740 matches
-
fuseseră cele mai bune prietene: formau un cuplu fantastic atunci când ieșeau prin baruri și cluburi sau mergeau împreună la petreceri. Amândouă erau asaltate de hoarde de bărbați cu bale la gură. Dar, în vreme ce Julia era genul care flirta la modul nerușinat, Jade se dovedise a fi o tipă mult mai serioasă. Știa cum își dorea să fie bărbatul care să-i devină partener de viață și nu credea că poate să găsească un astfel de bărbat într-un club de noapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
niște vise din care dragostea e, de obicei, exclusă. ― Pentru că nu visez aproape nici un lucru în forme firești. Azi-noapte am visat un monstru. Avea cap de pasăre, ochi bulbucați de broască. Și, când deschidea gura, sâsâia ca șerpii. Sau râdea nerușinat ca o tîrfă."Abjură gândul că aș fi un monstru", sâsâia el. Și râdea iar. "Abjură și declară că sunt frumos." Apoi a început să-și învîrtă capul ca o morișcă. "Galilei, așa se învîrte pămîntul? Uită-te bine și
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
încredere în mine, trebuie să am încredere în dreptatea mea... Bat câmpii, nu-i așa? Nu-ți mai zic nimic despre inchizitorul care și-a ridicat gluga și am văzut, atunci, că avea un chip de maimuță, cu un zâmbet nerușinat... Bine, cel puțin, că nu mă socoti un maniac. ― Nu, Galilei. Văd în tine doar ceea ce ești. ― Adică? ― O problemă pe care oamenii o vor dezbate mereu. Ca moartea lui Socrate. ― Într-o noapte, voi ciopli, poate, până la capăt stânca
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
am auzit, fără să aparțină cuiva anume. Am izbit cu putere chiar în despicătura buzelor și mă așteptam să țâșnească sânge. Când colo, buzele s-au lăbărțat numai pentru a-mi azvârli în obraz un hohot de râs și mai nerușinat. Simțeam că fierb de furie și loveam ca un nebun în buzele de piatră, fără să mă mai opresc, iar râsul acela continua batjocoritor... Am visat, după aceea, un șarpe imens care mânca fluturi. Deschidea gura, limba i se transforma
Apărarea lui Galilei by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295601_a_296930]
-
voastră. Dar eu, de cum am văzut-o, mi-am dat seama că de aici nu poate ieși nimic. N-ai cum să scoți ceva din piatră seacă. PRIMUL BĂRBAT: Frazele sunt prea scurte. AL DOILEA BĂRBAT: Și sunteți și cam nerușinați și cam porcoși. PRIMUL BĂRBAT: Folosiți tot felul de cuvinte. AL DOILEA BĂRBAT: Pe cine credeți voi că puteți prosti? BRUNO: Nu mai înțeleg nimic. (Către GRUBI.) Tu înțelegi? GRUBI: Nu. PRIMUL BĂRBAT: Vedeți? Nici voi nu înțelegeți nimic. Cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
să duceți fata de aici? HAMALUL: E obișnuită. Ea îl îngrijește. CASIERUL: Cine e beat? Cine spune că sunt beat? Domnule, nu v-am spus încă esențialul. Sunt încă în stare să călătoresc prin ploaie! HAMALUL: Minte! E un lingușitor nerușinat. Vrea să vă facă să-i spuneți totul. ȘEFUL GĂRII (De data aceasta receptiv la spusele CASIERULUI.): Nu! Nu-i adevărat! Domnule! Sunteți o victimă a minciunii! IOANA: Nu-i ascultați, domnule, toți sunt nebuni. ȘEFUL GĂRII: Duceți fata de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
mai găsea a patra placă, amestecând-o cu cele deja folosite și În timp ce Lenski aștepta răbdător În Întuneric, câțiva spectatori Începeau să-și proiecteze umbrele negre ale mâinilor ridicate pe ecranul alb și speriat; dintr-odată, un băiat sprinten și nerușinat (poate că eram totuși eu - domnul Hyde din doctorul Jekyll din mine?) reușea să-și proiecteze piciorul, ceea ce declanșa bineînțeles o competiție zgomotoasă. Când ultima placă era găsită și apărea pe ecran, ea Îmi amintea de o călătorie din prima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
gesturile. Nici acum nu-i cu mult altfel. Mercenari ai pervertirilor sufletești își fac din plin datoria. Bine plătiți, sunt maeștri ai îndobitocirii generale, ai exhibiționismului, ai nimicului. Își iau banii și puțin le pasă de dezastrul produs. Cei mai nerușinați, cinicii idealurilor cu care ne-au îndobitocit, dau acum mărețe spectacole de pocăință. Ei, doctrinarii ticăloșirii noastre, apostolii fricii și ai spaimelor de tot felul, evangheliștii credinței pe care ne-o împingeau până și în cele mai intime gânduri ale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
mai existau triburi nomade, căci evitau postul și orice contact cu militarii, după neplăcutele experiențe de la Adoras. Era trist să recunoască asta, dar militarii nu știuseră niciodată să-i atragă pe băștinași, care nu vedeau în ei decât niște străini nerușinați ce le rechiziționau cămilele, le luau puțurile și le deranjau femeile. Noaptea se lăsase grea peste întinderea pietroasă, prima hienă râdea în depărtare și stelele sfioase clipeau pe un cer ce avea să se umple în curând de ele, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
