990 matches
-
spus și eu, reia Roja, nici nu știi de ce-ai scăpat tataie, putea s o pățească de zece ori mai prost, se gîndește. Liniștiți-vă, se distrează șoferul, eu vă pot învîrti pe străduțele astea pînă vi se face lehamite, chiar înainte să urcați am făcut plinul, așa că putem să-i dăm bătaie înainte. Ghinion, se gîndește Curistul, mai bine am fi rămas în pană, cel puțin am fi avut prilejul să facem țuști pe trotuar, zice. Toată viața am
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
restul le-am citit în cărți, cu toate astea halal consolare, pînă nu i-ar fi văzut pe toți scoși din istorie. Ăsta era singurul lucru pe care și-l reproșa, că ar fi putut măcar să încerce, împotriva vîrstei, a lehamitei și a intereselor din jur, atunci cînd avusese ocazia, să ia acțiunea pe cont propriu. O acțiune prin care probabil ar fi putut să reabiliteze imaginea terfelită a Armatei Române. Furîndu-i ideea Regizorașului, ar fi putut pune în practică o
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
mi-am zis că aș fi cel mai mare prost dacă n-aș profita de ocazie, zise Poștașul, și cu un drum să scap pe toată lumea de o pacoste ca asta. Adevărul e că tuturor li s-a cam făcut lehamite de el, că în afară de caricaturile alea de Gulie, Tîrnăcop și Dendé, care-l urmează încă peste tot, nimeni nu mai vrea să audă de el. — Totuși sfatul meu e că puțină precauție nu strică, omul nostru e uns cu tot
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Abia după aceea Poștășică începea să dea semne că e pregătit să se apuce de treabă. Scotea la iveală plicurile din buzunarul de la piept și le aranja evantai pe masă, cu francaturile la vedere. Le mai număra o dată, mutîndu-și cu lehamite privirea de la o adresă la alta, deși le știa pe toate pe de rost de multă vreme. Apartamentul Bătrînului de pe Magheru, garsoniera lui Roja de pe bulevardul Dacia, cazinoul de lîngă intrarea Michelet și barul restaurant al lui Timișoara din Lahovari
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
parlamentar, deputat sau senator? întreabă din nou Părințelul. Dacă n-ai știut-o pînă acum îți spun eu că umbli după candelabre, locurile alea au fost deja rezervate, spune. — Am spus eu vreodată asta? se rățoiește Roja, dînd semne de lehamite, de unde și pînă unde ați tras voi concluzia că mă interesează puterea? — Fie vorba între noi, nici pînă aici n-ar fi trebuit să ne aventurăm, e de părere Curistul, cine și-ar fi închipuit că conspirația e atît de
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
Asculți, dar nu pricepi o iotă. Nici bine n-a început discuția și simți că îți pierzi răbdarea, că demonul îndoielii care ți-a intrat în suflet în ultimele zile te împiedică iarăși să gîndești limpede. Brusc ți se face lehamite, cuvintele îți rămîn pe limbă sau ți se opresc în gît. Dacă toți colaboratorii pe care ți i-ai ales sînt de teapa ăstora? Dacă cei în care ți ai pus speranța nu merită să le acorzi nici cea mai
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
în zadar, Petrache. Ce crezi tu? Aiștia se lasă așa, cu una, cu două? Nuu! Până nu te văd în genunchi sau în ștreang, nu te iartă. Mâine-poimâine îi vezi iar la poartă. Ei trag nădejde că ți se face lehamite și până la urmă le dai pământul și toate cele din gospodărie, numai să nu-i mai vezi. Ce gânduri ai acum? Doar nu te-i fi răzgândit. Da’ ce, eu îs babă, măi Petrache? Când am spus odată nu, nu
Întorşi din infern vol. II by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1238_a_1876]
-
asta te rog. Trebuie să existe câțiva bărbați țepeni care să reziste În țara asta. Tu ești mai puternic... - Eu, puternic, mai puternic?! Mai curând victima unui mic scenariu cabotin, cu vorbe deșarte și lingușitoare. Gestul meu de surpriză și lehamite nu l-a descurajat Însă deloc. - Da, ești mai puternic, ai vocația prozei. Poezia e barbară... Te rog să nu mori! Orice părea posibil În mica Încăpere care plutea acum În stratosferă. Poetul ar fi putut Îngenunchea dintr-o clipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
