1,119 matches
-
nege acest fapt. Păstrînd tăcerea în această privință, el reușește să producă eliminări. Astfel, elipsa este folosită în scopuri magice, ca exorcism: o variantă de citire a elipsei centrale în Le voyeur de Robbe-Grillet. Cum să devenim conștienți de aceste elipse, care aparent pot să fie atît de importante că merită să le căutăm? Pentru început, atenția ne este cîteodată direcționată către un eveniment eludat din cauza retroversiei. Nu este mereu posibil să localizăm o elipsă exact în fabulă. Știm că ceva
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
Cum să devenim conștienți de aceste elipse, care aparent pot să fie atît de importante că merită să le căutăm? Pentru început, atenția ne este cîteodată direcționată către un eveniment eludat din cauza retroversiei. Nu este mereu posibil să localizăm o elipsă exact în fabulă. Știm că ceva se va fi întîmplat, și cîteodată știm cu aproximație unde, dar de obicei este dificil să indicăm locația exactă. Cîteodată, totuși, elipsa este indicată se menționează timpul care a fost omis. Dacă un text
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
un eveniment eludat din cauza retroversiei. Nu este mereu posibil să localizăm o elipsă exact în fabulă. Știm că ceva se va fi întîmplat, și cîteodată știm cu aproximație unde, dar de obicei este dificil să indicăm locația exactă. Cîteodată, totuși, elipsa este indicată se menționează timpul care a fost omis. Dacă un text sună: a) Cînd m-am întors în New York după doi ani știm exact cît timp a trecut. Este chiar mai clar atunci cînd elipsa este menționată într-o
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
locația exactă. Cîteodată, totuși, elipsa este indicată se menționează timpul care a fost omis. Dacă un text sună: a) Cînd m-am întors în New York după doi ani știm exact cît timp a trecut. Este chiar mai clar atunci cînd elipsa este menționată într-o propoziție separată: b) Au trecut doi ani. De fapt, aceasta nu mai este o elipsă, ci poate fi numită "rezumat minimal", sau mai degrabă un rezumat la viteză maximă: doi ani într-o propoziție. O asemenea
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
Cînd m-am întors în New York după doi ani știm exact cît timp a trecut. Este chiar mai clar atunci cînd elipsa este menționată într-o propoziție separată: b) Au trecut doi ani. De fapt, aceasta nu mai este o elipsă, ci poate fi numită "rezumat minimal", sau mai degrabă un rezumat la viteză maximă: doi ani într-o propoziție. O asemenea pseudo-elipsă sau mini-rezumat se poate extinde cu o scurtă adăugire legată de conținutul ei: c) Au trecut doi ani
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
în întregime din scene. Bineînțeles, aceste scene nu pot coincide în totalitate cu timpul fabulei. Și apoi, el acoperă destul de multe zile. De fapt, acestea sînt pseudo-scene, scene care sînt prezentate într-o manieră puternic accelerată, în care apar numeroase elipse invizibile. Această lipsă de sincronie este indicată în mod explicit, căci Meursault, protagonistul, își consultă regulat ceasul pentru a constata că a rămas, din nou, în urmă. Același lucru se întîmplă și în romanul olandez The Evenings, contemporan cu romanul
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
același, dar fiecare actor îl vede în felul său. Procedeul a fost frecvent folosit în romanul epistolar din secolul al XVIII-lea un alt exemplu ilustru este Zgomotul și furia de Faulkner. Fiecare retroversie internă sau anticipare care nu completează elipsa aparține acestei frecvențe. De altfel, toate acestea constituie repetarea unor lucruri care au fost deja menționate. Reversul unei repetiții este prezentarea iterativă: o întreagă serie de evenimente identice este prezentată o dată. Deja am văzut astfel de exemple. Flaubert și Proust
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
se întreabă ce meserie va avea Tom Degețel în viitor sau la ce vîrstă a învățat să meargă. Cu toate acestea, se întîmplă uneori ca unele evenimente omise să fie aduse în prim-plan în alte părți ale textului. Astfel, elipsa omiterea unui element care face parte dintr-o serie își arată deplina importanță în narațiune. Romanul lui Robbe-Grillet Voyeur este, probabil, cea mai spectaculoasă ilustrare a acestui fapt. În acest roman, un eveniment care, după cum arată fabula, trebuie să fi
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
străduiește să umple cumva acest gol temporal, stabilind o cronologie "inocentă". Pînă la sfîrșit nu este foarte sigur că Mattias este criminalul. Prin urmare, fabula nu poate fi descrisă în întregime. Chiar dacă nu are la fel de mare importanță ca în Voyeur, elipsa posedă, de asemenea, o funcție semnificativă și în alte texte narative. Fraza "Cînd au părăsit Tostes, doamna Bovary era însărcinată", care este atît de caracteristică pentru stilul lui Flaubert, indică, prin ușurința cu care trece peste eveniment, faptul că a
