758 matches
-
în comportamentul lor la drum de spital. De fiecare dată când l-am dus la clinica Ilioara, Gălbenuș stătea cu capul afară din geantă, zbătându-se încontinuu și făcându-mă să-l trag pedagogic de urechi. Pițu, însă, de o cumințenie exemplară, stătea nemișcat în geantă până ajungea la destinație. Asupra motanului mai mic, nici anestezicul nu avea efect; continua să miorlăie indecent, de parcă era tranșat în bucăți. Motanul cel mare suporta totul într-o deplină, frumoasă tăcere, după care reintra
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2184_a_3509]
-
să le îmbrace din creștet până în tălpi cu lumină, oameni de tot felul, au umplut întreaga curte. Ochii le sclipesc în noapte, dar aici nu e nimeni iscoditor, ca în lume, aici fiecare își trăiește propria poveste, întorcându-se la cumințenia și frumusețea sufletului de copil. Viața de noapte a Mănăstirei Giurgeni Câteva sute de scaune de plastic sunt așezate în jurul locului în care se va oficia Sfântul Maslu. S-a făcut deja un cerc mare, cu zeci de rânduri, până
Maica Domnului de la Giurgeni by Mihaela Manu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1645_a_3101]
-
de a se purta atâta simplitate și iubire. Biata fată, îi fusese greu să priceapă că o poveste ca a lor, poate dura numai câteva luni, că el nu-i va aparține pentru tot restul vieții, crezuse că tinerețea și cumințenia ei sunt atuuri de neînlăturat și pusă în fața realității rămăsese perplexă, îl condusese la autobuz înmărmurită, pierită, Doamne, câte lacrimi vărsase, câte lacrimi, l-ar fi urmat și într-o gaură de șarpe, numai că el pleca spre mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
a continuat să pască. Am încercat din nou și mintea mea buimăcită de angoasa câmpiei s-a limpezit ca și când s-ar fi făcut lumină. Am strigat să-mi aud propriul glas, i-am legat, am încălicat și de astă dată cumințenia și sforăiturile lor de cai m-au liniștit cu totul, am început să cânt fluierând și până acasă am și uitat ce pățisem. Iată însă că șoapta lui reapărea și asta mi se întîmpla adesea și totdeauna numai în mijlocul naturii
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
de a ascunde adevărul. Cum eu, însă, n-am nevoie de bunăvoința și iertarea nimănui, îmi pot îngădui să recunosc că m-am purtat și la Școala de Belle Arte ca un potlogar: i-am cucerit și pe. profesori prin cumințenia și admirația mea. Îi priveam ca pe niște genii. Urmarea a fost că n-a trecut mult și m-am văzut înscris la cursuri. Totul e, am râs în sinea mea atunci, să nu fii lipsit de metodă. Probabil, în
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
Alexandru se zice că ar fi distrus Persepolisul. Femeile celeilalte Asii defilează prin fața mea. Între barocul ei și minimalismul japonez, îndrăgostirile mele au trecut de la o extremă la alta, iar viața mea s-a așezat, poate, într-un făgaș al cumințeniei, al micii răsuflări retrase în sine, spre un centru al ființei imobil, intuit abia, spre repaus. Mașina se oprește pe o cărare mărginită de nalbe uscate, sub un gutui japonez. Am ajuns în fața casei profesoarei de ceremonia ceaiului. Camera este
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
ne măsura puterile în lupta cu acest nereprezentabil? Așa se explică de ce, în teatru, problema spectrului devine esențială. În prefața la Teatrul în mers, vorbind despre rolul criticului dramatic - care n-ar trebui să-i recomande „omului de meserie” cumpătarea, „cumințenia”, moderația -, Craig îi cere autoritar: „Lăsați-l pe meseriaș să încerce imposibilul”, adică să încerce să reprezinte nereprezentabilul. Pentru că, într-adevăr, artistul este omul care a văzut ceea ce ceilalți n-au văzut niciodată, este cel care a explorat necunoscutul, teritoriile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
meu vine la miezul nopții. Intră în vârful picioarelor, zice „pardong” dacă sunt cu vreo femeie, și se retrage mândră și disprețuitoare. - Doresc să fiu lăsat să dorm, o întrerup morocănos, închizându-mi ochii rușinat ca un seminarist bubos de cumințenie. Mă feresc pe cât pot ca să o jignesc, cu toate că sunt singurul pensionar care nu vrea să priceapă ce dorește doamna Pipersberg. Câteodată vine să verse lacrimi, ca s-o întreb: „De ce plângeți, doamnă?...” Cunosc trucul... Și iarăși, după interval: „La drept
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