toate schimbările prin care trecuserăm promiteau un dialog deschis. În plus, o abundență de calomnii, rumori și suspiciuni schimonosiseră, Între timp, numele meu În presa postcomunistă românească. A le dovedi stupiditatea și reaua-credință cerea o prea mare energie a iluziilor; lehamitea și chiar autismul care mă copleșiseră păreau protectoare. Șederea la București fusese, de altfel, supraîncărcată de obligațiile pe care mi le impunea rolul de „gazdă”, ca Însoțitor al dirijorului american Leon Botstein, președintele Colegiului Bard, unde predam de aproape un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
perpetuă dintre lumi ambigue, riscante, suspecte, pe care Bruno Schulz le numește „sferele marii erezii”. Fidel unei adevărate transe surrealiste, autorul pune În chestiune formele imitative și sterpe ale aparențelor, automatismele de memorie ale materiei, reproducându-și, apatică și monstruoasă, lehamitea, spleenul, atavismul. Tatăl, fascinat de „formele extreme, echivoce și problematice”, este un profet dezlănțuit În violente diatribe contra unui Demiurg rival, dar el este, mai ales, un Noe nocturn, somnambulic, care salvează, din nou și din nou, arca propriei sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
vorbim despre asta. Ne-a interzis. Copilul trebuie să crească având o gândire liberă, așa hotărâse ea. Ca și cum, aici în țară, ar avea cineva o gândire liberă.” Bunica și-a strâmbat buzele și a făcut o mișcare cu mâna, a lehamite. A pus amândouă palmele pe marginea mesei, s-a sprijinit în ele și s-a ridicat. „Gândire liberă, ei da, te apucă și râsul.” A pornit cu pași târșiți spre bucătărie și acolo a continuat să vorbească de una singură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
simt trist când se înnoptează fără să se fi înserat și mă apucă urâtul și dorul de casă, de Brâncoveni, de hăulituri pe deal și de miros de busuioc... — Măria ta are friguri! — Nu, Pylarino, doar așa, un fel de lehamite și aș vrea să le spui boierilor că nu pot primi în seara asta pe nimeni din negustorii veniți, că am... Ei, știe domnia ta ce să le spună. Am înțeles, măria ta, o să încerc să-i împac pe toți, dar
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
GETA (plînge): Oho! BUNICA (cu mîinile în șolduri amplifică): Ohoho! Hoho! Hoho! FANE (o îngînă): Ohoho...(sec) N-am model. O să fac totul din mintea mea! BUNICA (Getei): Poftim! Ai auzit? Ai auzit ce-i umblă dumnealui prin minte? (cu lehamite) Mintea lui...ce să spun... GETA: Măi Fănică! (tristă) Ai tu fantezii dintr-astea? FANE: Dacă aveam bani de model nu era bine, dacă fac din minte, iar nu e bine...Cum e bine? BUNICA (didactică, severă, aprobată prin gesturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
cerească. Simțea nevoia să se odihnească, desigur, și de o slujbă curată, comodă, cât de cât onorabilă. S-o fi odihnit îndeajuns în ăștia șapte ani, iar de-acum o fi început să ruginească, să lâncezească, să se umple de lehamite, Milică-tată, păi, chinul și umilința, și bătaia de joc? Nimeni nu garantează pentru prostiile noastre: bineînțeles că ai s-o primești înapoi și ai s-o iubești mai mult decât înainte, Milică-tată, pentru că îndeobște nu avem încotro. Gândește-te că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
bună voie... Idiotul și cretinul, mai bine nu te-ai mai gândi la el. S-a dus, a dispărut, l-ai șters... Ba nicidecum prudența, Rafaele, la o adică și tu te-ai lipsi de bună voie. Atunci? Poate că lehamitea aia grea pe lângă care trecuse în urmă cu șapte ani, până să-și afle menirea ori harul, ori ce dracu’ o fi fost. Tată iubitor, deh, cât să mai stea în loc de mila orfanilor, văzându-și în ei ca într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
să-și uite crizele și oful; acum ar fi fost gata să accepte că, la o adică, ea muncește și-n locul lui. Gândul la dispariția lui Milică îi paraliza orice inițiativă de a o aduce pe calea cea bună; lehamitea, sila și mila pentru păcătoasa asta smintită, oh, vai de viața ăluia care-o ține-o la ușă, milițianul, las-o că știe ea ce face. Lasă-i pe mâna mea, domnu’ Ogrinjan, ți-i aranjăz io, de n-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
jumătate, totuși, își dădea seama că deja era amestecat, luând aminte cum se găsesc destui care să ridice piatra, socotindu-se fără păcat și în drept să judece, și el întorcând capul, făcându-se că nu vede, deh, îi era lehamite să judece-i pe cei care judecă. Sunt toți o apă și-un pământ, chiar și după ce începi să consimți că ești și tu asemenea lor, plămădit din același amestec noroios, oricât ai vrea să te ții deoparte ca să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
