837 matches
-
centrul familiei, le - cum se zice - umplea casa, deși mai corect ar fi să spunem că le-o golea, deoarece nimeni nu rezista în aceeași încăpere cu el singur mai mult de un sfert de ceas, și acela îndurat pe ghimpi, căci prima reacție la vederea lui, a acestui ghemotoc de om, era s-o apuci în cea mai mare viteză la cea mai mare depărtare de el. Părea ceva venit din zorii tenebroși ai umanității, când însuși Domnul, într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
apă. Dacă nu și-ar fi mișcat degetele pe abdomen, puteai crede că trage un pui de somn. O grămadă de cute adînci Îi brăzdau ca niște corzi bărbia moale și urme de coșuri stăteau una lîngă alta ca niște ghimpi de cactus. Fără să se miște, șeful Își miji ochii și rîse sarcastic, tunînd cu vocea lui nesuferită de cîine răcit: — Ai cam luat-o-n serios, nu ? — Și de ce să n-o iau? — Da, dar măcar ai vreo speranță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
nopții... Și eu eram cu mîinile goale, de parcă fusesem jefuit de un tîlhar la drumul mare. „SÎnteți băut.” Nu avea dreptate. Dimpotrivă, stătusem vreo două ore cu aeroterma pornită și cu geamul larg deschis, cu fața expusă aerului nopții și ghimpilor lui glaciali. Și dacă trebuia Învinuit cineva, atunci acela nu eram eu, ci saké-ul. Doar neprețuitul și grijuliul ei complice m-a determinat să nu mă dau bătut. Dacă ea avea de gînd să Învinuiască pe cineva pentru rea intenție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
o oră așa matinală, ora la care simțurile amorțite înclină către voluptate, logic părea imposibil ca ei să taie parcul ca doi străini, fără să se atingă măcar, câte speranțe își pusese Sidonia în acea dimineață, cum așteptase ca pe ghimpi, acasă, întoarcerea fiului, cât dorise, cât implorase forțele naturii să-i întârzie venirea. Trofin dormea fără să aibă habar de frământările soției sale, ea se plimbase ca o leoaică în fața ferestrei, spiona, triumfa la fiecare minut trecut, îl și vedea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
definitiv, își spuse Carmina, chiar sunt nedreaptă, Ovidiu este drăguț cu rudele mele, poate de hatârul meu, mi-ar fi fost mai dificil dacă ar fi abordat un aer înțepat și disprețuitor și ar fi stat în fotoliu ca pe ghimpi, cu nările strânse parcă din dorința de a inspira cât mai puțin din aerul acelei case, cu pleoapele lăsate pe jumătate, dorind să se înțeleagă, cu orice preț, că pică pe el de plictiseală. Atunci ea ar fi trebuit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
din ei nu ezită să ridice pumnul (și astăzi!) asupra ziaristului care-l întreabă. Așa că scriu și când constat că din încrengătura minciunii, a urii de clasă, a crimei și jafului din fostul stat comunist proliferează și astăzi ramuri și ghimpi ce se pun, cu obrăznicie și cinism, sub protecția legilor democratice. Mă revolt (și iar scriu!) când „vedetele” politice maltratează limba română, în rând cu vedetele prostului gust televizate în registru... comercial. Scriu și când vreau să sper că nu
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
din ei nu ezită să ridice pumnul (și astăzi!) asupra ziaristului care-l întreabă. Așa că scriu și când constat că din încrengătura minciunii, a urii de clasă, a crimei și jafului din fostul stat comunist proliferează și astăzi ramuri și ghimpi ce se pun, cu obrăznicie și cinism, sub protecția legilor democratice. Mă revolt (și iar scriu!) când „vedetele” politice maltratează limba română, în rând cu vedetele prostului gust televizate în registru... comercial. Scriu și când vreau să sper că nu
Ambrozie şi poşircă by Gheorghe Drăgan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1140_a_2067]
-
cei mai mulți dintre locuitori erau adunați în lungul Străzii Mari și înaintea apelului strigau la comandă: "Ura" și "Să trăiți!" După ce a reușit să se apropie cît de cît de Vilă s-a zgîriat din păcate pe obrazul stîng într-un ghimpe, se întunecase de-a binelea și din cauza emoției s-a împiedicat într-un vrej, a ieșit în uliță. De unde se afla putea zări lumina aprinsă la ferestrele de sus, acolo unde stătea de obicei domnișoara K. F. I se părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
