2,374 matches
-
sosit din Canada. Sir Henry este nedumerit de un bilet anonim lăsat în camera lui de hotel din Londra, în care era avertizat să evite mlaștinile din Devon. Holmes spune că biletul a fost compus în mare parte din litere decupate din "The Times", probabil într-un hotel, judecând după alte indicii. Faptul că literele erau tăiate cu o foarfecă de unghii sugera o autoare, ca și o urmă de parfum. Holmes păstrează acest ultim detaliu pentru el. Atunci când Holmes și
Câinele din Baskerville () [Corola-website/Science/321376_a_322705]
-
probabil în secolul al XIX-lea, ca și pereții interiori care sunt tencuiți și zugrăviți, rămășițe din pictură păstrându-se doar pe bolta vechii nave principale și pe tâmplă. Două tipuri de ferestre, cu două tipuri de grilaje, originare, se decupează în pereții de lemn tencuiți la exterior. Pictura murală datează din prima jumătate a secolului al XIX-lea. La 1824 pictează la această biserică Irimie Ștefan Zugrav din Filea de Jos, căruia îi datorăm pictura de pe bolta naosului, iar la
Biserica de lemn din Surduc, Cluj () [Corola-website/Science/313514_a_314843]
-
metri). La partea superioară, el are o boltă semicilindrică. Între pronaos și naos se află un perete despărțitor de bârne, în care s-a practicat o deschidere terminată în arc de cerc (1.40x1.80 metri), în care s-au decupat două ferestre de 0.75x0.40 metri. Pe rama deschiderii se află câte o rozetă, cu circumferința marcată în „dinți de lup”. Naosul are o formă pătrată (cu latura de 5.90 metri), cu două ferestre (0.60x0.80 metri
Biserica de lemn din Bilca () [Corola-website/Science/317134_a_318463]
-
semnat de Mihail Sebastian, criticul literar Daniel Cristea-Enache observă că autoarea "a sărit peste pasajele, numeroase, care îi infirmă net teza «extremismului»; le-a rezumat pe altele într-un mod convenabil; și-a reluat cu insistență aceleași câteva fraze bine decupate de restul, pentru a obține un efect reprobator extins asupra întregii gazetării politice a lui Sebastian", trăgând concluzia: "Cartea ei, cu premise false, analize improprii, rezumate tendențioase și răstălmăciri în toată regula, intră în speța malpraxisului critic" (vezi "Idei în
Mihail Sebastian () [Corola-website/Science/296575_a_297904]
-
Chrisostom, care fusese arhiepiscop la Constantinopol. Tot sub influență latină, rugăciunile de la Liturghie se vor citi "în taină". Scade numărul laicilor care se împărtășesc. În locul a cinci pâini mari din vechime, se folosește la Liturghie doar un agneț, cub mic decupat dintr-o pâine. Pentru a copia ostiile din ritul latin, se vor introduce miridele, bucățele sau firimituri. Credincioșii nu vor mai putea primi pâinea euharistică pe palme, nici bea din potir, ci cuminecarea laicilor se va face cu lingurița. Sfântul
Ritul bizantin () [Corola-website/Science/298752_a_300081]
-
un potir unic». Astfel, începând cu secolul al XVII-lea, aceste părticele suplimentare nu au, decât o valoare simbolică. Ele se taie întru pomenirea alor personaje, dar ele nu sunt oferite și sfințite, decât la ruteni. Pe alocurea, mlekiții încă decupează alte părticele pentru cuminecarea credincioșilor, iar aceste părticele se pun pe un alt disc. Totuși, s-a dezvoltat un simbolism al discului, încât el este icoana întregii Biserici. Agnețul («mielușelul») îl închipuie pe Iisus; la dreapta lui stă părticica ce
Ritul bizantin () [Corola-website/Science/298752_a_300081]
-
la stânga sunt părticelele sfinților; iar în fața agnețului sunt părticelele pentru cei vii și pentru cei morți. La slavi, dintre aceste ultime părticele, trei sunt mai mari decât celelalte, reprezentând autoritățile. Ceremonia proscomidiei (protezei) începe prin troparul vinerii mari. Apoi slujitorul decupează agnețul din prescură, rostind versete din cartea Isaia, capitulul 53. Apoi varsă vin și apă în potir, rostind versetul de la Ioan 19:34. Apoi decupează o părticică piramidală în cinstea Mariei, și nouă alte părticele în cinstea sfinților, după nouă
Ritul bizantin () [Corola-website/Science/298752_a_300081]
-
