1,180 matches
-
de faze. Schema model pentru formarea structurilor tridimensionale macroporoase prezentată în figura 6 prezintă care etapele au loc în Figura 6. Schema model pentru formarea structurilor tridimensionale macroporoase procesul de polimerizare în suspensie: fiecare particulă, (“microreactor”), este compusă din soluția monomerilor, inițiator și diluant (I). Ea este suspendată în faza apoasă ce conține stabilizatorul de suspensie. Reacția de polimerizare duce la formarea moleculelor de copolimer bogate în componenta bisnesaturată, copolimer care încă mai conține un număr mare de legături duble nereacționate
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
bisnesaturată, copolimer care încă mai conține un număr mare de legături duble nereacționate. Reacțiile de propagare, ciclizare și reticulare (figura 6 a), duc la formarea: -nucleilor primari slab reticulați intermolecular (din cauza existenței diluantului); -microgelurilor reticulate intramolecular; -catenelor liniare solubile în monomerii nereacționați. Formarea unui număr mic de legături intermoleculare între nucleii abia formați dă naștere unui domeniu de joasă reticulare, care se umflă în amestecul diluant-monomeri. Transformarea monomerilor în copolimer reticulat determină apariția separării de faze între copolimer și mediu inert
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
slab reticulați intermolecular (din cauza existenței diluantului); -microgelurilor reticulate intramolecular; -catenelor liniare solubile în monomerii nereacționați. Formarea unui număr mic de legături intermoleculare între nucleii abia formați dă naștere unui domeniu de joasă reticulare, care se umflă în amestecul diluant-monomeri. Transformarea monomerilor în copolimer reticulat determină apariția separării de faze între copolimer și mediu inert și duce la apariția unei faze bogată în diluant, monomerii fiind distribuiți între cele două faze (II). Polimerul slab reticulat, fiind umflat în restul de monomeri, are
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
nucleii abia formați dă naștere unui domeniu de joasă reticulare, care se umflă în amestecul diluant-monomeri. Transformarea monomerilor în copolimer reticulat determină apariția separării de faze între copolimer și mediu inert și duce la apariția unei faze bogată în diluant, monomerii fiind distribuiți între cele două faze (II). Polimerul slab reticulat, fiind umflat în restul de monomeri, are o comportare asemănătoare lichidelor care (din cauza tensiunilor interfaciale), iau forma cea mai stabilă din punct de vedere energetic și în acest fel are
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
Transformarea monomerilor în copolimer reticulat determină apariția separării de faze între copolimer și mediu inert și duce la apariția unei faze bogată în diluant, monomerii fiind distribuiți între cele două faze (II). Polimerul slab reticulat, fiind umflat în restul de monomeri, are o comportare asemănătoare lichidelor care (din cauza tensiunilor interfaciale), iau forma cea mai stabilă din punct de vedere energetic și în acest fel are loc separarea în masă a microsferelor (III) . In timpul acestei microgelifieri, energia minimă a picăturii este
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
din punct de vedere energetic și în acest fel are loc separarea în masă a microsferelor (III) . In timpul acestei microgelifieri, energia minimă a picăturii este realizată pe seama deformării rețelei (sesizată ca schimbare de volum). La o conversie ridicată a monomerilor, are loc macrogelifierea, și formarea aglomeratelor de microsfere (IV) Primul stadiu în formarea structurilor poroase este producerea și aglomerarea microsferelor înalt reticulate. Al doilea stadiu este legarea și fixarea microsferelor și aglomeratelor lor. Acest lucru se realizează odată cu avansarea reacției
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
structurilor poroase este producerea și aglomerarea microsferelor înalt reticulate. Al doilea stadiu este legarea și fixarea microsferelor și aglomeratelor lor. Acest lucru se realizează odată cu avansarea reacției de polimerizare reticulantă, când are loc formarea de noi nuclei, care pe seama consumării monomerilor leagă structurile existente în sistem (V). Mediul inert se află în spațiile dintre microsfere și aglomeratele lor. Locurile ocupate de mediul inert care după îndepărtare devin porii rețelei, determină proprietățile structurii macroporoase ( forma, distribuția și mărimea porilor). Importanța calității termodinamice
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
a perlelor macroporoase fiind considerabil mărită. Structura lor internă constă în numeroase cavități interconectate (pori) de diferite dimensiuni, iar rigiditatea perlelor este datorată reticulărilor extensive. Obținerea acestor perle are loc în prezența unui porogen, care este o substanță inertă față de monomeri și care rămâne înglobat de polimer în interiorul perlelor. În final, porogenul este îndepărtat în scopul de a creea porii granulei /62, 63/. Experimentări numeroase privind polimerizarea în suspensie /64-68/, au scos în evidență avantajele de ordin tehnicoeconomic pe care le
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
