726 matches
-
fi o mulțime de supoziții însă dacă ne gândim nu are nici un rost sa le mai căutăm. Clasa, ca de obicei s-a împărțit în două în față cei studioși, fetele de obicei, dar nu neapărat, ascultând sfaturile prețioase ale dirigintei de bună purtare, luând întâmplarea drept referință. Iar în spate, cei indiferenți, inclusiv Stani, care dezbăteau ce vor face în seara aceea și nu dădeau importanță la ’’tragedia’’ din față. Profesorii sunt oameni trebuie să ai talent și răbdare să
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
mână a lehamite, dar colegii toată ziua lau acuzat că le-a stricat ploile. Au dat chiar și cu miresme prin clasă, însă doamna profesoară de istorie Martinov a simțit ceva necurat și a plecat amenințând că îi va spune dirigintei. Era alergică la arome, mai ales la cele parfumate din abundență iar clasa părea un curcubeu de miresme. A sosit diriginta în clasă alertată de profesoară, distinge într-adevăr un vag iz de colonie ieftină, dar și de țigări. A
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
clasă, însă doamna profesoară de istorie Martinov a simțit ceva necurat și a plecat amenințând că îi va spune dirigintei. Era alergică la arome, mai ales la cele parfumate din abundență iar clasa părea un curcubeu de miresme. A sosit diriginta în clasă alertată de profesoară, distinge într-adevăr un vag iz de colonie ieftină, dar și de țigări. A dat din umeri indiferentă cine are nevoie de istoria contemporană? Doar ei urmează s-o înfăptuiască! Și spuse înțelegătoare : - Vedeți nu
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
și curiozitatea îi fuseseră stârnite, câțiva ani înainte, de soră-sa, căreia îi dusese un taxi acasă când a avut banchetul. Stani nu ține seama și hotărăsc câțiva colegi să facă banchetul lor< cu clasa lor! Dorește să vină măcar diriginta Ghiurcă, însă ea îl refuză: - Să nu încercați cumva să organizați ceva, că va afla directorul! Profesorii erau probabil și ei amenințați, motive se găseau ușor, nu are rost să mai vorbim. Nici prietenele lui din copilărie de la 2 ani
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
râs! îi răspunde nervos: - Nu mai suntem elevii acestui liceu din martie când am promovat clasa XII-a iar bacalaureatul îl putem da oriunde în țara asta, și la Sighetul Marmației, dacă dorim! După puțin timp se întâlnește cu doamna dirigintă care îi vorbește privindu-l cu milă însă și mânioasă: - Acum o să vă târască prin tribunale! Îi răspunde în zeflemea: - Nu ne pot pedepsi de două ori pentru aceeași greșeală! Am plătit deja o amendă. Nu-l credea că vor
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
era trasat. Le-a dat foc, în tomberonul gunoi, să nu rămână nicio urmă. În vara aceea după examenul de admitere, era pe Mangaliei în dreptul cinematografului Progresul și intenționa să ia bilete la un film când o vede pe doamna dirigintă mergând atentă, îngândurată, fără țel, având tot timpul din lume la dispoziție, așa cum umblăm adesea parcă vrem să fim singuri dar înconjurați de oameni. Îți face bine gălăgia, freamătul mulțimii și agitația te liniștește. Îl descoperă brusc printre ceilalți
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
îndreaptă spre el. Era uimit de reacția ei, o aștepta nemișcat, mai avea 5 metri până la el. Se gândește cum să se manifeste însă distanța este prea scurtă și prea multe vroia să-i spună despre ei, elevii: - Sărut-mâna, doamnă dirigintă! - Bună, Laur! Ce bine îmi pare că te văd, felicitări pentru reușită! A fost greu examenul la Frigotehnie! Ai avut concurență mare! - Nu mi s-a părut! bravează el un pic. - Să știi, școala se mândrește cu tine! De fapt
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
este mândră de el?’’ gândi și îl cuprinse o furie inexplicabilă, furia celor 19 ani. Când profesoara a amintit de liceu a văzut în fața ochilor numai mutrele lui Neacșu și Lungu. Nu și-a dat seama că o rănește pe dirigintă, ar fi dorit să nu fi reușit la facultate numai să nu îi știe pe cei doi cum se împăunau cu rezultatele elevilor și s-a trezit spunând: - Eu nu sânt mândru de școala mea ! Ea s-a uitat rugător
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
dorit să-și întâlnească colegii de liceu neapărat! Lăsă totul la o parte, vrând să își arate veselia iar despre cei care nu au venit și-a spus nostalgic: - Ora asta chiulesc, sunt la mare ca de obicei iar doamna dirigintă îi caută! Era noapte fără lună la Costinești, întunericul ascundea numeroase penumbre bântuitoare din conturul plajei. Pe masa festivă, compusă din pahare policrome având marginile zaharisite cu lămâi, lichioruri, coniacuri și votca albă scria complicat de simplu ,,20 de ani
