1,538 matches
-
care stârnește automat reacții colerice la cei din jur, „condiția lui fiind, așadar, de a se hăitui sau de a fi hăituit” (Mircea Iorgulescu). Stăpânind stilul narativ modern, tensionat, nervos, G. impune prin impresia de viață autentică, trăită pătimaș, cu frenezia vitalistă proprie prozei americane. Fundamental realiste, trecând însă dincolo de limitele înregistrării imediatului, într-o zonă de zbucium sufletesc neobișnuit de intens, nuvelele, povestirile și romanul lui conțin relatarea tribulațiilor unui erou însuflețit de idealuri generoase, de năzuința purității, pe care
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287121_a_288450]
-
de personalizare a produselor și a prețurilor, marea desfacere se angajează în politici de diferențiere și de segmentare, dar toate aceste schimbări nu fac decât să extindă fenomenul de transformare în marfă a modurilor de viață, să alimenteze din ce în ce mai consistent frenezia cererii, să împingă și mai departe logica lui „mereu mai mult, mereu ceva nou” pe care jumătatea de veac ce a trecut a concretizat-o cu succesul cunoscut. În acest fel trebuie gândită „ieșirea” din societatea de consum, o ieșire
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
amenințare și ca un apel la vigilență. În ciclul III, insecuritatea, suspiciunea, anxietatea cotidiană cresc proporțional cu propria noastră capacitate de a lupta contra fatalității și de a prelungi durata vieții. Stăpânirea corpului și deposedareatc "Stăpânirea corpului și deposedarea" După frenezia standing-ului - obsesia sănătății. Astfel încât cea mai mare independență a noastră față de aparența socială are drept contrapondere intensificarea autorității normelor și a expertizei medicale. Neoconsumatorul nu caută atât vizibilitate socială, cât o luare în stăpânire mai completă a trupului său
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
piața, individul) constitutive ale societăților eliberate de sub tutela religiei și care, prin aceasta, pot antrena o escaladă a schimbărilor, optimizarea nelimitată a resurselor și multiplicarea la infinit a nevoilor noastre. 3tc "3" Consum, timp și joctc "Consum, timp și joc" Frenezie consumatoristă, mutilare a vieții: pe urmele criticii marxiste a religiei, filosofii și sociologii n-au pierdut ocazia de a interpreta propensiunea pentru cumpărături ca pe un nou opiu pentru popor, destinat să compenseze insatisfacția provocată de parcelarea muncii, diminuarea mobilității
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
caută nu atât să oculteze moartea, cât să lupte contra timpilor morți din viață. Conform unei zicale, călătoriile întrețin tinerețea: cât despre hiperconsum, el are ca obiectiv să „întinerească” neîncetat trăirea prin însuflețirea sinelui și a experiențelor noi: ceea ce alimentează frenezia cumpărăturilor este hedonismul eternelor începuturi. Vaneigem susținea că faptul de a consuma ne condamnă la o „îmbătrânire precoce”17: e mai corect să spunem că ceea ce rezidă în consum e visul tinereții fără de sfârșit, al unui prezent mereu luat de la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
chiar de elan dionisiac își regăsește întreaga vigoare” în Occidentul anemiat de reprimarea sărbătorii, a fanteziei și a senzualității 1. De unde și reînvierea metaforei dionisiace. Evocând tineretul rebel, Roszak ne propune imaginea centaurilor, acești adoratori ai lui Dionysos care, în frenezia beției lor, nesocotesc ordinea civilizată a lui Apollo 2. Tot cam pe atunci, Daniel Bell caracteriza sensibilitatea anilor 1960 ca o răzvrătire contra rațiunii, „o revanșă a simțurilor asupra spiritului”, o „căutare disperată a lui Dionysos”3. Într-un strălucit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
Lucrarea constituie un model pentru această problematică, o carte de căpătâi pentru sociologii care se vor ambiționa mai târziu, cu mai puțin succes, să scoată în relief „dionisismul postmodern”. Orgii ale consumului, bulimii de imagini și de ritmuri, erotism exacerbat, frenezii ale modelor și ale senzațiilor: J. Brun interpretează pasiunile apărute în societățile supradezvoltate ca fiind tot atâtea căutări ale vertijelor și ale beției de senzații ce ar adăuga sare și piper unei existențe tot mai fade. Pentru că omul de tip
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
la punerea în scena ludico-hedonistă a funeraliilor sale. Nu reîncarnarea valorilor orgiastice, ci inventarea unui univers paradoxal al hipermodernității individualiste. În culturile vechi, oamenii așteptau de la cultul dionisiac să-i elibereze de individualitatea lor terestră. Prin experiența extazului și a freneziilor transgresive, Dionysos oferea muritorilor bucuria de a scăpa de limitele identității individuale și, așa cum spunea Euripide, fericirea de „a-și pune sufletele în comun”7, de a trăi sentimentul exasperat al apartenenței lor colective. Or, modelul de fericire pus la
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
