1,594 matches
-
și inițiatică a realității. Pictura arată clar bogăția de conexiuni a conținutului său ideatic. Așa apare și reprezentarea întregului printr-o parte, ceea ce cu siguranță face parte din arta comentatorului de istorie a picturii și hermeneutică a experienței mistice, exprimată pictural. La fel și sculptura, ce își are originea în credință, urmele primelor realizări artistice conducându-ne în epoca pietrei, la idoli și reprezentări sacre, până la mesopotamieni, egipteni, la eroii și zeii Greco-romani, la zeii și demonii hinduși din India, la
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
îndepărtate timpuri. Se asociază la acestea obiectele sfinte în special cele venerate dintotdeauna: cărți, cruci, tronul, însemnele puterii sau măreției, lumini, lămpi. Și îmbrăcămintea are importanță prin simboluri, culori, forme atât pentru cei care îndeplinesc ritualul cât și pentru reprezentările picturale cum ar fi mantia albastră a Sfintei Fecioare ca simbol al cerurilor. Inexistența picturilor în totalitate sau a obiectelor, plantelor și animalelor simbolice nu înseamnă însă eludarea sacrului. În Sfânta Sfintelor din Templul lui Solomon nu există imaginea pictată a
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
detaliu de teatru. Tehnicile de montaj digital continuă azi fabula lui Esop în desene animate și drama lui Shakespeare în filmele de ficțiune. Dintr-un alt unghi, ceea ce discutasem în alte capitole se demonstrează a întări opinia noastră că arta picturală, sculpturală și arhitecturală vine din timpuri imemoriale să simbolizeze, prin arcuri și coloane glorie, putere și victorie dar și prin cruce, pește, miel credință și venerație. Emblemele care combină un motto cu pictura simbolică este o alegorie vizuală capabilă să
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
care se referă totdeauna la o origine, creație, istorie sacră, ideia creației se universalizează: totalitatea actelor și valorilor umane sunt creații 364. Mă întreb adeseori de ce normalul, obișnuitul nu atrage, nu poate constitui subiect pentru opera artistică, fie ea literară, picturală sau chiar melodică 365. Privesc fascinat expoziția lui Van Gogh la Amsterdam. Nimic nu ni se pare normal sau tocmai aceasta e "normalul" gândirii artistice a autorului. Citesc cu înverșunare o piesă de Shakespeare, un roman de Dostoievski. Pătrund în
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
e decât un singur bun veritabil, demn de a fi dorit, înțelepciunea, Și nu e decât un singur rău de temut, nebunia. Mă întreb adeseori de ce normalul, obișnuitul nu atrage, nu poate constitui subiect pentru opera artistică fie ea literară, picturală sau chiar melodică? Numai pentru că suntem înconjurați de lucruri fade, inodore și insipide; și pentru că așteptăm în fiecare clipă ceva nou, necunoscut să apară, să schimbe viața spre mai bine? Greu de presupus. Nu-i numai atât. Cu siguranță autorul
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
vizibile, mai mult sau mai puțin realistă, eventual iluzorie și funcționează abstract pe o suprafață dată. Aceasta este natura deosebită a picturii ca artă vizuală. Deci pictura nu este literatură. Și nici nu are cum fi pentru că abstractul din domeniul pictural este format la rândul său din elemente reale care chiar aflate sub o influență ocultă conduce la recunoașterea materiei. Mișcările liniare și ritmul pe care le aminteam conduc ochii privitorului la un fel de dans, iar armonia culorilor la o
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
deci mai conturate. Pentru a putea evidenția stânga compensarea cortexului se realizează printr-o atenție sporită către această parte a câmpului vizual. Un tablou este "citit" de la stânga spre dreapta la fel cum, de fapt, a fost și pictat. Mișcarea picturală este astfel mult mai ușoară, vectorul stânga-dreapta rezultând din explorarea minții și nu a globilor oculari. Într-o geometrie interioară a oricărui artist se observă tendințe de echilibrare a dezechilibrelor menționate. Exprimarea artistică tinde să așeze obiectul centrat, poate ușor
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
vorbirii, situăm și locul în care rețeaua cerebrală elaborează și transmite răspunsul emoțional și cognitiv la experiențele legate de structurile nevăzute ale celorlalte lumi. Capacitatea noastră de a transforma imaginile și emoțiile acestor conexiuni în limbaj artistic: vizual, sonor, gestual, pictural, muzical și prin cuvânt, iată bazele neurologice ale culturii și civilizației în care trăim. Mileniile de evoluție creează podul, curcubeul între credință și poesie. Creația poetică este intuitivă și cheamă în hora artei regale inteligența, emoția și sensibilitatea. Arta e
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