mari decât celelalte, reprezentând autoritățile. Ceremonia proscomidiei (protezei) începe prin troparul vinerii mari. Apoi slujitorul decupează agnețul din prescură, rostind versete din cartea Isaia, capitulul 53. Apoi varsă vin și apă în potir, rostind versetul de la Ioan 19:34. Apoi decupează o părticică piramidală în cinstea Mariei, și nouă alte părticele în cinstea sfinților, după nouă categorii. În cele din urmă taie bucățelele în cinstea viilor și morților. Peste disc este așezat asteriscul: două semicercuri metalice încrucișate. Se pune un văl
Ritul bizantin () [Corola-website/Science/298752_a_300081]
-
de acestea. Au fost luate releveuri ale inscripțiilor și desenelor găsite până la acea dată, s-a desenat planul general și au fost făcute secțiuni topografice. Ceramică, obiectele de uz casnic, diverse obiecte de cretă cioplita, ba chiar și porțiuni întregi decupate din pereții de cretă au fost transportate la Muzeul Regional Dobrogea și la Muzeul de Arheologie București. De asemenea, s-a ridicat un șopron care să protejeze intrarea în biserică B1, pe fațada căreia se păstra la acea dată o
Ansamblul rupestru de la Murfatlar () [Corola-website/Science/298629_a_299958]
-
în vedere principiul etnic. Teritoriul ad-hoc denumit "Transilvania de Nord" ca urmare a Dictatului de la Viena, nu avusese până în 1940 precedente politice în limitele teritoriale fixate de arbitrajul nazisto-fascist. Fără să aibă particularități geografice sau tradițional-istorice în raport cu restul Transilvaniei, teritoriul decupat prin arbitraj stabilea la limită o majoritate maghiarofonă. Istoricul Keith Hitchins sintetizează situația astfel: La 19 martie 1944, odată cu ocuparea Ungariei de către armata hitleristă în cadrul operațiunii Margareta, și teritoriul Transilvaniei de Nord a trecut sub ocupație militară germană. În condițiile
Transilvania de Nord () [Corola-website/Science/304572_a_305901]
-
fost acoperit de pila de cărămidă care susține bolta). Reprezentarea Sfântului Gheorghe călare, în naosul bisericii constituie un arhaism iconografic de obârșie cappadociană. Pe peretele sudic al naosului se află tabloul votiv, compoziție de mare frumusețe și destul de bine păstrată. Decupate pe un fond ocru, figurile care alcătuiesc ansamblul votiv sunt următoarele: Sfântul Nicolae, lângă care se află fratele său Miclăuș și o lungă inscripție pictată. În extremitatea vestică a acestui perete a fost degajată de sub var o frumoasă figură de
Ribița, Hunedoara () [Corola-website/Science/300557_a_301886]
-
a atașa susținătorul în formă de L mare la asamblaj. Se folosește cartonul, care este mai subțire decât PCB -ul și de ajuns ca și grosime așa încât să funcționeze ca un suport pentru procesul de screening. Cartonul trebuie să fie decupat astfel încât componentele SMT din primul proces să fie izolate. Din nou, să se asigur că toate suprafețele ESD sunt legate la pământ. Se aplică acest carton susținător la masa de lucru astfel încât toate componentele să se găsească în interiorul părții decupate
Circuit imprimat () [Corola-website/Science/302107_a_303436]
-
unor preoți. Traducerile nu sunt foarte numeroase. Sunt recenzate cărți ale unor autori româno-australieni,despre care ar fi fost greu să aflăm din altă parte. Revista a fost tipărită într-un mod curios, probabil unic în istoria presei românești: se decupau articole din diverse cărți și reviste, se lipeau pe o coală A4, după care se multiplicau prin xeroxare. După 2006, revista "Iosif Vulcan" nu mai apare pe hârtie ci este transferată în mediul virtual. Odata cu schimbarea formatului, revista nu
Revista quot;Iosif Vulcanquot; (Australia) () [Corola-website/Science/318912_a_320241]
-
avea ochi pentru detalii amănunțite, ca de exemplu întinderea petei de sânge pe tavan de la sfârșitul romanului "Tess of the d'Urbervilles" sau nota de sinucidere din "Jude the Obscure" (trad. română "Jude Neștiutul"); el a păstrat articole și reportaje decupate din ziare, pe care le-a folosit ca detalii în romanele sale. Primul roman al lui Hardy, "The Poor Man and the Lady", terminat prin 1867, nu a fost preluat de nici o editură, iar Hardy a distrus manuscrisul; s-au
Thomas Hardy () [Corola-website/Science/304257_a_305586]