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
peste eveniment, faptul că a avea și a crește copii are o importanță foarte mică pentru Emma Bovary, iar momentul în care copilul a fost conceput nu are deloc importanță. Într-adevăr, relația sexuală dintre Emma și Charles este, prin elipsa evenimentului, pe deplin "reprezentată". Nici în acest caz nu ni se oferă vreo certitudine cu privire la evenimente în cursul fabulei. La fel, în tabloul Am șase ani al lui Aptekar, momentul omis este cina. Eliziunea cu pricina este cu atît mai
by MIEKE BAL [Corola-publishinghouse/Science/1018_a_2526]
-
fie creșterea volumului (fluaj). Dacă presiunea externă este mai mare decât presiunea luminală, vena este aplatizată, curgerea făcându-se prin cele două porțiuni laterale cu aspect tubular rămase deschise. Pe măsura creșterii presiunii transmurale forma secțiunii transversale se modifică spre elipsă și cerc, cu creșterea ariei corespunzătoare. Acest fenomen se reflectă în porțiunea plată a relației presiune-volum. La creșteri ulterioare de presiune transmurală (>10 cm H2O), tensiunea parietală urmează legea Laplace pentru secțiune circulară, iar panta curbei presiune-volum este mult mai
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2285]
-
importantă este și o conștientizare a relațiilor dintre diferite secțiuni ale textului, unde aceste secțiuni puse într-o anumită ordine (B-C-D-A-E) denotă întîmplări care sau petrecut de fapt într-o ordine diferită (A-B-C-D-E), probabil cu destul de multe goluri sau elipse între A și B și C, contiguitatea temporală a lui D și E ș.a.m.d: o rețea de relații temporale destul de elaborate. (Tabloul devine și mai complex cînd descoperim că două sau mai multe secțiuni textuale relatează evenimente care
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
nu putem situa cu certitudine cadența prezentării reveriei, nu putem fi siguri nici dacă ultima scenă care s-a petrecut la chei este sau nu este o accelerare sau încetinire pentru efecte scenice. Se spune că viteza maximă constituie o elipsă care constă în faptul că nici un fragment al textului nu este dedicat unei părți din durata istoriei; situația contrară constituie pauza descriptivă: textul fără durata istoriei (de exemplu, începutul descriptiv al romanului A Passage to India, sau Omul invizibil de
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
nu este dedicat unei părți din durata istoriei; situația contrară constituie pauza descriptivă: textul fără durata istoriei (de exemplu, începutul descriptiv al romanului A Passage to India, sau Omul invizibil de Ellison, sau Întoarcerea băștinașului de Hardy). Un exemplu de elipsă citat de Chatman este acela dintre sfîrșitul Capitolului 5 al romanului lui Hemingway Fiesta, în care Jake termină de mîncat prînzul și se îndreaptă spre birou, și începutul Capitolului 6, cînd o așteaptă pe Brett la ora cinci. Chatman susține
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
Chatman este acela dintre sfîrșitul Capitolului 5 al romanului lui Hemingway Fiesta, în care Jake termină de mîncat prînzul și se îndreaptă spre birou, și începutul Capitolului 6, cînd o așteaptă pe Brett la ora cinci. Chatman susține că asemenea elipse sînt foarte des întîlnite în proza artistică modernă, în care serii de prezentări scenice detaliate sînt legate între ele de salturi spațio-temporale bruște. Oricum, merită să facem distincția între acest tip de elipsă - ce constituie o simplă exploatare a discontinuității
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
la ora cinci. Chatman susține că asemenea elipse sînt foarte des întîlnite în proza artistică modernă, în care serii de prezentări scenice detaliate sînt legate între ele de salturi spațio-temporale bruște. Oricum, merită să facem distincția între acest tip de elipsă - ce constituie o simplă exploatare a discontinuității temporale pe care nu numai că o tolerăm dar pe care probabil o și preferăm în narațiuni (astfel, nu sîntem obligați să citim despre orice lucru plictisitor pe care îl face un personaj
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
citim despre orice lucru plictisitor pe care îl face un personaj) - și accelerările prezentării, sau rezumatul extrem de redus. Cum nu percepem nici o schimbare de cadență, nici o accelerare la trecerea de la Capitolul 5 la Capitolul 6 al romanului Fiesta, sugerez că elipsa, sub forma unei aporii spațio-temporale, este o strategie naratorială de importanță variabilă (în funcție de ceea ce este omis), dar nu este un tip de cadență narativă; dacă legăm cadența de judecăți privind viteza povestirii întîmplărilor. Cu alte cuvinte, pledez pentru o percepție
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
