2,931 matches
-
asasinat desprins din diverse capodopere ale genului horror, culminând cu uciderea inspectorului Garrett într-un scenariu care amintește de "Butelia de Amontillado" a lui Edgar Allan Poe . După comiterea asasinatelor, Stendahl și Pikes privesc dintr-un elicopter prăbușirea și scufundarea conacului în lac, asemenea imaginii din povestirea lui Poe "Prăbușirea Casei Usher". Bradbury face referire la evenimente petrecute pe Pământ în 1975 - cu 30 de ani înaintea celor relatate în "Usher II", când guvernul a declarat cărțile ilegale și le-a
Cronicile marțiene () [Corola-website/Science/324303_a_325632]
-
est de Ghimpați; și situl de la vest de satul Naipu, de pe malul Câlniștei, sit ce cuprinde așezări din neolitic (cultura Gumelnița) și din perioada Latène. Celelalte nouă sunt clasificate ca monumente de arhitectură: biserica „Sfinții Împărați Constantin și Elena” (1876); conacul Petrașcu (1885), azi unitate de pompieri, ambele din satul Copaciu; biserica „Sfântul Nicolae” (1868) din zona vechiului sat Sălcioara; biserica „Sfântul Nicolae” (1866) din fostul sat Crovu; depozitul de tutun (1880); școala veche (1885), ultimele patru din satul Ghimpați; biserica
Comuna Ghimpați, Giurgiu () [Corola-website/Science/300432_a_301761]
-
este un muzeu județean din Urlați, amplasat în Str. Orzoaia de Sus nr. 2. Conacul Bellu este monument de arhitectură, construit în stil arhitectonic vechi românesc, la jumătatea secolului al XIX-lea. A fost casa familiei baron Alexandru Bellu. În 1926 familia Bellu a donat Academiei Române întreg complexul de clădiri aflat la Urlați. În 1953
Muzeul Conacul „Bellu” () [Corola-website/Science/331368_a_332697]
-
Szathmáry la jumătatea secolului al XIX-lea. Remarcabile sunt unele elemente arhitecturale precum: coloane și capiteluri, chenare de uși și ferestre sculptate în piatră din veacurile al XVII-lea și al XVIII-lea. Clădirea muzeului este declarată monument istoric, având . Conacul Bellu este monument de arhitectură, construit în stil arhitectonic vechi românesc, la jumătatea secolului al XIX-lea. A fost casa familiei Baron Alexandru Bellu.
Muzeul Conacul „Bellu” () [Corola-website/Science/331368_a_332697]
-
Liticii romane îi aparțin piese de tipul stelelor funerare, lei funerari, postamente de statui etc aparținând secolelor al II-lea - al III -lea și provenind din diverse locuri ale provinciei Dacia. Dintre piesele litice medievale se remarcă cele provenind de la conacul cantacuzin de la Mărgineni (stâlpi, capiteluri, baze de coloane, ancadramente de uși și ferestre), monument de arhitectură, care prefigurează repertoriul decorativ al artei brâncovenești. Alături de acestea mai pot fi văzute diverse monumente funerare și pietre tombale, în mare parte datorate școlii
Muzeul Județean de Istorie și Arheologie Prahova () [Corola-website/Science/331369_a_332698]
-
ani (1944-1972), toți deținuții care au fost prieteni cu Ray și Claude sunt eliberați sau mor în închisoare. Mulți ani mai târziu, în 1972, Ray și Claude sunt acum în vârstă și sunt trimiși să trăiască și să lucreze la conacul superintendentului Dexter Wilkins (Ned Beatty). Claude primește sarcina de a conduce mașina superintendentului Wilkins pentru a-l aduce pe noul superintendent (R. Lee Ermey), care se întâmplă să fie nimeni altul decât șeriful Warren Pike, omul care i-a trimis
Viața-n pușcărie () [Corola-website/Science/326355_a_327684]
-
inocenței. În "Homer the Smithers", este dezvăluit ca mama lui Burns este vie la 122 de ani, deși lui Burns îi displace să vorbească cu ea, deoarece a avut o aventură cu președintele William Howard Taft. Burns locuiește într-un conac vast și minuțios ornat pe o moșie imensă numită Burns Manor. Este protejat de un zid înalt, un gard electrificat și o haită de câini de pază cunoscuți ca „The Hounds”. Burns supune cu regularitate Springfield și locuitorii săi abuzurilor
