1,512 matches
-
-mi ele să-nțeleg) vârsta implacabilă. ...Ați observat cât de prăfuiți, fizicește și sufletește, sunt băr bații prea Îndelung respectuoși angajamentelor lor [?] Eu Însumi Îmi recunosc, cu silă și amărăciune, un oarecare iz de formulă perimată de viață În ticuri, manii și tabieturi sclerozante. Datorez, așadar, femeilor - și numai [a]celora din afara vieții mele conjugale - succesul parțial al eforturilor lor stărui toare spre Înnoirea mea continuă și În pas cu vremea, măcar În for mele exterioare, vestimentare, de limbaj, de ținută
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
revistă, Insula, Împreună cu Nae Ionescu și cu Beldie. Nae Ionescu Îl intimida pe Minulescu. Nae Ionescu era un tip extra ordinar. Avea o personalitate foarte puternică. El impunea și printr-o privire pătrunzătoare. Imediat ce a venit de la studii din Ger mania, a fost numit profesor de limba germană la Liceul de la Mănăstirea Dealul din Târgoviște, cam prin 1920. Numirea s-a făcut la intervenția mea. După foarte puțin timp, Nae Ionescu a fost avansat În postul de director de studii. Era
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
fizic, ci la moral. Bolnavi de vanitate, de răutate, suferinzi de lăcomie, cu viții și tare, se perindă în dosul și câteodată se strecoară chiar în fața microfonului. Am o vastă clinică de psihiatrie, devin psihiatru, deliruri de conferențiar și literat, manii de persecuție radiofonică, de invidii, de pizmă și ură, fobii radiofonice, paralizii ale bunului simț, epilepsii de vanitate, demențe, perversiuni, sufletele viu smintite, strâmbe, atrase ca un far sonor de astă dată. În 1943 i-a apărut Demiurgul la editura
Academia bârlădeană și Vasile Voiculescu by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/783_a_1506]
-
261-274; Nicolae Manolescu, Nuvelistica lui Galaction, RL, 1989, 17; Gh. Cunescu, Gala Galaction, Galați, 1989; Holban, Literatura, I, 83-97; Negoițescu, Ist. lit., I, 203; Z. Ornea, La inaugurarea ediției Galaction, RL, 1994, 23; Eugen Simion, Jurnalul lui Gala Galaction și „mania Goncourt”, CC, 1997, 1-2; Roxana Sorescu, Ambiguitatea jurnalului, LCF, 1998, 23; Ioan Holban, Gala Galaction, CL, 1998, 9; Dicț. analitic, I, 276-279, II, 249-250, 296-300, 351-352, III, 74-77; Perian, Pagini, 87-96; Z. Ornea, Romanele lui Galaction, RL, 1999, 15; Dicț
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287129_a_288458]
-
s-au părut „normale“. Am devenit în această vreme tot mai pătimaș cititor (deși găseam îndeajuns răgaz încă pentru joacă), mai sistematic decât înainte, biblioteca mea sporea văzând cu ochii prin aportul vigilent al tatei, însă și prin propria-mi manie născândă: numerotam, catalogam cu grijă cărțile, ca într-o bibliotecă publică, le rânduiam și reorânduiam pe rafturile mele, le îmbrăcam în hârtie albă sau albastră - ca pe cele de școală, care de altminteri nu mă incitau deloc, poate numai în
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
priimească o formă străină și potrivită cu natura ideilor de astăzi.“ O luptă necontenită, o mare prefacere, o schimbare repede... Contrast dinamic, care va să zică. 3 „Dorul imitației - se spune în celebra Introducție a Daciei literare - s-a făcut la noi o manie primejdioasă, pentru că omoară în noi duhul național.“ Departe de mine gândul de a polemiza cu Kogălniceanu sau de a-i tăgădui în vreun fel îndreptățirea observației, care viza, cu precădere, literatura. Dar trebuie totuși spus, din perspectiva de astăzi a
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
au lepădat straiele vechi mai nainte de a fi gata cele nouă, de când se învață dialecte streine dând uitărei limba mumei, de când luxul și romansurile sânt mai trebuitoare decât pâinea cea de toate zilele, și de când, fără căpital moral, urmează mania voiajurilor. Damele se îmbolnăvesc dacă, în cursul unui an, nu răsuflă 9 luni aer străin; neputând trăi fără dame, după ele călătoresc boierii, după aceștia se înstrăinează banii țărei, până și lipitorile au început a voiaja la Paris!“ Proza publicistică
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
o carte despre Caragiale ? Scrie una despre Kant !” „Despre Kant s-au scris, n-o s-aduc nimica nou despre Kant !” - el spune în cartea aceasta a lui, ultima, Cele șase maladii ale spiritului, despre comic, în general (au filozofii această manie a generalului) : comicul este ceea ce ne arată că ceea ce este nu este decât ceea ce este ! Nu e decât asta. Asta face comicul : divulgă mediocritatea fenomenelor înconjurătoare. Asta nu e decât asta. Mai știm că, de pildă, Caragiale-i un satiric
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
