1,139 matches
-
și repararea lor, puteau deveni izvorul unor strădanii de făurire a națiunii sau a unor strădanii discriminative. Cadrele de resort din ministerul Comerțului și Transportului au dispus (la un mod cât se poate de ferm) ca filialele locale să-i marginalizeze pe transportatorii români și să angajeze - pe cât posibil - maghiari, în special în comitatele populate de români. În cazul în care problema nu se putea rezolva la nivel local, urmau să fie angajați transportatori din alte părți, de pildă din Țara
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
stat național. Construirea unui stat național asemănător a început și guvernarea ungară în Transilvania: crearea unui spațiu național în care românii și evreii nu ar fi existat decât undeva la periferie, acolo unde limba (străină), aspectul exterior și cultura sunt marginalizate și devin un dat, exotic, demn de milă, pe lângă rezultatele ungurimii triumfătoare. În parte, realizarea spațiului național a izbutit: evreii și germanii au dispărut din Transilvania, iar numărul maghiarilor s-a restrâns în mod tragic, nu numai în Timișoara, Oradea
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
stânga și de dreapta, dar șicanați și de gazetele democratice (precum „Facla”, unde Oscar Lemnaru scrie despre „farsa” de la C., tot el denunțând, în 1944, „obscurantismul” de acolo), criterioniștii devin indezirabili pentru autorități; e găsit un pretext pentru a-i marginaliza și, în cele din urmă, pentru a-i interzice. În februarie 1933, din cauza grevei ceferiștilor de la Grivița, crezută preludiul unei revoluții bolșevice, în țară a fost instituită starea de asediu. Întrunirile publice sunt interzise, inclusiv conferințele de la Fundație (seria „Tendințe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286517_a_287846]
-
scris schițe în Puzzled America precum și o rubrică pentru o revistă săptămânală. Mai mult, am adus în prim-plan în mod intenționat această problemă a clasei profesionale a făuritorilor de literatură pentru că, din punct de vedere istoric, ei au fost marginalizați în studiile de engleză. O altă problemă este delimitarea jurnalismului literar narativ de alte genuri cum ar fi jurnalul de călătorie, povestirile polițiste, sportive, ca să nu menționăm decât câteva categorii foarte populare. Spre exemplu s-a încercat deja separarea însemnărilor
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
tradiționale de literatură) au exclus jurnalismul literar narativ de la o evaluare academică serioasă, motive pentru care apelativul "modern" este una comună pentru curentul principal al jurnalismului și pentru beletristica practicată în acel timp, o apelație cu aer de hegemonie care marginalizează jurnalismul literar narativ. Nu mai puțin adevărat este că Many remarcă, spre lauda lui, că jurnalismul literar se dezvoltă pe falia apărută între literatură și jurnalism ca două lucruri cu identități diferite (562-65). Sunt de acord nu numai că o
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
seria lui Sam G. Riley, Dictionary of Literary Biography, publicată în American Magazine Journalists. Una peste alta încercările de istoricizare a genului au fost rare pentru că nu există un consens asupra a ceea ce este acest gen. Așa că genul a fost marginalizat atât de beletristică cât și de curentul principal al practicii jurnalistice, atât de forurile critice dominante ale limbii engleze cât și de școlile de comunicare mass-media din secolul al XX-lea. Mai mult, eforturile existente de a istoriciza genul folosesc
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
râul întunecat (11-12). Cu siguranță că aluzia la "acest Copil al Barajului" nu va scăpa în întregime de acuzația de paternalism din partea perspectivei noastre contemporane. Este însă remarcabil că Hearn a conturat un portret compătimitor unui membru al unei rase marginalizate în acea perioadă, iar în cazul lui nu este deloc neobișnuit. Acesta a scris frecvent despre viața afro-americanilor de la baraj. Ba chiar și-a făcut publică relația cu o femeie mulatră, ceea ce l-a costat până la urmă unul din posturile
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Cele două forme au în comun apelul la bunul simț comun în încercarea lingvistică de a oglindi lumea înconjurătoare. Diferența este că jurnalismul literar narativ încearcă să dezvăluie alte subiectivități în timp ce jurnalismul de senzație încearcă să readucă noțiunea de Celălalt marginalizat pentru a stârni teroare sau groază. Totuși, având în vedere că ambele se concentrează pe bunul simț comun, nu ar fi greșit să spunem că jurnalismul de senzație este o cerință necesară pentru jurnalismul literar narativ. Majoritatea acestor relatări (inclusiv
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
în mod clar dicotomia obiectiv-subiectiv aflată în evoluție și modelele combinate de story și informativ. Venirea Pelerinului în lumea nouă s-a întâmplat după treizeci și cinci de ani de la protestul lui Jane Anger împotriva ipocriziei culturale și lingvistice renascentiste care a marginalizat femeile. De asemenea, migrația Pelerinilor și Puritanilor a fost în parte un protest împotriva unei noi generații de idei culturale, lingvistice și în esență spiritual regalistă la curțile lui James I și Charles I deoarece era în joc mântuirea. Pentru