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
familii, unde avem colege, primim mere, nuci și acadele, făcute în casă. Fetele, îmbujorate, ne servesc cu toate acestea, iar băieții, fără să ne observe părinții lor, ne făceau cu ochiul... Așa au învățat de la băieții mai mari. Pentru că doamna dirigintă locuiește la oraș, mergem la profesorii cu care facem ore și chiar la preotul din localitate; cum sunt două culte religioase, mergem la amândouă casele parohiale, pentru că noi, copiii nu prea știm să facem diferențe de opinii. Noi învățăm să
ANTOLOGIE: poezie, proză. Concursul naţional de creaţie literară „Ionel Teodoreanu” Dumeşti – Iaşi ediţia a VII-a by colectiv () [Corola-publishinghouse/Imaginative/245_a_1227]
-
că „bravez“ (Îndeosebi presărând tezele mele de rusă cu termeni englezești și franțuzești, care Îmi veneau spontan În minte); că mă bat cu pumnii strânși, În loc să folosesc lovitura cu partea interioară a pumnului, ca o pălmuială, adoptată de bătăușii ruși. Dirigintele care nu prea se pricepea la jocuri, deși agrea virtuțile lor asociative, mă bănuia că preferam să fiu portar la fotbal, „În loc să alerg pe teren Împreună cu ceilalți jucători“. Un alt fapt care producea resentimente era că veneam și plecam de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
n-a avut de la mine decât flori și bomboane și câte un mărțișor ieftin. Nici un gest, nici o mână întinsă, nici o extravaganță. Nimic! Mi-amintesc de Șerbănescu... Un elev înalt, drăguț, cu păr buclat și ochi verzi. Îl cunoșteam bine, eram diriginte la clasa a VIII-a... Sabău, Sararu, Schreiber, Șerbănescu... Ultimul pe pagină. Făcuse pasiune pentru o demimondenă. A spart prăvălia lui Roll ca să-i fure niște cercei cu perle. Un scandal enorm! Tot orașul discuta numai despre asta. Băiatul a
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
însă o alintăm cu apelativul Ica. La auzul acestui nume, profesoara tresări puțin și începu să zâmbească uitându-se cu subînțeles la Bidaru. Nu am putut să o luăm cu noi, deoarece acum e într-o tabără la munte împreună cu diriginta ei și cu mai multe colege. După o scurtă pauză, în care se observa o mică îndoială, dacă să-și continue expunerea sau nu, se hotărî. Nouă chiar ne pare bine că ați întrebat de copii... Tocmai discutam cu soțul
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
probabil primise și vreun premiu, că doar de asta au fost scenele făcute, ca să fie premiați cei care urcă pe ele. La școală, cu Violo în sus, Violo în jos, mi-a crescut atât de mult faima de violonist, încât diriginta m-a și invitat la botezul copilului ei, chiar acasă la ea. Vă imaginați că nu puteam s-o refuz pe dirigintă, că doar nu era Sonia, soția specialistului în zugrăveli, ci omul care mă întreba mereu de ce ai lipsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
școală, cu Violo în sus, Violo în jos, mi-a crescut atât de mult faima de violonist, încât diriginta m-a și invitat la botezul copilului ei, chiar acasă la ea. Vă imaginați că nu puteam s-o refuz pe dirigintă, că doar nu era Sonia, soția specialistului în zugrăveli, ci omul care mă întreba mereu de ce ai lipsit iar, nesimțitule, de la ore, că numai scripca-i de tine, c-o să ajungi să cânți prin toate crâșmele ordinare, pentru un blid
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
omul care mă întreba mereu de ce ai lipsit iar, nesimțitule, de la ore, că numai scripca-i de tine, c-o să ajungi să cânți prin toate crâșmele ordinare, pentru un blid de mâncare și-o poșircă. Trebuia să fiu recunoscător cumva dirigintei, pentru că-mi spusese gratis pe ce arături mi-o va lua destinul. Alții plăteau din greu ghicitoarelor de pe Lipscanii Noi ca să-și afle viitorul, și nici măcar nu erau siguri, ca mine, că le-a fost spus adevărul gol-goluț. Invitația a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
luat din compania cotarlei și, invitat ceremonios, am mai cântat câte ceva, "la liber-alese", după cum s-a exprimat gazda. Numai că, fiind și un specialist de față, profesorul meu drag de muzică omul care-mi zicea mereu, la fel de drăgălaș ca și diriginta, de ce nu ți-ai scris tema nici pentru astăzi, băi, lăutarule? a trebuit să fac față unei provocări artistice fără precedent. Ei, geniosule, m-a întrebat muzicianul școlii, ne-ai putea răsfăța cu Sonata nr. 3 de Mozart? Eu, cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
