1,303 matches
-
ce ierta, chiar de soarele s- ar stinge, Soarele- n poteci zidea, crescând iarbă, botezând- o, În uleiuri de - omofor, crucii se închină, iubind- o. Drămuit pentru căința, c- a iubit, ce n- a fost greu, Cine- n ploaie - a lăcrimat, L- a ales pe Dumnezeu, Măduva spinării drepte - n suflet o sapă, ușor, Mulțumindu- L pe Iisus, c- a iubit, lumescul dor. Îngerii cântă în ploaie, prețuiesc lacrima sfântă, Și la Ceruri, când se- ntorc, aripile lor cuvânta, C- au
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/lilia_manole/canal [Corola-blog/BlogPost/381380_a_382709]
-
aripile lor cuvânta, C- au văzut cum e iubirea, pentru cei nemuritori- Ea așterne câte- o ploaie, singura -i în al ei zbor. Între întuneric și pământ Lumină, ca un argint viu, ... Citește mai mult Iubire ingereascăCine- n ploaie- a lăcrimat și- a- mblânzit în palme îngeri,Era firea, ce ierta, chiar de soarele s- ar stinge,Soarele- n poteci zidea, crescând iarbă, botezând- o,În uleiuri de - omofor, crucii se închină, iubind- o.Drămuit pentru căința, c- a iubit, ce
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/lilia_manole/canal [Corola-blog/BlogPost/381380_a_382709]
-
ce ierta, chiar de soarele s- ar stinge,Soarele- n poteci zidea, crescând iarbă, botezând- o,În uleiuri de - omofor, crucii se închină, iubind- o.Drămuit pentru căința, c- a iubit, ce n- a fost greu,Cine- n ploaie - a lăcrimat, L- a ales pe Dumnezeu,Măduva spinării drepte - n suflet o sapă, ușor,Mulțumindu- L pe Iisus, c- a iubit, lumescul dor.Îngerii cântă în ploaie, prețuiesc lacrima sfântă,Si la Ceruri, când se- ntorc, aripile lor cuvânta,C- au
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/lilia_manole/canal [Corola-blog/BlogPost/381380_a_382709]
-
Acasă > Versuri > Visare > RĂMÂI Autor: Florina Emilia Pincotan Publicat în: Ediția nr. 2034 din 26 iulie 2016 Toate Articolele Autorului Rămâi! E noaptea tristă Fără ține, Privighetorile jelesc Pe ramul de cireș . Își pleacă pomii. Frunză rătăcita, Iar noaptea vine Lăcrimând a dor . Rămâi ! Pustiu, e drumul Fără ține, Iar cerul Își va pierde din Azur . Condorul își va plânge Aripa rănită, Iar zorii vor veni Târzii și fără rost . Referință Bibliografica: Rămâi / Florina Emilia Pincotan : Confluente Literare, ISSN 2359-7593, Ediția
RAMAI de FLORINA EMILIA PINCOTAN în ediţia nr. 2034 din 26 iulie 2016 by http://confluente.ro/florina_emilia_pincotan_1469560653.html [Corola-blog/BlogPost/380113_a_381442]
-
pe care o pusese alături, iar pălăria o ținea pe genunchi. Sânii mari, ca niște mere de Voinești, i se păreau că voiau să iese din sutienul dantelat, și-l atrăgeau ca un magnet, că simți globurile ochilor că-i lăcrimează... de cât o fixase cu privirea. Părul castaniu îi cădea în inele mari peste roadele pieptului și se mișca seducător când la dreapta, când la stânga... făcându-l pe „țărănoiul” (îndrăgostit lulera) să se roge la providență (pică mară mălăiață în
PARTEA A X-A PARIUL BLESTEMAT de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 769 din 07 februarie 2013 by http://confluente.ro/Partea_a_x_a_pariul_blestemat_marin_voican_ghioroiu_1360225579.html [Corola-blog/BlogPost/341400_a_342729]
-