-
un element climatic: "La Côte sauvage" (Coasta sălbatică), "les Côtes sableuses de la baie d'Audierne" (Coasta nisipoasă din golful Audierne), "les Côtes sableuses du Mont Saint-Michel" (Coasta nisipoasă din golful muntelui Saint Michel). Sunt impresionante de asemenea și falezele foarte decupate din extrema vestică a peninsulei, din departamentul Finistère aflate în continuu sub bătaia vânturilor și a curenților marini din Oceanul Atlantic. În partea de sud, în departamentul Morbihan, există un golf aproape complet închis cu un număr mare de insule (foarte
Bretania () [Corola-website/Science/300169_a_301498]
-
capăt. Strigă după doctorii care sunt de negăsit, își caută disperate actele, vorbesc la telefon cu soți mai panicați decât ele. Și povestesc. [caption id="attachment 1545" align="aligncenter" width="600"] Scenă din spectacol[/caption] În Dumnezeu iubește, experiența nașterii e decupată bucată cu bucată, e întoarsă pe toate fețele, ca și cum am învârti la nesfârșit un rubic al suferinței care ni se topește, la un moment dat, în mână. În două paturi se scurg vieți de femei care trăiesc pentru a-și
Moartea doamnelor Lăzărescu. Sau re-nașterea () [Corola-website/Science/295775_a_297104]
-
ei practice pe orizontală; prima, temporală, a doua, spațială; prima, cu raportări de metodă subiect-obiect, de cultură europeană americană; a doua, încărcată de realități americane (cel puțin din trei state: Illinois, Winsconsin și Indiana), din care să surprindă și să decupeze "individualuri" semnificative, apte interpretării; prima se întrevede prin coliziunile eului, a doua prin încercarea de mântuire a acestora. Iar principiul generativ, poetic, cum ar fi zis Poe, consistă în chiar prima și esențiala distincție a filosofiei analitice, aceea dintre cunoașterea
Editura Destine Literare by Dumitru Velea () [Corola-journal/Journalistic/90_a_417]
-
Dreyfus". Dintr-un fapt divers de spionaj, cazul s-a transformat într-o amplă campanie de presă, la care au concurat diferite genuri ziaristice, de la caricatură până la celebra polemică "Acuz" a lui Emile Zola. Operele aparținând aceluiași gen se pot "decupa" și analiza, găsindu-li-se notele comune, dar și deosebirile. Câteodată chiar "decupajul" dă naștere unor volume de eseuri, de reportaje, de interviuri etc. Spre exemplu putem aminti "Cronicile optimistului" ale lui George Călinescu sau pamfletele lui Tudor Arghezi. Etimologic
Jurnalism () [Corola-website/Science/302093_a_303422]
-
modern și delicat atenția la fiecare poveste în parte, apropiind "privitorul" de scenografia de teatru. Toate episoadele prezintă răsturnări de situație spectaculos de improvizate și aparent neregizate, fiind în acest fel adaptări. În fiecare episod observăm elemente specifice de basm decupate din cărți de basme și așezate într-o scenografie de vis, sub semnătura lui Maxfield Parrish (Prințul broască), Norman Rockwell (Familia Auraș și cei trei ursuleți), Arthur Rackham (Hansel și Gretel), Jennie Harbour (Jack și vrejul de fasole), Edmund Dulac
Faerie Tale Theatre () [Corola-website/Science/318650_a_319979]
-
o fereastră dreptunghiulară, care a fost mărită la ultimele lucrări de restaurare. Între catapeteasmă și absida decroșată a altarului sunt dispuse un proscomidiar (la nord) și un diaconicon (la sud). Acestea aveau câte o fereastră mică (0,20x0,30 metri) decupată în pereți. Fereastra din peretele diaconiconului a fost suprimată, în locul ei fiind construită o ușă destinată să asigure accesul în altar. Altarul are un tavan de forma unei bolte semicilindrice. Naosul este de formă dreptunghiulară (5,50x7,00 metri), cu
Biserica de lemn din Praxia () [Corola-website/Science/317122_a_318451]
-
este decroșat cu 0.50 metri față de pereții longitudinali. Fereastra din axul absidei altarului are dimensiunile de 0.45x1.00 metri și se află într-un ancadrament dreptunghiular, îngropat și fixat prin cuie de lemn. În peretele proscomidiarului s-a decupat o ferestruică în formă de „X” (0.20x0.33 metri). Altarul are o boltă de forma unei calote sferice sprijinite pe un contur octogonal, bârnele bolții fiind îmbinate în „cheotori”.