suspensie /64-68/, au scos în evidență avantajele de ordin tehnicoeconomic pe care le menționăm mai jos: preț de cost scăzut în comparație cu marea varietate de proprietăți ale particulelor; excelent transfer de căldură și de vehiculare a materialelor care există pe parcursul transformării monomerilor în polimeri ; posibilitate ușoară de control a mărimii perlelor; ușurința cu care pot fi utilizate și separate perlele rezultate în urma proceselor de sinteză; un număr scăzut de componente utilizate în sistemul de polimerizare (comparativ cu tehnica emulsiei). purificarea produsului final
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
metacrilici, utilizați drept suporturi polare pentru reținerea fenolului, separării cromatografice în industria chimică și farmaceutică s-a dovedit a fi mult mai utilă comparativ cu (co)polimerii reticulați nepolari, pe bază de stiren-divinilbenzen care au o selectivitate mică. Întrebuințarea unor monomeri polari conduce la structuri macromoleculare cu o anumită polaritate, care poate juca un rol important în procesul de adsorbție /72/. Utilizarea unor anumite combinații de monomeri și agenți porogenici, precum si o stabilizare adecvata a suspensiilor, duce la obținerea de perle
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
polimerii reticulați nepolari, pe bază de stiren-divinilbenzen care au o selectivitate mică. Întrebuințarea unor monomeri polari conduce la structuri macromoleculare cu o anumită polaritate, care poate juca un rol important în procesul de adsorbție /72/. Utilizarea unor anumite combinații de monomeri și agenți porogenici, precum si o stabilizare adecvata a suspensiilor, duce la obținerea de perle cu structuri macromoleculare optime care să prezinte maximă porozitate pentru un anumit scop /73,74/. Obținerea unor umpluturi cromatografice polare, selective, respectiv copolimeri cu structură reticulată
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
optime care să prezinte maximă porozitate pentru un anumit scop /73,74/. Obținerea unor umpluturi cromatografice polare, selective, respectiv copolimeri cu structură reticulată și compoziție binară sau ternară, tip gel sau macroporoși, poate fi realizată utilizând o gamă largă de monomeri și condiții de sinteză /75-85/. Reglarea polarității, eficiența separatorie, respectiv proprietățile selective, au fost realizate modificând raportul monomerilor și alegând un mediu diluant corespunzător. S-au obținut copolimeri adsorbanți a căror suprafețe specifice au valoarea de cca. 700 m2/g
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
respectiv copolimeri cu structură reticulată și compoziție binară sau ternară, tip gel sau macroporoși, poate fi realizată utilizând o gamă largă de monomeri și condiții de sinteză /75-85/. Reglarea polarității, eficiența separatorie, respectiv proprietățile selective, au fost realizate modificând raportul monomerilor și alegând un mediu diluant corespunzător. S-au obținut copolimeri adsorbanți a căror suprafețe specifice au valoarea de cca. 700 m2/g și rețin până la 1,2 g colorant roșu acid strălucitor G/g copolimer uscat /86/. Sinteza unui schimbător
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
preparați în prezența polistirenului + benzină de extracție, cu un regim termic în trepte, au dus la obținerea unor structurilor rezistente ce rețin particole coloidale (neionice). Testarea acestor copolimeri la nivel de laborator și micropilot /89/ În locul stirenului se pot utiliza monomeri funcționali. Astfel utilizarea acidului metacrilic va duce la cationiți carboxilici cu porozitate gel variabilă și cu o anumită selectivitate Transformarea chimică a copolimerilor macroporoși polari în schimbători de ioni a dus la creșterea gradului de hidrofilie a catenei și implicit
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
Eur. Polym. J., 33(9), 1515 1521, 1997, Effect of Polymeric Porogens. On the Properties of Poly(Styrene-coDivinylbenzene) 79 C. D.Vlad, Ig. Poinescu, M. Nichifor, G. Chițanu, Brevet de invenție nr. 74491, 1980. Procedeu de copolimerizare în suspensie a monomerilor vinilici 80 C. D. Vlad, Ig. Poinescu, M. Barbu, Eur. Polym. J., 30, 863868, 1994. Behaviour of Porous Crosslinked Poly(ethylene dimethacrylate esters) 81 Ig. Poinescu, C. D. Vlad, G. Ioanid, J. Appl. Polym. Sci., 59, 991-1000, 1996, On the
(Co)polimeri reticulaţi obţinuti prin polimerizare în suspensie by Cristina Doina Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/743_a_1450]
-
majorității protidelor este similară; toate sunt substanțe cel puțin cuaternare conținând: C, O, H și N; Altele conțin în mod frecvent și sulf și/ sau fosfor, iar altele și metale ca: Fe, Cu, Mg etc. Sunt constituite din unități de monomeri cu masă moleculară mică denumiți aminoacizi care se unesc covalent unul de altul prin condensare. În funcție de numărul aminoacizilor constituenți, ca și a existenței unor compuși de altă natură care pot intra în structura anumitor protide, acestea se clasifică în: peptide
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
