2,054 matches
-
negativă la care limfocitele T sunt supuse inițial la nivelul timusului și apoi la periferie În sistemul de histocompatibilitate (procese În care aproximativ 95% din polul celular este eliminat), până la situația În care celula care primește semnalul sinucigaș emis de limfocitul T citotoxic asupra celulelor sensibile la lingandul FAS, dar refuză să moară, există o multitudine de stări patologice realizând ansamblul bolilor autoimune care În principiu ar fi boli generate de supraviețuirea unor celule ce inițial trebuiau sacrificate. Astfel de boli
Medicină şi societate by Valeriu Lupu, Valeriu Vasile Lupu () [Corola-publishinghouse/Science/1587_a_2935]
-
leucocitelor polimorfonucleare (diminuarea mobilizării și chemotaxiei; scăderea funcției fagocitare; scăderea aderenței leucocitare la peretele vaselor, proces ce declanșează cascada inflamatorie; activitatea bactericidă etc.), a monocitelor (capacitate scăzută de detectare a microorganismelor) precum și a imunității mediate celular (scăderea producției interleukinei-2 de către limfocitele T ori scăderea răspunsului celulelor NK la interferon) (3, 5, 7, 11). Datorită neuropatiei diabetice și a microangiopatiei, circulația cutanată sau din alte organe poate fi afectată, scăzând troficitatea țesuturilor și potențialul lor de refacere. 3. Candidozele și alte micoze
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Luminiţa Scăiceanu () [Corola-publishinghouse/Science/92239_a_92734]
-
și prezintă: MACROSCOPIC - Opacifierea lăptoasă a meningelor în jurul creierului și a măduvei spinării, înglobând vase și nervi (seamăna foarte mult, macroscopic, cu o leptomeningită !) - Se constată prezența unei tumori care pătrunde în creier (uneori) MICROSCOPIC (Fig. 14) - Celule mici, asemanatoare limfocitelor - Celule alungite - Celule poligonale Nucleii celulelor amintite mai sus sunt bogați în-cromatină și suferă mitoze frecvente ! 4.2.2. Sarcomatoza vasculară difuză (sarcomul adventiceal) Tumoare s-a diagnosticat mai ales la adulți. Se caracterizează prin: MACROSCOPIC Îngroșări ale adventicei vaselor
Imagistica meningioamelor de convexitate by Vasile BUSUIOC, Silviu BUSUIOC () [Corola-publishinghouse/Science/100964_a_102256]
-
leptomeningelor (cazul a numeroase tumori) urmată de răspândirea în profunzime în jurul tecilor perivasculare WIRCHOW - RUBIN. VII.2. Tumorile cerebrale secundare (metastazele) Se extind prin: VII.2.1. Însămânțări intradurale. VII.2.2. Însămânțări extradurale (cele spontane, foarte rare, datorită lipsei limfocitelor în creier și protecției eficace datorată barierei hematoencefalice, fiind chiar imposibile atâta timp cât duramater și craniul rămân intacte !). Aceste metastaze sunt favorizate de intervențiile neurochirurgicale, în special cele repetate, care determină însămânțări extracraniene, puncte de plecare pentru diseminări limfatice și hematogene
Imagistica meningioamelor de convexitate by Vasile BUSUIOC, Silviu BUSUIOC () [Corola-publishinghouse/Science/100964_a_102256]
-
structură constantă și un lanț cu structură variabilă; sunt observate pe suprafața majorității celulelor nucleate; clasa a II-a antigene în care ambele lanțuri proteice, alfa și beta, au structură variabilă; au fost evidențiate pe suprafața celulelor aparținând sistemului imun, limfocitelor T și B activate, macrofagelor, celulelor sistemului reticuloendotelial, celulelor endoteliale. Transmisia genetică a genelor HMC se realizează în bloc și din această cauză descendentul moștenește câte un set de gene de la fiecare din genitori astfel ncât va fi haploidentic cu
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
de a fi HMC identic este de doar 25%, la fel cea de a fi HMC diferit, iar șansa de a fi haploidentic este de 50%. Antigenele HMC prezintă fragmentele peptidice rezultate din degradarea agenților patogeni pătrunși în organism către limfocitele T care vor recunoaște fie aceste fragmente, fie determinanții moleculei HMC care înconjoară fragmentele. Apare o reacție imună mediată celular prin limfocitele T în care intervine „recunoașterea” asociativă la care antigenele HMC participă ca elemente restrictive. Antigenele HMC intervin în
