1,860 matches
-
Lévy-Leboyer, a apărut în Franța în 1974. La numai un an distanță, în 1975, apărea în România o lucrare semnată de mine care conținea în titlul ei sintagma „Psihologie organizațională”. Anii ’90 aduc cu ei o și mai mare efervescență ideatică, precum și recuperarea rapidă a unor câștiguri ale psihologiei universale. În 1991, Ion Mânzat introduce psihologia sinergetică în psihologia românească; în 1994/1995, Adrian Neculau invadează pur și simplu spațiul psihologiei românești cu problematica reprezentărilor sociale; în 1994, Mircea Miclea face
[Corola-publishinghouse/Science/2159_a_3484]
-
orientare și cea americană a cogniției sociale nu există nici pe departe divergențele presupuse de unii autori și că nu se poate vorbi despre superioritatea uneia sau alteia. Este vorba, așa cum se întâmplă și în alte raportări interparadigmatice, de conținuturi ideatice identice în expresii diferite - ceea ce am dezvoltat ca „teoria echivalențelor enunțiale” (vezi și capitolul 1, „Dinamica relației dintre valori, atitudini și comportament”) - sau de accente și complementarități descriptiv-explicative. În efortul de compatibilizare a României cu valorile lumii științifice contemporane se
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
un grad scăzut al acesteia. O relație intens studiată este și cea dintre atitudine și sistemul de credințe (beliefs) asociat ei. Termenul „credință” desemnează pentru analiștii mentalităților, în particular pentru cei americani, unitatea cognitiv-evaluativă cea mai cuprinzătoare. Ea constituie infrastructura ideatică a psihicului uman și a spiritualității omenirii. În afară de interogații, în credințe intră toate genurile de propoziții și judecăți, de la cele pur constatative, până la cele de gusturi și valori sociale. În acest sens, și atitudinile sunt, într-un fel, credințe. Diferența
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
majoritaristă, dogmatică, concepția pluralistă, admițând necesitatea luării de decizii după criteriul majorității, subliniază, în același timp, cerința de a găsi soluții care să înlăture sau să îngrădească posibila dominație sau opresiune a majorității. Pluralismul ca doctrină generală are, ca platformă ideatică, următoarele teze: în societatea modernă există o considerabilă varietate individuală și de grupuri sociale, cu identități proprii de mentalitate, comportamente și stiluri de viață; aceste entități, mai mult sau mai puțin bine circumscrise, nu trebuie considerate superioare (moral, estetic etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
Pentru un public mai puțin instruit, argumentele de ordin afectiv-emoțional sunt mai puternice. O dată cu ridicarea nivelului de școlaritate, cu lărgirea orizontului de cunoaștere, oamenii sunt tot mai mult sensibili la o argumentare de tip rațional. Bineînțeles însă că acompanierea mesajului ideatic cu mesaje ce se adresează mai mult senzorialului și emoționalului (imagini vizuale, muzică etc.) amplifică influența. Industria reclamei profesează acest principiu ca unul fundamental. La nivelul receptorului contează o serie de caracteristici sociodemografice (profesie, vârstă, sex etc.), dar, ca fenomen
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
și în capitolul anterior. Apare limpede cât de important este în ce cadru este prezentată o știre, un comunicat, un proiect de lege sau orice altă entitate comunicațională în sursele media. De la cadrul formal (sonor, decor, imagini etc.) până la cel ideatic (contextul de itemi informaționali, argumente, justificări, comparații). W. Jacoby (2000, apud Chelcea, 2002) a demonstrat pe baze științifice (rezultatele mai multor cercetări sistematice) că „încadrarea specifică”, adică nu doar descrierea, fie ea cât de detaliată, a unui program sau a
[Corola-publishinghouse/Science/2283_a_3608]
-
