1,592 matches
-
se mai simțea foarte tare mirosul de ars." Pierduse începutul, nu înțelegea după ce anume se simțea atât de tare mirosul de ars, dar, văzând chipul lung al stăpânei casei, însărcinată cu traducerea, își închipui că Herr Oberst, tot învârtindu-și coniacul în pahar, spusese ceva necuviincios. Caterina, întrebată din ochi, îi răspunse încet: "Du-te să repeți pentru mâine, n-ai nimic de făcut aici..." Era vorba probabil despre episodul cunoscut mai târziu ca noaptea de cristal. Nel, căreia, deseori somnolentă
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
ne-am însușit de la nemți și de la bulgari astfel de metode de aprovizionare. Cu alimentele "cumpărate" din Egipt, reușeam să rezistăm până în Argentina. Ne găteam mâncarea la colegii noștri. Ne costa mai puțin și ne mai permiteam și câte un coniac. Așa procedam noi ca tot românul sărac și econom, ca să ne putem și noi cumpăra câte ceva, câte un suvenire pentru familie sau pentru colegii din țară, însă doar câte o mică amintire. Eram tare supărați pentru că nu puteam cumpăra lucruri
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
agent la ADAS și inspector pe la secția financiară, eram servus, dar nu aveam relații prea deosebite cu el, care umbla foarte mult pe teren, aveam preocupări diferite. Am răspuns invitației doamnei, care ne-a servit cu câte un pahar de coniac franțuzesc, câte un nes cafe și am discutat despre diverse probleme, banale în fond ca filme, actori, cărți și altele. Intre timp însă, soțul ei, a mers cu soția mea în altă cameră, să-i arate un tablou valoros de
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
bărbat, care de-a lungul unei zile muncește ca Popescu, seara nu mai are chef chiar dacă bruneta aruncă foc pe nări. Atunci, dacă tot am vorbit de sectorul alimentar, să rămînem acolo. Un alt exemplu. Seara, după cîteva pahare de coniac, în atmosfera creată de o muzică bună și mai ales de vorbele meșteșugite, pe care le port întotdeauna în ranița mea de vînător de fluturi, invitata mea din sectorul alimentar, o fată... largă la suflet, mi se destăinuie, exclamînd sub
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
multă. Zi de zi, seară de seară, mă îngropam între hîrtii să pot realiza o programare bună. Apoi, excesul de cafea, patru-cinci pe zi... În ultimii ani m-am obișnuit cu rația zilnică de alcool nu mult, un pahar-două de coniac cînd ajungeam acasă, dar fiind în fiecare zi... Vorba aia: ce nu distruge potopul, macină picătura... Își duce țigara la gură, rămîne cu ea un timp între buze, apoi scapără un chibrit și o aprinde. Don Șef, surîd eu, nu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
telefon... Totuși, schimbă ea brusc tonul, devenind gravă, poți să nu-mi telefonezi. Oricum, eu te voi aștepta. La mine, îi spun, ar fi mai bine: am și băutură... Probabil vodcă rusească. Sau ți-ai schimbat gusturile? Ce-ai prefera? Coniac. Și whisky dacă vrei. Cu gheață? întreb. Cuburi de la congelator, îmi răspunde. Sifon ? Autosifon. Și apă minerală "Borsec". Muzică? Magnetofon stereo. Acasă, zic, am un fotoliu foarte comod. Am și eu mai multe... Două le-am văzut: sînt de răchită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
a exclamat el, după primul pahar, auzind de premiul luat. Filmul e adevărată artă angajată! Filmul explorează punctele nevralgice ale existenței noastre și le redă spectatorului sub formă de operă de artă totală și unitară. Am mai băut cîte un coniac. Ce-mi poți oferi? m-a întrebat brusc fratele Marianei. Dumneata cred că gemi de subiecte. Ești acolo, la focul continuu al muncii productive... Vreau un subiect de-acolo, care să fie... așa... ca un vin băut la cramă... I-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
sfîrșitul săptămînii. Asta în teorie, că, în fapt, cabana e mereu ocupată cu cîte o aniversare ori cu vreo delegație venită la vînătoare. Scriitorul va mai afla că personalul tehnico-administrativ al secției fruntașe este felicitat și cinstit cu cîte un coniac și covrigei uscați, în ultima zi a anului, ca o răsplată pentru modul cum a condus procesul de producție, dar nu va afla decît poate din întîmplare că pungulițele cu covrigei uscați și cele cîteva jumătăți de coniac au fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
