4,099 matches
-
o importanță crucială sunt schimburile de electroni. O a treia teorie comună este legea acid-bază a lui Lewis, bazată pe formarea legăturilor chimice noi. Această teorie explică faptul că un acid este o substanță capabilă să accepte o pereche de electroni, în timp ce o bază este o substanță care poate ceda o pereche de electroni, în scopul formării unei noi legături chimice. Conform acestei teorii, elemente cruciale ale acestor schimburi este sarcina electrică. Există câteva moduri prin care o substanță poate fi
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
legea acid-bază a lui Lewis, bazată pe formarea legăturilor chimice noi. Această teorie explică faptul că un acid este o substanță capabilă să accepte o pereche de electroni, în timp ce o bază este o substanță care poate ceda o pereche de electroni, în scopul formării unei noi legături chimice. Conform acestei teorii, elemente cruciale ale acestor schimburi este sarcina electrică. Există câteva moduri prin care o substanță poate fi clasificată că un acid sau o bază, fapt evidențiat prin istoricul acestor concepte
Chimie () [Corola-website/Science/296531_a_297860]
-
toluidinei cu etoxid de sodiu la 400 C, pe parcursul anilor ea mai suferă modificări: Verley 1924(catalizator amidura de sodiu), Tyson 1941 (catalizator terțbutoxidul de potasiu). Inelul pirolic are o reactivitate mult mai mare față de nucleul benzenic, acest fapt datorîndu-se electronilor neparticipanți ai atomului de azot, electroni neparticipanți care sunt delocalizați.Conform valorii pK=3,6 acizii tari de tipul acidului clorhidric por protona acest atom de N din nucleul indolic. La indol, spre deosebire de pirol, poziția cea mai reactivă este poziția
Indol () [Corola-website/Science/304582_a_305911]
-
400 C, pe parcursul anilor ea mai suferă modificări: Verley 1924(catalizator amidura de sodiu), Tyson 1941 (catalizator terțbutoxidul de potasiu). Inelul pirolic are o reactivitate mult mai mare față de nucleul benzenic, acest fapt datorîndu-se electronilor neparticipanți ai atomului de azot, electroni neparticipanți care sunt delocalizați.Conform valorii pK=3,6 acizii tari de tipul acidului clorhidric por protona acest atom de N din nucleul indolic. La indol, spre deosebire de pirol, poziția cea mai reactivă este poziția 3, de 1013ori mai reactivă fața
Indol () [Corola-website/Science/304582_a_305911]
-
și 0,2 mm și sunt dopate cu anumite elemente chimice pentru a forma joncțiuni „p” și „n”. Această structură e similară cu a unei diode. Când stratul de siliciu este expus la lumină se va produce o „agitație” a electronilor din material și va fi generat un curent electric. Celulele, numite și celule fotovoltaice, au de obicei o suprafață foarte mică și curentul generat de o singură celulă este mic dar combinații serie, paralel ale acestor celule pot produce curenți
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
construite ca niște fotodiode cu suprafață mare care însă nu se utilizează ca detectoare de radiații ci ca sursă de curent. Interesant la acest tip de semiconductoare este că prin absorbție de energie (căldură sau lumină) eliberează purtători de sarcină (electroni și goluri). Este nevoie de un câmp electrostatic intern pentru ca din acești purtători să se creeze un curent electric dirijându-i în direcții diferite. Acest câmp electric intern apare în dreptul unei joncțiuni p-n. Pentru că intensitatea fluxului luminos scade exponențial
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
creează prin impurificarea controlată. Pentru a realiza profilul dorit, în mod normal se impurifică „n” un strat subțire de suprafață și „p” stratul gros de dedesubt în urma căruia apare joncțiunea. Sub acțiunea fotonilor apar cupluri electron-gol în joncțiune, din care electronii vor fi accelerați spre interior, iar golurile spre suprafață. O parte din aceste cupluri electron-gol se vor recombina în joncțiune rezultând o disipare de căldură, restul curentului putând fi utilizat de un consumator, încărcat într-un acumulator sau prin intermediul unui
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
o suprafață potrivită captării luminii. Pentru aceasta s-au elaborat diferite procedee utilizate de fabricanți. În mod normal în această fază plăcile sunt deja impurificate cu bor. Aceasta înseamnă că se găsește deja un surplus de goluri care pot capta electroni deci avem o impurificare tip “p”. Pe parcursul procesului de fabricare a celulei solare pentru crearea unei joncțiuni “p-n” este necesar să impurificăm suprafața ei cu impurități de tip “n” ceea ce se poate realiza într-un cuptor într-o atmosferă
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
să impurificăm suprafața ei cu impurități de tip “n” ceea ce se poate realiza într-un cuptor într-o atmosferă de fosfor. Atomii de fosfor pătrund în suprafață și vor crea o zonă de cca 1 µm cu un surplus de electroni. Pasul următor va consta în adăugarea unui electrod transparent din SiN sau TiO . Urmează imprimarea zonelor de conact și a structurii necesare pentru colectarea curentului generat. Fața celulei este prevăzută de cele mai multe ori cu două benzi pe care ulterior se
