1,104 matches
-
său, în viața lumii, devine și mai limpede. Saddharmapundarikă, sau Scriptura Lotusului, spune că probabilitatea salvării unui om din oceanul existenței este egală cu aceea ca gaura unui buștean plutitor să treacă deasupra singurului ochi sănătos al unei broaște țestoase chioare, astfel încât, trecând prin gaură, broasca să se poată sălta la suprafața apei. Ei bine statuia discipolului a fost deja creată de celălalt mare maestru al zen-ului românesc, Constantin Brâncuși: discipolul este o broască țestoasă zburând. Dar care este statuia maestrului
Mircea Eliade la 70 de ani by Ioan Petru Culianu () [Corola-journal/Journalistic/4626_a_5951]
-
loc. În visele mele el nu mai este o magherniță mizerabilă, mereu întunecoasă, unde o bătrână în halat alb mânuiește pâini în formă și cu miros de șobolan, ci un spațiu misterios, unde duc trepte înalte, greu de urcat. Becul chior, legat de două fire neizolate, capătă un sens mistic, iar femeia e acum tânără și frumoasă, între lăzile ciclopice de pâine. Femeia însăși e înaltă cât un turn. Îmi număr banii în acea lumină himerică, îi sclipesc în pumn, dar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mult mai mari decât ar fi fost necesar, cu numerele apartamentelor, vizoare de alamă mirosind metalic. Arbuști veștejiți și duhoarea covorașelor de iută. La ultimul etaj nu mai era nici o ușă. Doar pereții goi, cu pielița verzuie, sub un bec chior. O scăriță cu câteva trepte de metal ducea către ieșirea pe terasa blocului. Minusculi și rapizi fulgi de zăpadă cădeai înăuntru și se topeau pe mozaicul podelei. Am ieșit pe terasă și ai rămas încremenit. O țară a melancoliei mi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
avea în locul arătătorului palmei stângi un ciot schilod, aidoma cu al popii. Așa ceva era nemaipomenit într-o zugrăveală, căci sfinții nu puteau avea mădulare lipsă care să le știrbească desăvârșirea. Slăbănogi, firește: asta-nsemna biruința duhului asupra cărnii, dar ciungi, șchiopi, chiori era cu neputință să fie. Înfiorat, sub ochii tuturor, la flacăra felinarelor, preotul întinse mâna și și-o lipi de palma sfîn-tului. În clipa aceea toți simțiră cutremurul și se lăsară-n genunchi. Nu aveau să se dumirească niciodată dacă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
căptușit cu ferestre și adunând în vârf un spârc de stele, am intrat în scara mirosind a insecticid, cu vopseaua jupuită de pe pereți în coji late, am ieșit iarăși și am înaintat, somnambulic, spre curtea de beton. Un singur bec chior, portocaliu-roșiatic, lumina spectral curtea. Totul a fost ca în vis. Am văzut tronul cu acel vas ruginit deasupra, groapa, micul pod de ciment de peste ea, dând spre intrarea zidită. Totul strimt, cenușiu, apăsător, cu umbre nete și ascuțite, în tăcere
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în privința botezării orătăniilor imperiale. Pompilia era o curvuliță dmtr-o curte vecină, care ieșea zilnic, pe înserat, cu poșeta pe umăr, la vânătoare de bărbați; cât despre Păunaș, cam toți aveau în bucătărie, deasupra mașinii de gătit, ștergare cusute parcă de chiori, cu ciobani cântând din caval sau țărăncuțe torcând la gura sobei, în jurul cărora scria cu litere strâmbe și fără ortografie: Unde este pace și lui D-zeu îi place" sau "Păunașul codrilor spunemi de cine mie dor". Curcanul era burduhănos