despre durată să fie nu numai intratextuale dar în parte și intertextuale (ținînd cont de autor, perioadă și gen literar). Iar din punct de vedere intratextual, precum în cazul discontinuității narative din Fiesta, citată mai devreme, acceptăm toate tipurile de elipse legate de tabu-uri culturale sau de lizibilitate: nimeni nu face sex sau nu merge la baie în romanele lui Austen sau Dickens - sau, mai exact, asemenea acțiunii nu sînt narate, fiind considerate tabu-uri sau neinteresante. Aceasta nu mai
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]
-
confirma statutul enunțiatorului exprimîndu-și aprobarea (prin atitudinea sa, prin "a!", "ia te uită!" etc.) În cazul în care coenunțiatorii împart același mediu și se văd unul pe celălalt, asistăm la apariția: - unor indicatori non-verbali (mimică, gesturi) care însoțesc vorbirea; - unor elipse atunci cînd un obiect este prezent în mediu ("ai văzut...?"); - a numeroase deictice (vezi cap. 9) al căror referent este identificat în raport cu situația de enunțare (eu, aici, mîine etc.). Dat fiind că locutorul nu poate șterge ceea ce a spus deja
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
cunoaștem intonația. Enunțul 2, în schimb, pare să-și ignore coenunțiatorul, de fapt cititorul său, care nu se găsește în același mediu fizic ca și jurnalistul. Aici nu există schimb între un "eu" și un "tu", nici formule fatice sau elipse etc. Referința textului este structurată doar de nume proprii și de reluări cu ajutorul pronumelor ("el", "care", "al cărui"), elemente care nu depind de situația de enunțare. Cu siguranță, un asemenea tip de enunț presupune anumite cunoștințe enciclopedice din partea cititorului, în
Analiza textelor de comunicare by Dominique Maingueneau [Corola-publishinghouse/Science/885_a_2393]
-
cuvintelor prin separarea lor de context, prin eliminarea elementelor de legătură; absența articolului face ca substantivele să devină generice: tempo d'api (Sovente una riviera), vento a frugare ginepri (I morți). Nici alegerea figurilor retorice nu este întâmplătoare: chiasmul, antiteza, elipsa, oximoronul, enjambamentul sunt menite să evidențieze fiecare vocabula, să o separe de curgerea strofei și să o ridice din continuum-ul frazei. Ți șo. În te tutta smarrita / alza bellezza i seni, / s'incava ai lombi în soave moto / s
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
au înflorit pe cărare rămășițele dobitoacelor // Trece pe strada domnul în negru cu fetiță / Bucuria cerșetorilor la inserare / Dar am acasă un Polichinelle cu clopoței / Să-mi distreze întristarea când mă înșeli”. Curând, sintaxa începe să se deterioreze, făcând loc elipselor și juxtapunerilor, iar versurile tind să devină entități independente în cadrul unui poem. Ț. pare conștient însă că numai din înregistrarea nuda a banalității și din ironizarea convențiilor literare nu se poate face poezie. Textul include când și când surprize lirice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290319_a_291648]
-
câteva zile înainte. Comportarea neobișnuită a apei înainte sau în timpul cutremurelor: dispariția apei în fântâni sau schimbarea culorii acesteia, ivirea unor emanații rău mirositoare. În prezent, unii cercetători științifici consideră că seismele pot fi provocate și de realinierea planetelor, modificarea elipsei (mișcării) Lunii în jurul pământului (cu circa 1,2-1,5m), datorită experiențelor nucleare făcute în S.U.A., Rusia etc. Așa s-ar și explica anomaliile atmosferice care au loc pe glob, prin “căderea” “fasciculelor focarelor solare” în alte regiuni ale globului decât
SENZAŢIONALA CONSTATARE A UNOR RENUMIŢI SEISMOLOGI: ANIMALELE PREVESTESC CUTREMURELE! by VASILE VĂSÂI () [Corola-publishinghouse/Science/262_a_498]
-
Tocmai descriptivul acesta sec aproape e poate mai impresionant decât orice retorisme. "Acum sub Luna lipsită de-un obraz/ ce se zice că era în eclipsă/ era o groapă din care alcoolul fumega/ și prin aburi îngeri dormind pluteau în elipsă/ pluteau îngeri cu aripi de mucava". Încununarea creației divine o reprezintă tocmai universul fals paradiziac. Alcoolul se volatilizează și devine singura ofrandă care se mai ridică spre înălțime, rugăciune sau imn de slavă ridicat spre golul din înalt. Celelalte titluri
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
olog,/ corbul fiind împăiat, domnul cu gambetă era ventriloc". Imaginea nebunului este și aici o imagine a omului comun, care se lasă înnebunit, fascinat de fals, de ceea ce e contrafăcut și tinde să confunde spectacolul cu realitatea. Exprimarea lapidară, cu elipsa predicatului în structura enumerativă conduce și ea la impresia de proces-verbal care înregistrează sec informația. Pasărea neagră se transformă dintr-un simbol cultural într-o emblemă a unei lumi răsturnate și titlul descriptiv pune-n evidență destructurarea simbolului, reducerea lui
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]