arendarea moșiilor mănăstirești să se facă fără nici un amestec al autorităților civile. Dezgustat de lăcomia lor, Bibescu însuși a cerut a se comunica guvernului condițiile arendării, pentru a le uniformiza la toate mănăstirile, dar și pentru a pune capăt <jafurilor nerușinate ale arendașilor ce vin, sub falsul nume de egumeni, și despoaie fără teamă și fără mustrare de cuget, mănăstirile, precum și pe țărani, locuitorii lor care cu toate acestea nu le sânt robi>. De-a lungul anilor se statornicise obiceiul ca
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/551_a_859]
-
Îndrăgostiții În clipele lor de grație. Lotte și Werther. Nori groși, negri, sparți În hohote lubrice, pașii devastatori ai furtunii care se apropie și același cuvînt rostit simultan de cei doi: Klopstock. Cum se umflă iubirea ca laminaria În secrețiile nerușinate ale creierului, cum se preface ea Însăși Într-o excrescență a minții și Începe să mintă uitîndu-și obîrșia. Ocolești, ocolești, iar ocolești faptele, contaminat de poezie pînă În miezul neuronilor. Ți-e frică și rușine să povestești, de parcă ai macula
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
chiar și cu Tiberiu În brațe cînd elevul acela din trenul de Piatra Neamț s-a prefăcut că se apleacă să se uite În oglinda de deasupra capului meu și m-a sărutat ca un fluture pe gură acum pîndesc la fel de nerușinat ochiadele pe care și le aruncă doi tineri prin culoarul Îngust care se Închide și se deschide Între două rînduri de capete stadionul Dinamo poșta bătrînul Alexandru Cazaban ca un personaj din Forsyte Saga din Tei pînă-n Ștefan cel Mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
cu o jerbă de flori portocalii ofilite și un voal sfîșiat de mireasă. Ține În mîna descarnată manualul Ursulinelor cu rugăciunea pentru sufletele În suferință. Pocăiește-te. Și-n seara aceea de primăvară cînd aerul are irizări violete și parfumul nerușinat al iasomiei Îți cotropește sîngele și copil fiind descoperi În organele tale o prezență suspectă de o fermecătoare dulceață, tocmai ieșeam de la Maiandacht și ne adunaserăm În curtea interioară a mînăstirii În triunghiul acela pavat de jur Împrejur, parcă Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
metalice fărîme de hrană. Haite de cîini dau ocol de la distanță acestor resturi promițătoare. Într-o dimineață de iunie betoniera e scheletul unui animal preistoric. Parcă au trecut milioane de ani de cînd Își dezvelește aici la marginea orașului trupul nerușinat și sfidător, milioane de ani de cînd se macină absent și răbdător În rădăcinile unui oraș prefăcîndu-i arborii și iarba, câmpurile de rapiță, lintița mătăsoasă de pe buza bălților, pîlcurile de ciulini și măcieșul feciorelnic În blocuri de piatră și beton
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
face un bărbat ca mine cu o femeie ca tine!“ Anna a Încremenit. Foarte preocupat, tînărul a scos din buzunar o cutie de chibrituri și a Început să aprindă băț după băț. În timp ce chibriturile se ardeau, rîdea din ce În ce mai tare, din ce În ce mai nerușinat, Încît nu mai distingeai dacă hohotele acelea erau de rîs sau de plîns. Anna a luat-o la fugă și nu s-a mai oprit decît În fața pavilionului 5 Psihiatrie. Pe băncile de la intrare ședeau niște pacienți În pijamale vărgate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
nepoți, doctore, dar nu prea mai contează, așa-i? Când totul e posibil, iar legile morale cad asemenea recordurilor sportive, se face și tot ce nu se face. Până la venirea zorilor, Perez-Blanco s-a ținut de cuvânt. Prin câteva vorbe nerușinate adresate mulatrei, l-a obligat practic pe general să sară la bătaie. Nimeni n-a Încercat să-i oprească, ba mai mult, i-am Încurajat. Asemenea deținuților care-și doresc ca măcar unul dintre ei să evadeze, presupun că toți
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
pentru ca zgomotul străzii să nu le îngreuneze alegerea - cele două Pachhofen alunecă prin fața oglinzii încolo și‑ncoace. Se gătesc cu tot felul de artificii, ale căror detalii nu pot fi văzute de‑afară. Ți‑e rușine cu părinții tăi, mucos nerușinat, chirăie tatăl și vrea să‑i dea fiului un șut ca să se apropie de doamna von Pachhofen și să‑i sărute galant mâna, că doar sunt colegi, în calitate de părinți. Mai știi, poate că are succes la ea și ca bărbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