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
la formularea unei distincții inițiale și preliminare în separarea diverselor forme nonficționale. Una din problemele includerii jurnalismului literar narativ între textele aduse în discuție aici și folosite de cercetători precum Connery, Kerrane și Yagoda este aceea că el tinde să marginalizeze scriitori precum eseistul H. L. Mencken, despre care se spune că are un stil angajat într-o altă formă a jurnalismului literar care se reflectă în mult mai tradiționalul eseu discursiv. O asemenea distincție e importantă pentru că se poate argumenta că
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
despre criminalul Gary Gilmore, cu titlul de Cântecul călăului (The Executioner's Song). După cum remarca Phylis Frus, premeditarea lui Mailer - recunoașterea subiectivității în încercarea sa de a scrie despre fenomenal - îl ajută să depășească tipul de obiectivizare a lumii ce marginalizează alte clase, catalogându-le drept innaccesibilul Celălalt (Politics and Poetics, 183). În mod asemănător, în colecția ei de articole periodice, publicată în anul 1968 și intitulată Slouching towards Bethlehem (Călătoria anevoioasă către Betleem, n. trad.), Joan Didion mărturisește că în
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
nu a reușit să scape de consecințele implicării subiectivității sale în cazul ucigașilor Para Smith și Dick Hickock. Frus argumentează în mod convingător, la fel ca în cazul lui Hersey, că Truman Capote îi stereotipizează pe cei doi ca fiind marginalizați de societate sau niște Ceilalți ai societății, pentru că își neagă subiectivitatea. Cu toate acestea, pe spectrul narativ, dintre stilul de reportaj dominant obiectivizat, pe de o parte, și o subiectivitate deschisă sau reflexivă, cum e cea a lui Mailer, pe
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
de la a trage niște concluzii importante. Aceasta deschide calea către o încercare de inițiere a unui schimb de subiectivități cu Celălalt. Dar, deși această carte justifică existența unei istorii a jurnalismului literar, ea nu poate explica de ce acesta a fost marginalizat atât ca literatură cât și ca jurnalism pentru o perioadă atât de îndelungată. Aceasta este de asemenea o întrebare importantă și, încercând să aflăm răspunsul la ea, înțelegem mai bine jurnalismul literar prin istoria ce i-a fost refuzată. O
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
a fost apariția, după Războiul Civil, a unei noi conștiințe despre ceea ce poate fi considerat "literatură". Combinarea rezultatelor acestor factori ar însemna că "jurnalismul", conceput în linii mari, fie că este o versiune obiectivă sau una literar narativă, va fi marginalizat din ce în ce mai mult. Conceptul de literatură transcedentală și superioară, care reflectă pretenții de valori "universale", este o invenție a secolului al XIX-lea, având originea în secolul al XVIII-lea. Într-adevăr, în cea mai mare parte a secolului al XVIII
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
iertare, risca să nu mai fie considerat scriitor/scriitoare. Perioada de după războiul civil marchează ascensiunea realismului și naturalismului literar. Tot în această perioadă apar și studiile literare moderne (retoricienii continuând să opună rezistență)90. Această manifestare nu poate decât să marginalizeze și mai mult jurnalismul ca un tip potențial de literatură. De exemplu, Theodore W. Hunt, primul președinte al Departamentului de Engleză de la Princeton, observă în prima apariție a PMLA (Publications of the Modern Language Association of America) din 1884-85, că
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
motive critice pentru care studiul jurnalismului convențional a determinat deprecierea jurnalismului literar de către savanți. Aceste motive justifică alegerea adjectivului "modern" ca un nume hegemonic, atât pentru practica jurnalistică a acelei perioade, cât și pentru practica beletristică, nume ce tindea să marginalizeze jurnalismul literar narativ. Astfel, Many face cunoscută o ipoteză fundamentală în istoria jurnalismului american, care caracterizează evoluția stilului de știri obiectiv drept o victorie asupra altor stiluri. După cum spune Frank Luther Mott, "încă de pe vremea succesului ziarelor penny din anii
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
Această considerație are ca ultim efect faptul că ne ajută să întelegem de ce jurnalismul ca formă și incluzând jurnalismul literar narativ va fi mai târziu marginalizat de mediila academice engleze. În secolul al XX-lea jurnalismul literar narativ a fost marginalizat și datorită dominației ideilor estetice ale literaturii moderniste în ceea ce privește ceea ce poate fi considerat ca fiind literar. La final rezulta o paradigmă care nu putea decât să înlature jurnalsimul literar narativ din lumea literaturii. În mod asemănător o asemenea hegemonie a
