936 matches
-
care i-l dădu spuse că fusese aduse de o călugăriță care nu-și spusese numele. — Sunt delicioase, remarcă Hideyoshi, mâncând două prăjituri, deși Își luase deja masa de seară. În timp ce lăuda turtele, avea lacrimi În ochi. Mai târziu, un paj cu ochi ageri le pomeni generalilor care-l slujeau pe Hideyoshi strania stare de spirit a acestuia. Cu toții se arătară surprinși, părând că nici prin minte nu le putea trece motivul comportării stăpânului lor. Erau Îngrijorați din pricina tristeții sale, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
amiază. Simțind boarea blândă de la Începutul Lunii a Patra adiind peste el, Hideyoshi ieși călare din Gakuden și, după ce observă atent tabăra lui Ieyasu de pe Muntele Komaki și fortificațiile inamice din regiune, porni pe drumul spre Inuyama, Însoțit de zece paji și vasali apropiați. Ori de câte ori se Întâlnea cu Shonyu, Hideyoshi Îl trata ca pe un vechi prieten. Când erau tineri samurai În Kiyosu, Shonyu, Hideyoshi și Inuchiyo ieșiseră adesea Împreună la băutură. Că tot veni vorba, ce face Nagayoshi? Întrebă el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
cu siguranță, imposibil. N-am putut face nici măcar o baie, de când am plecat din Osaka. Azi vreau să mă spăl și eu odată. Lui Hideyoshi i se pregăti imediat o baie În aer liber. După ce săpară o groapă În pământ, pajii săi o căptușiră cu hârtii uleiate. Umplând groapa cu apă, Înroșiră apoi În foc o bucată de fier vechi și o aruncară În apă pentru a o Încălzi. În sfârșit, așternură În jurul gropii scânduri și Înconjurară locul cu perdele. — Ah
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Aici sunt! Nu vă retrageți acoperiți de rușine! Ați uitat ce-ați Învățat În fiecare zi? Înapoi! Întoarceți-vă și luptați! Dar grupul oamenilor cu glugi negre din jurul lui nu se oprea din fugă, În debandada generală. Dimpotrivă, numai un paj teribil de tânăr, având doar vreo cincisprezece-șaisprezece ani, se mai apropie de el, șovăitor. Aducând de căpăstru un cal rătăcit, i-l oferi stăpânului său. În bătălia de la poalele colinei, calul lui Shonyu fusese Împușcat, trântindu-și călărețul la pământ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
colinei, calul lui Shonyu fusese Împușcat, trântindu-și călărețul la pământ. Inamicii Îl Înconjuraseră, dar Shonyu și croise drumul cu disperare și reușise să urce spre culme. — Nu mai am nevoie de nici un cal. Pune-mi aici scaunul de campanie. Pajul instală taburetul În spatele lui, iar Shonyu se așeză. — Aici iau sfârșit patruzeci și opt de ani, murmură el de unul singur; privindu-l pe paj, continuă să vorbească. Ești fiul lui Shirai Tango, nu-i așa? Cred că tatăl și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
spre culme. — Nu mai am nevoie de nici un cal. Pune-mi aici scaunul de campanie. Pajul instală taburetul În spatele lui, iar Shonyu se așeză. — Aici iau sfârșit patruzeci și opt de ani, murmură el de unul singur; privindu-l pe paj, continuă să vorbească. Ești fiul lui Shirai Tango, nu-i așa? Cred că tatăl și mama ta te așteaptă. Fugi cât te țin picioarele spre Inuyama. Uite, vin gloanțele! Pleacă odată de-aici! Imediat! După ce-l alungă pe pajul Înlăcrimat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
pe paj, continuă să vorbească. Ești fiul lui Shirai Tango, nu-i așa? Cred că tatăl și mama ta te așteaptă. Fugi cât te țin picioarele spre Inuyama. Uite, vin gloanțele! Pleacă odată de-aici! Imediat! După ce-l alungă pe pajul Înlăcrimat, rămase singur, simțindu-se eliberat de orice griji. Calm, aruncă lumii din jur o ultimă privire. Foarte curând, auzi un zgomot ca de animale sălbatice Încăierându-se și, În steiurile de stâncă din spatele lui, copacii Începură să se zgâlțâie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