insulinei se regăsește în celula β în granulele secretorii. Ea este prezentă atât în moleculele de insulină, cât și în cele de proinsulină. Inițial se realizează dimeri insulinici (proinsulinici) prin intermediul legăturilor de hidrogen între aminoacizii B24 și B26 a doi monomeri. Dimerii, prezenți în concentrație mare, se organizează apoi în hexameri prin intermediul zincului. Doi monomeri de insulină se leagă apoi de un atom de zinc (la 6 molecule de insulină, 3 atomi de zinc). Studii recente în rezonanță magnetică nucleară demonstrează
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92242_a_92737]
-
moleculele de insulină, cât și în cele de proinsulină. Inițial se realizează dimeri insulinici (proinsulinici) prin intermediul legăturilor de hidrogen între aminoacizii B24 și B26 a doi monomeri. Dimerii, prezenți în concentrație mare, se organizează apoi în hexameri prin intermediul zincului. Doi monomeri de insulină se leagă apoi de un atom de zinc (la 6 molecule de insulină, 3 atomi de zinc). Studii recente în rezonanță magnetică nucleară demonstrează identitatea structurală a moleculelor de insulină, indiferent că ele sunt monomerice sau aglomerate în
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte () [Corola-publishinghouse/Science/92242_a_92737]
-
care baza de date SCOP (Structural Classification of Proteins) o încadrează in clasa "Proteine mici, Grupa Insulin-like". Este formată din două lanțuri polipeptidice, care însumează 51 de aminoacizi. În soluție, în funcție de concentrație și de pH, se găsește sub formă de monomeri, dimeri și hexameri, care au forma unor cristale romboedrice. Tendința la oligomerizare produce mici variații ale lanțurilor laterale și ale lanțului central, ca rezultat al constrângerilor pe care le impune structura cuaternară structurii terțiare, însă care nu influențează activitatea moleculei
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
invers ceea ce îi conferă aspectul literei V. Legătura disulfidică A7-B7 este situată la suprafața moleculei, iar legătura A20-B19 face parte din nucleul hidrofob (3). La pH neutru și la concentrații fiziologice (aprox 1ng/ml) insulina este distribuită sub formă de monomeri (forma activă a hormonului), pentru ca la concentrații mai mari să formeze dimeri, iar în prezența Zn să se producă asocierea în hexameri. Formarea dimerilor este mediată de interacțiunile hidrofobe dintre mai mulți aminoacizi din lanțul B, care formează și legături
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
formeze dimeri, iar în prezența Zn să se producă asocierea în hexameri. Formarea dimerilor este mediată de interacțiunile hidrofobe dintre mai mulți aminoacizi din lanțul B, care formează și legături de hidrogen cu aceiași regiune (B24-B26) din molecula vecină. Conformația monomerului de insulină poate avea variații de la un cristal la altul (Derewenda et al cit de 3) datorate în primul rând capătului NH2 al lanțului B. Acesta poate avea două conformații exterme, starea "T" în care acest capăt al lanțului B
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
exterme, starea "T" în care acest capăt al lanțului B este desfășurat și starea "R" în care capătul NH2 este o extensie a lanțului B. Relevanța acestor modificări conformaționale nu este încă clară (Nagawa și Tager 1991). Analiza cristalografică a monomerului nativ de insulină este imposibilă datorită faptului că la concentrații necesare formării cristalelor insulina este întotdeauna dimerizată. Conformația moleculei de insulină care se regăsește practic în toate cristalele, și deci și în circulația sanguină, este cea din dimerul simetric (molecula
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
este cea potrivită, pe care Hagedorn l-a numit "izofan". Analiza chimică ulterioară a acestui precipitat arată o proporție de doi ioni de Zn și 22 de molecule de fenol per hexamer și o moleculă de protamină la 8,5 monomeri de insulină (Derewnda et al, 1989). 3. FIZIOLOGIA SECREȚIEI șI ACȚIUNII INSULINEI 3.1. Elemente de embriogeneză și morfopatologie a pancreasului endocrin Studiul morfologiei macro- și apoi microscopice a pancreasului a fost o preocupare a anatomiștilor mult înainte de a se
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
studii (7) cu insuline umane cu acțiune scurtă, s-au constatat intervale largi de timp pentru apariția acțiunii (0,08 - 0,5 ore), pentru durata acțiunii maxime (0,75 - 4 ore) și pentru durata totală a actiunii (4 - 12 ore). Monomerii de insulină au tendința naturală de a se asocia prin legături noncovalente și de a forma dimeri, tetrameri si hexameri, fenomen observat și în granulele secretoare din celulele ß. și preparatele comerciale conțin, într-o stare de echilibru, monomeri și
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]
-
ore). Monomerii de insulină au tendința naturală de a se asocia prin legături noncovalente și de a forma dimeri, tetrameri si hexameri, fenomen observat și în granulele secretoare din celulele ß. și preparatele comerciale conțin, într-o stare de echilibru, monomeri și polimeri (75 % hexameri) de insulină. Procesul de absorbție a insulinelor după administrarea subcutană parcuge etapele de dizolvare în spațiul interstitial, disociere până la stadiul de monomeri și apoi de difuzie prin peretele capilar (absorbția pe cale limfatică este nesemnificativă) (8). Absorbția
Insulina si tratamentul cu insulină by Ioan Vereșiu, Nicolae Hâncu, Gabriela Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91989_a_92484]