reprezintă insistența de a face din autorul Poemelor cu îngeri, în acord cu ideologia oficială a vremii în care apare monografia și împotriva evidenței, un „ateu politicos”, judecată care, dacă nu este evaziv-ironică, ar pune sub semnul întrebării întregul eșafodaj ideatic al demersului analitic. Orfeu și Aristarc (1982) - culegere de studii și articole despre unii dintre cei mai importanți autori români de la începutul secolului al XX-lea (Bacovia, Sadoveanu, Hogaș, Galaction, Rebreanu) - conține, în prefață, și o profesiune de credință: critica
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285404_a_286733]
-
SF-ul construiește lumi pentru idei.” Consecvent acestui program, P. construiește povestirile în jurul unui model cerebral, de o logică riguroasă, care nu exclude însă manevrele emoționalului. Semnificativă pentru descrierea modelului este performanța sa intelectuală, forța de a percuta o finalitate ideatică prin specularea, culminând cu o finalizare șoc, a unor premise conținând date prezente, trecute ori viitoare, reale sau imaginare, posibile sau improbabile. Cele două secțiuni ale cărții prezintă câteva diferențe relative la regula de compoziție. Scrierile din prima parte - Cassargoz
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288927_a_290256]
-
politicii economice, să experimenteze. Teoria economică utilizează metode empirice și descriptive, în vreme ce doctrina este, în esență, o gîndire normativă, ea sugerează calea pe care trebuie consumate eforturile spre binele individual și social. Studiul doctrinelor economice presupune, așadar, atît înțelegerea miezului ideatic al teoriilor pe care se grefează, cît și perceperea politicilor economice prin care se verifică. De aici, calitatea sintetică și vocația integratoare ale disciplinei noastre. În Structura revoluțiilor științifice, lucrare scrisă în 1962, Thomas Kuhn a introdus și un alt
[Corola-publishinghouse/Science/1513_a_2811]
-
am străduit, mărturisim că nu am găsit nici o armonie între cele două moduri de discurs. Limbajul filosofic nu pare „traductibil” în cel conexionist. În orice caz, Thorndike nu a reușit acest lucru. Este probabil cea mai bună dovadă a îngustimii ideatice a doctrinei conexioniste. Reducționismul „naturalist” încercat de Thorndike, deși nereușit, a putut totuși fundamenta o anumită practică rigidă ce a intrat în consonanță cu „obiectivismul” și „pozitivismul” - direcții epistemologice care au dominat cercetarea educațională în secolul XX. Este oarecum iritant
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
iar veridicitatea informației nu poate fi decât În interesul lor. Al treilea postulat: situațiile financiare, precum și alte informații supuse verificării pot conține erori sau nereguli semnificative. Deși erorile sau neregulile pot să apară În mod involuntar, absența acestora, la modul ideatic, ar conduce la anularea rolului auditului. În caz contrar, al existenței unor erori, trebuie avut În vedere dacă acestea depășesc sau nu pragul de semnificație acceptat de auditor. Pentru aceasta auditorul oferă o asigurare rezonabilă sub cele mai semnificative aspecte
Riscul de fraudă by Ioan-Bogdan ROBU () [Corola-publishinghouse/Science/205_a_255]
-
credinciosului. Adecvat însă mai degrabă registrului clasic, bucolic, decât redării prin vers a subtilităților conceptuale, stilul nu reușește întotdeauna să evite alăturările metaforice sterile ori scientismul ostentativ. Privite în ansamblu, scrierile lui S.-P. poartă marca unui efort artistic și ideatic destinat să le confere altitudine. Dar când încearcă să consemneze mai mult decât simple ipostazieri ale chipului lumii, poetul își complică, își îngreunează discursul cu suite de raționamente și simboluri care, departe de a da profunzime, produc o discretă ilizibilitate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289457_a_290786]
-
