873 matches
-
însă și unele forme particulare de puls care fără a fi patognomonice pot constitui un semn orientativ în unele afecțiuni cardiace sau a stadiului lor de evoluție. Măsurarea valorilor presiunii arteriale aduce indicii prețioase care nu rareori descoperă un teren hipertensiv, înaintea manifestărilor clinice. Practicarea unei electrocardiograme înaintea intervențiilor de chirurgie dento-alveolară , mai ales la pacienții peste 45 ani, ar trebui să fie sistematică deoarece uneori ajută la stabilirea unui prim diagnostic de suferință cardio-vasculară. (7) Metode de investigație ale aparatului
Actualitati privind riscul urgentelor medicale in cabinetul de medicina dentara by ALEXANDRU BUCUR, MARIA VORONEANU, CARMEN VICOL, DINESCU NEDIM NICOLAE () [Corola-publishinghouse/Science/83704_a_85029]
-
un istoric recent de tratament antibiotic ambulator sau intraspitalicesc, cu derivați de peniciline, cefalosporine, chinolone, însoțit de IRA și, eventual, de manifestări alergice cutanate. Sugerează nefrita interstițială acută alergică • un consum recent de AINS, mai ales la vârstnici, diabetici și hipertensivi, pacienți cu IRC preexistentă, în special când se asociază deshidratarea și/sau un tratament cu IECA/sartani/diuretice. Frecvent, această situație duce la IRA funcțională sau la necroza tubulară acută; • un consum cronic (ani de zile), constant (zilnic), în cantități
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
este esențială pentru diagnosticul insuficienței renale acute sau cronice. De asemenea, cunoașterea exactă a capacității excretorii renale este indispensabilă pentru determinarea dozajului medicamentelor, împiedicând astfel potențiale accidente legate de supradozaj. Toți pacienții ambulatorii cu mare risc de boală renală (diabetici, hipertensivi, aterosclerotici, pacienți cu antecedente familiale sau personale de boală renală, pacienți expuși unei medicații cronice potențial nefrotoxice) trebuie investigați obligatoriu, periodic, în ceea ce privește funcția renală. Parametrii de retenție azotată vor fi obligatoriu determinați, de asemenea, la toți pacienții internați, indiferent de
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
semicantitativă a hematuriei și proteinuriei prin ESU oferă informații importante asupra unor afecțiuni nefrologice și urologice cu evoluție subclinică sau clinic frustă (vezi capitolele respective). Cu atât mai mult, ESU este indicat periodic la pacienții de mare risc renal (diabetici, hipertensivi, aterosclerotici, subiecți cu rude de gradul I prezentând afecțiuni renale severe etc). Ideal, ESU se realizează din prima urină de dimineață (cea mai concentrată), colectată într-un recipient foarte curat (nesteril). Firește, în cursul prezentărilor de urgență la medic, ESU
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
importante de globuline și alte proteine cu greutate moleculară mare (majoritatea glomerulopatiilor cronice). Microalbuminuria (MA) reprezintă un caz special de excreție anormală de proteine în urină. MA semnalizează prezența unei disfuncții endoteliale semnificative la indivizi de mare risc cardiovascular (diabetici, hipertensivi), ca urmare indicând lezarea relativ incipientă a organului-țintă rinichiul. în mod normal, cantitățile de albumină definitorii pentru microalbuminurie (30-300 mg/24 ore) nu pot fi constatate cu tehnicile semicantitative de determinare uzuale ale proteinuriei (în speță, metoda bandeletei reactive). MA
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
severă; multe studii au demonstrat agregarea familială a ND; pacienții cu DZ au un risc de 3-5 ori mai mare de a face ND dacă au un frate cu ND; pacienții cu DZ (1 și 2) care au un părinte hipertensiv (diabetic sau nu) au un risc de 3 ori mai mare de a face ND decât cei cu părinți normotensivi. 2. Durata evoluției DZ. Nefropatia diabetică apare după aprox. 10-15 ani de evoluție a DZ, atât în DZ 1 cât
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
