1,140 matches
-
puternic afectul, pe urmele demonilor romantici, într-o revoltă dureroasă, cu cîteva versuri tulburătoare (iată: „Cerul e ars, cerul gurii e ars. dumnezeu arde pe dealuri”), cu un final în care culminează saltul de la diafanul intertextual și elegiac la sumbrul macabru: „Bucurie, fericire, seninătate, dispăreți de-acum, exilațivă, / să vină trenurile groazei și morții, zeppelinele foamei și cărucioarele bolii. / Să vină muștele cu oasele lor fosforescente în elanuri vitale. Să vină acrobații și fruntașii în muncă./ Și mai ales să vină
Proiectul unificator by Mircea A. Diaconu () [Corola-journal/Journalistic/3500_a_4825]
-
Elena Badea Realitate macabră în România, prezentată, duminică seară, la emisiunea "În premieră", de la Antena 3. Urșii din România sunt traficați, torturați, mutilați și obligați să facă spectacol pentru a distra trecătorii, ducând în spate afaceri pe cât de prospere, pe atât de ilegale. Carmen
Destin crunt: Torturaţi și mutilaţi pentru afaceri profitabile by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/72399_a_73724]
-
Elena Badea Între cele 15.000 de volume păstrate în biblioteca prestigioasei universități americane Harvard din statul american Massachusett se află și trei cărți macabre. Nu informațiile pe care le dețin sunt înspăimântătoare, ci modul în care au fost legate, materia primă folosită fiind pielea umană. Cele trei cărți din Biblioteca Universității Harvard datează din secolul al XVII-lea și amintesc de teribila modă a
Modă macabră: cărți legate în piele umană by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/62344_a_63669]
-
că s-a gândit la acea copertă ca la un fel de "memento mori". "Legarea cărții era considerată ca un omagiu, în spiritul inelelor și bijuteriilor făcute din părul morților, în secolul al XIX-lea. Ceea ce astăzi ni se pare macabru, în epocă era considerat un fel de a onora memoria unui mort", a declaratdDirectorul departamentului de manuscrise rare de la Harvard, David Ferris, pentru Harvard Crimson. O a doua carte este "Des destinées de l'âme", de Arsène Houssaye, și provine
Modă macabră: cărți legate în piele umană by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/62344_a_63669]
-
interpretul, într-o secvență care putea să le sugereze spectatorilor o mini poveste. Atmosfera acestor povești era mereu alta, căci spre deosebire de spectacolul Saskiei Hölbling, aici se evidenția starea emoțională a respectivului moment, de cochetărie, de plictiseală, uneori cu o tentă macabră, alteori ironică etc. - de fapt o suită de happening-uri, de întâmplări adică, în care toți interpreții au fost la înălțime, dar în primul rând Rotraud Kern, care s-a dovedit o actriță de excepție, de un mare rafinament și
Zilele dansului austriac by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/5083_a_6408]
-
brațul mă strînge/ dar nu mă mai vede" (Gustul din urmă). Autoarea se teme de vid: "Bandaje aseptice/ ale vidului" (Ecorșaj). Ceea ce o face să-și dorească un adăpost în imagine (nu e o cochetărie speculară, de vreme ce oglindirea e monstruoasă, macabră): Da, iată semăn/ halucinant cu mine/ ca o icoană cum apa se-azvîrle-n/ propria-i oglindă/ ce-ar fi/ să mă vezi/ deodată/ pierind vederii/ Evident, această ființă abia ieșită din sclavia tăcerii (din subordonarea socială a sufletului feminin), dornică de
Canonul feminin by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17226_a_18551]
-