cîte un coniac și covrigei uscați, în ultima zi a anului, ca o răsplată pentru modul cum a condus procesul de producție, dar nu va afla decît poate din întîmplare că pungulițele cu covrigei uscați și cele cîteva jumătăți de coniac au fost cumpărate cu banii reținuți din suma repartizată pentru premierea muncitorilor. Nici eu, care lucrez zi de zi în combinat, n-aș cunoaște multe astfel de aspecte, dar mi-am făcut prieteni printre muncitori, care mă pun la curent
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
de la arzătoarele de gaz metan. Am vrut să-i urez an nou fericit, dar el m-a întîmpinat cu răceală: Nu credeam că și dumneavoastră, tovarășe inginer... Ce vrei să spui, nea Mircea?! m-am mirat eu. Dacă voiați un coniac, vi-l dădeam eu, că, zău!, mi-ar plăcea să stăm la un pahar, dar să beți din prima lui Năstase... Ce Năstase, omule, ce primă? Las' că știți dumneavoastră, că doar și dumneavoastră ați băut la sfîrșitul anului... Eu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
că te căsătorești cu ea... De unde știi? o întreb prompt, dîndu-mi seama că este vorba de Vlad. Într-o seară, cînd a venit prin București și a dormit la mine, am stat pînă tîrziu împreună, am băut cîteva pahare de coniac... A început să-mi vorbească de necazurile făcute de soț și, ca o răbufnire, s-a trezit vorbindu-mi de un tînăr pe care-l iubește: înalt, ochi albaștri... "O, dacă ar vrea să ne căsătorim! a exclamat ea. Aș
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
jupoi, tăbăcesc pielea și-mi fac o pereche de mănuși, să fiu "un tip cu mănuși". Apoi... ar mai fi o a treia soluție: îi fac guler tovarășei Brîndușa... Hm! surîde Don Șef. Am impresia că ați băut cafea cu coniac, nicidecum cu frișcă. Dacă sînteți cumva amețit, schimbă el tonul, devenind grav, lăsați-mă pe mine să vorbesc. N-am băut, Don Șef, nimic, zău! Nici măcar o cafea blondă? Nici. Păcat! Asta v-ar fi purtat noroc, surîde Don Șef
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
literatură ignorînd gîndirea oamenilor de-a lungul istoriei. Lasă literatura! Ține-te mai bine de serviciu. Fă-ți datoria acolo cum trebuie, cu tragere de inimă... Și-n ce, mă rog, se măsoară "tragerea de inimă"? În... În sticla de coniac primită de la pacient? întreb eu cinic. În exploatarea sentimentelor umane în condiții limită? Livia tresare și mă privește fix, cu mîinile încleștate pe capetele cordonului de la capot. Hm! surîde ea ironic, eu încă nu am fost dată disponibilă... Nu, că
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
cuib de ciori", mi-a șoptit ea și m-a rugat să refac poemul, amune pentru noi doi. Nu mai țin minte ce-am scris: Doamna Ana stătea pe genunchii mei și-mi tot dădea să beau din sticla cu coniac, iar către ziuă, cînd a spus că-i place noul meu poem, a lunecat pe covorul de lîngă masă și m-a tras peste ea rîzînd. Nu mai știu ce scrisesem cred că Doamna Ana a rupt pagina, să n-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
se uită la tablouri. Se îmbracă în ținută de seară, ia masa în sufragerie, este servită ca o doamnă din înalta societate de un majordom, era să cad pe spate când am auzit, apoi se retrage în bibliotecă, demnă, bea coniac cu ibricul și se zgâiește la pereți până o dor ochii și adoarme n fotoliu. O scutim de oboseală. Deci avem un majordom. Are o sută cincizeci de ani, pe jumătate surd, pe jumătate orb, dacă era și șchiop chiar
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
personajul îmbrăcat în niște trențe, nu?, un adevărat majordom care se încadra de minune în acel decor. Da, doamnă. Voce caldă, aproape murmurată, cele două cuvinte articulate corespunzător, respect bine dozat în ton, nimic ostentativ. Clasă. Jack, aș dori un coniac, te rog. Și ți-aș fi recunoscătoare dacă ai accepta să ciocnești un pahar cu mine, înainte de a merge la culcare. Plăcerea nu poate fi decât de partea mea, Lady Esmeralda. Bărbatul se întoarse și părăsi încăperea cu pași măsurați
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
așa cum doriți). O sticlă pătrată, cu multe înflorituri, o sticlă de cristal (poate, dar nu ne împiedică nimeni să gândim că era chiar așa) în care lichidul vălurea ușor, într-un clipocit mut, ca o mare în miniatură, de culoarea coniacului, captivă, dornică de eliberare, însă resemnată la gândul că doar câteva picături din ea vor cunoaște o scurtă, foarte scurtă, libertate, înainte de a începe ultima călătorie, către buze. Paranteză Dacă Jimmy l-ar urmări acum pe majordom, în timp ce se apropie