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Cu mîinile-n buzunare, răsucea inconștient câțiva bănuți, tăvălindu-i prin scame și fri-mituri. Maria. Pentru el, Maria fusese femeia cu fluturele, chiar buzele ei erau fluturele mistic așteptat de orice bărbat, și pe care el îl sorbise acolo, sub becul chior din piațetă. Ca printr-un alambic seînteietor, imaginea iubitei lui, întru totul psihică (pentru că, deși o ținuse în brațe, Costel n-ar fi îndrăznit niciodată să-și imagineze că va fi cândva stăpânul unui imperiu de țesuturi, glande și amintiri
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
începeau să mă doară și, ca sfincterul peribucal al trompetiștilor, îmi amorțeau pentru o vreme. Fiecare vers trebuia trăit cu o intensitate absolută, căci fiecare aducea o dumirire, o luminare interioară în viața mea jalnică, în camera mea cu becuri chioare și mobilă învechită. Când le recitam, privin-du-mă-n ochi în oglindă și făcând grimase "disperate", "profetice", "pure", "pasionate", parcă și chimismul interior mi se modifica: părul mi se zbârlea, nu doar pe cap și pe brațe, ci până și cel de pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
-ntinsul cerului nu se mai vedea decât o dungă sângerie. Casa pe roate dispăruse, nu mai rămăsese decât baraca de lemn a panaramei în mijlocul pieței pustii. În fundal, lanțurile încremenite se profilau ca o ciupercă tristă pe cer. Un bec chior pe un stâlp, foarte departe, mărea dezolarea locurilor. Valiza cu obiecte de bâlci, firește, dispăruse și ea. Ofițerul ajunse acasă cu chiu, cu vai, după ce se certase-n tramvai cu taxatoarea pentru că nu avea la el nici cinci bani pentru
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de automobil, ci cu o amendă atât de usturătoare, că abia din trei-patru salarii o putea plăti. A plâns pînă-acasă și plângea încă seara, când a venit tata și s-au așezat să mănânce. Mâncau tăcuți și-ncruntați la becul chior din bucătărie, gîndindu-se cum aveau să plătească, fără vreun reproș sau vreo vorbă urâtă. De altfel, cum păsările din el zburau liber și florile se desfăceau unde vroiau ele și gazelele pășteau fără grijă, ultimul covor nouă ne plăcea mai
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
tata s-a-ntors și-a descuiat! Parcă lumea, care-și ieșise din țâțâni în ultima vreme, se întorsese în sfârșit în matca ei. La masă am avut doar ouă jumări și brânză, căci mama nu putuse să gătească, și, sub becul chior, ne priveam iarăși toți trei fericiți. Era deja septembrie și săptămâna următoare au venit pe neașteptate ploi, furtuni și chiar lapoviță. Mama nu mai avea serviciu, și am început să simțim asta curând. Mâncam iarăși prost, mă săturasem de marmeladă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
visau cum aveau s-o apuce cu toatele într-o zi și s-o vâre în cușca mani gorile Vanea, ca să vadă ce se întîmplă. De-atunci Katarina bătuse întreaga lume, iar gruzinii ei de-acasă erau mereu deranjați de poștașul chior, care le aducea ilustrate peste ilustrate cu orașe strălucitoare având nume ca din basmele păgîne: Valparaiso, Tananarive, Lulea, Montevideo, Nicosia, Boujumbura, Auckland, Ierusalim, Slobozia, Karachi, Monchengladbach, Kuala Lumpur... "Dar mai frumos decât toate", le scria Katarina pe partea cealaltă, "e
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