este volumul Capitalul uman, publicat și în limba română, al lui Gary Becker 1 (1997), care dezvoltă o teorie despre formarea capitalului uman și analizează ratele de revenire ale investițiilor în educație și formare. Teoriile capitalului uman sunt în legătură ideatică imediată cu direcția funcționalismului tehnologic, care a fost astfel puternic reprezentată în economie. Conceptul de capital uman a dominat economia educației și a influențat puternic analizele pieței muncii, determinării salariilor, creșterii economice sau ale evaluării politicilor de sănătate și pe
[Corola-publishinghouse/Science/2235_a_3560]
-
pentru Platon astronomia se definește nu ca o observație prin intermediul simțurilor, a mișcărilor cerului vizibil, ci drept o cunoaștere ideală a mișcării și repaosului, a variațiilor de viteză între coordonatele rapidității și lentoarei 23, pe de alta Macrobius susține, sprijină ideaticul (teoreticul) prin sensibil (practic, empiric), raționalul este demonstrat, verificat empiric, adică printr-un apel la simțuri (nec negare hoc quisquam poterit quod visus adfirmat - I,18, 6; ibid. I, 18, 7). Cerul, obiectul de studiu al astronomiei, este un sistem
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
provoacă cele două fenomene (matematică, metafizică și etică: funcție pozitivă, unificatoare și negativă, distructivă); 2.2.7. relația suflet-trup (metafizică și etică: funcție generatoare și supraordonare). 3. Surse și originalitate în comentariile lui Macrobius 3.1. Din punct de vedere ideatic, opera macrobiană este construită pe baza doctrinelor platoniciene și neoplatoniciene, conținând puține elemente de originalitate care în cea mai mare parte stau sub semnul îndoielii, de vreme ce problema surselor nu este, încă, lămurită pe deplin. Analizele realizate converg în a admite
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
de comentat la începutul capitolului și de a-l analiza până la sfârșitul lui din cât mai multe puncte de vedere posibil. Metodele de cercetare macrobiene a fenomenelor, proceselor se fondează pe coroborarea teoriei și practicii, autorul susținând confirmarea sau sprijinirea ideaticului prin empiric (sensibil), adică printr-un apel la simțuri, ceea ce îl delimitează de Platon și Plotin pentru care datele senzoriale sunt sursa erorii: I, 18, 6-7: mișcările astrelor; II, 4, 14-15 (muzica sferelor este pur intelectuală, imperceptibilă de către oameni). 3
by Marcus Tulius Cicero [Corola-publishinghouse/Science/1099_a_2607]
-
uman, social, biologic și fizic, astfel încât să genereze comportamente inteligente pentru a interacționa constructiv cu schimbarea" (Visser, apud Ciolan, p. 76); permanentă mișcare dialectică a spiritului uman orientată spre construcția pozitivă a unui sistem deschis de cunoaștere, destinată spre „constructe ideatice" formate în cadrul propriei experiențe de viață, capabile de consens cu caracterul relativ al realității, de „acceptare a diversității interpretărilor" (Reich, 1996); un continuu mod de schimbare prin deconstrucție, prin recorectare a codurilor asumate, care și-au pierdut viabilitatea în contextul
Învăţarea şcolară by Burlacu Gabriela Rodica () [Corola-publishinghouse/Science/1242_a_1884]
-
E. Stiglitz, Globalizarea, Editura Economică, București, 2005; Paul Krugman, Întoarcerea economiei declinului și criza din 2008, Editura Publica, București 2009. footnote> (îndeosebi Fondul Monetar Internațional - FMI și Banca Mondială - BM), care și-au propus să sprijine, cu resurse financiare și ideatice, transformările care urmau și urmează să se producă în anumite țări. Viziunea organismelor financiare internaționale asupra nucleului dur al societății democratice și economiei de piață a stat la baza orientărilor procesului de tranziție în aproape toate țările. Orientările externe s-
Macroeconomia tranziției postsocialiste by Cristian Florin CIURLĂU () [Corola-publishinghouse/Science/196_a_212]
-
și a ajunge în Țara Făgăduinței. Ieșirea din robie este pornită și organizată din poruncă divină. Ca și în cazul reformei, se pleacă de la o origine cunoscută, de la un pământ al suferinței, către un pământ al făgăduinței, necunoscut dar identificat ideatic. Călătoria durează 40 de ani, iar pe parcursul ei evreii primesc, prin Moise, Tablele legii de la Dumnezeu, reguli de organizare a cortului sfânt, a zilelor de lucru și de sărbătoare. Timpul exodului este deosebit de bogat în evenimente, în fenomene sociale de