autor e tocmai măsluirea imaginii druizilor din rațiuni de hiperbolizare comercială. Potrivit autorului, druizii sînt victimele imaginației avide de aventuri cu pitoresc arhaic. In seama lor fantezia contemporană a pus cele mai năstrușnice găselnițe extravagante, încununîndu-i cu atribute de un macabru mustos și sordid: preoți sîngeroși folosind drept lăcașuri ritualice menhirele de la Stonehenge sau Avebury, sacerdoți oficiind atroce sacrificii de vieți omenești, magicieni folosind vîscul ca plantă cu virtuți terapeutice, auguri ghicind viitorul în virtutea unor tehnici de divinație a căror rețete
Menhirul cu ramuri de vîsc by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6798_a_8123]
-
zis, că ai habar de zoologie ca porcu' la schiuri... - Da, a recunoscut prietenul, schiuz my... Da', apropo de porcine: fratele mieu, e început de decembrie, am intrat în luna cadourilor, a Ignatului, a pestei porcine, a trichinelei spiralis, ... - Ești macabru... - Nu mă întrerupe! Unde am rămas ? A da: după cum rezultă din unele emisiuni de televiziune, din ce în ce mai mulți rumânași - cum recunosc ei modești și mohorâți prin reportaje tv - în ultima vreme sacrifică patrupedele guițătoare doar de pe listă... Da' știi de ce ? Fiindcă
Natură lepidopteră cu președinte și prim-ministru... by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/11084_a_12409]
-
Baudelaire în linie directă. Nu vorbesc la modul general, ci la cel foarte practic: merită să invoc - sper să nu mă înșele memoria - un poem de-al lui intitulat Dueliștii parcă, în care pielea și carnea prinse între spini, consecință macabră a luptei, firește, sunt comparate cu o floare. Cam așa arată și gros-planurile cu oameni sfârtecați din ultimul Cronenberg - doar regizorul a fost "slăvit" în ipostaza de autor - intitulat neinspirat în românește Umbrele trecutului, în original A History of Violence
Regizori prinși în gheara violenței by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11101_a_12426]
-
însușiri ale omului viu, numai pe cele bune, lăsînd deoparte detaliile stîn-jeni-toare. De aceea, cam tot ce ține de sfîrșitul unui om - boli, agonie, împrejurări, incidente, ultimele cuvinte, masca mortuară, testament, fastul funerar și locul înmormîntării - merită să aparțină universului macabru al angajaților de la pompele funebre, dar în nici un caz aerului decent al ființelor sănătoase. Cadrul funerar e respingător, dăunînd privirii înseninate cu care merită să-ți amintești de cei morți, iar a te interesa de cum anume au murit ei trădează
Cartea morților by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8279_a_9604]
-
trecuți prin celulele de la Pitești. E specialistul numărul unu în materie de oroare piteșteană, expresia competenței sale stînd în capitolele cărții (1. „Acțiune violentă: Suceava, Pitești, Brașov, Gheral, Tîrgșor, Tîrgu Ocna, Peninsula; 2. „Procesele“; 3. „Personajele“; 4. „Administrația”; 5.„Instantanee macabre“; 6. „Concluzii“), precum și în bibliografia și anexele volumului (lista deținuților politici care au trecut pe la Pitești, lista victimelor de la Gherla, oficialii regimului comunist implicați, fotografiile protagoniștilor și ale clădirii penitenciarului). Scris pe un ton neutru, de radiografie detașată, volumul are
Oamenii din bolgie by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5415_a_6740]
-
inhibiție puternică îl face să păstreze și acum distanța față de ființa iubită. Leon nu găsește cuvintele potrivite să-și comunice sentimentele, izolat într-un fel de autism unde hipersensibilitatea sa atinge dimensiuni fantaste. Pe fundalul acestei atracții se derulează imagini macabre, o mână tăiată menită să fie incinerată, mâna de pe a cărei falangă a dispărut o verighetă, Leon fiind acuzat că ar fi furat-o, cadavrul unei vaci plutind pe râu în jos, prezența unui topor a cărui întrebuințare rămâne plină