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
de celule nu este încă pe deplin clarificat; este foarte probabilă utilizarea comercială, dar tehnologia de producție nu este pusă la punct. Celule solare din compuși organici utilizează legături carbon-hidrogen care au proprietăți semiconductoare. În acești semiconductori lumina excită goluri/electroni din legăturile de valență, care însă au un spectru de lungime de undă destul de restrâns. De aceea deseori se utilizează două materiale semiconductoare cu nivele de energie puțin diferite pentru a împiedica dispariția acestor purtători. Randamentul pe o suprafață de
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
mai târziu a fost confecționat prima celulă fotoelectrică “clasică”. După încă zece ani în 1893 a fost confecționat prima celulă solară care producea electricitate. În 1904 fizicianul german Philipp Lenard a descoperit că lumina incidentă pe anumite suprafețe metalice eliberează electroni din suprafața acestuia și astfel a oferit prima explicație referitoare la efectul fotoelectric. Totuși el nu știa încă de ce și la care metale se produce acest efect. Cu toate acesta pentru această descoperire el a obținut premiul Nobel pentru fizică
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
unele situații se comportă ca o particulă, și că energia fiecărei particule sau foton depinde doar de lungimea de undă. El a descris lumina ca o serie de gloanțe ce ating suprafața materialului. Dacă aceste gloanțe au suficientă energie, un electron liber din metalul atins de foton se va elibera din structura acestuia. Totodată a constatat că energia cinetică maximă a electronului este independentă de intensitatea luminii și depinde doar de energia fotonului care l-a eliberat. Această energie depinde totodată
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
a descris lumina ca o serie de gloanțe ce ating suprafața materialului. Dacă aceste gloanțe au suficientă energie, un electron liber din metalul atins de foton se va elibera din structura acestuia. Totodată a constatat că energia cinetică maximă a electronului este independentă de intensitatea luminii și depinde doar de energia fotonului care l-a eliberat. Această energie depinde totodată numai de lungimea de undă respectiv frecvența luminii. Pentru lucrările sale privind fenomenul fotovoltaic, a obținut premiul Nobel pentru fizică în
Celulă solară () [Corola-website/Science/304419_a_305748]
-
altor savanți, Hallam descoperă că evenimentul face parte dintr-un schimb între universuri din care ambele părți au de câștigat. Astfel, omenirea a ajuns în posesia unei surse energetice ieftine și inepuizabile, pe care o va exploata cu ajutorul Pompei de Electroni. Oportunismul lui Hallam iese acum la iveală, el acaparând în întregime descoperirea și exploatarea ei. Savanții care pun sub semnul întrebării diferite aspecte ale Pompei sunt ostracizați imediat, la fel ca și cei care consideră că Pompa nu este meritul
Zeii înșiși () [Corola-website/Science/324227_a_325556]
-
teoriile elaborate de Lamont și descoperă un mod de a opri catastrofa care e pe cale să se abată asupra Soarelui. El stabilește o legătură cu un alt para-univers, din care aduce în universului nostru toate componentele pe care Pompa de Electroni le eliberează în primul para-univers. Într-o scrisoare datând din 12 februarie 1982, Asimov identifică această carte ca fiind romanul său SF preferat ("Yours, Isaac Asimov" pag. 225). Povestirea lui, "Gold", una dintre ultimele scrise de el, descrie eforturile unor
Zeii înșiși () [Corola-website/Science/324227_a_325556]
-
REP a fost descoperit și raportat la Universitatea statului Kazan de fizicianul rus Evgenii Zavoisky în 1944, iar independent fenomenul RES a fost observat în același timp de dr. Brebis Bleaney la Universitatea din Oxford din Marea Britanie (Regatul Unit). Orice electron are un moment magnetic și o valoare a numărului de spin s = 1/2 , cu componenti magnetici m = +1/2 și m = -1/2 în prezența unui câmp magnetic extern de intensitate "B", momentul magnetic al electronului se aliniază fie
Rezonanță electronică de spin () [Corola-website/Science/315189_a_316518]
-
Regatul Unit). Orice electron are un moment magnetic și o valoare a numărului de spin s = 1/2 , cu componenti magnetici m = +1/2 și m = -1/2 în prezența unui câmp magnetic extern de intensitate "B", momentul magnetic al electronului se aliniază fie (m = -1/2 paralel, fie antiparalel (m = +1/2) cu acest câmp magnetic aplicat. Aceste două alinieri a spinului electronic corespund la două nivele de energie electronică de spin diferite (vezi și Efectul Zeeman). Separarea în energie
Rezonanță electronică de spin () [Corola-website/Science/315189_a_316518]
-