Pipăie în juru-i până ce dă de scoarța unui brad și se cinchește. Ar putea strânge, poate, câteva crengi uscate, să aprindă o zare de foc. Deodată devine atent. Inima i s-a zbătut și-l împunge: e nodul lui de ghimpi. Aude înaintea lui - parc-ar veni de la deal - un sunet ușor în zăpada moale. Pâș-pâș. Poate să fie vulpe. Poate să fie lup? Se răsucește în sus, apucă de țeavă carabina. Izbucnește într-un chiot sălbatic: ghimpii i s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
nodul lui de ghimpi. Aude înaintea lui - parc-ar veni de la deal - un sunet ușor în zăpada moale. Pâș-pâș. Poate să fie vulpe. Poate să fie lup? Se răsucește în sus, apucă de țeavă carabina. Izbucnește într-un chiot sălbatic: ghimpii i s-au mutat în beregată. Pâș-pâș-pâș - alături, la piciorul lui. Piei, drace! doar n-o fi ursul. I-a apucat mâna. A simțit ceva rece pe dosul palmei. Într-aceeași clipă se înfioară în toată ființa de plăcere. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
meu Dinu, că nu sânt deloc dispus să aștept la nesfârșit. Nu neg, îmi place marea, îmi place să fac câte o escapadă în cătun, dar... dacă vreau să rup o floare de scaieți o rup, nu-mi pasă de ghimpii ei..." Și ca să-i dovedesc că nu glumeam, am întins mâna, am strâns din dinți pentru că ghimpii scaieților mi s-au înfipt în carne ca niște cuțite și nu m-am lăsat până nu i-am arătat, ruptă, o floare
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
place să fac câte o escapadă în cătun, dar... dacă vreau să rup o floare de scaieți o rup, nu-mi pasă de ghimpii ei..." Și ca să-i dovedesc că nu glumeam, am întins mâna, am strâns din dinți pentru că ghimpii scaieților mi s-au înfipt în carne ca niște cuțite și nu m-am lăsat până nu i-am arătat, ruptă, o floare violetă, pe care după câțiva pași am aruncat-o discret fiindcă mă înțepa. "Deocamdată, am continuat, încă
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
atât de jenantă cum mi se păruse altădată; la urma urmei, totul se termină sub o piatră funerară, mi-am zis. Când m-am întors, l-am descoperit în același loc. Se juca rupând flori de scaieți și țipa din pricina ghimpilor care-i intrau în degete. De câteva ori m-a urmat și în cătun. Din casa Martei, l-am zărit plimbîndu-se pe uliță. Ceva mai târziu, la mlaștină, s-a așezat în fața pescarilor, și mi-am dat seama că lupta
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
soluție care arată a șantaj.“ „Știu că nu-i șantaj.“ „Și atunci ce să-i spun? Adică lui taică-meu ce-i spun?“ „Ți-am răspuns. Să vorbească.“ Știau amândoi la fel de bine că ceva nu e cum trebuie, ca un ghimpe, ca o îngrăditură plină de ciulini care zgârie dacă te miști într-o parte ori în cealaltă. „Vasăzică acuma totul s-a terminat“, se gândea, uitându-se prin geamul prăfuit al ușii-fereastră spre cenușiul de afară în care se învârtejeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
Ce te doare? Oare vrei Miere din știubei? Suc de zmeură să bei? Înghețată de agrișe Sau plăcintă de măcrișe? Poate vrei să-ți dau o prună, Moșule, cu blana brună? -De nimic nu-mi este dor, C-am un ghimpe în picior. Mor, mor, mor. V Varza s-a-ntâlnit cu barza Lângă-o brazdă de mărar; Și cum calcă barza rar Varza-i spune: -N-ai ca mine Fuste multe...Ce rușine! Barza i-a zâmbit de sus, Și-a luat zborul
ANTOLOGIE DE POEZIE PENTRU COPII by Lucia - Gabriela Munteanu, Carla - Daniela Grădinaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/282_a_520]
-
și imediată. Logan nu era convins, dar Își ținu gura Închisă. În cele din urmă, un polițist Își băgă capul pe ușă și le spuse că un domn Moir-Farquharson dorește să Îi vadă. Și avea de gând să fie un ghimpe În coasta tuturor până reușea. Insch Își strânse buzele, se gândi, apoi, În cele din urmă, Îi ceru agentului să-l conducă pe Sandy Șarpele Într-o cameră de detenție. — Ce crezi că vrea Sandy Șuierătorul? Întrebă Logan după plecarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
trandafirul În inimă și care zăcea Între păstorul Ioan și prietenul său, Malhus, se va deștepta primul, dintr-odată, ca pălit de adierea timpului și a cugetului. Mai Întîi va auzi susurul apei din bolta grotei, mai Întîi va simți ghimpele din inima sa. Scăldat În tihnă, cugetul său de adormit trudnic, cugetul său cufundat În bezna jilavă a grotei nu se putea dezmetici numaidecît, căci trupul i se vlăguise de atîta tihneală, iar sufletul Îi era bîntuit de vedenii. Chemă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