mai învață chestia asta - că sunt trei grade, trei efecte ale comicului : comedia sau comicul de caracter, care ar fi treapta superioară, comicul de moravuri ar fi cea medie și, în fine, treapta cea mai de jos, comicul de situație. Mania kantiană a ierarhizărilor categoriale ! M-am gândit multă vreme dacă nu cumva nu există un singur fel de comic : cel de situație. Căci nu văd de ce comediile de caracter - să luăm piesele lui Molière cele mai clasice - nu sunt, dacă
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Viena a generat o criză politică profundă care s-a dovedit a fi fatală pentru Carol al II-lea și regimul său, instituit în 1938. Cedarea fără de lupta a 1/3 din teritoriul național a făcut sa se reverse "paharul maniei " care s-a îndreptat împotriva "arbitrilor" și îndeosebi, împotriva regelui, principalul vinovat pentru cele întâmplate . Istoricul Dinu C. Giurescu, întrebându-se retoric : "De ce n-a fost Transilvania apărată cu armele ?", opinează că au prevalat trei factori: a. presiunea militară sovietică
PROBLEMA TRANSILVANIEI by CONSTANTIN FOCŞA () [Corola-publishinghouse/Science/91543_a_92846]
-
pp. 178-179. footnote>. Cadrul 1.4. Bule speculative<footnote Informații preluate în principal de pe site-ul: http://en.wikipedia.org/wiki/Tulip mania. footnote> Unele dintre caracteristicile bulei speculative date de creșterile prețurilor bulbilor de lalele din Olanda anilor 1636-1637 (tulip mania) seamănă izbitor cu cele ale bulelor speculative din zilele noastre, manifestate chiar și la nivelul piețelor de capital dezvoltate. Termenul de „tulip mania” sau, alternativ „tulipomania” se referă în prezent la bule speculative. Termenul își găsește originea istorică în Olanda
Management financiar Volumul I Diagnosticul financiar al companiei by Victor DRAGOTĂ, Laura OBREJA BRAȘOVEANU, Ingrid-Mihaela DRAGOTĂ () [Corola-publishinghouse/Science/198_a_286]
-
Unele dintre caracteristicile bulei speculative date de creșterile prețurilor bulbilor de lalele din Olanda anilor 1636-1637 (tulip mania) seamănă izbitor cu cele ale bulelor speculative din zilele noastre, manifestate chiar și la nivelul piețelor de capital dezvoltate. Termenul de „tulip mania” sau, alternativ „tulipomania” se referă în prezent la bule speculative. Termenul își găsește originea istorică în Olanda anilor 1636-1637. Lalelele au fost cultivate pentru prima oară în Olanda în 1593. Prețurile înregistrate în anumite tranzacții cu bulbi de lalele au
Management financiar Volumul I Diagnosticul financiar al companiei by Victor DRAGOTĂ, Laura OBREJA BRAȘOVEANU, Ingrid-Mihaela DRAGOTĂ () [Corola-publishinghouse/Science/198_a_286]
-
și demonstrația din corpul volumului. „Dacă citatele se acumulează”, scrie autorul, „aceasta se datorează faptului că am dorit să procedăm În modul cel mai impersonal, scotocind mai cu seamă În tezaurul puțin exploatat al Părinților Bisericii. Nu că, printr-o manie arhaizantă, am fi uitat de precizările teologice și Îmbogățirile de după ei ori că ne-am Însuși de-a valma toate ideile pe care ei le propun: noi căutăm doar să-i Înțelegem, să ne facem ucenicii lor, pentru că ei sunt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
ales în ceea ce scriam („eupatie = resem nare în fața suferinței“, „euritmie = armonie de sunete și linii, de mișcări [în muzică, dans, vorbire]“, „eutimie = liniște sufletească“ etc.). Deh, ma nia autodidactului. Căci despre complexele lui, ce să mai vorbim ? (Slavă Domnului că mania asta a fost doar o chestie de adolescență, altfel astăzi aș fi fost un Patapievici, care își asezonează discursurile, în mod firesc, numai cu astfel de cuvinte deștepte ; care nu vede nimic extraordinar în folosirea uzuală, de exemplu, a unui
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
a așezat sus pe masă: „Doamnă Lovinescu, mă doare să vă văd mereu singură, nimeni și nimic nu merită să vă închideți în această izolare. Veniți la masa tinerilor, o să râdem, o să ne veselim toți; vă rog veniți! Vă roagă Mania asta, bețivanca asta parșivă, care vă iubește mult, de când vă vede așa singură mereu și tristă.“ M’a luat de mână: „Aveți cea mai frumoasă mână din lume; și e lucru rar să o constate și să v-o spună
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
ce căuta cu băețandrii aceia, să meargă și să se culce. Am profitat de faptul că s’a dat jos după (sic) masă și am plecat. Scena era urmărită de toți: clienți și chelnări, cu sfioșenie și nedumerire. O chiamă Mania. (E Mania Antonova!) De dimineață am avut o plaje magnifică, tot în barca lui Riza. După dejun, am pornit după provizii, am găsit ghiudem crud și am luat 2 kg., 28 kg. brânză de la Curti și deocamdată atât. Se găsesc
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