în aceste modele, îndepărtarea penselor scade presiunea arterială proporțional cu importanța natriurezei pe care a provocat-o. 10.4. Diagnostic a. Suspiciunea clinică Incidența redusă a HTRV nu justifică cercetarea sistematică a unei stenoze de arteră renală la toți pacienții hipertensivi. Investigația este rezervată la pacienții având un risc crescut de stenoză: subiecții în vârstă de peste 50 de ani sau femei sub 35 de ani, cu HTA refractară la triterapie, HTA accelerată sau malignă sau HTA care apare la un pacient
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
renale, reprezintă o cauză frecventă, adesea neglijată, de insuficiență renală. Se poate prezenta sub formă acută sau subacută, de obicei după cateterisme vasculare, sau sub formă cronică, indolentă. A doua formă se caracterizează prin insuficiență renală progresivă la pacienți vechi hipertensivi, cu ateromatoză aortică severă sau cu anevrism de aortă. Modificările histologice intrarenale cuprind grade variabile de atrofie glomerulară și glomeruloscleroză, atrofie tubulară și inflamație și fibroză interstițială, alterări vasculare și cristale de colesterol în glomeruli și arteriole. c. Teste funcționale
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
în doze mari, obligatorii în caz de insuficiență renală severă: 240-500 mg i.v (12-25 de fiole!) în 30-60 de minute; - venodilatatoare și antihipertensive administrate IV (nitroglicerina; blocante ale canalelor de calciu și nitroprusiat de Na), în condițiile unui puseu hipertensiv important; se va evita administrarea inhibitorilor enzimei de conversie, din cauza riscului de compromitere a hemodinamicii intrarenale și, astfel, a accentuării IRA; - venesecția - câștigă timpul necesar introducerii unui cateter central și al inițierii dializei; este însă contraindicată la pacienții anemici. 14
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
anomalii urinare (probele trebuie repetate la distanță de câteva zile). De asemenea, este necesară prezența persistentă a acestor anomalii urinare timp de cel puțin 3 luni pentru a afirma diagnosticul de BCR. La pacienții de mare risc renal (diabetici, mari hipertensivi, cardiaci etc), screening-ul pentru BCR trebuie efectuat bianual. La ceilalți subiecți (chiar la indivizi în plină sănătate aparentă!), screening-ul în vederea depistării BCR trebuie efectuat anual (în cadrul evaluării anuale a stării de sănătate), precum și cu ocazia oricărei internări, pentru indiferent ce
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
care în condiții patologice specifice și la niveluri serice foarte ridicate determină afecțiuni renale bine caracterizate (necroza tubulară acută, nefropatie tubulo-interstițială cronică) pare a prezenta, chiar și la valori modeste, un factor de risc pentru progresia bolii renale. Greutatea corporală. Hipertensivii supraponderali sau obezi (IMC=25-29,9 kg/m², respectiv ≥30 kg/m²) prezintă un risc mai mare de a dezvolta proteinurie și, ulterior, reducerea RFG. Relația greutate corporală - proteinurie - reducerea funcției renale este lineară atât la diabetici, cât și la
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
kg/m2 și riscul de progresie al pacienților cu BCR stadiile 3 și 4 către stadiul 5 (terminal), însă această relație a fost demonstrată numai la bărbați. Fumatul este considerat un factor de risc important în progresia bolii renale. Pacienții hipertensivi cu BCR prezintă un risc de până la 3 ori mai mare de a atinge stadiul terminal al BCR dacă sunt tratați cu inhibitori ai enzimei de conversie și de până la 10 ori mai mare dacă sunt tratați cu alte clase
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
cu care pacientul iese din dializă, fără a prezenta hipotensiune arterială sau acuze subiective (vertij, cefalee, crampe) și nici HTA severă la următoarea ședință de dializă. Greutatea uscată se stabilește prin tatonare, astfel ca pacientul să fie normotensiv sau ușor hipertensiv la ședința următoare de dializă. Hiperhidratarea latentă se poate estima prin decelarea HTA predialitice, dar și prin evaluarea ecografică a venei cave superioare (dilatată, fără colaps inspirator) sau determinarea nivelului seric al peptidului natriuretic atrial. Valorile țintă ale TA la
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