celor doi oameni le era extrem de penibil să apară În fața lui Ieyasu, necum să mai și Încerce să-i explice motivele lui Nobuo, și așteptau În Încăpere, stând ca pe jăratic numai la gândul Întâlnirii. Curând, apăru Ieyasu, Împreună cu un paj. Era Îmbrăcat În kimono, fără armură, și părea a fi bine dispus. Se așeză pe o pernă, spunând: — Am auzit că Seniorul Nobuo a Încheiat pacea cu Hideyoshi. Cei doi soli răspunseră afirmativ, prosternându-se, incapabili măcar să-și ridice capetele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
și Închise ochii. Într-adevăr, pe când șlefuia proporțiile care urmau să fie așternute pe hârtie, părea, mai Întâi, să Închidă În piept gândurile ce păreau niște șuvoaie de fier topit. Când cele două scrisori fură gata, Ieyasu Îi ordonă unui paj să-l cheme pe Ishikawa Kazumasa. Secretarul lăsă scrisorile În fața lui Ieyasu, făcu o plecăciune și se retrase. La plecarea lui, un ajutor personal intră cu o lumânare și aprinse, În liniște, două lămpi. La un moment dat, soarele apusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
negocieri. Îl suspectau pe Kazumasa că se ascundea Înt-un fel și În spatele celor mai recente manevre. Când aceste sentimente izbucniră, dintr-o dată, Într-o agitație zgomotoasă, ajunseră și la urechile lui Ieyasu, cu toate că se afla la o oarecare distanță. Un paj veni grăbit pe coridor, spre vasali. Sunteți chemați! anunță pajul. Luați prin surprindere, oamenii se uitară cu uimire unii la alții. Dar expresiile de pe chipurile Încăpățânaților Honda și Iii dezvăluiau că acea chemare era tocmai ceea ce doriseră. Grăbindu-i pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
și În spatele celor mai recente manevre. Când aceste sentimente izbucniră, dintr-o dată, Într-o agitație zgomotoasă, ajunseră și la urechile lui Ieyasu, cu toate că se afla la o oarecare distanță. Un paj veni grăbit pe coridor, spre vasali. Sunteți chemați! anunță pajul. Luați prin surprindere, oamenii se uitară cu uimire unii la alții. Dar expresiile de pe chipurile Încăpățânaților Honda și Iii dezvăluiau că acea chemare era tocmai ceea ce doriseră. Grăbindu-i pe Sakai Tadatsugu și pe ceilalți, intrară, pe rând, În Încăperea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
pupilei” - cum sună un fragment de vers - continuă să descopere „forma virtuală” a lucrurilor, în construcții mereu surprinzătoare ale imaginației: „Ca prințesele norii se tolănesc pe perini albastre / Lumina e-o licoare în eprubeta fulgerului / Fluviile duc trena oceanelor ca pajii”, „pasărea ca o fundă e-n simetria clară”, “în unde se-aprind peștii, lucesc ca policandre, / și-n sala de bal a verii alunecă rochiile sonore”, „cimitirul șeț ca o carte uitată în câmp”, „oglinzile ascund prăpăstii infinite în perete
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
corupții, buha (Amicului F. I.), filomela ( Visul unei flori), flamingo cel roșu în Egipetul, păunul în Memento mori, curcanul (Cugetările sărmanului Dionis), boul de baltă (botaurus stellaris) în Pustnicul, porumbița (albă) în De-aș avea..., porumbelul în Antropomorfism, turtureaua în Pajul Cupidon, papagalul (cu pene viu colorate) în Kamadeva, rândunelele bicolore (alb-negru) în De ce nu-mi vii, corbul (negru) în Despărțire, cocorii în Stelele-n cer, cioara, rățușca, cocoșul, claponul (Călin Nebunul), vrabia ( Fata-n grădina de aur), cucul (Miron și