dau jos, le apucă brutal de umeri și le trag de pe linie, înjurîndu-le ca la ușa cortului. Pe stâlpul din mijlocul pieței, de care sânt prinse firele tramvaielor și care are și becuri ce dau, de la șapte seara, o lumină chioară, e lipit un afiș care spune că la grădina "Aurora" se dă filmul "Răsună valea". Și pe geamul cârciumii (o casă ca toate casele, lungă, scundă și galbenă) - un afiș strâmb din care-ți rânjește un cap sălbatic de tătar
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
este atât de asemănător cu ceea ce își dorea Abația! răbufni Johansson. Mi-e teamă că fără tine nu voi reuși niciodată să fac cu adevărat diferența între noi și călăii noștri! Oksana cercetase arhivele de pe Klemplant și, printr-un noroc chior, reușise să dea și de câteva rapoarte mai recente ale Iui Vassur. Înțelesese exact felul în care se petreceau lucrurile în Satul de Clone și decisese că singura formă de conducere eficientă a clonelor era o conștiință unică, irepetabilă, cu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
curăța sabia cu o mână de iarbă. Văzându-l că sosește, zâmbi sarcastic. — Mulțumesc pentru ajutor! îi spuse pe un ton batjocoritor. Instinctiv, marcomanul căută capul căpeteniei bagauzilor și îl găsi într-o brazdă plină de sânge, lângă cel al chiorului, al cărui unic ochi părea să-l fixeze mut, întrebător. Trupul bărbatului aceluia zăcea acum în iarbă la câțiva pași distanță. Audbert era stupefiat. — După câte văd, reuși să îngaime, nu aveai nevoie. Odolgan se apropie rânjind. — Prea ușor! tună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
ațipi, afară ploaia biciuia caldarâmul cu rafale violente. 17 Sebastianus fu trezit de zgâlțâitul lui Vitalius: — Prefectule! Prefectule! — Ce ? Ce se întâmplă? întrebă, ridicându-se brusc în capul oaselor, presimțind un pericol. Era încă întuneric și în jurul său, la lumina chioară a singurei lumânări ce mai ardea încă, câțiva bărbați se mișcau fără o logică clară, dar cu o frenezie care îl alarmă. Un atac, anunță Vitalius, la Poarta de Miazănoapte. Poate e un incendiu. N-am înțeles bine. Toți aleargă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
a toate - nu își pierduse umorul. Atunci când se întâlneau cu o prietenă a lor foarte frumoasă, el îi spunea: „Hai să ne plimbăm amândoi pe Calea Victoriei, să se uite lumea la mine cu invidie și să zică: «Ce noroc pe chiorul ăsta că se uită la el o femeie ca ea!»”. State îl iubea pentru că știa că el s-ar fi putut salva, plecând cu o fregată nemțească, dar s-a întors pentru că nu-i putea părăsi pe cei ce luptaseră
[Corola-publishinghouse/Administrative/1914_a_3239]
-
Isebart 8. Histrio 9. Napoleon 10. Leul murind 4 2275 DODECAMERON DRAMATIC DRAGOȘ VODĂ 1. NEAMUL MUȘATIN (MIRCEA VODĂ- bătălia de la Nicopole) 2. ALEXANDRU CEL BUN -........ 3. ȘTEFAN ȘI ILIE - Sarmis 4. ȘTEFAN CEL MARE - El însuș 5. BOGDAN CEL CHIOR - Ortnit 6. ȘTEFAN CEL TÎNĂR - Harald (Twardowski) 7. PETRU RAREȘ - Eginhard 8. ALEXANDRU ȘI ILIEȘ 9. ALEXANDRU LĂPUȘNEANU 10. DESPOT VODĂ 11. ALEXANDRU LĂPUȘNEANU {EminescuOpVIII 303} 5 2306 I Dragoș. Lațco i-este frate. II Petru Mușat, ginerele lui Lațcu
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
