996 matches
-
proliferează căngile de crabi și sarcopți fojgăind prin pivnițe, face să vibreze globuri de cuarț din săli de caolin, mai vaste ca mintea. Violat, umilit, dar în același timp uns cu un mir straniu, creierul meu își desfăcea încetișor labiile întortocheate, irigate de vene, înflorea ca o țară în care curge lapte și miere, udată de un Iordan carnivor. Coboram și eu în peisajul carstic săpat de pârâul curentului violet. Exploram structuri tragice și mărețe, propulsate spre înălțime, palate abstrase arzând
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
idol adună grota în jurul lui. În interior, orbul renunța la ochelarii negri, așa că-i puteai vedea pleoapele-nchise, cu gene frumoase, bombate de globii ochilor morți. Erau ochii unui om care doarme sau care încearcă să gândească la o problemă întortocheată și fără soluție. Nu eram niciodată la largul meu când mergeam la ședințele de masaj. Oricând aș fi preferat să fac raze. Cabinetul era în primul rând foarte îndepărtat de salonul meu. Mi se părea că trebuie să cobor zeci
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
a nervilor mei turbioanele acestei unice vieți, unice mări ce mă hrănește și mă conține. Un singur analizator, o singură celulă senzuală, lucidă, primind mereu vântul solar al vieții mele, cu franjele ei capricioase de auroră polară, cu amurgurile ei întortocheate și zorii ei orbitori, ce pătrund printre pielițe străvezii, îmi iluminează rinichii și glandele salivare, îmi desenează cu fluor și arsen scheletul și-mi vopsesc în mercur intestinele. Mă modifică, produc devieri chimice, amintiri și reflexe, imagini și sunete, eliberează
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
războaie, cu cîte-un geam rotund ce lumina scara interioară și ferestre dreptunghiulare cu o rafinată, neobișnuită proporție între lățime și înălțime. Mi-aș fi dat și pielea de pe mine să locuiesc într-una dintre ele, cât mai veche și mai întortocheată, și nu în anonimele cutii de pantofi în care trăisem aproape toată viața. De multe ori în copilărie luam oglinda de pe peretele de la baie, cu stratul ei reflectant mâncat în câteva locuri și, la geam, în zilele de vară însorite
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
era nici mai mult, nici mai puțin decât însuși fiul țarinei Ecaterina, prigonitoarea fiilor luminii. Cum maică-sa, care-l lepădase de prunc, se făcuse nevrednică de a mai păstori oițele pravoslavnicei Rusii, ea trebuia răsturnată de pe scaunul domniei din întortocheatul Kremlin și trimisă în Gheena ca să fie muncită în veac, alături de curva din Babilon. Draci oțărîți aveau s-o străpungă-n născătoare, mereu și mereu, cu fiare înroșite în focul nestins. Devenit țar, profetul avea să aducă împărăția lui Dumnezeu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de vreme, să-și scuipe semințele pe jos la vreun western de-acum o mie de ani. Și totuși ei construiau, pe dealul de brumă și ceață de deasupra orașului, o casă nemaivăzută, mai mare decât ochiul și mintea, mai întortocheată decât căile Domnului, mai semeață decât palatul de cleștar al Crăiesei Zăpezilor. Nu va ține seama nici de Dumnezeul părinților săi, nici de dorința femeilor; nu va ține seama de nici un dumnezeu, căci se va slăvi pe sine mai presus
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
să le reparați?" "Le repar, le repar, da'... costă un ban!" Când covorul a fost gata, cum era înălțat vertical pe ițele gherghefului până lângă tavan, ne priveam în el ca-ntr-o oglindă ovală și moale, cu o ramă întortocheată fabulos. Îmbrățișați, asudați, cu fețele lipite una de alta, ne arătam mereu cîte-un detaliu, ne strâmbam și scoteam limba la chipurile noastre încremenite în pluș, așteptîndu-ne ca și ele să facă la fel, dar marea și solemna mamă cu copilul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
smolite traversînd-o ca niște rădăcini de copaci. Fundul nu i se vedea, dar o scăriță de ciment, cu trepte din care ieșeau fiare-ndoite, ducea către adânc. Herman o coborâse de câteva ori, și găsise sub casă tunele lungi și întortocheate, unele barate de gratii mucede, străvechi, altele ducând tot mai adânc, până ce aerul devenea fierbinte și vuitor ca flacăra lămpilor cu acetilenă. Doar câteva șerpuiau cuminte, aproape orizontal, cu cîte-un bec la fiecare zece pași, de parcă te-ar fi-ndemnat să
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Avea să dispară, pur și simplu, în nesfârșirea acestui lemn, care era pentru ea spațiu, timp și memorie în același timp? Mereu împingînd capul negru, cu mandibule flămânde, în indistinctul care e viitorul, mereu înfulecîndu-l rapid și transformîndu-l în canalele-ntortocheate ale trecutului. Sorbind materia printr-un capăt, azvîrlind-o în urmă prin celălalt, doar ca să-și mențină făptura de fum învîrtejit... Acum însă simțise chemarea, fusese în fine aleasă pentru mântuire și har. Auzise din cer un vuiet puternic și ceva