nimeni nimic; continuă să tacă, în timp ce Mirela îl vede mărunțind imperceptibil din buzele subțiri reproșuri aspre, abia stăpânite, și n-are nici un dubiu că doar prezența lui Rafael îl împiedică s-o împroaște cu reproșurile alea. I s-a făcut lehamite, cu tot cu dragostea mea și taicule, degeaba, că sângele apă nu se face. Se face rahat. Să nu-l mai audă cu abureli din astea și că nimeni nu-i singur și nici de tot străin și că de fapt toți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
ales petrolul fac din noi o permanentă țintă. Dar dacă am fi avut o armată nu neapărat numeroasă, în schimb bine echipată și instruită, poate nu ar fi existat nici un Ultimatum sau Dictat 54. Dacă, poate... Face un gest a lehamite din mână. Discutăm despre lucruri asupra cărora nu avem nici o putere, tocmai de aceea să încetăm a ne gândi la ele. Sunt sincer dezolat! Am tulburat aceste clipe fericite îndelung așteptate cu pesimismul meu. Și pentru mine sfârșitul războiului este
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Ce nu știe, nu poate să-i facă rău. De altfel, același lucru l-am convenit și cu persoana noastră de legătură în convorbirea telefonică avută acum câteva zile. Vreo veste din mediile politice? Eh, politicienii... Dă din mână a lehamite: Doar orgolii și adversități. Nici nu ar fi putut altfel Carol 64, acest june prim aventurier, să-i dezbine pentru a-și impune domnia lui dictatorială. Deocamdată se rezumă la discuții, în căutarea celei mai bune soluții. Domniile lor par
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
fața prietenului său se crispează într-o grimasă de durere. Da, ai dreptate. Oricum ai scăpat ieftin. Face cu ochiul consolator: Câteva zile de spitalizare, infirmiere drăguțe ... și ai să fii ca nou! Mda, răspunde Felix cu un gest de lehamite, de ce m-am temut nu am scăpat. Râde. Dar partea cu infirmierele poate fi interesantă. Cum facem să raportam regimentului situația noastră? Asta e problema mea. Pentru tine misiunea s-a încheiat. Primul esculap care-l întâlnim va fi de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
se oprește în dreptul ferestrei. În fața lui pădurea deasă, copac lângă copac, urcă aproape până la baza crestelor înzăpezite ce străpung seninul cerului. Imagini care-i amintesc de casa părintească din Alpii Bavariei. Oftează scurt, împingând înainte buzele ce plescăie ușor a lehamite. Își dorește să fie departe de toate aceste mizerii și complicații, în fața șemineului din bibliotecă, cu un pahar de conic într-o mână și un trabuc în cealaltă, având alături pe Bubi, ogarul lui credincios. Înjură cu năduf în sinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
zile m-au tot iscodit și el și nevasta lui, căci era recăsătorit atunci, cum, de ce, la ce îmi trebuie mie adeverința aia, ce mai pot face cu ea, și știi, după trei zile mi s-a făcut așa o lehamite, că am plecat fără să le spun un cuvânt, renunțând la bursă. De aceea am acceptat să lucrez ca manechin, nu era un program care să mă încurce la facultate, făcusem balet, gimnastică, îmi era și foarte ușor. Când m-
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
droguri să trag măcar un fum. Atâta doream, un fum, să văd cum este, adăugă ea repede. Acuma spui asta?! Dumnezeule atotputernic! Doamne, așa ești atras în cercul consumatorilor... De ce crezi, Tândală, că-ți cumpăr eu țigările, deși mi-e lehamite că fumezi?! Ca să ai țigările tale, să nu ceri de la alții, căci pot fi cu droguri în ele... Poftim, eu îi cumpăr țigări și i le aduc acasă, și ea cerșește!!! Un fum, mam, atâta doream! Știi ce-mi spuneau
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
piciorul cu bătătură și se scărpina necăjit după cap, într-un ritm harnic, încât cozorocul caschetei se mișca spre față și spate, făcând să apară și să dispară ritmic nasu-i vânăt și borcănat. Din când în când, gemea ușor a lehamite. Din stânga, de la cofetărie, venea cucoana preoteasă, o bondoacă crăcănată, care era foarte ocupată cu dezvelirea unei înghețate cu ciocolată și vanilie. Mai în dreapta mesei unde suferea profund polițaiul, stătea la altă masă nevasta inginerului agronom, o prăjină cu sânii lăsați
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]