Ridicole iubiri by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7414_a_8739]
-
Sachs cu alură de Hitler, care își cântă discursul despre meritele maeștrilor întru păstrarea identității germane stând smirnă între statuile lui Goethe și Schiller, sculptate în stilul artei plastice naziste. Asta, după ce dăduse în prealabil foc regizorilor moderniști ai piesei (macabră autoironie), pe sunetele choralului Wach' auf . Deși prezentarea unui Sachs hitlerist nu e ceva nou (s-a folosit de ea și Hans Neuenfels, în 1994, la Stuttgart), e prima aluzie pe scena din Bayreuth la trecutul nefast al festivalului, după
La Bayreuth, cu "maeștrii cântăreți" în adidași by Ana-Stanca Tabarasi () [Corola-journal/Journalistic/8038_a_9363]
-
cu încetineli ceasornicărești de calculată prețiozitate victoriană. Despicarea firului în patru nu are loc pentru că bărbierul trece la acțiune destul de repede și cu metodă făcîndu-i rost de clienți doamnei Lovett pe măsură ce-și "rade" propriii săi clienți, pe care macabra doamnă îi introduce ca umplutură în plăcintele sale cu carne spulberînd concurența care utiliza un material mai prost, carnea de pisică. Există o clară notă estetizant-oniric-funambulescă tipică pentru Burton cu care acesta își înzestrează mînuitorul de brici și un anumit
Bărbierul și moartea by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8765_a_10090]
-
îi introduce ca umplutură în plăcintele sale cu carne spulberînd concurența care utiliza un material mai prost, carnea de pisică. Există o clară notă estetizant-oniric-funambulescă tipică pentru Burton cu care acesta își înzestrează mînuitorul de brici și un anumit gust macabru dezvoltat cu finețe care amintește întrucîtva de Delicatessen (1991) al lui Marc Caro și Jean-Pierre Jeunet însă scenele alunecă spre un grotesc fermecător, spre un arabesc a la Edgar Poe în acompaniamentul recitalurilor performate de eroi. Cu coafura flamboaiantă și
Bărbierul și moartea by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8765_a_10090]
-
Scenele de coșmar devin atît de frecvente, încît îndrăgostiții abia mai pot respira între două jeturi de sînge, aceasta pe măsură ce noua Morticia devine o bucătăreasă formidabilă. Scena alegerii bucatelor privind la concetățeni prin geamul tulbure al patiseriei este de un macabru vesel, ubuesc, cei doi apreciind din priviri marfa ce va ajunge în plăcinte de la pastorul rumen la poetul famelic. Foarte bine realizat este duelul profesional între italianul Pirelli, interpretat magistral de comediantul britanic Sacha Baron Cohen, șarlatan cu aplomb și
Bărbierul și moartea by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8765_a_10090]
-
de aptitudini pentru meserie, un fel de Bărbier din Sevillia adaptat pentru White Chapel, fanfaron, gonflat și Sweeny care-și rade clientul cît ai clipi din ochi. Farmecul filmului vine și din replica intonată, din dialogul în triluri, din duetele macabre, din pasele cantabile și vorbele cu două înțelesuri, deși calitatea vocilor este modestă. Problema filmului o constituie excesul, la un moment dat, mecansimul ororii ajunge să se miște în gol, bărbierul scelerat devine o mașină de tocat precum cea uriașă
Bărbierul și moartea by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8765_a_10090]
-
Providenței ca în cazul lui Pip din Marile speranțe, izbăvit de ocnașul cu care se purtase omenește. Cu alte cuvinte, filmul constituie un experiment interesant susceptibil de atenție din perspectiva amestecului genurilor și registrelor ducînd pînă la ultimele consecințe partea macabră, într-o explozie de culoare aproape fără excepție roșul.