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
magazinele acelea. Drumurile cu troleul erau mereu niște aventuri. Treceau pe străzi ciudate, necunoscute, unde dac-ar fi coborât ar fi fost pierduți, și se-ntorceau seara, sub cerul roșu ca flacăra, fără să fi putut spune pe ce drumuri întortocheate au rătăcit. Cum mai știau părinții lui să se-ntoarcă din atât de stranii călătorii? Mircea luă liftul și, deschizând ușa de metal, aruncă o privire, ca de obicei, prin crăpătura dintre palier și podeaua liftului: erau acolo jos, sub
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
zi cu zi. Coca știa însă, în seara aceea, că negrul și tovarășul lui nu veniseră să cumpere cea mai veche marfă din lume. Căci Cedric, imediat cum recunoscu fata (un dildo oriental, de fildeș, cu minerul împodobit cu o întortocheată obscenitate, zăcea în vitrină la picioarele ei, după cum fusese convenit), dădu și el semnalul de recunoaștere: prinzîndu-și poalele hainei în mâini, începu să danseze ca un nebun, cu piruete și pași țanțoși pe vârful degetelor și bătând un step îndrăcit
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în odaie, nu mirosul acru al copiilor de mahala, ci unul de vanilie și de mango. Lopătând din cele două mari aripi multicolore prinse de coastele ei, Bucureștiul și Amsterdamul, fata făcuse voia celor cu mult mai înalți și mai întortocheați decât ea. Tânăra familie de muncitori de pe Silistra se aflase chiar de la-nceput în miezul unei cabale zumzăitoare. Iar începutul putea fi-mpins oricât înapoi, până la Tadeusz Czartarowski, nobilul polon cu harul picturii de acum două secole care privea, din
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Bint Laesia - Introducere în studiul Regulamentului canonic 10. RADOSLAV SE ODIHNEA ținîndu-și mâna peste fiola cu lichid albastru luminiscent pe care o ascundea cu grijă de când părăsise Abația. Auzi pașii Mariilor și își dădu seama că trec pe lângă colțul coridorului întortocheat care unea cele mai importante părți ale adăpostului lor. Șobolan. Am devenit un șobolan. Sfinte Augustine, de ce lași toate astea să se întîmple? - Bună ziua, Rade, intră zâmbind Adam. - De unde știi? - Ce anume? - De unde știi că e ziuă? Și, mai ales
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
prima parte a legii lor conține și termenul unei asemenea expansiuni. E scris în legea lor să se înmulțească încît să ocupe toate nișele disponibile. Aceeași lege însă le interzice să intre în competiție pentru alte teritorii. E o gândire întortocheată, profund neumană. Deocamdată însă cred că nici un zet nu va lua cu asalt vreo colonie umană. - N'Gai Loon... - Știu ce vrei să-mi spui, demonstră pentru a doua oară Fargo felul profund în care îl cunoștea pe Bella. Bătrânul
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
la cuvintele pronunțate cu o stranie însuflețire: - Adevărata semnificație a cuvintelor Domnului către Augustin, Întâi Făuritorul de Dumnezeu, este aceea că, El va fi prezent în tot ceea ce va realiza și oriunde se va duce Omul. Și tocmai de cărările întortocheate ale devenirii și ale minții omenești îi este frică lui Dumnezeu! Îi e teamă că îl vom căuta în locuri în care nu vrea să ajungă și că îl vom ignora până și în bisericile Sale cele mai falnice! Dintr-
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
Avaricum Bourges Brixia Brescia Caesarodunum Tours Cenabum Aureliana Orléans Divodorum Metz Genava Geneva Lugdunum Lyon Lutetia Parisiorum Paris Massilia Marseille Noviodunum Nyon Vesontio Besançon PARTEA INTÂI 1 Soarele era la apus când Balamber și prietenii săi, ieșind călare de pe cărarea întortocheată pe care o urmaseră tăind pădurea, zăriră cocioaba lui Audbert, marcomanul. Dindărăt, ducând de căpăstru un catâr cocoșat sub o încărcătură greoaie, li se alătură tânărul Kayuk. Imediat ce Balamber trase de frâele calului său, ceilalți se opriră și ei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
în acel punct, apele fluviului curgeau mai puțin vijelios, dar la fel de bine se putea urma curentul: pe malul celălalt existau mai multe puncte de debarcare, iar cel mai adăpostit se găsea ceva mai la vale, unde fluviul întâlnea o cărare întortocheată, dar foarte bătută, care se îndepărta de apă, pierzându-se în desișuri. Fergal îi debarcă, așadar, fără să pună întrebări, după care își cufundă din nou în apă prăjina și, împreună cu cei doi fii mai mari, ce traversaseră cu el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