lui Lațcu. Roman Mușat, III Alexandru cel Bun - tragica ură a fiilor săi. IV Alexandru și Ilie - orbirea unuia -- rugăciunea Sf. Ioan - murmure * de mormânt, încheiere - Ștefan cel Mare. V Ștefan cel Mare - fuga lui Petru Rareș VI Bogdan cel Chior - Petru Rareș VII Ștefan cel Tânăr - Arbore; fata lui. Moartea la Hotin. VIII Petru Rareș - Dom[nița] Ruxanda - e iubită de doi boieri tineri - Stolnicul - Bogdan ușor și bețiv - uciderea la Țutora: alegerea lui....... pe care Ruxanda-l iubește. Petru Stolnicul
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
iară mintea, ea, mi-ar zice Dă-o, dă-o pe mamaie... nu te dau de știu că mor! [ANA] (îl bate pe obraz) Îndărătnicule! [MUȚI] Vezi tu, pentru tine, un odor, Dau război cu toată lumea, ca Bogdan Vodă cel Chior. [ANA] Aide, mergi, iubire chioară, mergi la Maria, dă-mi pace, Astăzi încă treacă-meargă! dar altdată nu mai face. [MUȚI] Nu mă duc... [ANA] Nu vrei plăcinte? {EminescuOpVIII 338} [MUȚI] Nu acum, să-ți spun ceva... Da' așa-i că
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
zice Dă-o, dă-o pe mamaie... nu te dau de știu că mor! [ANA] (îl bate pe obraz) Îndărătnicule! [MUȚI] Vezi tu, pentru tine, un odor, Dau război cu toată lumea, ca Bogdan Vodă cel Chior. [ANA] Aide, mergi, iubire chioară, mergi la Maria, dă-mi pace, Astăzi încă treacă-meargă! dar altdată nu mai face. [MUȚI] Nu mă duc... [ANA] Nu vrei plăcinte? {EminescuOpVIII 338} [MUȚI] Nu acum, să-ți spun ceva... Da' așa-i că nu te superi?... Zi că
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
fost eu în locu-i n-o dădeam ferească sfântul Da' n-o luau de la mine cîtu-i lumea și pământul - îndărătnicule! - Doamne, mamă... dacă mie mi a fi așa de dor Duc [război] cu turcii, leșii, cum a dat Bogdan cel Chior Dau război cu toată [lumea], ca Bogdan Vodă cel Chior. - fugi de-aci, dragoste chioară - Aide, fugi, iubire chioară... vino iar când te-oi chema Haide, astăzi calea-vale, dar de altă dat-auzi, Ține minte Astăzi calea-valea, treacă meargă - - Nu te-
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
n-o luau de la mine cîtu-i lumea și pământul - îndărătnicule! - Doamne, mamă... dacă mie mi a fi așa de dor Duc [război] cu turcii, leșii, cum a dat Bogdan cel Chior Dau război cu toată [lumea], ca Bogdan Vodă cel Chior. - fugi de-aci, dragoste chioară - Aide, fugi, iubire chioară... vino iar când te-oi chema Haide, astăzi calea-vale, dar de altă dat-auzi, Ține minte Astăzi calea-valea, treacă meargă - - Nu te-ai mîniet pe mine? Am să-ți spun ceva, mămuță
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
cîtu-i lumea și pământul - îndărătnicule! - Doamne, mamă... dacă mie mi a fi așa de dor Duc [război] cu turcii, leșii, cum a dat Bogdan cel Chior Dau război cu toată [lumea], ca Bogdan Vodă cel Chior. - fugi de-aci, dragoste chioară - Aide, fugi, iubire chioară... vino iar când te-oi chema Haide, astăzi calea-vale, dar de altă dat-auzi, Ține minte Astăzi calea-valea, treacă meargă - - Nu te-ai mîniet pe mine? Am să-ți spun ceva, mămuță, Da' mă tem că iar
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
îndărătnicule! - Doamne, mamă... dacă mie mi a fi așa de dor Duc [război] cu turcii, leșii, cum a dat Bogdan cel Chior Dau război cu toată [lumea], ca Bogdan Vodă cel Chior. - fugi de-aci, dragoste chioară - Aide, fugi, iubire chioară... vino iar când te-oi chema Haide, astăzi calea-vale, dar de altă dat-auzi, Ține minte Astăzi calea-valea, treacă meargă - - Nu te-ai mîniet pe mine? Am să-ți spun ceva, mămuță, Da' mă tem că iar te superi. - Spune - Tare
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]