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
haploidentic este de 50%. Antigenele HMC prezintă fragmentele peptidice rezultate din degradarea agenților patogeni pătrunși în organism către limfocitele T care vor recunoaște fie aceste fragmente, fie determinanții moleculei HMC care înconjoară fragmentele. Apare o reacție imună mediată celular prin limfocitele T în care intervine „recunoașterea” asociativă la care antigenele HMC participă ca elemente restrictive. Antigenele HMC intervin în inițierea și amplificarea reacției imune de răspuns celular sau umoral care determină respingerea homosau heterogrefei, reacție care este de câteva sute de
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
histocompatibilitate sunt constituite din fragmente peptidice rezultate din anumite proteine autologe care sunt prezentate pe suprafața celulei asociate cu antigenele HMC. Acestea declanșează un răspuns imun atunci când donatorul și primitorul au structuri diferite ale allelelor proteinelor respective. Sunt recunoscute de limfocitele T numai în asociație cu antigenele HMC, mecanism cunoscut sub denumirea de „recunoaștere asociată”. Asocierea cu antigenele majore din clasa I-a va fi urmată de activarea limfocitelor T citotoxice (Tc) care prezintă pe suprafața lor antigenul CD-8, în timp ce asocierea
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
și primitorul au structuri diferite ale allelelor proteinelor respective. Sunt recunoscute de limfocitele T numai în asociație cu antigenele HMC, mecanism cunoscut sub denumirea de „recunoaștere asociată”. Asocierea cu antigenele majore din clasa I-a va fi urmată de activarea limfocitelor T citotoxice (Tc) care prezintă pe suprafața lor antigenul CD-8, în timp ce asocierea cu antigenele HMC din clasa a II-a activează limfocitele T helper (TH) care au pe suprafața lor antigenul CD-4. Răspunsul imun umoral specific apărut prin intervenția antigenelor
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
sub denumirea de „recunoaștere asociată”. Asocierea cu antigenele majore din clasa I-a va fi urmată de activarea limfocitelor T citotoxice (Tc) care prezintă pe suprafața lor antigenul CD-8, în timp ce asocierea cu antigenele HMC din clasa a II-a activează limfocitele T helper (TH) care au pe suprafața lor antigenul CD-4. Răspunsul imun umoral specific apărut prin intervenția antigenelor majore de histocompatibilitate nu a putut fi sesizat și în cazul acțiunii antigenelor minore. 3. Antigenele de grup sanguin din sistemul ABO
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
deseori reversibilă, dacă se corectează doza de imunosupresoare care acționează direct pe imunitatea celulară. Examenul anatomopatologic al pieselor de biopsie arată infiltrat limfocitar sau eozinofilic important, leziuni endoteliale cu infiltrat inflamator dispus perivascular, tromboze în microcirculație sau necroză. La început limfocitele T aderă la celula non-self și interacționează cu antigenele de histocompatibilitate majore sau cu cele minore. Prin activarea limfocitelor sunt sintetizate limfokine, din care cele cu rol de stimulare a macrofagelor (MAF, MIF, MCF) vor determina prin activarea acestor celule
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
biopsie arată infiltrat limfocitar sau eozinofilic important, leziuni endoteliale cu infiltrat inflamator dispus perivascular, tromboze în microcirculație sau necroză. La început limfocitele T aderă la celula non-self și interacționează cu antigenele de histocompatibilitate majore sau cu cele minore. Prin activarea limfocitelor sunt sintetizate limfokine, din care cele cu rol de stimulare a macrofagelor (MAF, MIF, MCF) vor determina prin activarea acestor celule sinteza de citokine. Interleukina-1 (IL-1) activează limfocitele TH prin fixare pe receptorii acestora și declanșează sinteza de interleukină-2 (IL-2
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