interioară, a trăi în pace, sănătos și în formă. În mod evident, nu ne mai situăm în prelungirea senzualității „moderate și liniștite” a omului democratic descris de Tocqueville, ci într-o epocă de efervescențe senzoriale și de hedonism maximalist. În frenezia consumului-lume se caută ceva ca un ideal apollinic. Era comunităților, era indivizilortc "Era comunităților, era indivizilor" Ideea centrală avansată de apologeții lui Dionysos este că suntem purtați de un nou val de modernitate al cărui specific este de a nu
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
era reflexivității și a responsabilității individuale 19. Este totuși și momentul în care fac ravagii bulimiile și alte anarhii alimentare. Pe de o parte, silueta, sănătatea și echilibrul alimentar sunt promovate ca valori primordiale; de cealaltă parte, proliferează compulsiile și frenezia neoconsumatorului. Dar nimic din toate acestea nu seamănă cu bucuria dionisiacă. Dimpotrivă. Excesele la masă erau de origine colectivă, ale contemporanilor noștri sunt individuale; cândva erau festive, acum sunt nevrotice; ele constituiau o figură a fericirii colective, acum îl culpabilizează
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
cultului plăcerilor carnale și al libertății în amor. Disocierea sexualității de morală, „anarhia regulilor morale”, dispariția tabuurilor, creșterea numărului partenerilor, diversificarea practicilor carnale: liberalismul sexual care însoțește progresul societății de consum de masă a dat naștere și „sexului sălbatic”24. Frenezia lui Erostc "Frenezia lui Eros" Tot acolo am rămas, cu diferența că această dinamică s-a angajat acum într-o vertiginoasă fugă înainte: ea a devenit hipertrofică, tentaculară prin explozia producției și a consumului pornografic cărora anii ’80 le semnalau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
și al libertății în amor. Disocierea sexualității de morală, „anarhia regulilor morale”, dispariția tabuurilor, creșterea numărului partenerilor, diversificarea practicilor carnale: liberalismul sexual care însoțește progresul societății de consum de masă a dat naștere și „sexului sălbatic”24. Frenezia lui Erostc "Frenezia lui Eros" Tot acolo am rămas, cu diferența că această dinamică s-a angajat acum într-o vertiginoasă fugă înainte: ea a devenit hipertrofică, tentaculară prin explozia producției și a consumului pornografic cărora anii ’80 le semnalau doar începutul. În
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
inteligent” ca subiect și nu ca marionetă-cumpărător. Prin aceasta, „alterconsumatorul” nu face decât să ilustreze una dintre tendințele hiperindividualismului contemporan, caracterizat prin suspiciune față de marile instituții: reflexivitatea comportamentelor individuale, grija pentru calitate. Una dintre pantele societății de hiperconsum predispune la frenezia lui „mereu mai mult, mereu ceva nou”; o alta, favorizată de informație, de dinamica autonomiei subiective, de preocuparea pentru calitatea vieții și a identității personale, îi face pe oameni să refuze un consumerism fără conștiință, formatat și „sub influență”. Privilegiind
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
avea aceeași putere de atracție, aceeași pozitivitate: preocuparea pentru realizarea sinelui va sfârși prin a se lipsi de cursa fără sfârșit spre satisfacțiile consumatorii. Cu siguranță, clipa aceea încă n-a venit, și va trebui să treacă multă vreme până când frenezia consumeristă va apărea în ochii tuturor drept ceea ce este: o himeră. Totuși, acest moment va sosi în mod inevitabil. Așa cum opțiunea consumeristă este o invenție istorică datată, nici viitorul ei nu va fi etern. După ipoteza avansată aici, o asemenea
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
192 Confort, conectică și securitate 196 Designul polisenzorial 200 A bea și a mânca 203 Gargantua făcut de râs 203 Plăcerile gurmande și bucătăria hipermodernă 205 Estomparea principiului carpe diem 207 Triumful lui Knock 207 Orgie hard, sex cuminte 211 Frenezia lui Eros 211 Un hedonism bine temperat 213 Sex, iubire și narcisism 214 Nopți de beție și zile de sărbătoare 217 Droguri, destructurare și criminalizare 217 Reînvierea sărbătorii 219 Petrecerea „super” 224 9. Superman: obsesia performanței, plăcerea simțurilor 228 Viață
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
după cum spune titlul titlul caligramei: "vierme sub un pantof cu toc cui". "Ea (gândirea) nu se compara Cu o furtună Și nici cu o furtună într-un pahar cu apă Nici cu paharul de apă pe timp de furtună Anticipând frenezia statică Umbra unei incertitudini Care încă se învârte în capul meu Înspre rea devenire Că tot ce înconjoară Binele sau răul Cu o durere de cap comparabilă Cu frenezia statică a unei gândiri Comparabilă cu incomparabilul." Prietenii literare aici vreau
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