tristețea să-i cerni, s-alungi toți norii de pe cerul tăciune, să plouă cu soare peste răni și dureri. Coboară la el, coboară pe-o rază când stelele se aprind iar pe cer, o inimă de mamă și-n cer lăcrimează când pierdut pe lume e orfanul stingher. Referință Bibliografică: Inimă de mamă / Cristina Crețu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1876, Anul VI, 19 februarie 2016. Drepturi de Autor: Copyright © 2016 Cristina Crețu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială
INIMĂ DE MAMĂ de CRISTINA CREȚU în ediţia nr. 1876 din 19 februarie 2016 by http://confluente.ro/cristina_cretu_1455890913.html [Corola-blog/BlogPost/383278_a_384607]
-
a cunoaște voia Ta, Cu limbi de foc trezește-i azi simțirea Și-ndură-Te, Te rog, n-o lepăda! Ne facem partea, ne rugăm fierbinte, Postim ca toți ai noștri să Te cheme, Cuvinte înălțăm spre zări albastre Și lăcrimăm și duhul nostru geme. Revarsă-Ți înc-o dată bunătatea Și nu-i lăsa prădați și lepădați, Doar Tu cunoști ce șade-n fiecare, Transformă-i Doamne, fă-ne pe toți frați. Ne doare depărtarea de iubirea Ce-ai arătat, prin
ACUM, CĂCI MÂINE, NU E ZIUA TA! de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 2116 din 16 octombrie 2016 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1476614255.html [Corola-blog/BlogPost/376894_a_378223]
-
Vând o casă goală!” Ce anunț ciudat! Casa ce rămâne după viața noastră... De aceste-anunțuri, tu să nu te miri, Satele sunt pline, ce nemângâiere! Vând o casă goală, fără amintiri Între ziduri albe, mute de durere... Liniștea-n cuvinte lăcrimând se frânge- Vând o casă goală, preț nu cred că are, Sufletul, sărmanul, îl aud cum plânge: Casa părintească nu e de vânzare! Nicolae Nicoară-Horia Referință Bibliografică: Vând o casă goală... / Nicolae Nicoară Horia : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr.
VÂND O CASĂ GOALĂ... de NICOLAE NICOARĂ HORIA în ediţia nr. 2306 din 24 aprilie 2017 by http://confluente.ro/nicolae_nicoara_horia_1493046961.html [Corola-blog/BlogPost/377709_a_379038]
-
Acasa > Versuri > Omagiu > SIMȚIRE Autor: George Safir Publicat în: Ediția nr. 568 din 21 iulie 2012 Toate Articolele Autorului simt mângâierea ta în sărutul vântului pe floarea ofilită în arșița amiezii de vară simt mângâierea ta în palmele dorului lăcrimând în fiecare ploaie de toamnă simt mângâiere ta în catifeaua fulgilor topindu-se pe obrazul roșu de copil simt mângâierea ta în prima înflorire a cireșului din prima lui primăvară simt în lumina orbului din suflet durerea că nu pot
SIMŢIRE de GEORGE SAFIR în ediţia nr. 568 din 21 iulie 2012 by http://confluente.ro/Simtire_george_safir_1342896768.html [Corola-blog/BlogPost/358125_a_359454]
-
de cireșe amare și o ulcea cu apă, n-au plâns în fața Plecării, n-au stăruit la ceruri și la tot felul de Sfinți să fie lăsați pe prispă, măcar o zi în plus! Și nu numai că n-au lăcrimat! Chiar s-au înseninat! Însă, tot ei, părinții mei și ai unor dumneavoastră, încercau un alt soi de regret că rămânem singuri, că n-are cine să mai îndrepte obrazul pământului...să nu se împiedice apa în care a plâns
Să nu se împiedice apa în care a plâns Dumnezeu (XI – XIV) by http://balabanesti.net/2015/02/05/sa-nu-se-impiedice-apa-in-care-a-plans-dumnezeu-xi-xiv/ [Corola-blog/BlogPost/339970_a_341299]
-