da, scânteia de nebunie, care face diferența între, să zicem, un Rimbaud și un Lenau, ori, dacă vrei, ia alte exemple, în care scânteia de nebunie a făcut artă viabilă, fără moarte, iar luciditatea, conștientizarea actului artistic ca act de cumințenie și umilință, smerenie, n-a creat decât surogate, da, acea scânteie de nebunie a putut, de exemplu, să-l facă pe Goethe să fie genial și la șaptezeci de ani, iar abandonul scânteii de nebunie în favoarea unei conștientizări a vieții
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
un bilet - Mark Twain, îl „execută” într-o veselie de presto vivace, după care am înțeles - din mișcarea și aplauzele sălii - că le mulțumea și era vremea unui koneț. Într-o tăcere la fel de rapid instalată, într-o ordine de mare cumințenie, ne-am înșirat cu toții spre ieșire, am coborât cu ei, în parfumul și șoaptele lor, încercând să mă opun aiurelii din capul meu care literalmente voia să se țipe afară, dar deodată, pe o cabină de lângă ieșire, am văzut un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
virtuți pe care nu le-a avut. Ba chiar putem să ne punem întrebarea dacă nu cumva unele scene de familie, al căror erou a fost Mateiu, nu conțin mai multă putere de evocare, prin răutatea care le animă, decât cumințenia celorlalți copii ai lui Caragiale. Istoria cu pusul îndelungat al mănușilor ca să nu-i altereze gingașa mână frigul clanței când rebegitul tată bătea în geam în viscol să i se deschidă ușa mai repede ne face parcă să-l vedem
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
face parcă să-l vedem aievea pe marele Iancu cu mustața zbârlită de furie, năvălind pe ușă și strigînd: imbecilule! Iar fiul rânjind. Aici d. Șerban Cioculescu nu trebuie să fie indignat, dacă a fost, fiindcă amintirea e de preț. Cumințenia lui Luca Ion nu ne-a lăsat o amintire ca aceasta atât de vie despre tatăl său. Nu, viața lui Mateiu I. Caragiale, în ciuda crudelor și inavuabilelor ei aspecte, nu constituie pentru mine un obstacol în calea lecturii operei sale
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
mai târziu biografi. De asemenea, a fost foarte apropiat cu poetul Guillaume Apollinaire și cu artiști celebri precum Fernand Léger, Amedeo Modigliani, Marcel Duchamp alături de care a lucrat. Unele dintre cele mai cunoscute opere ale sale din acea perioadă sunt: „Cumințenia pământului”, o primă versiune a lucrării „Sărutul” (1907), „Somnul” (1908), „Muza adormită” (1909-1910), „Pasărea măiastră” (1910), „Prometeu” (1911), „Domnișoara Pogany” (serie 19121933), „Primul pas” (1913), lucrări ce marchează aplecarea spre valorile artelor arhaice. Lucrările sale i-au adus o imensă
A doua oară unu by Viziteu Diana () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91792_a_92957]
-
de copilărie, fie stimă reală, făcea pentru ea o excepție la regula nemiloasă a judecății batjocoritoare cu care "feminismul" ei maltrata pe bărbați și femei. De altfel, pentru toată lumea Elena era un fel de tip model. Model de răbdare, de cumințenie, de toate virtuțile mijlocii, necesare unei fete crescute lângă o mamă, acea frumoasă Leonora, al cărei amor conjugal, pasionat, egoist, zgomotos și capricios, făcea situația copiilor foarte anevoioasă și pe a Elenei, cea mai mare dintre ei, cu deosebire. Elena
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
pe ceva de prisos și și-a încolăcit mânuțele de gâtul mamei, ascunzându-și ochii înlăcrimați... S-a discutat despre Laponia cu întinderile ei nesfârșite de zăpadă, despre renul de rezervă al Moșului, despre năluci și criză, dar și despre cumințenie și ascultare ce s-au constituit în tot atâtea momente de încântare și mulțumire pentru Bătrânul Călător. Drept răsplată, i-a lăsat o mulțime de cadouri ca jucării, hăinuțe, ghetuțe, dulciuri, mulțime de cărțulii, caiete și creioane colorate, dar și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
o păpușică, Simona. Despărțirea pricinuită de graba Moșului a fost la fel de încărcată de vrajă ca și sosirea: cu mulțumiri, cu puparea mâinii și cu pupicuri pe frunte, cu urări de drum bun și bun rămas până la următoarele sărbători, cu sănătate, cumințenie, sârguință la învățătură și bună ascultare. Și a dispărut apoi... ca o nălucă... Te așteptăm, Moșu, și la anul care vine! Noi te iubim! A strigat Sabinuca în urma lui, cu ochii în lacrimi... apoi și-a văzut de jucăriile ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1503_a_2801]
-
la verticala cerului.” Iată-ne: eu și femeia. Ne lăsăm pradă dinților răului cu care ne sfîșiem; întinzîndu-ne; încercînd să cuprindem în brațe, bolta. Și ne batjocorim îngerul și nu-l lăsăm să ne slujească. Fiindcă ne rușinează. Ne rușinează cumințenia care-ar putea să ne descuie cerul. Sînt scriitorul V. femeia îmi spune: „-Termină! Nu poți crea veșnicia căci ea, nu numai că nu se termină dar, n-are nici început. Și nici nu poți crea ca atare: poți doar
