1,198 matches
-
La bătrâni există o scădere a complianței în circulația sistemică și pulmonară și un număr semnificativ de pacienți diagnosticați cu HTP au antecedente de HTA sistemică (3). Pentru HTP au fost propuse mai multe clasificări, bazate pe criterii clinice, funcționale, hemodinamice sau anatomopatologice. Acestea au suferit mai multe modificări din cauza polimorfismului prin care se caracterizează sindromul, dar și datorită progreselor recente în diagnostic, tratament și identificarea mecanismelor patogenice. Clasificarea clinică este cea mai cuprinzătoare, a fost propusă în 1973, versiunile ulterioare
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Corina Dima Cozma, Florin Mitu () [Corola-publishinghouse/Science/91950_a_92445]
-
Apare dispneea cu tahipnee, tahicardia, hipotensiunea și se instalează rapid șocul. ASPECTE CLINICE Pierderea unui volum semnificativ de limfă, fie prin exteriorizare, fie prin acumulare într-una din cavitățile pleurale, abdominală, pericardică, mediastin determină o stare generală alterată cu consecințe hemodinamice, respiratorii, nutriționale și imunologice, uneori severe. Acestea constau în pierderi hidroelectrolitice, de proteine, lipide și vitamine liposolubile, de limfocite și anticorpi ce se repercută asupra stării generale a organismului ducând la malnutriție, infecții și în cele din urmă, la decesul
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
care necesită excizie extrapleurală locală lărgită [15]. Embolizarea preoperatorie, a vaselor nutritive tumorale, este indicată în tumorile mari [11]. Complicațiile intra si postoperatorii includ sângerarea masivă în timpul disecției, infecția, insuficiența respiratorie, infarctul miocardic, embolismul pulmonar [13]. În timpul exciziei tumorii, modificările hemodinamice datorate decompresiei sau compresiei structurilor mediastinale pot duce la complicații cardio-circulatorii: stop cardiac, hipotensiune [10]. Tumorile pleurale mari pot determina deplasarea paradoxală a diafragmului și schimbarea ventilației preferențial către plămânul controlateral. Îndepărtarea acestor tumori îmbunătățește ventilația și funcția pulmonară postoperator
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
țintită prin pericardoscopie, care a fost realizată de Santos Frezer în anul 1977 (citat de H.L. Porte) [12]. Pentru practicarea pericardoscopiei bolnavul trebuie să fie sub anestezie generală, ceea ce reprezintă un dezavantaj. Metoda se poate aplica doar pe bolnavii stabili hemodinamic. Accesul în cavitatea pericardică se face ca în fenestrarea subxifoidiană, timpii operatori fiind identici. Pericardoscopul (Pericardoscope 24 cm 10970 B, Karl Stortz Tutlingen, Germany) derivă din mediastinoscop, fiind mai lung cu 7 cm. Se inspectează cavitatea pericardică (pericardul fibros și
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
de strangulare a peretelui cardiac de către marginile breșei. Pentru a preveni instalarea infarctului miocardic, datorat opririi circulației coronariere, există două variante: lărgirea breșei pericardice sau pericardoplastia cu plasă. Hernierea completă a cordului în cavitatea toracică stângă, deși nu are consecințe hemodinamice imediate, în timp, putem asista la instalarea unei constricții cardiace prin fibrotoraxul ce se organizează. După pericardectomia anterioară, teoretic nu există risc de herniere a cordului; riscul este potențial dacă este asociată la tumorectomia mediastinală sau la parietectomia anterioară si
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by CLAUDIU NISTOR, ADRIAN CIUCHE, TEODOR HORVAT () [Corola-publishinghouse/Science/92103_a_92598]
-
compromitere hemodinamica a VD. Fracția de ejecție a VD se apreciază că și în cazul VS după formulă: FE % = (Vol. Telediastolic - vol. Telesistolic) x 100/ Vol. Telediastolic Funcția diastolica a VD în cazul pacienților cu embolie pulmonară, în funcție de amploarea degradării hemodinamice poate fi modificată în sensul inversării raportului E/A cu prelungirea timpului de decelerare al undei E. 2) HTP este definită drept creșterea presiunii în arteră pulmonară: sistolica peste 35 mmHg, diastolica peste 15 mmHg și medie peste 25 mmHg