nechezat și încă un țipăt, ascuțit, de femeie. Trase atunci de frâe, se întoarse, traversă torentul și împinse calul către celălalt mal; ajunse iute la cărarea pe care dispăruse Rutger și își îmboldi animalul, parcurgând în întregime traseul abrupt și întortocheat, aplecându-se atent, din când în când, ca să se ferească de ramuri. în vreme ce urca, îl auzi pe Rutger vorbind pe un ton scăzut și căutând, parcă, să fie convingător; nu-i fu, însă, cu putință să înțeleagă ce spunea. Totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
pentru a se găsi în fața văii largi ce adăpostea lacul înconjurat de lanțuri de munți, și, după o altă coborâre scurtă, se opriră pe un pisc stâncos ce se ridica vertical deasupra apelor sale azurii. Din punctul acela, o cărare întortocheată cobora printre stânci mari de granit, brazi și pâlcuri de arbuști către malul lacului, unde se întindea o rariște largă, în care se putea zări o cocioabă făcută din trunchiuri de lemn. Un cal alb, în care Balamber îl recunoscu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
său, nu asta voia noul nostru Dumnenezu creștin. Tu ai învins și asta i-a convins pe toți. Acum, însă, te întreb: când crezi că va ajunge Etius și cu câți soldați? Pentru un moment, Sebastianus, confuz încă din cauza logicii întortocheate și superstițioase a interlocutorului său, lăsă privirea în jos, căutând parcă răspunsul printre plăcile de mozaic ale pardoselii. înțelese că nu mai putea să mintă: cel puțin, nu în toate punctele. Se hotărî și, privindu-l drept în ochi pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
zori fără soare, războinicii hiung-nu își ridicaseră tabăra, în tăcere, cu binecunoscuta eficiență. Urcați în șaua mărunților cai mongoli, se deplasau pe două rânduri, de-a lungul torentului, în vreme ce ecoul tunetului stăruia huruitor deasupra văii - un tub ca un intestin întortocheat, săpat între stâncării înalte și împădurite. De puțină vreme, o ploaie subțire pornise să cadă fără convingere, ropotind peste vegetație cu un zgomot ușor. în aerul umed se simțea un miros pătrunzător de pământ ud. întunecat, Balamber privea, de pe un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
încât să poată trece pe-acolo doi oameni pe cal, unul lângă altul, dar era toată o șerpuire abruptă și pietroasă. Urcând împreună cu războinicii săi, Balamber vedea deschizându-se sub el valea îngustă, doar puțin mai largă decât o uliță, întortocheată, înghesuit între stânci și pâlcuri de conifere. Deasupra lor atârnau piscuri imense de ardezie, la baza cărora îngrămădiri de pietre mai mult sau mai puțin fărâmițate - semn evident al caracterului friabil al terenului - împiedica mersul cailor. Urcând împreună cu coloana, putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
vechime, dispărut acum ori deviat de către oameni. După ce ajunseră la malul opus și după ce-l urcară, intrară într-o zonă cu tufărișuri dese, unde cărarea - printre arbuști de mur, păducel. plini de flori acum, și soc parfumat - se făcu repede întortocheată și se îngustă până nu mai putură să meargă pe ea decât în șir indian. Răzbătură, în sfârșit, ieșind într-un luminiș larg, în care se adunaseră zeci de persoane adunate între ziduri înalte și dărăpănate, care, la o privire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
ar fi băgat mâna în foc mai mult decât alții în privința încrederii în cuvântul Taciturnului. De aceea, de teama unei capcane, evitase să meargă până la tabără pe drum și preferase să străbată - sigur pe faptul că știa bine zona - cărările întortocheate, dar mai sigure, ce traversau pădurea. Astfel că, doar odată cu lăsarea întunericului, ținându-și calul la pas ieși la liziera pădurii și se găsi într-un mic luminiș, numai pietre și buruieni, care se termina pe buza unei pante ierboase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
de înfățișare. Ultima ocazie de renunțare este dată de momentul situat înainte de deliberarea și pronunțarea hotărârii de către instanța de fond. Alte posibilități ulterioare nu mai pot fi întrezărite, decât prin folosirea căilor de atac, ceea ce este o cale lungă și întortocheată. Rezolvarea conflictelor de natură civilă prin mediere este cu atât mai tentantă cu cât părțile se bucură de o serie de avantaje în cadrul procedurii amiabile și mai cu seamă de sprijinul efectiv al unor specialiști autorizați, ce fac parte din
Medierea un mod amiabil d e a pune capăt disputelor din cadrul Asociaţiilor de Proprietari by Mihaiu Şanţa () [Corola-publishinghouse/Administrative/1591_a_3106]