Montgomery Burns () [Corola-website/Science/325069_a_326398]
-
un important centru administrativ al Țării Făgărașului pe vremea când Ștefan Mailat era principe al Transilvaniei. De aici era administrată partea răsăriteană a Țării Făgărașului. Aici exista un scaun de judecată format din 12 asesori, câteva domenii ale principelui și conacul familiei nobiliare Mailat. În cadrul planului de dezvoltare durabilă a județului Brașov, comuna Comăna face parte din Microregiunea Dumbrava Narciselor, alături de comunele Șercaia, Părău, Șinca Nouă, Șinca și Mândra, scopul fiind promovarea regiunii și dezvoltarea de proiecte comune. Comuna Comăna este
Comuna Comăna, Brașov () [Corola-website/Science/300937_a_302266]
-
aventura biografiei cinematografice a lui S. Nicolaescu poate fi mai mult: o reflecție dureroasă și melancolică.”" Într-un articol publicat în "Dilema", tânărul critic Andrei Gorzo a remarcat că Sergiu Nicolaescu a modificat sensul romanului "„Prințul”" de Tudor Teodorescu-Braniște, transformând conacul dărăpănat din carte într-un castel solid și schimbând numele prințului din Munteanu în Morudzi. Prințul este în carte "„un ticălos fără inimă căruia i-a plăcut să trăiască bine, dar nu i-a plăcut niciodată viața, pe care acum
Orient Express (film din 2004) () [Corola-website/Science/312751_a_314080]
-
împreună cu soția sa mai în vârstă cu 25 de ani, Marica Sion, pe strada Robert de Flers, actualmente Logofăt Luca Stroici, în casa de la nr. 9a. Odată cu căsnicia, a intrat și în posesia unei moșii la Sion (Fundulea), cu un conac la care avea satisfacția de a-și înălța în 1928 propriul steag cu blazon având culorile de bază („"coup vert sur jaune"”) din blazonul nobiliar al Karabetzilor, strămoșii săi aleși. Fără a avea complexitatea inextricabilă a operei "Craii de Curtea-Veche
Mateiu Caragiale () [Corola-website/Science/297546_a_298875]
-
Urlați din regiunea Prahova și apoi raionului Ploiești din regiunea Ploiești. În 1968, județul Prahova s-a reînființat, iar comunele Hătcărăul și Cornurile au fost desființate, o parte din satele lor trecând la comuna Drăgănești. În comuna Drăgănești se află conacul Șerban Cantacuzino (1658, cu transformări în secolul al XIX-lea), monument istoric de arhitectură de interes național aflat în satul de reședință. Tot în Drăgănești se află și (1655), aflată în grădina lui Vasile Mihai, clasificată ca monument memorial sau
Comuna Drăgănești, Prahova () [Corola-website/Science/301668_a_302997]
-
are patru secții: Casa memorială a familiei Golescu, amenajată în 1943 și Secția pedagogică (1962); Secția de istorie (1959) - reorganizată în 1982; Secția etnografică a județului Argeș (1963) - reorganizată în 1991 și Muzeul pomiculturii și viticulturii - în aer liber (1966). Conacul Goleștilor, construit în 1640, este monument istoric și a fost restaurat în perioada 1942 - 1943. În conac sunt expuse obiecte de istorie memorială: mobilier de epocă, obiecte personale ale familiei Golescu, manuscrise, artă decorativă, carte. Secția în aer liber cuprinde
Muzeul Viticulturii și Pomiculturii () [Corola-website/Science/331318_a_332647]
-
istorie (1959) - reorganizată în 1982; Secția etnografică a județului Argeș (1963) - reorganizată în 1991 și Muzeul pomiculturii și viticulturii - în aer liber (1966). Conacul Goleștilor, construit în 1640, este monument istoric și a fost restaurat în perioada 1942 - 1943. În conac sunt expuse obiecte de istorie memorială: mobilier de epocă, obiecte personale ale familiei Golescu, manuscrise, artă decorativă, carte. Secția în aer liber cuprinde arhitectură și tehnică populară, instalații viticole și pomicole. Muzeul pomiculturii și viticulturii este organizat pe trei sectoare