interacționează cu antigenele de histocompatibilitate majore sau cu cele minore. Prin activarea limfocitelor sunt sintetizate limfokine, din care cele cu rol de stimulare a macrofagelor (MAF, MIF, MCF) vor determina prin activarea acestor celule sinteza de citokine. Interleukina-1 (IL-1) activează limfocitele TH prin fixare pe receptorii acestora și declanșează sinteza de interleukină-2 (IL-2) care stimulează proliferarea și maturarea celulelor T. Datorită unui mecanism de feed-back pozitiv apar noi receptori pentru IL-2 pe celulele TH amplificând răspunsul acestora și determinând activarea și
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
pentru IL-2 pe celulele TH amplificând răspunsul acestora și determinând activarea și proliferarea celulelor TC care vor distruge celulele care au pe suprafața lor antigenul specific împotriva căruia au fost orientate. Sunt de asemenea secretate și limfokine care acționează asupra limfocitelor B determinând proliferarea și diferențierea acestora, precum și sinteza de anticorpi. Limfocitele T secretă limfokine și gamainterferon care au rol activator asupra macrofagelor ce vor distruge celulele străine și vor stimula dezvoltarea celulelor natural-killer (NK) și a celulelor killer activate de
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
și proliferarea celulelor TC care vor distruge celulele care au pe suprafața lor antigenul specific împotriva căruia au fost orientate. Sunt de asemenea secretate și limfokine care acționează asupra limfocitelor B determinând proliferarea și diferențierea acestora, precum și sinteza de anticorpi. Limfocitele T secretă limfokine și gamainterferon care au rol activator asupra macrofagelor ce vor distruge celulele străine și vor stimula dezvoltarea celulelor natural-killer (NK) și a celulelor killer activate de limfokine (LAK) care acționează direct, dar mai puțin specific în reacția
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
grefei. 3. Respingerea cronică se produce după luni sau ani prin perturbarea progresivă a funcțiilor transplantului nefiind influențată de tratamentul imunosupresiv obișnuit. Se datorează prezenței în sângele circulant a anticorpilor specifici împotriva antigenelor HMC ale grefonului care sunt sintetizați de limfocitele B prin expunerea alloantigenelor transplantului în prezența celulelor TH. Examenul anatomopatologic evidențiază un infiltrat limfocitar redus, obstrucția arteriolelor prin îngroșări laminare concentrice ale pereților arteliolari. 18.1.3. COMPATIBILITATEA DE TRANSPLANT Cele mai bine tolerate, chiar și în absența aplicării
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
foarte avantajoasă există totuși situații în care aceasta întâmpină dificultățI prin necesitatea efectuării unei intervenții chirurgicale asupra donatorului pentru a putea recolta organul sau țesutul ce urmează a fi transplantat. Pentru a determina antigenele HMC din clasele I și II, limfocitele din sângele periferic sunt incubate cu antiseruri specifice în prezența complementului; se observă că celulele care reacționează cu anticorpii din ser sunt omorâte în prezența complementului și pot fi evidențiate prin utilizarea unor coloranți vitali. În vederea efectuării unei operații de
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
donator și primitor, facultativ și compatibilitatea pentru antigenele HMC. Testul compatibilității directe constă în aducerea în contact în prezența complementului a serului primitorului cu limfocite din sângele donatorului. Dacă există anticorpi preformați împotriva antigenelor HMC ale donatorului se produce liza limfocitelor acestuia, situație în care se contraindică efectuarea transplantului deoarece riscul de apariție a unei reacții de respingere hiperacută este foarte crescut. Pentru siguranța menținerii grefonului este de asemenea obligatorie testarea compatibilității antigenice în sistemul sanguin ABO. Nivelul de sensibilizare a
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
HMC) este determinat prin punerea în contact a serului primitorului cu un amestec de limfocite obținut de la mai mulți indivizi și care conține un spectru larg de antigene HMC. Rezultatul este exprimat ca „panel reactive antibody” (PRA) care arată procentul limfocitelor lizate; la primitorii puternic sensibilizați care au un PRA de aproape 100% este foarte dificil de a găsi un donator HLA compatibil. O altă modalitate de testare directă a compatibilității între donator și primitor utilă pentru transplantele medulare este efectuarea