EMINESCU. CÂTEVA NOTE by Dan Grădinaru () [Corola-journal/Journalistic/6714_a_8039]
-
practici de evocare a spiritului malefic. Diavolul îi apare mai întâi sub forma unui cap înspăimântător, dar apoi sub alte înfățișări tot mai plăcute, a unei cățelușe care i se gudură pe lângă picioare, a unei cântărețe, Fiorentina și al unui paj feminin, Biondetto, care îl va urma pretutindeni, îl va servi, îi va împrumuta bani, îl va învăța legea numerelor pentru a putea câștiga mereu la cărți - spunându-i totodată că „înlănțuirea numerelor face cadența Universului” - îl va copleși cu atenții
Sigiliul lui Paolo Taglioni - O piesă prețioasă păstrată la București by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/5773_a_7098]
-
sugestii imagini, ciocnirea rimelor pe foaia albă de pe care lipsesc pătrățelele jocului de șah. De altmintedri, un condensat poem, Gambitul reginei pune pe tapet o asemenea partidă: "Calul regelui tău vine din lume/ Cu trei sulițe în inima-i de paj/ Regina mea cade și ea/ Brusc în același tapaj// Eu subțire și nesărutată/ îi spun regelui tău tulburat/ Carele șchiop e și asudat/ La moartea calului său înhămat." Baladescă mai în genere, producția lirică a Ilenei Roman se distinge prin
Aventurile stilului by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/9605_a_10930]
-
Madrid. Oarecum înciudat, cînd Juana îi cere să citească Précis-ul, Busuioceanu îl denunță: "Cioran a fost la timpul sau legionar", fără succes însă: "Juana e indulgenta [...] cu tinerii pentru care cîștigă slăbiciune". Un al treilea exemplu: Cioran în postura de paj și companion al doamnelor (fapt înregistrat în jurnalul lui Virgil Ierunca, tot în 1950): la o conferință foarte mondenă, "își face apariția și faimoasa doamna Florence Gould, urmată inevitabil de salonardul Cioran". în fine, foarte semnificativ este faptul ca Simone
Vînătorul de fuste by Ion Vartic () [Corola-journal/Imaginative/14721_a_16046]
-
haine cum tu lin te scuturi Și iei în brațe perne fin brodate Cu scene de amor medieval În care cavaleri suiți pe cal Cad, în turnir, sub platoșele late, Cu ochii tot la sînii tăi purtați pe tavă De paji preacredincioși, umil plecați, Ca nu cumva și dînșii să-ntrevadă Ceea ce-omoară falnicii bărbați: Floarea cu patru dulci petale moi și-un tare Parfum ce chiar și pe Cerescul Domn o să-l doboare...
Ți-s rochiile-aduse-n zbor de fluturi... by Emil Brumaru () [Corola-journal/Imaginative/7541_a_8866]
-
când era foarte bătrân, o avea desfrunzită de vântul iernii, venind dinspre mare, pe Via Ostiense. Scrisese deja Bomb și Marriage, când apăru primul număr din Echinox. Gregory Nunzio Corso, prieten la cataramă cu Ginsberg, fața de copil sau de paj, nelipsit din barul deocheat, din zona Greenvich Village, ca noi din Arizona. 2. Mormântul lui nu-i într-un cimtir catolic, de provincie, printre funebri chiparoși, ci într-unul protestant, din Urbe, zis ,,al artiștilor’’, glorioși, un spațiu pe care
Ultimul beatnik la Roma by Adrian Popescu () [Corola-journal/Imaginative/2895_a_4220]
-
Zahei, mai ciopârțește soarele în asfințit pe buzele vreunui bătrânel în loden de m-aș ruga acum când ceara-i răbdătoare din urmă vine Domnul Amărăciune (capul plecat înspre dreapta, obrazul de cretă Botta, Amărăciune, lavaliera, Milul Umilul) și părul paj al fetei de la Arhitectură suspendat la mansardă, oglindă se face, perie aspră, crâng fraged, perdea de atlaz până în halta mizeră unde igrasia își eternizează mirosul între nările unei femei încă tinere (stearpă, e înșelată acum de spasmul fals al coapselor
Poezie by Lucia Negoiță () [Corola-journal/Imaginative/8647_a_9972]
-