Muzeul Viticulturii și Pomiculturii () [Corola-website/Science/331318_a_332647]
-
viticolă sau pomicolă înglobează în cadrul ei, atât casa de locuit, cât și toate dependințele aferente și uneltele de lucru specifice. Al doilea sector este constituit din instalațiile și instrumentarul specific ocupațiilor principale, care se află în afara gospodăriilor, cum sunt: cramele, conacele de deal, povernele etc. Sectorul al treilea înfățișează istoria pomiculturii și viticulturii din România, din cele mai vechi timpuri până în prezent, pe baza dovezilor arheologice, numismatice, epigrafice, documentelor istorice etc. Cele mai numeroase construcții aflate în muzeul pomiviticol în aer
Muzeul Viticulturii și Pomiculturii () [Corola-website/Science/331318_a_332647]
-
timpuri până în prezent, pe baza dovezilor arheologice, numismatice, epigrafice, documentelor istorice etc. Cele mai numeroase construcții aflate în muzeul pomiviticol în aer liber datează din secolele al XVIII-lea și al XIX-lea. Clădirea muzeului este declarată monument istoric, având . Conacul Goleștilor, construit în 1640, este monument istoric, restaurat în 1942 - 1943.
Muzeul Viticulturii și Pomiculturii () [Corola-website/Science/331318_a_332647]
-
aveau loc destul de des. Se spune că apa venea până la a doua treaptă a primăriei. În 2008 digurile au cedat și apele Nistrului au pătruns în sat provocând daune considerabile. Structura etnică a satului Purcari conform recensământului populației din 2004: Conacul Purcári se află pe colinele comunei Purcari în raionul Ștefan Vodă. Pe teritoriul conacului Purcari se află cramă din Republica Moldova, care datează din anul 1827. "Microzona Purcari" este binecunoscută datorită compoziției deosebite a solului: porțiuni de teren cu sol lutos-argilos
Purcari, Ștefan Vodă () [Corola-website/Science/305217_a_306546]
-
primăriei. În 2008 digurile au cedat și apele Nistrului au pătruns în sat provocând daune considerabile. Structura etnică a satului Purcari conform recensământului populației din 2004: Conacul Purcári se află pe colinele comunei Purcari în raionul Ștefan Vodă. Pe teritoriul conacului Purcari se află cramă din Republica Moldova, care datează din anul 1827. "Microzona Purcari" este binecunoscută datorită compoziției deosebite a solului: porțiuni de teren cu sol lutos-argilos, acoperite cu un strat subțire de cernoziom, sau cernoziom lutos, având pe alocuri un
Purcari, Ștefan Vodă () [Corola-website/Science/305217_a_306546]
-
de Medici și Naturaliști" din Basarabia, precum și al "Societății Imperiale de Istorie și Antichități" din Odesa. Era un bun cunoscător de franceză, rusă și greacă și a deținut mai multe funcții publice în Basarabia. Spre sfârșitul vieții, se retrage la conacul său din satul Ocnița, unde în 1869 se stinge din viață. este fiul paharnicului Toma Stamati și al Smarandei. Este înrudit cu Iacob Stamati, mitropolit al Moldovei. Scriitorul român basarabean -Ciurea este fiul lui Constantin Stamati. Stamati l-a cunoscut
Constantin Stamati () [Corola-website/Science/303462_a_304791]
-
explicit, dar pare să explice ciudatul atașament între cei doi. Opiul, pe care Poe îl menționează de mai multe ori în proza și în poeziile sale, este menționat de două ori în povestire. Senzația sumbră ocazionată de peisajul trist din jurul conacului Usher este comparată de narator cu boala cauzată de simptomele de sevraj ale unui dependent de opiu. Naratorul îl descrie, de asemenea, pe Roderick Usher ca un „consumator irecuperabil de opiu”. S-ar putea argumenta că hipersensibilitatea și ipohondria lui