Macroeconomia tranziției postsocialiste by Cristian Florin CIURLĂU () [Corola-publishinghouse/Science/196_a_212]
-
Doina & Gustav Hlinka, Pictură naivă - Naive Malerei, Ed. Colorprint, Reșița, 2004; coautoare alături de Viorica Farkaș la volumul Culorile lumini, Ed. Pim, Iași, 2009. „Expresivitatea sa cromatică ține de recuperarea povestirii, în cheia naivă și de parcursul unui traseu de la proiecție ideatică la ansamblu compozițional, printr-o asemenea inteligență a echilibrelor culorii și un demers caracterologic al personajului abordat. Picturile sale comunică, în relație cu universul cotidian, transpus in tematici de abilitare a ironiei sub semnul generozității culorii.” (Ionel Bota) „...Doina Hlinka
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
ritual păgân, desfășurat chiar sub ochi noștri, după un scenariu absurd.” (Aurel Istrate) „Creația lui Calistrat Robu, sondează profunzimi și tensiuni unde fiorul epic este mereu intersectat de aceste onirice cu dimensionări neașteptate și cu promisiuni ce pot îmbogăți orizontul ideatic al artei naive de la noi și de oriunde.” (Vasile Savonea) Robu Paul Răzvan 1974 Pictor Născut pe 11 octombrie 1974 în Iași. Studii: Universitatea Tehnică Gheorghe Asachi, Facultatea Ingineria Mediului. Debut - 1995 Roman Petru Nelu 1932 - 1994 Pictor Născut la
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
astfel de strădanii. În cît de mare măsură sînt obligat să le mulțumesc criticilor mei și tuturor celor care au urmat abordarea mea teoretică ori au utilizat-o în cercetări și interpretări din propriile lucrări de naratologie, completînd astfel eșafodajul ideatic cu atestări și exemple, se va putea vedea, așa sper, din adnotările mele. O altă premisă foarte importantă, datorită căreia noua teorie a narațiunii a putut să fie construită pe o bază mai largă de texte decît vechea tipologie a
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
a pieri tragic, de a fi uciși în drumul lor spre absolut, pentru ca, spune Sábato, adevărata patrie a omului nu este orașul pur care l-a fascinat pe Platon, ci adevărată lui patrie, la care se întoarce mereu după peripluri ideatice, este acea parte unică a sufletului, acel teritoriu sfâșiat în care trăim, iubim și suferim. De aceea, crede Sábato, "în vremuri de criză totală, numai artă poate exprima neliniștea și disperarea omului, deoarece, spre deosebire de celelalte activități ale gândirii omului, ea
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
ajung să pătrundă în spațiul sacru al poeziei. Creația este acea parte a simțirii pe care am cucerit-o în lupta cu imensitatea haosului"24. Schimbarea în proza latino-americană din prima jumătate a secolului trecut este totală, atât la nivel ideatic, cât și al formei, al compoziției, se poate vorbi de o mare îndrăzneala chiar în ceea ce privește limbajul, iar regiunea existențiala dobândește o pluralitate de zone în acord cu formele și modalitățile narative folosite (fantastice, mitice, onirice, realist-atroce), având ca urmare, toate
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]
-
latino-americană, cu bogăția și specificitatea acestei părți a lumii: peisaj insolit, etnii viguroase, metisaj, valori originale, toate acestea trezind curiozitate, înțelegere, dar și dorința de a descifra misterul. Românul hispano-american nou începe să investigheze identitatea profundă a omului, în plan ideatic, iar în ceea ce privește compoziția, se înlocuiește narațiunea liniară printr-un exercițiu aleatoriu, "când ludic, cănd abisal, sau printr-o mecanică circulară, adesea acoperită de impetuozitatea vitală, proprie literaturii hispano-americane"30. Impactul unei asemenea scrieri atât de vii, de un realism sui-generis
[Corola-publishinghouse/Science/1473_a_2771]