apă Nici cu paharul de apă pe timp de furtună Anticipând frenezia statică Umbra unei incertitudini Care încă se învârte în capul meu Înspre rea devenire Că tot ce înconjoară Binele sau răul Cu o durere de cap comparabilă Cu frenezia statică a unei gândiri Comparabilă cu incomparabilul." Prietenii literare aici vreau să revin la Grupul celor 7. Modelul l-am luat de la o mișcare literară germană numită "Grupul celor 47" în care artiști, scriitori și poeți defineau o nouă ordine
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1456_a_2754]
-
piperul organizației), tot demascând, dând sentințe și trecând la Răboj tot ce le-a ieșit în cale , s-au pus rău cu cine nu trebuie, într-un context politic extern și intern nefavorabil. Cei atinși la obraz, fiind cuprinși de frenezia, prin judecăți, de recuperarea părții pierdute, au strigat să se audă : „Până când, Ticule și Dinescule, veți abuza de răbdarea noastră ?!” dând de pământ „conjurația” celor Doi. Pe vremuri, după cum zice cantorul Nicolaie Lucan la „Cartea lui de însemnări” despre oameni
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
angoase, de frică, de frâne și zăbale, erau cuprinși de o greață ancestrală dacă auzeau vorba asta „unanimitate”. Știau și de ce : prin ședințele de tot felul, resortul interior îi propulsa în sus de pe scaune și băteau unanim din palme, cu frenezie și cu bătături. Săracii ! N-au știut că, de ce ți-e frică, nu scapi și ce-ai trăit, îți este dat să mai trăiești. Mai acum o săptămână, „naționalismul” dădea în clocot în toată mass-media carpato-danubiano-pontică, se lua cu mâinile
Nedumeriri postdecembriste by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91868_a_93089]
-
dacă e cu putință, surmenat sau sleit de febră; erau cu toții zdrobiți de oboseală. Elanul nobil și tragic al orașului născut la încrucișarea rațiunii, lumină a spiritului, cu un fenomen climateric, ceața, li s-a înfățișat astfel în întreaga lui frenezie conținută. Sub brumele dimineții, se ghicea sufletul neîmpăcat al locurilor. Campusul era animat de neastâmpărul întoarcerii. Nimeni nu a luat seama la micul grup de studenți străini, frânți de emoție și oboseală. Atacând, fără să mai aștepte, problema frontal, Margareta
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
liră; de cum simțea urcând în el o presiune obscură, instrumentul trebuia să fie acolo ca s-o prelungească sau s-o evacueze; își compunea cântecele negre flecărind cu prietenii, așteptând autobuzul sau bărbierindu-se; nu-și lua niciodată vacanță de la frenezia poetică. Curând, nu se mai despărți de Margareta, ca și de chitara lui. Să bată caldarâmul Leningradului a devenit ocupația lor favorită. Pe vreme frumoasă sau pe vreme câinească. Au privit săgeata de pe fortăreața Petru și Pavel împungând orizontul crepusculelor
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
planând pe deasupra vieții simple cu indiferența unui Child Harold îl făcea să retrăiască în memoria ei pe acel tânăr bărbat de familie bună, cu maniere perfecte și simț muzical al existenței: Italia populară era aceea pe care o iubea cu frenezia tinereții și sensibilitatea artistului, Italia riturnellei, imitând sunetele flautelor primitive, pifferari, precum și Italia serenadei. O Italie pe care Mozart nu ar fi respins-o. Și, la sfârșit, s-a recunoscut în Filip. El este ea, ea este el. Reconstruindu-l
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
schimb, începe migrația participanților la Trenul Literaturii: grupurile de scriitori se amestecă, dornici să se cunoască, alții, dimpotrivă, se izolează, apar laptopurile la care se lucrează de zor. Încet-încet, o comunitate veselă și lipsită de griji se declanșează într-o frenezie de nestăpânit... VITALIE CIOBANU: Dincolo de geam ne însoțește un peisaj mai mult arid, măslini presărați pe un teren argilos și ars de soare. Mici lacuri printre dealuri. Un castel răsare surprinzător, la o întretăiere de ape. Pare o jucărie plantată
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
mai mari, cum este, de pildă, celebrul tablou Familia lui Carol IV al lui Goya, căruia i s-a rezervat o rotondă specială, pentru a putea fi cuprins cu ochiul. Mulțimea culorilor, delirul formelor unor corpuri umane redate cu multă frenezie și plăcere a detaliului, peisajele luxuriante, veșmintele de epocă, bijuteriile de preț, armurile cavalerilor, figurile mitologice, alegoriile biblice, personajele „fluide” ale lui El Greco (o viziune ciudată, anunțând un modern avant la lettre), „pictura întunecată” a lui Goya - enigmatică în simbolismul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]
-
-i place să fie în centrul atenției, să-și afișeze nonconformista orientare sexuală. Scăpat de chingile opresiunii ideologice, devenit un loc de maximă atracție a artiștilor de pe tot globul și de grase investiții financiare, Berlinul, capitala Germaniei reunificate, trăiește o frenezie a pasiunilor și a decomplexării. Nu degeaba mulți îl consideră a fi „viitorul New York al Europei“. VASILE GÂRNEȚ: Discut cu Corinne Désarzens, râdem mult, așa cum am făcut-o și în timpul călătoriei, promitem să păstrăm legătura prin e-mail și, poate, să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1968_a_3293]