În care rătăcea al meu cuvânt. Cand ma gandesc la zborul meu spre soare Icar cu aripi de sidef ce ruginesc în vânt, Cu gândul aruncat peste albastră mare În agonia prăbușirii spre pământ. Ce căzătura... Spune poetul. Ce lacrima lăcrimează peste un descânt, Unde se ascunde tot secretul Care se rupe din cuvântul din cuvânt? Mă umilesc, șoptesc o ruga, Hai taină, sfârteca un legământ, Și adu-mi în inima de slugă Cu-vantul rupt adus de vânt. Referință Bibliografica
CU-VANTUL RUPT ADUS DE VANT de PETRU JIPA în ediţia nr. 368 din 03 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Cu_vantul_rupt_adus_de_vant.html [Corola-blog/BlogPost/361755_a_363084]
-
lăsat ,,Luceafărul..." pe creste. Să-l readucă în ,,Vatra Românească", Cu ecou de trâmbițe și cavale, „Timpul" din tipar va ști să grăiască Eternitatea gândurilor sale. De doru-i doinește lira în cuvânt, Iar iubirea îl cheamă din vecie, Când flori lăcrimează pe mormânt, Cu tristețea ce plouă-n poezie. Dorul tremură-n unde pe izvoare Și freamătă-n păduri cutreierate, Iar codri-și lasă dorința în chemare, Cu ploi de frunze-n toamne repetate. Tristețea vibrează-n suflet fremătând, La confrați
OMAGIERE EMINESCIANĂ de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1993 din 15 iunie 2016 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1465942690.html [Corola-blog/BlogPost/370065_a_371394]
-
Oglinda ne arată... fuga lor nebună Dar inima din noi același ritm îl bate E-a dragostei credință ce veșnicii străbate! Iubire ne-am jurat și-odat cu ea, credință. Nici Pietrele din Drum nu ne-au îngenunchiat Când ochii-mi lăcrimau, îi sărutai fierbinte Iubirea vieții mele, îți mai aduci aminte? Te rog, să nu mă plângi, Suflete curat! Fericiți am fost ș-om fi în... Nemurire! Chiar de plec acum, promite-mi dragul meu, Viața s-o iubești cum ne-
IUBIREA VIEȚII MELE, ÎȚI MAI ADUCI AMINTE? de DOINA THEISS în ediţia nr. 2097 din 27 septembrie 2016 by http://confluente.ro/doina_theiss_1474927223.html [Corola-blog/BlogPost/366288_a_367617]
-
Inimile noastre locuiesc/ În emisfere separate./ Ești prea învăluită în mister./ Orice-i posibil, am șoptit/ Primind ecou din patru zări./ Zburând pe-un mânz albastru,/ Am plantat un fir de nufăr în deșert./ Nisipul roșu, pârguit de așteptări,/ A lăcrimat adânc și-a ferecat/ Eternitatea în găoacea unei oaze./ Ca o candelă, nufărul alb,/ Prin desferecate raze/ Luminează potecile inimii/ De la imposibil la posibil./ Sus, pe cer, în albastru căpăstru,/ Luna, nebunatic mânz, dansează”. Cartea se încheie cu o pagină
MOMENTE DE RĂGAZ CU PODURI LIRICE de DORINA STOICA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1487583059.html [Corola-blog/BlogPost/340216_a_341545]
-
sub clar de lună și mă bate-un gând, În vraja nopții să număr stelele pe rând. Să uit că-n această existență am fost ursit, Tot ce mi-a fost drag pe lume am părăsit. Am lăsat pe mama lăcrimând la poartă, Tristă, lovită cumplit de cruda-i soartă, Ca acum la bătrânețe să-și înece dorul Doar cu fotografia în care-i e feciorul. Și tata-n bastonel în drum mă conducea, Ce se întâmpla de fapt nici el
GUSTUL AMAR AL DESPĂRŢIRII de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 800 din 10 martie 2013 by http://confluente.ro/Gustul_amar_al_despartirii_ion_nalbitoru_1362931603.html [Corola-blog/BlogPost/350861_a_352190]
-