Bărbierul și moartea by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8765_a_10090]
-
oamenilor. În engleză această creatură poartă numele de "death reaper" adică "spintecătorul morții". În epoca medievală, în timpul ciumei negre s-a dezvoltat reprezentarea morții ca un schelet sau mai multe schelete, ce dansează. Această alegorie se numește în artă "dans macabru". O altă personificare a morții este psihopompul (din greacă, "psuchopompos", însemnând "ghidul sufletelor"). Acesta este termenul general pentru îngerul, demonul sau spiritul ce conduce sufletul omului pe tărâmul morților, idee ce apare în multe mitologii și religii. În Mexic, moartea
Moarte (mitologie) () [Corola-website/Science/302138_a_303467]
-
între 1863 și 1865 ajunge marele lider al tineretului din Coimbra, bucurându-se de un inegalabil și legendar prestigiu. Cuprins de impulsul revoluționar al epocii, el scrie o poezie combativă sub titlul "Odes Modernas" (1864). Antero respinge mai ales temele macabre și nocturne ale ultraromanticilor. Doritor să cunoască climatul social din Franța revoluționară, el face un popas la Paris. La întoarcerea sa în Lisabona, el devine unul din principalii animatori ai mișcărilor muncitorești și politice de stânga. Principala sursă a gândirii
Antero de Quental () [Corola-website/Science/314292_a_315621]
-
Niniei... Lui Dan Coman îi reușesc senzațiile de amplificare a sensului în relatările cele mai banale și invers, impresia de firesc din notațiile suprarealiste. O împăcare poetică numai bună pentru un text incert, cu evidente valențe simbolice. Tristă și deseori macabră în fibra ei expresivă, proza poetică a lui Dan Coman are ceva din feeria irealităților. Parohia este un roman al realităților contorsionate, în care plasticitatea gravează deopotrivă o istorie vie și una a neantului. Rămâne de văzut cum se reinventează
Literatura loser-ilor by Marius Miheț () [Corola-journal/Journalistic/4567_a_5892]
-
al mai multor galaxii..." Trebuie să spunem că viziunea nu este suficient de convingătoare, fantasmele nu capătă consistență, iar pagini care ar fi putut deveni antologice (ca acelea din Cimitirul Buna Vestire a lui Arghezi) eșuează în farsă măruntă și macabră. Există însă și pagini de-a dreptul márqueziene, a căror protagonistă este Elisabeta, soția schizofrenică a lui Horia, personaj realmente memorabil, ființă cu o sexualitate aberantă, predispusă unor stări de transă, asemănătoare cu acelea ale marilor mistici și vizionari: "(...) cu
Universuri paralele by Catrinel Popa () [Corola-journal/Journalistic/17351_a_18676]
-
lasă godeu în mintea cititorului: mai precis, îi întipărește convingerea că istoria Germaniei a fost supusă unei măsluiri sistematice. E un clișeu plicticos să spui că istoria e scrisă de învingători, dar în cazul Germaniei proporțiile falsificării sunt atît de macabre că o minimă reacție devine obligatorie, iar Lucian Boia, în paginile eseului de față, chiar asta face: redeschide problema vinovăției nemțești în cursul celor două războaie. Învinși în 1945 într-un mod atroce (țara devastată și ruptă în două state
Vae victis! by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/5955_a_7280]
-
său de pe Pământ îl trădează, diavolul convoacă toate forțele întunericului pentru a-l ajuta să-l pedepsească pe trădător. Constituirea unei armate malefice este, la rândul ei, o secvență dintre cele mai expresive ale piesei, secvență compusă în registrul comicului macabru. În mod surprinzător pentru un cititor de azi, piesa este scrisă în versuri. Nu este vorba de o folosire mecanică a ritmului și a rimei, ci de un joc de eufonii și asonante, de o plimbare liberă a degetelor pe
Setea de poezie by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17656_a_18981]
-
și timpanul" plasat la hotel, cu parade militare. Dacă unii morți fuseseră îngropați în formă de V, ca un stol de cocori (�pe deasupra mea zbura un cimitir în formă de V"), sau - simbol biblic - într-un staul, alții sunt (ironie macabră) îngropați în plin stadion, de unde nu pot fi scoși decât după încheierea campionatului de fotbal, și chiar și cei din �stol" sunt furați, dintr-o confuzie, de o altă echipă de deshumatori (probabil nemți) și �își iau zborul" spre o
La concurență cu Debussy by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/14960_a_16285]