recreez, alături de cotarlă. Am fost admis în compania selectă a invitaților, în casă. Acolo am asistat la mai multe chestii, dintre care una mi s-a părut a fi dramatică. Am prins faza în care, făcându-i-se rău probabil dirigintei, în bucătărie, proful de mate, săritor, omenos, cum îl știam și de la școală, îi aplica acesteia un profesionist gură la gură, prelungit, așa cum ne învățase, cândva, diriga, la lecțiile de prim-ajutor. Punea omul atâta suflet în încercarea de salvare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
îi aplica acesteia un profesionist gură la gură, prelungit, așa cum ne învățase, cândva, diriga, la lecțiile de prim-ajutor. Punea omul atâta suflet în încercarea de salvare, încât o și încolăcise cu brațele. Eu, pentru că țineam foarte mult la viața dirigintei, care avea de educat o clasă ca a noastră și, în plus, acum mai avea și un bebeluș personal, simțind pericolul, gândindu-mă că poate proful de mate nu va putea rezolva situația critică, am alergat repede la soțul doamnei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
în serios varianta evadării la o altă școală. Pur și simplu nu mai suportam ca doar asupra mea să se reverse dragostea tuturor. Nu era corect, echitabil, uman. Erau și alți colegi care jinduiau după aceste dezmierdări ale sufletului. Sugestia dirigintei pe care o salvasem de la moarte mi se părea chiar rațională, așa că am început să mă interesez de posibilitatea găsirii unui loc pe la o școală din Ferentari. Știa diriginta ce știa. În consecință, grijulie cum era, mă și asigurase că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
și alți colegi care jinduiau după aceste dezmierdări ale sufletului. Sugestia dirigintei pe care o salvasem de la moarte mi se părea chiar rațională, așa că am început să mă interesez de posibilitatea găsirii unui loc pe la o școală din Ferentari. Știa diriginta ce știa. În consecință, grijulie cum era, mă și asigurase că mă voi integra foarte repede într-una din acele școli. Dar aveam să-i dezamăgesc pe toți; n-am plecat în Ferentari. De teamă; de laș n-am plecat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
n-am înțeles de ce grobianul soț a făcut mare tam-tam, pentru o nimica toată: pruncul era negru, un negru superb, cu grozavi cârlionți de Africa. Atunci am înțeles, pentru prima oară, ce înseamnă ura față de culoare, de rasă, cum zicea diriginta noastră. Conta pentru un om care făcea parte din rasa albă că fiul său era puțin diferit? Diferiți, dar egali, așa învățasem noi la școală. Noi o iubeam pe doamna de franceză și pentru că ne stimula să spunem glume, ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
și arcușul, mă sprijin cum pot de palmier și încep să cânt. Și cânt, și cânt... N-o să-ți vină a crede, dar repetam aidoma improvizația din seara aceea, dacă-ți mai amintești petrecerea la care i-am salvat viața dirigintei... Termin. Nici nu mai am puterea de a mă mai apropia de izvor. Aud: "Să te ia mama dracului! Ai cântat la fel până și doimea aceea imperială..." Iau o gură de apă, apoi încă una. Aud: "Gata însetatule! Vino
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
mă urmărea cu o privire umedă și tristă. Acești copii știau tot ce se întîmplă în sat căci, oameni simpli, părinții comentau de față cu dînșii evenimentele. Elvira nu mă iubea numai pe mine. O dragoste la fel de pură purta și dirigintei, nimeni alta decît soția felcerului. Aceasta le batjocorise clasa deoarece, fără nici o învoire, colegele Elvirei zmulseseră de la fetele mai mici panglicuța de pe cap. Doreau să iasă bine la ora de matematică unde profesoara nu le suporta fără astfel de accesoriu
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
de matematică unde profesoara nu le suporta fără astfel de accesoriu. În calitate de șefă a clasei, Elvira tăinuise fapta și acum sentimentul unei vinovății dezvăluite o copleșea. În odăița sa, Elvira plîngea cu sufletul naiv și plin de disperare. Își iubea diriginta deoarece era tînără și frumoasă și pentru ea constituia un ideal de neatins. Credea, fără să suporte contraziceri, tot ce-i spunea aceasta. Acum diriginta le sfîșiase inima. Cu o viziune catastrofică, Elvira era convinsă de propria ei decădere iar
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]