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
100% este foarte dificil de a găsi un donator HLA compatibil. O altă modalitate de testare directă a compatibilității între donator și primitor utilă pentru transplantele medulare este efectuarea unei culturi limfocitare mixte pe care se observă diferențe antigenice între limfocitele care vor suferi o transformare blastică (sinteza de ADN și mitoze). 18.2. TRATAMENTUL IMUNOSUPRESOR Tratamentul imunosupresiv are viză profilactică și terapeutică Toleranța imunologică este capacitatea sistemului imun de recunoaștere a antigenelor proprii (self) datorată activității limfocitelor T provenite de la
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
diferențe antigenice între limfocitele care vor suferi o transformare blastică (sinteza de ADN și mitoze). 18.2. TRATAMENTUL IMUNOSUPRESOR Tratamentul imunosupresiv are viză profilactică și terapeutică Toleranța imunologică este capacitatea sistemului imun de recunoaștere a antigenelor proprii (self) datorată activității limfocitelor T provenite de la nivelul timusului care inhibă activitatea celulelor direcționate împotriva antigenelor HMC proprii. Pentru recunoașterea antigenelor minore de histocompatibilitate proprii intervin și mecanisme extratimice. Antigenele tisulare străine (non self) sunt imediat recunoscute de sistemul imun care va declanșa reacția
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
cât mai precoce, înainte sau imediat după transplantare deoarece după ce în ser apar celule cu efect citotoxic sau anticorpi specifici efectul benefic al terapiei este considerabil scăzut. 18.2.1. SUBSTANTELE ANTIPROLIFERATIVE Acestea sunt agenți imunosupresivi clasici care acționează asupra limfocitelor: antimetaboliți, agenți alchilanți, antibiotice și razele X. Azatioprina (Imuran) a început să fie utilizată în practică după 1960 în asociație cu preparatele cortizonice. Acționează ca antiproliferativ inhibând sinteza de ADN și ARN cu efect de imunosupresie. Tratamentul cu Azatioprină necesită
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
macrolidelor care acționează asemănător cu Ciclosporina având un efect imunosupresor puternic. Este utilizat de elecție în transplantul hepatic în asociație cu preparatele cortizonice, iar mai recent și în transplantul de intestin subțire. Rapamicina are ca mecanism de acțiune inhibarea proliferării limfocitelor T activate. 18.2.2. IMUNOSUPRESOARE PRIN DEPLETIE LIMFOCITARA Prednisonul și Prednisolonul au efect imunosupresor mai slab, dar sunt utilizate în schemele terapeutice de imunosupresie datorită caracterului lor puternic antiinflamator. În cursul episoadelor de rejet acut (transplantul renal, hepatic, cardiac
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
doze mari, de exemplu 0,5-1 g metilprednisolon/zi, i.v. În bolus, 3 zile consecutiv. Serul antilimfocitar și antimonocitar: anticorpii antilimfocitari policlonali heterologi sunt obținuți prin injectarea membranei limfocitare la iepure sau la cal și acționează prin scăderea numărului limfocitelor T care are ca efect inhibarea reacțiilor de respingere a allogrefelor și a reacției de „grefă contra gazdă”. Sunt indicați în tratamentul episoadelor de respingere acută care nu au răspuns la terapia cu glucocorticoizi, iar mai recent pentru inducerea imunosupresiei
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]
-
miocardită, pancreatită, ulcerații gastrointestinale, iar formula leucocitară evidențiază neutropenia; deseori evoluția acestor bolnavi este spre exitus. Pătruns în organism CMV determină o importantă imunosupresie care poate fi urmată de infecții severe cu germeni condiționat patogeni. Infecția virală poate uneori activa limfocitele astfel încât acestea vor sintetiza interleukina 4 și gamma interferon care declanșează o reacție de rejet acut datorată expresiei antigenelor HMC din clasa a II-a la nivelul celulelor allogrefei având ca efect reactivarea răspunsului imun dormant. Relativ frecvent pacienții pot
Chirurgie generală. Vol. I. Ediția a II-a by Prof. Dr. Eugen Târcoveanu, Dr. Cristian Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/751_a_1226]