au fost semnificativ mai mari la pacienții prezentând hipertensiune arterială , comparativ cu valorile înregistrate la normotensivi. În plus, el a demonstrat că acești pacienți prezentau un important grad de insulinorezistență. Folosind tehnica clampului hiperinsulinemic/euglicemic, autorul a demonstrat că pacienții hipertensivi captează mai puțină glucoză față de normotensivi, fenomen atribuit insulinorezistenței. Ulterior s-a constatat că persoanele aparent normale care prezintă valori insulinemice crescute au, de asemenea, și valori mai mari ale tensiunii arteriale, comparativ cu persoanele care prezintă valori insulinemice normale
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92263_a_92758]
-
TA pe termen scurt și lung - crește riscul de AVC (61); -hipotensiune arterială ortostatică prin afectarea funcției baroreceptorilor, agravată de alterările sistemului venos. Studiile epidemiologice la vârstnici demonstrează asocierea cu risc cardiovascular crescut (62). Aceste modificări diferă de cele ale hipertensivului prin absența creșterii rezistenței vasculare periferice (13). Modificările sunt asociate riscului de evenimente cardiovasculare ulterioare (60) . Disfuncția endotelială asociată îmbătrânirii contribuie suplimentar la prog - nosticul fragil al vârstnicului. Cuplajul cord-vas, bine caracterizat de tehnicile imagistice, este afectat prin suprasarcina de
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Viviana Aurulesei, Ioana Dana Alexa () [Corola-publishinghouse/Science/91919_a_92414]
-
VEGF este absent în vitrosul persoanelor normale. Studii recente arată că administrarea de inhibitori ai enzimei de conversie (enalapril 30 mg/zi) scade semnificativ și persistent concentrația de VEGF din vitros (27). Aceste efecte s-au înregistrat atât la pacienții hipertensivi cât și la cei normotensivi, susținând ideea că beneficiile vasculare și metabolice ale inhibitorilor enzimei de conversie sunt în mare parte independente de efectele hipotensoare cunoscute. Se consideră că atenuarea fluxului sangvin retinian poate diminua progresia retinopatiei din stadiul preproliferativ
Tratat de diabet Paulescu () [Corola-publishinghouse/Science/92262_a_92757]
-
by-pass valve” (aerul circulând în sens bidirecțional). Simptomatologia este cu atât mai gravă cu cât mărimea soluției de continuitate parietală este mai importantă. Gravitatea este cu atât mai mare cu cât diametrul soluției de continuitate depășește diametrul traheei [1]. Pneumotoraxul hipertensiv apare atunci când efracția pleurei viscerale se însoțește de un mecanism de supapă unidirecțională ce permite trecerea aerului numai într-un singur sens, dinspre căile aeriene spre pleură, cu acumularea acestuia sub tensiune (20-30 cm H2O) [23] - mecanism de „chake-valve”. Apar
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
și TA; orice modificare în plus sau în minus a greutății corporale este urmată de modificări în același sens ale TA. Obezitatea de tip abdominal este un factor de risc important pentru creșterea TA . Se apreciază că 60% dintre adulții hipertensivi au un exces ponderal de peste 20% și că 20-30% dintre hipertensiuni sunt atribuite obezității (44). Mecanismele prin care obezitatea determină creșterea TA sunt multiple, cele mai importante fiind: hipervolemia, creșterea debitului cardiac fără o reducere corespunzătoare a rezistenței periferice, creșterea
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Bogdan Mircea Mihai, Cristina Mihaela Lăcătușu () [Corola-publishinghouse/Science/91969_a_92464]
-
tratamentului medicamentos. 52.3.2. Scăderea rezistenței la insulină După cum s-a arătat anterior, rezistența crescută la acțiunea insulinei este unul dintre factorii prin care obezitatea duce la creșterea TA. Rezistența la insulină se întâlnește însă și la 25-50% dintre hipertensivii non-obezi. Insulinorezistența se asociază cu tulburări de coagulare (cu risc crescut de tromboze) și cu creșterea sensibilității la sare (atât la normo-, cât și la hipertensivi). Există mai multe mecanisme prin care insulinorezistența poate determina creșterea TA: efectul antinatriuretic al
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Bogdan Mircea Mihai, Cristina Mihaela Lăcătușu () [Corola-publishinghouse/Science/91969_a_92464]
-