Biserica de lemn din Drăgușeni () [Corola-website/Science/317124_a_318453]
-
nestânjenit să picteze. Pleacă, așadar, la Nișă. În 1941, bolnav de cancer, este operat într-o clinică din Lyon. În ciuda temerilor inițiale, Matisse va părăsi spitalul în plină formă, gata să se reapuce de lucru. Începe să utilizeze tehnică hârtiei decupate ("collages") și inițiază seria ""Jazz"". După eliberare, se organizează o mare expoziție retrospectivă la Salonul de Toamnă din Paris (1945). Între anii 1946-1951 realizează monumentala lucrare de decorare a capelei "Rosaire" din mănăstirea călugăritelor dominicane din Vence, în apropiere de
Henri Matisse () [Corola-website/Science/297979_a_299308]
-
Râușor, Ambasada Română din Ottawa unde au cerut și Făgăraș, azi județul Brașov, profesie inginer obținut numele unor români care au întreținut constructor (Facultatea de Construcții Cluj, 1969 ) relații cu Ambasada comunistă. (S-a întocmit un p.v.) Tot atunci, au decupat emblema comunistă 1. Activități anticomuniste: (secera și ciocanul) de pe steagul de la a) În 1947 a înființat, un grup de rezistență ambasadă. Evenimentul a fost televizat. Au anticomunistă, de 21 de elevi, toți de la Liceul participat: pr. Radu Roșcanu, Grigore Alexandru
ANUL 6 • NR. 8-9 (16-17) • IANUARIE-FEBRUARIE • 2011 by Elena Roşca () [Corola-journal/Journalistic/87_a_85]
-
denumirea de „chitară acustică”. La sfârșitul secolului XIX, Orville Gibson experimenta noi forme de chitară, cu elemente preluate din înfățișarea violoncelului. În anii 1920, Lloyd Loar s-a alăturat lui Orville Gibson, cei doi construind prima chitară jazz, cu efuri decupate pe tabla de rezonanță (în locul obișnuitei rozete). Chitara electrică a luat naștere la inventarea primelor doze electromagnetice la sfârșitul anilor 1920, însă s-a bucurat de succes doar după 1936, când Gibson a introdus modelul ES 150, făcut celebru de
Chitară () [Corola-website/Science/302376_a_303705]
-
de acum oficiază, parcă experimental, dezbaterea de tip religios, pe canavaua eseului (II, III), cu implicarea eu-lui, fremătător în embrionul lui de cugetător, cu sau fără avizul raționalului; portretul care abordează registre stilistice, adesea memorabile, fiind realiste par lui meme, decupate cu grijă și semnificație din lumea satului natal; o undă de nostalgie zăbovește interstițial dimpreună cu un lirism stenic. Până la mărturisirile de viață în care a fost implicat, autorul se suspectează adesea dur, ridicându-și mingea la fileu, ca și când sinele
Editura Destine Literare by Marian Barbu () [Corola-journal/Journalistic/90_a_402]