CONFERINTE ÎN MEDICINA DE URGENTA by Irina Costache () [Corola-publishinghouse/Science/736_a_1108]
-
durata transportului -Transportul va fi efectuat de personal calificat care are în dotare echipamentele, materialele și medicamentele necesare eventualelor complicații -Monitorizarea permanentă a funcțiilor vitale -Capacitatea de a asigura funcțiile vitale dacă se impune acest lucru: ventilație, aspirație, IOT, suport hemodinamic, imobilizare coloană, etc. -Întocmirea documentației privind evoluția stării pacientului -Posibilitatea comunicării cu Centrul de Specialitate -Echipajul care asigură transferul poate recomanda și utiliza mijlocul de transport adecvat stării pacientului 4.Informațiile minime care trebuie să însoțească pacientul Numele pacientului și
Nursing general : note de curs by Solange Tamara Roşu, Mihaela Carmen Fermeşanu () [Corola-publishinghouse/Science/91817_a_93197]
-
îngroșarea arteriolelor intermiocardice, reducerea densității și lungimii capilarelor, cu reducerea raportului dintre perfuzie și masa musculară [Amann et al., 1992]. în aceste modele, cardiomiopatia uremică este în principal o consecință a dezechilibrelor metabolice, fără sau cu puține legături cu stresurile hemodinamice clasice cum ar fi HTA sau anemia. Parathormonul reprezintă un factor permisiv pentru aceste modificări [Amann et al., 1994], care par a fi prevenite, la animale, de către agenți care reduc hiperactivitatea simpatică [Tornig et al., 1996], antagoniști ai endotelinei [Nabokov
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
et al., 1995]. Astfel, plecând de la premisa că dializa peritoneală se asociază cu un grad mai redus de anemie, fistula arterio-venoasă este absentă și volumul intravascular este constant de-a lungul celor 24 de ore, s-a considerat că stresul hemodinamic este teoretic mai redus și deci probabilitatea de apariție a dilatării și a hipertrofiei compensatorii este mai mică. Aceste prezumții păreau să fie confirmate de către Foley et al. [1995], care constată la 70 de pacienți consecutivi tratați prin dializă peritoneală
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
riscul de apariție a insuficienței cardiace de novo cu 49% și al morții de cauză cardiacă cu 14% la pacienții uremici tratați prin dializă. Determinanți ai hipertrofiei ventriculare stângi: fistula arterio-venoasă Crearea fistulei arterio-venoase (FAV) se poate asocia cu modificări hemodinamice semnificative [Crowley et al., 1995], determinate de suprasarcina de volum consecutivă șuntării excesive a sângelui arterial în circulația venoasă, cu creșterea importantă a întoarcerii venoase. Concomitent, presarcina astfel constituită determină o creștere a muncii inimii, un debit cardiac crescut și
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
determină reducerea semnificativă a diametrului telediastolic concomitent cu o scădere semnificativă a debitului cardiac, a fracției de ejec]ie și a vitezei de scurtare a fibrelor miocardice [London et al., 1987]; de fapt, între gradul reducerii diametrelor cardiace și efectele hemodinamice ale ocluziei fistulei există o relație de directă proporționalitate. De asemenea, între diametrul telediastolic, anemie și efectul determinat de ocluzia fistulei (exprimat în termeni de modificare a indexului cardiac DCi-ml/min/m2). Această formulă obținută prin analiză statistică multivariată exprimă
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
mai redus de anemie (necesar mai redus de eritropoietină); fistula arterio-venoasă este absentă, înlăturând astfel un important factor contributoriu la HVS existent la subiecții hemodializați; volumul intravascular este constant de-a lungul celor 24 de ore, ceea ce face ca stresul hemodinamic să fie teoretic mai redus și deci probabilitatea de apariție a dilatării și a hipertrofiei compensatorii să fie mai mică. Aceste avantaje teoretice ar trebui să confere DPCA o superioritate netă asupra hemodializei cronice în prevenirea/limitarea manifestărilor cardiomiopatiei uremice
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