erau marinarii naufragiați, iar vasul purtând pecetea shōgunului avea să fie construit după model străin sub îndrumarea lor. La fel ca și la dus, înnoptă la Mizuhama și ziua următoare se întoarse în vale. Unchiul care-l așteptase ca pe ghimpi își arătă într-adevăr dezamăgirea pe chipul descărnat când auzi vorbele nepotului său, dar păru să prindă din nou speranță la cuvintele deosebite ale seniorului Shiraishi, fiindcă îl puse pe samurai să-i repete iar și iar partea aceea a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
sorți, s-o luați în stăpînire după semințiile părinților voștri. 55. Dar dacă nu veți izgoni dinaintea voastră pe locuitorii țării, aceia dintre ei pe care îi veți lăsa, vă vor fi ca niște spini în ochi și ca niște ghimpi în coaste: vă vor fi vrăjmași în țara în care veți merge să vă așezați. 56. Și vă voi face și vouă cum hotărîsem să le fac lor." $34 1. Domnul a vorbit lui Moise, și a zis: 2. "Dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85128_a_85915]
-
vadă o fată cu dinții strâmbi și cu o umbră de puf deasupra buzei superioare. Era și un băiat pe nume Peter. Era tuns foarte scurt și părea atletic, dar cu ceea ce se numește o latură sensibilă. Am simțit un ghimpe de invidie, deși nu puteam să spun dacă era pentru băiatul de aur de pe ecran sau pentru personajul de basm pe care îl interpreta. Shelley Winters își ridica fusta și țopăia pe ecran, scuturându-și buclele blonde vopsite. Mi-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
la culoare și pielea roz. Stai! Adam a vrut să-l cheme, să țipe la Karl să se Întoarcă. Nu pleca, i-a venit să strige. Dar a rămas tăcut și nemișcat, as cuns În frunzișul des și plin de ghimpi. Acum era În stare să se stăpânească și să tacă, Își ținea respirația și număra rar până la zece. Cu multă vreme În urmă Învățase să-și controleze astfel frica. Camionul a dat Înapoi, apoi a țâșnit Înainte, stârnind nisipul și
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
altul. Ea și-a dat seama că omul dorea să rămână la distanță și să exprime astfel fără cuvinte, dar și fără greș: În ce mă privește, n-am nici un chef să te văd pe-aici, Îmi stai ca un ghimpe În coastă, o s-o facem noi și pe-asta și-o să te cari cât mai repede cu putință. — Vă mulțumesc că mă primiți atât de grabnic, i-a zis. O să Încerc să vă răpesc cât mai puțin timp cu putință
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
să pronunțe corect toponimicele normande și bretone -, bătălia de pe malul Atlanticului a acoperit tot ceea ce se întâmplase înainte, la fel și pe el, cel care ar fi putut sluji drept model al rasei nordice, iar nouă ne stătea ca un ghimpe în carne. Cu toate astea, serviciul înăsprit a continuat. De două ori pe noapte, tabăra era trezită de alarma pentru partizani, fără să se audă împușcături sau altceva. Singuri sau câte doi, trebuia să facem de planton în jurul barăcilor. Când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
abstracție făcând de caporalul meu, care cântase cu mine în pădurea întunecată Hans cel mic..., decât o singură autoritate: acel bărbat uscățiv și deja grizonat, ale cărui sprâncene se voiau pieptănate. El s-a priceput să-i smulgă foamei mele ghimpele, fie și numai pentru câteva ore. Astfel, bucătarul nostru șef care, învățându-ne pe noi, a trecut cu siguranță prin cuțit și alte lighioane, a fezandat vânat, a mai făcut fel de fel de cârnați și a pregătit pești și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
eu fason de arheolog, ori de guzgan?... Am auzit că-i vorba de văzut ceva frumos și am mers. Voi nu faceți la fel?... Iar acum, de cînd am văzut Piatra Domniței și găurile acelea arătate de Bărzăun, port un ghimpe în suflet. Și mi-am zis să nu mă las pînă nu mă mai duc o dată acolo... Că Ticu ăsta al vostru a reușit să mă-mbolnăvească și pe mine de dorul umblatului. Asta-i! Și nea Petrică privi lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1501_a_2799]