Prăbușirea Casei Usher () [Corola-website/Science/325832_a_327161]
-
în 2001 la William Morrow exclude "Baloanele de foc" și inclue "". Expertul în literatură William Stendhal s-a refugiat pe Marte pentru a scăpa de dictatul de ardere al cărților emis de "Investigatorii de Climate Morale". Acolo el construiește un conac bântuit, o replică a clădirii evocate de Edgar Allan Poe în povestirea "Prăbușirea Casei Usher", cuprinzând creaturi mecanice, sunete înfiorătoare și exterminarea vieții din împrejurimi. Anchetatorii de la "Climate Morale" sunt asasinați pe rând folosind metode descrise în diferite povestiri ale
Omul ilustrat () [Corola-website/Science/326833_a_328162]
-
statui din oraș Vlad Țepeș, Zeița Diana, Zeul Apolo, statuia Libertății, monumentele eroilor. Gara feroviară Giurgiu prima din România, Gara fluvială Giurgiu Port, cetatea lui Mircea cel Bătrân, casele memoriale, Turnul Ceasornicului. Mănăstirea Comana, Lacul Comana, Biserica din satul Bila, Conacul de la Herăști, Muzeul de la Călugăreni, rezervația de bujori. Deși o regiune tipic de câmpie, care s-ar părea că nu este înzestrată din punct de vedere turistic, județul Giurgiu dispune totuși de un potențial turistic important și variat. În județul
Județul Giurgiu () [Corola-website/Science/296659_a_297988]
-
Țepeș și refăcută de Radu Șerban Basarab în anii 1588-1589. La Herăști se află un frumos palat cunoscut sub numele de „Casa de piatră” care a fost construit de Udriște Năsturel în secolul al XVIII-lea. Ansamblul medieval format din Conacul Drugănescu, construit în 1715, restaurat și amenajat ca muzeu de etnografie și artă populară se află în comuna Florești Stoenești. Aspectul exterior îl așază în rândul monumentelor de arhitectură brâncovenească. La Frătești se află Muzeul sătesc - numit simbolic „Muzeul școlar
Județul Giurgiu () [Corola-website/Science/296659_a_297988]
-
Beneš, soția lui, nepoatele lor și personajul domestic s-au mutat la mănăstirea de la Aston Abbotts lângă Aylesbury, în Buckinghamshire. Personalul de la biroul său, inclusiv secretarul Edvard Táborský și șeful său de personal Jaromír Smutný, s-au mutat în vechiul conac din satul vecin Wingrave, în timp ce serviciul de informații militare a personalului condus de František Moravec a fost relocat în satul apropiat Addington. În 1940, Marea Britanie a recunoscut Comitetul Cehoslovac de Eliberare Națională ca guvernul cehoslovac în exil, cu Jan Šrámek
Edvard Beneš () [Corola-website/Science/302901_a_304230]
-
expunerii la elementele de erodare climaterice și de mediu. Locul pe care fusese mănăstirea a fost vândut către doi speculanți imobiliari din Lincolnshire, și ulterior a ajuns în proprietatea lui Robert Herrick, primarul Leicesterului. El a construit acolo un mare conac aproape de Friary Lane, pe un sit astăzi îngropat sub actuala stradă Grey Friars, și pe restul pământului a amenajat grădini. Deși monumentul lui Richard în mod evident deja dispăruse la vremea aceea, locul mormântului încă mai era cunoscut. Anticarul Christopher
Exhumarea și înmormântarea lui Richard al III-lea () [Corola-website/Science/333959_a_335288]
-
cu stilul sicrielor de la sfârșitul secolului al XV-lea, și este prea puțin probabil să fi avut vreo legătură cu Richard. Mai probabil este ca sicriul să fi fost recuperat de la vreunul dintre așezămintele monastice demolate în „epoca desființării mănăstirilor”. Conacul lui Herrick, Greyfriars House, a rămas în posesia familiei sale până când strănepotul lui, Samuel, l-a vândut în anul 1711. Proprietatea a fost ulterior parcelată și vândută mai departe în anul 1740; trei ani mai târziu, peste partea vestică a
Exhumarea și înmormântarea lui Richard al III-lea () [Corola-website/Science/333959_a_335288]