unu vom apela la principiul zero-unu pentru a dovedi că rețeaua sortează corespunzător secvențe de orice alte
REŢELE DE SORTARE APLICAŢIE by ŞTEFAN OLTEAN () [Corola-publishinghouse/Science/91709_a_107360]
-
sunt arătate în figura 11. În fiecare caz arătat este conținută lema. Sortatorul bitonic Combinând recursiv semi-cleaner, ca în figura 12, putem construi un sortator bitonic, care este o rețea ce sortează secvențe bitonice. Primul etaj al unui BITONIC-SORTER[n] constă în SEMICLEANER[n], care, conform lemei 3, furnizează două secvențe bitonice având dimensiunea pe jumătate astfel că fiecare element din jumătatea de sus este cel puțin la fel de mic decât orice element din jumătatea inferioară. Astfel putem completa sortarea folosind două
REŢELE DE SORTARE APLICAŢIE by ŞTEFAN OLTEAN () [Corola-publishinghouse/Science/91709_a_107360]
-
înlocuirea căsuțelor MERGER în figura 15 (b) cu rețelele de interclasare curente. Datele traversează lg n etaje în rețeaua SORTER[n]. Fiecare intrare individuală în rețea este deja o secvență sortată de 1-element . Acest prim etaj al lui SORTER[n] constă în n/2 copii ale lui MERGER[2] care lucrează în paralel pentru a interclasa perechi de secvențe de 1- element pentru a produce secvențe sortate de lungime 2. Cel de-al doilea etaj conține n/4 copii ale lui
REŢELE DE SORTARE APLICAŢIE by ŞTEFAN OLTEAN () [Corola-publishinghouse/Science/91709_a_107360]
-
de-al doilea etaj conține n/4 copii ale lui MERGER[4] care interclasează perechi de astfel de secvențe sortate de 2-elemente pentru a produce secvențe sortate de lungime 4. În general, pentru k = 1, 2, . . ....,lg n, etajul k constă din n/2k copii ale lui MERGER[2k] care asamblează perechi de secvențe de 2k-1elemente sortate pentru a produce secvențe sortate de lungime 2k. La nivelul etajului final este produsă o secvență sortată constând din toate valorile de intrare. Poate
REŢELE DE SORTARE APLICAŢIE by ŞTEFAN OLTEAN () [Corola-publishinghouse/Science/91709_a_107360]
-
1, 2, . . ....,lg n, etajul k constă din n/2k copii ale lui MERGER[2k] care asamblează perechi de secvențe de 2k-1elemente sortate pentru a produce secvențe sortate de lungime 2k. La nivelul etajului final este produsă o secvență sortată constând din toate valorile de intrare. Poate fi arătat prin inducție că această rețea de sortare sortează secvențe zero-unu , și în consecință, conform principiului zero-unu (Teorema 2), poate sorta valori arbitrare. Putem analiza adâncimea unei rețele de sortare recursiv. Adâncimea D
REŢELE DE SORTARE APLICAŢIE by ŞTEFAN OLTEAN () [Corola-publishinghouse/Science/91709_a_107360]
-
5, 1, 6, 8, 2}, ceea ce cere recursiv ca partea de sus a lui P4 să realizeze {4, 2, 3, 1} iar P4 de jos să realizeze {2, 3, 1, 4}. Rețele de permutare. (a) Rețeaua de permutări P2, care constă într- un singur comutator care poate fi setat în oricare din cele două feluri arătate. (b) Construcția recursivă a rețelei P8 formată din 8 comutatori și două rețele P4. Comutatorii lui P4 sunt setați pentru a realiza permutarea pi= {4
REŢELE DE SORTARE APLICAŢIE by ŞTEFAN OLTEAN () [Corola-publishinghouse/Science/91709_a_107360]
-
a lui Liciniu (308-324). În timpul acestor prigoane, au fost urmăriți, torturați și supuși la cazne inimaginabile pentru credința lor un număr mare de creștini care refuzau să se închine idolilor păgâni și să le aducă jertfă. Scopul urmărit de persecutori consta „în înfricoșarea celorlalți creștini, sperând astfel într-o părăsire totală a credinței creștine. În realitate însă, aceste pătimiri nu făceau decât să-i întărească și mai mult în credință, să-i determine și pe alții să îmbrățișeze creștinismul și, în
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]
-
decizia crucială de a se continua aplicarea termenului, nu celor care suferiseră pentru credință, din moment ce oportunitatea de a o face încetase să existe, ci celor care, prin viața lor, poartă mărturie lui Hristos, confirmându-se astfel principiul că esența martiriului constă în dedicarea vieții, și nu în simpla acțiune de a muri. Scopul martiriului fusese extins, într-un mod foarte logic: pentru că cuvântul martir, în utilizarea sa seculară, înseamnă martor; iar viața unui om constituie o mărturie ngerilor sale la fel de puternică
Studia Theologia Orthodoxa by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/132_a_167]