Celsius : 41.1 by Victor Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/464_a_721]
-
erau și mai puternice între noi și aveam o mai mare nevoie de sprijin reciproc! Fiecare trăiește atât cât îi este datul. Când flacăra vieții se stinge, nu mai e nimic de făcut și trebuie să ne supunem cu acea cumințenie care însoțește omul la sfârșitul existenței sale!... Să mulțumim Creatorului pentru cât ne-a îngăduit în această lume, de cele mai multe ori cu accente atât de dure și de dureroase... Ajuns acasă, mulțumit că am putut să merg și de data
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
ne-am hotărât să-i facem o figură, care i-a plăcut și lui când i s-a povestit a doua zi. La toate orele am păstrat o liniște mormântală. Ne-am abținut din răsputeri și am fost de o cumințenie impresionantă, pentru ca astfel să ia ființă gluma hărăzită lui Dragu, glumă pe care au mirosit-o respectivii profesori și au făcut haz de ea. Surprinși peste măsură de liniștea ce domnea în clasă, toți profesorii, pe rând, dar absolut toți
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
pe Light tocmai prin energia sălbatică pe care o întruchipează. Ea are în fibra ei omenească puterea teribilă a valurilor pe care oceanul le aruncă împotriva navei lui Cormorant. Aventura lui Light, Cormorant și Phoebe înseamnă, înainte de toate, îndepărtarea de cumințenia placidă a Europei natale. Înainte ca imperiile să colonizeze întinderile nesfârșite de mări și de ostroave, Pacificul veacului al XVIII-lea este cosmosul guvernat de propriile sale legi, fascinante prin combinația de exotism și de cruzime. Doar în marginile acestui
Camera obscură : vis, imaginaţie și bandă desenată by Ioan Stanomir () [Corola-publishinghouse/Imaginative/595_a_1437]
-
a părinților, a speciei, sunt dispuși să distrugă pur și simplu planeta. Ei sunt fiii risipitori de „a fi”, nu de „a avea”. Aici, verbul incisiv al autorului pare a se dezlănțui cu accente, tușe vituperante în chiar haina de cumințenie proverbială a aforsimului. „Cu cinstea și cu rușinea nu poți trăi într-o societate dominată de hoție și corupție.”, în care „demnitarii se preocupă mai mult de propria lor îmbogățire”, unde „domnește dezmățul legislativ și politic, corupția, hoția și incompetența
Gânduri diamantine - Aforisme, cugetări, gânduri by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1185_a_2204]
-
Că ei tot vor să te prostească. Păi, uite, se duce unul, îi cere unuia o țigară și ăla zice că l-a prostit. Cum l-a prostit? Merită? Nu merită. Nu-mi place să fac pe plac la dușmani. Cumințenia, după Callo Ce să zic, așa, din gură, că m-am cumințit. Cu ce vă ajută dumneavoastră că eu pe pușcărie m-am cumințit. Toți hoții zic la fel. Aici numai eu simt ce e în mine. Mă înțelegeți, eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
o bună dispoziție ce se transmite, neapărat, publicului care îl urmărește. Cui nu-i plac poveștile? Constantin Paiu săvârșește un soi de ritual atunci când pășește în împărăția în care ne ademenește și pe noi, în imaginarul unde virtuțile (puritatea, candoarea, cumințenia...) își primesc răsplata și unde răul e sancționat negreșit, unde timpul se comprimă după legi secrete sau, în propulsie fantastică, se dilată și unde visul își ia tărâmurile în stăpânire. Meșter în a cumpăni cuvântul, scenaristul (sau, dacă vreți, adaptatorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
IERONIM: Îți voi spune tu, pentru că-mi ești dragă. Și te voi numi Cezara, ca unei domnițe a trecerii mele. (se îmbrățișează) CEZARA: Dacă ai crezut că sunt frumoasă iată frumusețea mea toată. Dacă ai crezut că sunt cuminte iată cumințenia mea toată, Ieronim. Iubește-mi gura, pentru că-ți rostește numele. Iubește-mi ochii, pentru că te privesc. Iubește-mi mâinile, pentru că te-au așteptat întinse într-un gest de supusă rugă. (Ies încet. Fond muzical corn. Pe fond vocea Cântărețului orb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
dacă mă punea pe mine să fac judecata, îndată porunceam să-ți taie capul, frate Pricină! PRICINĂ: Mă aflu întru totul rușinat, și mărturisesc asta fără sfială la toți aici de față. Fata mea cea mai mică, Liana, a dovedit cumințenie, răbdare și minte, iară eu n-am știut-o prețui cum se cuvine, după cum n-am cunoscut-o când am intrat în casa asta. Să aflați domniile voastre că nu mi-a fost îndemână știind-o pierdută-n lume, însă m-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]