fiind prezentă atât în orto-, cât și în clinostatism. Creșterea presiunii intraabdominale a determinat reducerea dimensiunilor cavității VS în diastolă, nu și în sistolă. Caracteristicile cardiomiopatiei uremice la pacientul peritoneal Huting et al. [1990] au examinat măsura în care avantajele hemodinamice ale DPCA asupra HD se concretizează în beneficii structurale și funcționale cardiace. Au fost incluși în studiu 55 de pacienți cu DPCA normotensivi, având vârsta medie de 58 de ani. Anomaliile ecocardiografice cele mai pregnante au constat într-un index
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
Parametrii funcției sistolice au fost la limita superioară a normalului, în condițiile unui status circulator hiperdinamic (indice cardiac de 4,67 l/min/m2). La acești pacienți cu DPCA normotensivi (vezi mai sus), HVS a fost corelată doar cu statusul hemodinamic. Ulterior, același grup [Huting et al, 1991] a comparat pacienții cu DPCA având HVS cu două loturi de control: unul constituit tot din pacienți cu DPCA comparabili în ceea ce privește parametrii demografici și vechimea în dializă, dar fără HVS, și altul de
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
cronic. Un studiu recent [Wang et al., 2002] pare să elucideze această dilemă; investigația cross-sectional a cuprins 158 de pacienți non-diabetici la care s-a examinat relația dintre parametrii ecocardiografici și funcția renală reziduală. După cum se știe, datorită absenței stresului hemodinamic caracteristic hemodializei, funcția renală reziduală este în mult mai mare măsură și pe timp mult mai îndelungat conservată în cazul dializei peritoneale. Wang et al. au stratificat pacienții în funcție de amploarea HVS în patru grupuri: fără HVS, cu HVS ușoară, medie
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
arteriale intradialitice, a pierderii diurezei restante și a accentuării hiperkaliemiei (la pacienți în majoritate cu hiperkaliemie cronică!). De asemenea, administrarea de IECA la pacienții transplantați renal cu stenoză a arterei grefonului se asociază frecvent cu insuficiența renală acută prin mecanism hemodinamic. Optimizarea hematocritului Optimizarea hematocritului la pacienții hemodializați coronarieni este obligatorie în prevenția evenimentelor coronariene acute. Există însă controverse apreciabile asupra hematocritului optim la pacienții dializați coronarieni, opiniile majorității exper]ilor tinzând spre un hematocrit optim de 33-36%. Corecția hematocritului de la
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
Riscul de deces prin aritmii în această analiză se corela cu fracția de ejecție ventriculară redusă și cu prezența tahicardiei ventriculare nesusținute (sub 30 de secunde) la monitorizarea ECG. Relativ recent, Bos et al. [2000] au evaluat efectele cardiace și hemodinamice ale ședinței de hemodializă. Deși la sfârșitul ședinței s-a observat o ușoară îmbunătățire (cu 9%) a balanței dintre ofertă și necesarul de oxigen, riscul de ischemie miocardică în cursul dializei a rămas ridicat. Aceasta se poate explica ușor prin
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
este net crescută la pacienții cu patologie cardiacă evidentă, nu surprinde faptul ca FA se întâlnește mult mai frecvent la pacienții dializați (16%) decât în populația generală. Fibrilația atrială paroxistică este frecvent observată în cursul ședințelor de hemodializă, din cauza instabilității hemodinamice și a schimburilor electrolitice rapide [Harnett et al., 1995]. Prezentarea clinică a fibrilației atriale depinde în principal de rata de răspuns ventricular. La frecvențe normale, este de cele mai multe ori asimptomatică, în timp ce în cazul frecvențelor ventriculare rapide, simptomul principal este reprezentat
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
se întâlnesc la 28-52% dintre pacienții uremici, mult mai frecvent decât la non-uremici. Prevalența lor crește cu vârsta și cu vechimea pacienților în dializă [Mazzaferro et al., 1993; FernÆndez-Reyes et al., 1995; Ribeiro et al., 1998]. Afectarea valvulară severă, semnificativă hemodinamic, este întâlnită mult mai rar, totuși cu o frecvență de câteva ori mai mare decât cea din populația generală. Un studiu multicentric francez, cuprinzând 230 de centre de dializă, a evidențiat o incidență a valvulopatiilor severe de 15-19 cazuri/an