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
inclus versuri în lucrările ei nonficționale pentru a reflecta modul în care ea s-a adaptat la "granițele" culturale și sexuale, în timp ce Tillie Olsen scrie istoriile femeilor scriitoare, cum ar fi Rebecca Harding Davis, care a fost în mare măsură marginalizată de literatura elitistă a păturii sociale dominante (133-82). În mod similar cu acest grup de studii culturale scrie și Phylis Frus o interpretare post-marxistă a jurnalismului literar, The Politics and Poetics of Journalistic Narrative, unde examinează modul de producție care
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
anilor '30 poate mai mult decît alții: acestea au fost traiectoriile lui Déat și Henri de Man, însă ele nu s-au conturat pe deplin decît în ajunul celui de-al Doilea Război mondial și nu înainte. Acest imobilism generalizat marginalizează tentativele de reînnoire întreprinse de socialismul revoluționar, condamnîndu-le; forțele sale, deloc neglijabile, sînt totuși prea șubrede pentru a putea revigora fracțiunile Internaționalei Socialiste a Muncii: Stînga revoluționară a SFIO, precum și POUM nu au nici un discipol în Marea Britanie și nici în
Europa socialiştilor by Michel Dreyfus [Corola-publishinghouse/Science/1438_a_2680]
-
mai tânără, de o formație mai recentă, cu calificări adaptate mai bine exigențelor epocii (ibidem, pp. 647-648). Dincolo de întinerirea elitei conducătoare, strategia gorbaciovistă a putut fi privită ca o tentativă pragmatică de adaptare la logica globalizării capitaliste, care amenință să marginalizeze complet economiile de tip sovietic. Așadar, era vorba despre o ruptură de facto cu o „formulă politică” discreditată de două decenii în chiar ochii celor care continuau să beneficieze de ea, însă care se temeau că nu vor mai putea
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
avantaj pentru dezvoltarea strategiilor de întreprindere eficientă într-un context modificat. În afară de aceasta, ele deveniseră un atu esențial pentru a prospera într-un vag instituțional și juridic propriu perioadei de tranziție. Așadar, noua elită economică nu vine dinspre economia privată marginalizată în cursul deceniilor precedente, ci chiar din rândurile cadrelor socialiste (Grabher și Stark, 1998, p. 61). În consecință, elita comunistă din a doua generație a beneficiat din plin de schimbările intervenite în anii ’90. În afara disponibilității sale ideologice, ea dispunea
[Corola-publishinghouse/Science/2356_a_3681]
-
pe care‑l ridiculizează la alții, acesta este și istoric. De fapt, romantismul rus se vulgarizase de un secol. De la Pușkin încoace toți tinerii funcționari, ofițeri, studenți erau romantici. Preluat din literatură, romantismul devenise un stereotip de comportament. Firescul este marginalizat, considerat „prozaism“ de către firile eminamente poetice, adică parodice. La 1835, Pușkin primește o scrisoare de la un oarecare Nikanor Ivanov, în care semnatarul se autodescrie : „mi‑am încrîncenat inima, mi‑am întunecat mintea cu îndoieli, tinerețea, perla scumpă a vieții, mi
[Corola-publishinghouse/Science/2014_a_3339]
-
colaborat sau nu cu agresorii și autoritățile comuniste, nu i s-a permis accesul în funcții și nu a fost preluată de aparatul de propagandă pentru a ilustra principiile transformării. Motivul pentru care au fost permanent supuși presiunilor și complet marginalizați în societate (încercări de racolare ca informatori, amenințări, refuzul continuării studiilor, presiuni asupra familiei, refuzul încadrării în câmpul muncii etc.) este mult mai simplu: cei forțați să lupte permanent pentru a-și câștiga existența ori pentru a scăpa de umbra
[Corola-publishinghouse/Science/2118_a_3443]
-
Convorbiri literare” etc. Editează revistele „Mișcarea Umanitară” și „Limba Română”. Din operele sale: Sgomotul Uzinelor, Robii Pământului (în Bibl. „Dimineața”; Ninoni, roman, 1931; Codul cărții, f.a.; Tananica, 1935. Adept al ideilor social democrate (Titel Petrescu), a fost închis la Aiud. Marginalizat până la moarte. 555 Bineînțeles, materialele au fost restituite, cu o mică întârziere, explicabilă prin iureșul cu care lucram la deschiderea „Galeriei oamenilor de seamă”. 429 3 (București), 14.V.’972 Stimate domnule Dimitriu, Am primit azi scrisoarea Dv. Și vă
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
cu privire la originea și compunerea grupului de negustori. Că a fost semnalată, în secolul al X-lea și ulterior, supraviețuirea unor mici grupuri de mercatores străini orașelor, acesta este o evidență. Dar nu e mai puțin evident că ei au fost marginalizați în raport cu masa autohtonilor portus-urilor și periferiilor, în timp ce aceștia din urmă sînt, dimpotrivă, legați strîns de oraș și de ținutul care eventual îl înconjoară: ei nu sînt însă nici străini, nici noi îmbogățiți, ci reprezentanți ai acelor categorii înstărite care și-
by Serge Berstein, Pierre Milza [Corola-publishinghouse/Science/962_a_2470]