în drum mă conducea, Ce se întâmpla de fapt nici el nu-nțelegea. Tristețea și amarul învăluiau și chipul său Că pe acest tărâm este din ce în ce mai rău. Aceeași durere-n suflet purta și soacra mea, Cu melancolie din blajinii ochi lăcrima și ea Că printre străini îi purtam fetița dragă, Pe care și-o dorise de o viață întreagă! Din pragul ușii, surprins și socrul meu, Șoptind, printre suspine, se întreba mereu, De ce oare pe acest pământ a fost lăsat Ca
GUSTUL AMAR AL DESPĂRŢIRII de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 800 din 10 martie 2013 by http://confluente.ro/Gustul_amar_al_despartirii_ion_nalbitoru_1362931603.html [Corola-blog/BlogPost/350861_a_352190]
-
Acasa > Poezie > Credinta > LACRIMA LUI ISUS Autor: Lucica Boltasu Publicat în: Ediția nr. 1825 din 30 decembrie 2015 Toate Articolele Autorului De ai văzut cum lăcrimează, Măcar odată pe Isus, De ai simțit a Sa durere, Când sus pe cruce-a fost răpus, Poți să aștepți minuni să vie Și vindecări prin al Său har, Dar dacă nu Îl ai în suflet, Ți-e așteptarea în
LACRIMA LUI ISUS de LUCICA BOLTASU în ediţia nr. 1825 din 30 decembrie 2015 by http://confluente.ro/lucica_boltasu_1451481512.html [Corola-blog/BlogPost/372570_a_373899]
-
ori Bergerac, Fără speranță, fără nici un franc, Aud o violină de departe, De dincolo de viață și de moarte. De-acolo vin acele duhuri rele Ce ne dezbină și aruncă din nacele Smoală și foc, în timp ce-n pacea codrului Madona Își lăcrimează ochii . Templul din Altona Era pustiu, totul era normal, Copiii se făceau, creșteau, Doar violina-și continua cântarea, O tânguire care tulbură și marea, Ea era blondă, ochii verzi-albaștri, Bijuterie pentru călătoru-n aștri, Pluteam cu ea, cer și pământ, totuna
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/boris_mehr/canal [Corola-blog/BlogPost/379987_a_381316]
-
Tristanîndrăgostit precum Tristan ori Bergerac,Fără speranță, fără nici un franc,Aud o violină de departe,De dincolo de viață și de moarte.De-acolo vin acele duhuri releCe ne dezbină și aruncă din naceleSmoală și foc, în timp ce-n pacea codrului Madonaîși lăcrimează ochii . Templul din AltonaEra pustiu, totul era normal,Copiii se făceau, creșteau,Doar violina-și continua cântarea,O tânguire care tulbură și marea,Ea era blondă, ochii verzi-albaștri,Bijuterie pentru călătoru-n aștri, Pluteam cu ea, cer și pământ, totuna, Era
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/boris_mehr/canal [Corola-blog/BlogPost/379987_a_381316]
-
mulți. El era, mai cu seamă la început de eră nouă, dupa Revoluția din 1989, ecoul strigătelor care se auzeau dinspre Basarabia cea cu trupul rupt în două, era frate de suflet cu Grigore Vieru, N.Dabija, soții Aldea -Teodorovici, lăcrima la versurile și cântecele lor, le trimitea scrisori și mesaje din inimă. Mă înscriu în categoria celor care mai cred și acum că strigătele noastre, ale jurnaliștilor de atunci, au schimbat lumea și au făcut-o mai bună, deși unii
SCRISOARE DESCHISĂ de GABRIELA ANA BALAN în ediţia nr. 1775 din 10 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/gabriela_ana_balan_1447170976.html [Corola-blog/BlogPost/369383_a_370712]
-