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
5/1.000 pacienți/an; această rată a fost de 5 ori mai mare decât în populația generală, după ajustarea pe vârste. Etiopatogenie Cauza modificărilor degenerative ale valvelor cardiace în populația generală este stresul mecanic (deschiderea și închiderea valvelor) și hemodinamic (fluxul sangvin turbulent) exercitat de-a lungul vieții. Acest stres induce uzarea și rearanjarea bioelastomerilor, ce determină microfracturi ale biomaterialelor și, în ultimă instanță, fibroză și calcificări. La pacienții cu IRCT și dializă se adaugă factori suplimentari, hemodinamici și biochimici
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
IRCT calcificările valvulare pot surveni și în absența acestuia. Valvulopatia aortică în populația generală, scleroza, îngroșarea sau calcificarea valvei aortice (VA) se observă în special la vârstnici, afectează 20-30% din populația peste 65 de ani, iar o stenoză aortică (SA) hemodinamic semnificativă se întâlnește la circa 2% [Braunwald, 1997]. La pacienții cu IRCT, prevalența calcificării VA este de 28-55%, dar survine cu 10-20 de ani mai devreme decât în populația generală. O SA semnificativă se întâlnește la 3-9% [Maher et al., 1987
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
de 28-55%, dar survine cu 10-20 de ani mai devreme decât în populația generală. O SA semnificativă se întâlnește la 3-9% [Maher et al., 1987; Ureæa et al., 1999]. Dacă degenerarea calcifiantă a VA este severă, ea poate determina o obstrucție hemodinamic semnificativă, obstrucție care, la rândul său, va induce o tensiune parietală sistolică crescută și hipertrofia ventriculului stâng (HVS) concentrică, compensatorie. Această HVS este benefică, deoarece menține funcția sistolică normală și reduce stresul parietal, dar și malefică, deoarece alterează relaxarea și
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
și de 36 de luni la cei la care s-a practicat protezare valvulară. Valvulopatia mitrală Calcificarea idiopatică a inelului mitral este una dintre cele mai frecvente anomalii cardiace descoperite necroptic. în majoritatea cazurilor, aceasta nu se însoțește de tulburări hemodinamice semnificative. Când este severă, poate fi o cauză importantă de insuficiență mitrală, mai frecventă la femei. Calcificări secundare ale inelului mitral se întâlnesc în HTA, stenoza aortică, diabetul zaharat, hiperparatiroidismul primar, IRC [i sindromul Marfan. Când calcificarea anulară este severă
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
chirurgicale a valvulopatiilor cardiace în cursul evaluării pretransplant. Afectarea valvulară cardiacă este foarte frecventă la pacienții uremici, iar prevalența sa crește cu vârsta pacienților și cu durata dializei. Ea e cauzată de calcificările valvulare, favorizate de stresul valvular mecanic și hemodinamic, precum și de tulburările metabolismului fosfocalcic și de unii factori de risc aterogeni. Cel mai adesea sunt afectate valva mitrală și cea aortică. Ele se pot complica, uneori, cu disfuncții valvulare (stenoză aortică, insuficiență mitrală) severe, semnificative hemodinamic, ce reprezintă o
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]
-
valvular mecanic și hemodinamic, precum și de tulburările metabolismului fosfocalcic și de unii factori de risc aterogeni. Cel mai adesea sunt afectate valva mitrală și cea aortică. Ele se pot complica, uneori, cu disfuncții valvulare (stenoză aortică, insuficiență mitrală) severe, semnificative hemodinamic, ce reprezintă o cauză importantă de morbiditate și mortalitate. Prevenirea acestor calcificări și a progresiei lor către disfuncții valvulare se realizează prin controlul factorilor de risc: hiperfosfatemia, hipercalcemia, hiperhidratarea, anemia. Evaluarea ecocardiografică periodică și profilaxia endocarditei infecțioase sunt obligatorii. Protezarea
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir, L. Segall () [Corola-publishinghouse/Science/91913_a_92408]