care-a plîns?” etc. (Nostalgie). Nici calendarul, nici desfășurătorul zilei nu aduc pozitive, ci numai și numai plînset, zi și noapte, vară-primăvară: „Vei plînge/ Mult de tot cînd ziua va dispare/ Și scurta liniște s-ascunde-n petale,/ Cînd cerul își trimite pajii nopții/ Să-nvăluie durerile-n doliu.// Vei plînge/ Amar cînd florile vor reveni” etc. (Vei plînge...). E așa multă durere și așa multe lacrimi încît pînă la urmă, totuși, și naturii o să i se facă milă de Ana și vor plînge
Fete pierdute - O celebritate necunoscută (Ana Carenina) by al. cistelecan () [Corola-journal/Journalistic/2380_a_3705]
-
bunăoară, cu Frau Blecher a lui Teodoreanu, e mai mult o convenție, închisă în odaie, cînd prezența ei nu e necesară. Rămîn, deci, pe lîngă ștearsa Agnes, vorbind prost românește și slujind în casă cît de bine poate, și Jef, pajul licean, și corigent la matematici pe deasupra, al Corinei, cei doi care, previzibil, vor forma un cuplu promis destrămării: Corina și Ștefan Valeriu. Ei vin din cealaltă lume, a modernilor singuratici, pariind pe himere mai mult decît pe realitatea la care
Jocul de-a speranța by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/6793_a_8118]
-
situației poetului care meditează la țărmul mării; sursa penibilului provine, printre altele, din înghețarea expresiei la etape depășite și, de aceea, limitante." Așadar, cortina resentimentelor noastre față cu forma care nu ne mai încape, și-ale cărei frumuseți le desconsiderăm, paji ai zilei de azi, cade peste amfiteatru. Peste muzicile și dramele lui. Și peste obiceiul, caduc și el, de-a corecta, cu cerneală bleu și cu linii nesigure, îmbătrînite, un capăt de vers: "și deslușești năluca, de mult, din tinerețe
Soare și hazard by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7696_a_9021]
-
rămîne decît să-i amintim pe toți: actorul și rolul, Florin Anton - Alcandre; Ion Chelaru - Pridamant; Alexandru Pop - Dorante, Temnicerul; Marian Râlea - Matamore; George Ivașcu - Clindor; Tudor Chirilă - Adraste; Delia Nartea - Isabelle; Șerban Cellea - Geronte; Dorina Chiriac - Lyse; Dan Astilean - Pajul, Ucigașul; Bianca Cristea - Sufleur. Rar am văzut că actorii din distribuție să fie toți foarte buni și generoși, să joace cu atîta libertate și bucurie, să se topească în Iluzia comică. Și jur, n-a fost doar o iluzie!
Aripa lui Strehler by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/17816_a_19141]
-
semnul căruia a stat toată seara. Smochinguri, papioane, rochii de seară, fetițe frumoase gătite în catifeluri asortate cu pantofi de lac, emoții, zîmbete, o atmosferă de mare bucurie și solemnitate. Discret, am urcat cu toții, dirijați de maestrul de ceremonii, de paji și de actorii de la „curte" spre Oranjerie. Imagina-ți-vă, vă rog, tot spațiul unei săli de bal, să spunem, decorat à la époque, numai și numai din bîrtie. Draperiile, podoabele mesei, rochiile somptuoase de epocă, perucile ample, fiecare detaliu
Farmecul cetății by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/5990_a_7315]
-
într-o limbă pe care, nu peste multă vreme, nimeni n-o să o mai folosească (într-adevăr, la ce ne trebuie cuvintele, cînd avem onomatopeele?). Nu o face, preferînd să vegheze, golem melancolic, desăvîrșirea vocației lui tîrzii de învățător: micul paj nu reține doar versuri și pasaje, gînduri despre ce merită și ce nu, dincolo de orice profit, ci află, în lumea intereselor schimbătoare, gustul afinităților elective. Gustul prieteniei, care face să merite libertatea. Convins că a lăsat în urmă o clonă
Cărți pe apă by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8344_a_9669]