La ce bun? Li s-a tot dat ocazia, n-au făcut nimic! Pudoarea foștilor deținuți politici! La ce bun? Atâția ani de foame! La ce bun? Atâția ani de umilință! La ce bun, dacă apoi nu vine și răsplata, nerușinata răzbunare? Mai bine fără! Nu departe, În altă parte, ci pur și simplu. Ca Valerian Stan, sătul de Băsescu. Fără Brucan, fără Năstase și Mitrea, fără nea Puiu, fără Andreea Esca, fără Paler, fără Țopescu, Voiculescu, Constantinescu, fără Mutu, Teoctist
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
emanat-o printre aburii alcoolui fin, cu o obrăznicie tocmai potrivită unei asemea cauze: - Copiii ăștia au nevoie de ceva extrem ca să se lecuiască! am spus la un moment dat, Încercând să trag o concluzie morală la capătul unei zile nerușinate. - Copchilașii? Bieții de ei! Chiar așa a zis: copchilașii! De-a dreptul dostoievskian Sorin ăsta, iar mie mai că nu-mi dădeau lacrimile. Sincer vorbesc! Sorin cunoștea o grămadă, se ocupa de ei la fundația unchiului său, trăia din plin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
mie și una de nopți de pildă, o moștenire fabuloasă sau descoperirea unei comori e cenzurată etic: banii trebuie cheltuiți cumpătat, chiar ajutându-ți aproapele. Mă Întreb dacă există pe undeva povestea care să descrie cu voluptate Îmbogățirea, risipa, acumularea nerușinată. Se pare Însă că În cazul ăsta folclorul moral va avea Întotdeauna Întâietate asupra statisticii. E greu de Înțeles cum de, dar așa stau lucrurile: când vorbesc de bani, scriitorii Își iau mai multe precauții decât atunci când povestesc despre sex
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Sunt sigur că și tu, cititorule, ai văzut reportajele filmate În fața ghișeelor loto, În care jucătorii sunt Întrebați ce-ar face dacă ar câștiga lozul cel mare. Poate că și tu, ca și mine, n-ai Întâlnit nici un răspuns curajos, nerușinat, de genul: dac-o să câștig, Îmi cumpăr un Ferrari și două gemene. Nu, nici pe departe. Ba chiar, poate ai remarcat, majoritatea au de gând să doneze bisericii, să-și ajute rudele și aproapele. Caz flagrant de folclor moral. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
privirile cu care o țintuiseră când au prins, în sfârșit, prilejul de a vorbi. Le simțise, în jur, împotrivirea crescând. Tresare în somn, speriată. Se zbate, se împotrivește coșmarului : bărbatul aplecat peste șarpele dintre sâni. Se zbate, o chinuie visul nerușinat, orice contact cu viul, cu imediatul. Durere, biciuire. Durerea trezește capacitatea de a intercepta semnalele adevărului, captiva lunecă în hăul unde își regăsește, probabil, fiul nenăscut, pânzele tinereții, iubitul, închisoarea, portretul Simonettei, revede soarele, chipurile contemporanilor, casele, culorile cerului. Suferința
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
bancă, să se așeze. „Ceea ce aveam noi atunci, de fapt, de discutat și am avea și acum ar fi : de ce ? De ce participăm, de ce nu se poate face nimic ? De ce, de ce. Cum ne suportăm salariile, compromisurile, minciuna. Da, da, marea minciună, nerușinată, nu micile trucuri și plăceri de duzină...“ A.P. încercase să opună rigoarea unei meserii sigure, modeste și exacte incertitudinilor, fragilității, toate acestea prietenul său le știa de- acum, le auzise de multe ori. Poate tocmai în acea zi atât de
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
cu mine, mă tratează corect.“ Directorul abia acum pare să-și dea seama cu adevărat de cât de periculos este acest palavragiu subaltern al lui pe care l-a ascultat tot timpul cu gura căscată. E ceva să ai curajul nerușinat de a gândi și vorbi așa ca el! Subalternul, Însă, pe cât de exersat pare el În arta de a-i ține pe ascultători sub teroarea lui retorică, nu observă că directorul Își schimbă poziția față de el. Continua să povestească ce-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
Azi nu mai avem istorie, biserică, nu mai avem suflet, nu mai avem credință, nu mai avem conștiință națională. Suntem o turmă mânată din spate cu hădăragul. România nu mai este suverană. Suntem un stat multinațional și pluri-religios. Vezi declarațiile nerușinate și provocatoare ale lui Marko Belafost vicepremier al guvernului român, condus de premierul Emil Boc! Vezi declarațiile instigatoare ale lui Laslo Tökes, care îndeamnă la noi exterminări de valahi. Vezi și nu uita: crimele hortiste de la Almașul Mare, Zalău și
Vesnic osânditi by Petru C. Baciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/816_a_1587]