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
important. Atunci du-te la Fort Knox și dă o spargere. Cu hoașca va fi o plăcere. Să dea Dumnezeu. N are Dumnezeu treabă cu Rembrandt și cu Picasso. Poate nu-i plac pictorii celebri... Lady Esmeralda & Jack Majordomul turnă coniacul în pahare, cu gesturi studiate, deloc ostentative. Întinse unul stăpânei, iar pe al doilea îl ridică încet, cu mâna învelită în mănușa albă. Lady Esmeralda ridică paharul, la rândul său, și cei doi ciocniră. Paharele în formă de lalea se
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
ceea ce observăm azi în jurul nostru. Substantivul aristocrat rămâne, la urma urmei, doar un termen lipsit de substanță. De ce crezi că n-am mai ieșit în societate și am preferat să rămân aici, alături de tablourile noastre, de țigările mele și de coniacul acesta? Majordomul înclină capul, în semn de aprobare. Lady Esmeralda întinse portțigaretul către unul dintre tablouri. Doi adolescenți, un băiat brunet și o fată cu părul lung, roșcat, surprinși la liziera unei păduri, pe jumătate dezbrăcați, într-o poziție ciudată
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
negativă asupra acestor tablouri, asupra detaliilor și trăsăturilor, asupra expresiilor, așa ați spus. Dar nu a fost așa. Ele trăiesc în continuare. Sub ochii dumneavoastră, doamnă... Sub ochii noștri, Jack... Arătă un alt tablou, apoi sorbi încă o gură de coniac. Știi, Jack, această posibilitate neanticipată de a fixa viața pe pânză și, ulterior, între patru rame, i-ar face pe mulți să ne privească lung, ca și cum am fi anomalii ale naturii. Sau ne-ar pune în camere izolate, pentru a
Frig by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1176_a_1898]
-
până-n zori! Eduard rămase în colțul lui în timp ce toată lumea se ducea să-i felicite pe logodnici. în cele din urmă, se duse și el, dădu mâna tăcut cu regizorul și o invită pe Anda la dans. Anda își tur nă coniac într-o ceașcă cu cafea, sorbi cu sete și îi spuse, cu ochii lucind: — N-am chef să dansez cu tine acum! Dacă ai ceva de spus, spune-mi! Paul, du-te și dansează cu Georgiana! Eduard dădu din umeri
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
nimic în comun cu el? De ce graba asta? Vrei acum să te provoci chiar pe tine? o întrebă el pe un ton dojenitor, profitând de un moment de tăcere al ei, când trăgea o dușcă din ceașca de cafea cu coniac. — Știi ce, se rățoi ea dintr-odată, mă plictisești de-a binelea! în loc să te bucuri pentru mine, te-ai pornit să-mi faci morală! Ce-ar fi să-ți iei tălpășița și să te cărăbănești naibii, în loc să-mi ții prelegeri
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
o marjă dă siguranță, ca și timp vorbesc. Înțelegi?" "Da, bine. Nu-i problemă, rezolv și dacă nu vă găsesc o să vă aștept. E bine așa, da?" "Da, dragă. Mersi, ești un scump. Dacă întârzii și ai poftă dă un coniac și o cafea, ceva, fac eu cinste." "Săru'mîna, da' nu trebuie. Sunteți drăguță, da, zău, nu trebuie..." Lasă, dragă, e plăcerea mea. Așa. Bine. Vorbim cân' ne vedem. A! Și să nu-mi uit: să fie-n pachet bucăți
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
așeză strategic la bar. De aici se putea vedea și în salonul principal, peste umărul barmanului. Privi cu figură de expert sorturile de băuturi scumpe și-și luă avânt, pentru început, cu o cafea lungă. Apoi se decise pentru un coniac, respectând oferta doamnei ministru. Se relaxă privind în jur. Îi plăcea vila asta boierească veche, cu aerul ei rafinat, reflectând epoca interbelică. "Ce casă super, nene! Ăștia d-au făcut-o să vede că erau barosani adevărați, nu făcuți la
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
Nu va mai dura mult, Porfiri Petrovici. § ă Cu se ocupa, omul ăsta, în viață? întrebă doctorul Pervoiedov în timp ce îndepărta de retortă vasul recipient, în care abia de se adunase ceva lichid. Doctorul Pervoiedov roti vasul ca și cum ar aprecia un coniac bun. ă A fost actor, spuse Porfiri. Doctroul ridică din sprâncene. Turnă lichidul într-o eprubetă, pe care o puse într-un suport de lemn. Se întoarse brusc către diener. ă Am nevoie de sulfat de fier, soluție de potasiu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]