de energie electronică de spin diferite (vezi și Efectul Zeeman). Separarea în energie dintre cele două stări/nivele de spin electronic este dată de ecuația fundamentală a teoriei RES: formula 1"E = gμB", unde "g" este numit „factorul giromagnetic” g-factor al electronului (vezi și factorul Landé), iar μ este magnetonul Procopiu-Bohr. Această ecuație spune că separarea sau despicarea („splitting”) dintre cele două nivele de energie este strict proportională cu intensitatea câmpului magnetic aplicat, așa cum este ilustrat fenomenul în următoarea figură: Corespunzînd deci
Rezonanță electronică de spin () [Corola-website/Science/315189_a_316518]
-
metalice (de exemplu in sticle metalice de FeB, CoP, FeNiPB, ș.a.m.d) se observă spectre asemănătoare spectrelor de rezonanța feromagnetică (SRF) ale feromagneților masivi; însă în cazul sticlelor metalice feromagnetice cum ar fi FeB și al straturilor subțiri cu electroni neîmperecheați aceste rezonanțe sunt produse de unde de spin excitate la rezonanță (feromagnetică) de microunde (USERF;FSWR))—care au dependențe de temperatură foarte diferite de cele ale corpurilor masive de feromagneți. Această detectare de cantități extrem de mici de spini electronici neîmperecheați
Rezonanță electronică de spin () [Corola-website/Science/315189_a_316518]
-
orice radiație emisă de un corp este însoțită de un consum de energie. În emisia radiațiilor electromagnetice, de exemplu a luminii în procesele de chemiluminescență, energia radiaței se dobândește din reacțiile chimice; în procesele de electroluminnescență, ea provine din energia electronilor care excită moleculele și atomii; în catodoluminiscență, din energia razelor catodice care ciocnesc substanța luminescentă. Prin încălzirea lor, corpurile emit radiație: energia este luată de la corpurile înconjurătoare, sau în cazul încălzirii metalelor datorită trecerii curentului electric din energia electrică care
Corp absolut negru () [Corola-website/Science/314142_a_315471]
-
poate explica pe baza teoriei câmpului electromagnetic al lui Maxwell. Materia este formată din atomi și molecule, aranjate într-o structură spațială caracteristică fiecărui material și stare de agregare. Din punct de vedere dinamic, particulele constituente ale materiei (atomi, molecule, electroni, protoni) se află într-o perpetuă stare de agitație termică, constând în mișcări de translație, rotație și de vibrație. Intensitatea agitației termice este direct proporțională cu temperatura absolută a sistemului, anulându-se la zero absolut (temperatură la care încetează orice
Corp absolut negru () [Corola-website/Science/314142_a_315471]
-
multe altele. Dispozitivele semiconductoare sunt: tranzistorul, celulele solare, mai multe tipuri de diode, inclusiv dioda luminiscenta și circuit integrat. fotovoltaice sunt dispozitive semiconductoare care transformă energia luminii în energie electrică. Într-un conductor metalic, curentul este reprezentat de fluxul de electroni. Într-un semiconductor curentul este reprezentat fie de fluxul de electroni fie de fluxul de "goluri" din structura electronică a materialului. Un semiconductor este un material care are conductivitatea electrică cuprinsă între conductivitatea unui metal (ex. Cupru) și a unui
Semiconductor () [Corola-website/Science/317120_a_318449]
-
de diode, inclusiv dioda luminiscenta și circuit integrat. fotovoltaice sunt dispozitive semiconductoare care transformă energia luminii în energie electrică. Într-un conductor metalic, curentul este reprezentat de fluxul de electroni. Într-un semiconductor curentul este reprezentat fie de fluxul de electroni fie de fluxul de "goluri" din structura electronică a materialului. Un semiconductor este un material care are conductivitatea electrică cuprinsă între conductivitatea unui metal (ex. Cupru) și a unui izolator (ex. Sticlă). îi sunt fundația electronicii moderne. Există în două
Semiconductor () [Corola-website/Science/317120_a_318449]
-
căldură. Din cauza că proprietățile electrice ale unui material semiconductor se modifică din cauza impurităților, câmpurilor electrice sau luminii, dispozitivele făcute din materialele semiconductoare pot fi folosite pentru amplificarea, transformarea sau conservarea energiei. Conductivitatea curentului într-un semiconductor are loc prin mișcarea electronilor liberi (-) și a “golurilor” (+), aceștia fiind cunoscuți că și conductori de sarcină. Adăugând atomi impuri într-un material semiconductor (procedeu numit dopare), numărul de conductori de sarcină dintr-un semiconductor poate crește substanțial. Cand un semiconductor are majoritar goluri, acesta
Semiconductor () [Corola-website/Science/317120_a_318449]
-
Adăugând atomi impuri într-un material semiconductor (procedeu numit dopare), numărul de conductori de sarcină dintr-un semiconductor poate crește substanțial. Cand un semiconductor are majoritar goluri, acesta este numit semiconductor de tip p, iar când un semiconductor are majoritar electroni liberi, acesta este numit semiconductor de tip n. Un singur semiconductor poate avea mai multe regiuni de tip p și de tip n; spațiul dintre aceste regiuni sunt responsabile de comportamentul electric. Unele proprietăți ale materialelor semiconductoare au fost observate
Semiconductor () [Corola-website/Science/317120_a_318449]