schimbă din verde-smarald în turcoaz. Când pun a ochilor risipă în voie-bună sau necaz. Și-mi arde inimă amară, precum văpaia soarelui în zilele fierbinți de vară. Pe calea nenorocului. După culoarea copacilor se schimbă-n tonuri arămii. Când suflet lăcrimează de dor, e-n rubiniul inimii. Gri e-n dorințe neșoptite, de lacrima sufletului. Iar de gânduri nerostite, e-n ceața orizontului. E culoarea surâsului, când lacrima-i de fericire. Sau e a întunericului, când nu-i speranță-n iubire
CULOAREA LACRIMEI de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1398 din 29 octombrie 2014 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1414570097.html [Corola-blog/BlogPost/374587_a_375916]
-
Realiză într-un târziu că a fost pierdută din sanie și acum era cufundată în noianul de zăpadă. Noaptea își despletise deja fuiorul, iar în acel întuneric înfricoșător albul ce sclipea deasupra pământului o orbea parcă, o făcea să-i lăcrimeze ochii. Zgomotul fulgilor de nea răsuna în inima sa împletind un fir de teamă peste alaiul visului de mai înainte. Ea care era așa fericită, atunci când era alături de alesul ei în sanie, fu cuprinsă acum de o frică care-i
MOVILA MIRESII, SATUL MEU, RĂDĂCINA MEA... de CORNELIA VÎJU în ediţia nr. 407 din 11 februarie 2012 by http://confluente.ro/None_cornelia_viju_1328977665.html [Corola-blog/BlogPost/346742_a_348071]
-
frumoasă... cu statura sub medie, spre scundă, dar bine proporționată”. Mama, femeia milostivă gata oricând să ofere în blid de mâncare necăjitei Caterina din «Surda» „murdară și plină de păduchi”, mama care empatizează până la autoidentificare cu «Frosa» pentru necazurile căreia lăcrimează și face tot ceea ce îi stă în putere ca să o ajute. Întruchiparea „icoană” a ceea ce este și trebuie să fie mama nu se restrânge doar la nararea unor amintiri despre propria mamă, ci merge mai departe prin zugrăvirea altor mame
OPINIA UNUI EDITOR de DAN PETRESCU în ediţia nr. 2016 din 08 iulie 2016 by http://confluente.ro/dan_petrescu_1467984208.html [Corola-blog/BlogPost/341043_a_342372]
-
nor i-un balans. Ca un copac rugător urc spre cer, Calea privirii Lactee-o visez și o sper Totul se mișcă și nicicând nu va sta, Fâlfâie-odată cu aripa din inima mea. Poate că mâine când tu, mângâind, Vei lăcrima, spaima nopții zdrobind, Poate atunci va-nceta valsul greu Și voi dormi pe o stea ca un zeu. De mâine nu voi mai fi eu De mâine nu voi mai fi eu, oasele mele bătrâne se vor nărui peste crengile
EU NU POT TRĂI FĂRĂ TINE de GIGI STANCIU în ediţia nr. 1655 din 13 iulie 2015 by http://confluente.ro/gigi_stanciu_1436780728.html [Corola-blog/BlogPost/384424_a_385753]
-
de bocanci scârțâiau a uitare sau cântau a tristețe altele scrijelite pe cranii de sclavi traversau în sticle oceane odată cu fragmente roșii însemnate cu x plutind undeva în stomacul unui pește rătăcit din cufere putrezite tezaurul curge pe nisip albastru lăcrimând în temple de piatră toate drumurile par închise pirați coji frunze aur sânge scriu eliberarea Referință Bibliografică: noul cod din două cuvinte / Ana Maria Gîbu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 830, Anul III, 09 aprilie 2013. Drepturi de Autor
NOUL COD DIN DOUĂ CUVINTE de ANA MARIA GÎBU în ediţia nr. 830 din 09 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Noul_cod_din_doua_cuvinte_ana_maria_gibu_1365508857.html [Corola-blog/BlogPost/345798_a_347127]