sodiului intracelular și a calciului liber intracitoplasmatic și o scădere a pH-ului și a magneziului intracelular, toate acestea ducând la creșterea rezistenței periferice. Studiul TONE (Trial of Non Pharmacologic Interventions in Elderly ) a ilustrat impactul restricției sodate la vârstnicii hipertensivi: o scădere a aportului de sodiu la aproximativ 2,5 g/zi a redus semnificativ TA sistolică și pe cea diastolică și a diminuat riscul de apariție a evenimentelor cardiovasculare majore (48). În prezent, nu există recomandări oficiale asupra consumului
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Bogdan Mircea Mihai, Cristina Mihaela Lăcătușu () [Corola-publishinghouse/Science/91969_a_92464]
-
și nu numai). în majoritate, aceste mase adrenale nu au semnificație clinică, dar posibilitatea unei hipersecreții hormonale sau a existenței unei neoplazii face necesară investigarea lor. Frecvență Necroptic, masele adrenale se găsesc în proporție de 1-10%, mai frecvent la subiecți hipertensivi și la vârstnici. Explorările imagistice moderne pot evidenția 0,35-4,5% mase adrenale. Dintre acestea, cca 50% sunt metastatice, 25% reprezintă alte leziuni cunoscute, 7,5% sunt funcționale, restul de 16,5% (reprezentând 0,4% dintre subiecții investigați) fiind fără
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
ceea ce impune extirparea lor. Androgeni DHEAS scăzut în 2/3 din incidentaloame (supresie în caz de hipercortizolism autonom, dar DHEAS scade și odată cu vârsta). Valori crescute se întâlnesc în special în cancere adrenocorticale. Mineralocorticoizi Aldosteron măsurat în special la pacienți hipertensivi sau/și hipokaliemici (+ determinarea ARP). crescut: hiperfuncție; scăzut cu precursori crescuți cancer. Catecolamine metanefrine și catecolamine urinare determinate la toți pacienții cu incidentaloame. Teste morfologice CT și RMN adenoamele benigne sunt de obicei mici, bine delimitate, cu conținut lipidic ridicat
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
non-diabetici. Grupul Cooperativ Italian de Studiu al Dializei Peritoneale a evidențiat, în cadrul acestei populații, o prevalență dublă a afectării cardiovasculare la pacienții diabetici față de cei non-diabetici [Viglino et al., 1994]. Hipertrofia ventriculară stângă (HVS) se întâlnește mai frecvent la pacienții hipertensivi diabetici decât la cei hipertensivi non-diabetici. Boala coronariană este foarte frecventă la această populație și adesea asimptomatică. într-un studiu al lui Manske et al. din 1993, dintre pacienții diabetici asimptomatici supuși coronarografiei, în cadrul evaluării pretransplant renal, 88% au fost
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by L. Segall, G. Mircescu, A. Covic, P. Gusbeth-Tatomir () [Corola-publishinghouse/Science/91910_a_92405]
-
vasodilatație; - edem cerebral extracelular hidrostatic, prin ultrafiltrare în cazul menținerii intacte a barierei hemato-encefalice (barieră hemato-encefalică închisă); - edem cerebral extracelular oncotic (vasogen) prin lezarea barierei hemato-encefalice (barieră hemato-encefalică deschisă). Tratamentul encefalopatiei hipertensive este atât etiologic cât și patogenic: - tratamentul puseului hipertensiv, ca aspect etiologic și - tratamentul patogenic al sindromului de hipertensiune intracraniană. Boala ischemică cerebro-vasculară Ischemia cerebrală este determinată de insuficiența circulatorie cerebrală, care poate fi cronică sau acută. Stroke-ul ischemic reprezintă 85% din bolile cerebro-vasculare. Leziunile cerebrale ischemice întinse se
Tratat de chirurgie vol. IV. Neurochirurgie by Ioan Ștefan Florian, Cristian Ionel Abrudan, Dana Mihaela Cernea, Aurel Oșlobanu, Silviu Albu () [Corola-publishinghouse/Science/92121_a_92616]
-
naturii și de impenitenta cădere în păcat a omului, "doctorul-de-morți" este un sumbru solitar, are un tragic presentiment al eșecului. Face experiențe cel puțin șocante, dacă nu mefistofelice, hrănindu-și motanul cu sângele ce-i prisosea în cazul unui puseu hipertensiv. Realizează astfel un transfer telepatic la nivel de temperament, o transmigrare controlată ce ar fi răspândit "în trupul motanului voluptatea tristeții de a fi, secretând germeni de melancolie, contaminându-l cu setea maladivă de nefericire ...". Doctorul este un suflet psihanalizabil
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]