bună, negruța mea, nu crede când ți se spune că ești frumoasă... Dulceața mea, te sărut. M. 6/1947 II Sâmbătă 4 oct[ombrie] [1947] Ce scrisoare caraghioasă pe verso. O înșiruire searbădă, în care pare că sunt cuprinsă de mania egocentrică, când de fapt vreau să te aduc cu orice chip în câmpul activității și vieții mele. Îmi pare că trăiesc o altă viață în care sunt spectator și actor în același timp, dar nu mai sunt eu. Azi dimineață
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
timp de un sfert de veac nu s-a schimbat, ci, dim potrivă, și-a însutit puterea, energia și știința de a iubi. Eu 6/1949 III Marți, 27 aprilie [1949] [...] Chestiunea foto Stana: da, fotografiază tot, a devenit o manie; a fost în stare să dezlipească până și timbrele de pe scrisorile tale, atât s-a făcut de indiscretă și de barbară! [...] 14 /1949 III Luni, 19 septembrie, 6 și jumătate seara [1949] Sunt fericită să știu că ți-ai atins
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
și purtarea ta, integră, demnă, cinstită. Îngrijește-te! Nu fuma prea mult - asta mi ar purta ghinion! Știi ce mult țin la acest lucru, fiindcă vreau să mi te întorci sănătoasă și mirosind minunat. Am rămas aceeași, după cum vezi, cu maniile mele, cu ideea mea fixă. De aproape o săptămână nu am mai primit nimic de la tine. Repede, între două telefoane, o carte poștală și pentru mine, care te iubesc și aștept. M. c. p. 17 ianuarie [1950], marți dimineață Draga
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
mania de a lua cât mai multe bagaje, tu, preaiubita mea, burdușești micul bagaj pe care îl iei cu cărți și caiete de scris nu-știu-ce, de care nici nu te atingi (ceea ce mă încântă). Așa că „ne“ propun să renunțăm la maniile noas tre. Vrei, dulcea mea? [...] 41/1950 III Miercuri, 26 iulie [1950], seara Nu mă certa, dulcea mea dragă. Iarăși am căzut, de data asta pe când străbăteam piațeta prin care treceau liniile de tramvai înainte de stația [Liceul] Lazăr, venind dinspre
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
în zadar, să afle alt „mister“, acela din ziarele apocrife. Ante-datarea ziarelor trădează o anumită preocupare cu „problema Timpului“. Zevedei afirmă că: „Misterul ante datării ziarelor este un pseudo-mister. Este pur și simplu o performanță de ordin tehnologie.“ Zevedei are mania de a purta pelerina unchiului său, colonel din armata Austro-Ungară, însă este bănuit de tovarășul Ulieru că a furat-o din Muzeul Armatei. Însă Zevedei nu-i decât un om ciudat care vrea să se distinga de ceilalți „și atunci
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
narcisic, uneori exaltat, adesea toxic, care oscilează între megalomanie și ură de sine - ori le combină neașteptat pe ambele în doze variabile. Preocuparea maniacală de a defini românitatea, înainte sau în loc de a trece la acțiune pentru transformarea țării, preferința pentru mania autocriticii naționale în detrimentul căutării unor soluții practice de ieșire din diversele crize ale Istoriei, a fost cândva numită sarcastic de Cioran (deloc străin el însuși de autoscopia națională și de de excesele ei) "teoria României". Pentru a o depăși, pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84989_a_85774]
-
Domnilor! châm! châm! châm-châm! Pftiu! Meșteșug de a te urca prin unghiul de dinafară al caselor de lemn, al gardurilor nalte, cu două junghere scurte, pe care le împlântă pe rând și le scoate ridicându-se în mușchi până sus. Mania persecuției: Râdea de mine și sunt sigur că râdea de mine că prea râdea cu haz. * Brienley, Johnson et Ince Ltd. Bucharest Roumania 35 Leicester Square 22 Mai 1906 London 6 Strada Regală I write to inform you that I
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
Bacon). Sistemele cele mai strălucite, hipotesele cele mai ingenioase, au trecut; numai faptele singure au rămas; metodele de speculațiune n-au putut fonda nimic durabil; oamenii datoresc toate cunoștințele pe care le posedă metodelor de observație și experimentative (Cuvier). Dar mania de a voi să gâcească și de a raționa în vânt este inerentă spiritului omenesc. Oamenii trebuie să se fi lăsat la urma urmei de mania de a căuta să gâcească în loc de a observa; căci mai întăi ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
datoresc toate cunoștințele pe care le posedă metodelor de observație și experimentative (Cuvier). Dar mania de a voi să gâcească și de a raționa în vânt este inerentă spiritului omenesc. Oamenii trebuie să se fi lăsat la urma urmei de mania de a căuta să gâcească în loc de a observa; căci mai întăi ar trebui să se obosească, cu vremea, de a gâci totdeauna rău; și apoi ar trebui să recunoască în sfârșit că ceia ce imaginezi e mai prejos totdeauna de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]