În Infern, coloane de fum și flăcări acoperă „cerul”. Prezenți peste tot, monștrii îi supun torturilor pe păcătoșii osândiți la damnație veșnică. Năzuința moralizatoare nu este numai expresia credinței totale, ci și a terorii infernului. Bosch se inspiră din repertoriul pictural al zugrăvirii Infernului pe care îl cunoaște din ilustrații și cărți. Se pare că imaginația lui Bosch nu cunoaște limite. Creaturile sale din Infern sunt niște monștri stranii, dar moderația le face credibile. Inventivitatea metodică, temeinică, a pictorului sporește senzația
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
de parnasieni era cel din picturile și sculpturile antichității, din miturile și istoriile civilizațiilor arhetipale din toate zonele geografice, îndeosebi (după cum arată și numele mișcării, de la pelasgo-thracul „munte al muzelor“, Parnas) din Hellada. În viziunea parnasienilor, Antichitatea capătă culori vii, picturalul, vizualul dominând totul: nimfe cu sâni albi, coborând din ținuturi marmoreene, cu corpuri mlădioase, îmbietoare, de culoarea petalelor de trandafir, împrăștiind parfumuri, mai ales de liliac, levănțică, roze, cu îmbrățișări grațioase, într-o muzică misterioasă a lirelor, cu apariția bacantelor
Inter-, pluri- şi transdisciplinaritatea, opţiune sau necesitate? by Dorina Apetrei, Mihaela Butnaru, Gabriela Petrache () [Corola-publishinghouse/Science/426_a_1250]
-
într-un tezaur pasiv de amintiri livrești, ci funcționează ca niște cadre semnificative ale existenței noastre. "Momentele poetice" reprezintă autonomizarea unui episod, desprinderea lui din fluxul trăitului, sub impresia unei noțiuni a "poeziei". Așa cum spunem despre un peisaj că e "pictural" sau despre o situație că e "suprarealistă", identificăm anumite întâmplări ale existenței noastre drept "poetice". Altfel spus, prin anumite proprietăți, poezia ne permite să asumăm într-un mod specific experiențele. Dacă e limpede că putem duce o "viață poetică" fără
[Corola-publishinghouse/Science/84955_a_85740]
-
mărirea unității și integrității operelor literare, în afară de aceasta, cel puțin în anumite perioade ale istoriei poeziei, forma grafică a devenit o parte integrantă a anumitor opere literare finite. 192 În poezia chineză, cum a arătat Ernest Fenollosa, ideogramele cu aspect pictural reprezintă o componentă a sensului complet al poemelor. Dar și în tradiția apuseană există poemele cu particularități grafice din Antologia palatină, există poeziile The Altar (Altarul) sau The Churchfloor (Pronaosul) de George Herbert și poezii similare ale poeților metafizici englezi
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
poezie "imagistică" sau "fizică" au izbutit să se limiteze la imaginile lumii exterioare. De fapt, nici nu au dorit acest lucru decât rareori. Ezra Pound, care a fost teoreticianul mai multor mișcări poetice, a definit imaginea nu ca o reprezentare picturală, ei ca fiind "acea reprezentare care într-o singură clipită reușește să înfățișeze un complex intelectual și emoțional", să realizeze "unificarea mai multor idei disparate". Crezul imagistic afirma : "credem că poezia trebuie să redea exact particularul, nu să se ocupe
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
altă concepție consideră simbolismul drept ceva calculat și făcut cu bună știință, drept o traducere mintală deliberată a conceptelor în termeni ilustrativi, pedagogici, senzoriali. Dar, după cum spune Coleridge, în vreme ce alegoria nu reprezintă decât "transpunerea unor noțiuni abstracte într-un limbaj, pictural, care nu este nici el altceva decât rezultatul unei abstractizări a obiectelor ce cad sub simțuri...", simbolul se caracterizează prin exprimarea speciei în individ, sau a genului în specie... și mai presus de orice, prin exprimarea eternului prin și în
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
venire a lui Cristos pe pământ și judecata de apoi înfățișează drept evenimente viitoare lucruri care nu sunt decât evaluări morale și spirituale actuale, permanente. *19 Dacă opusul mitului este știința sau filozofia, înseamnă că în mit lucrurile concrete, intuitiv picturale sunt opuse celor abstracte și raționale. De asemenea, în general, în cadrul acestei opoziții, primordială pentru teoreticienii și apologeții literaturii, mitul are un caracter social, anonim, obștesc, în timpurile moderne, s-ar putea să izbutim să-i identificăm pe creatorii - sau
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
cea expansivă, mai ales a lui Shakespeare, precum și a lui Bacon, Browne și Burke. Caracteristicile comune ale acestor trei tipuri de imagini, care le situează 'la aceeași înălțime, sânt caracterul lor specific literar (faptul că nu se pretează la reprezentarea picturală), caracterul intrinsec (gândirea metaforică), întrepătrunderea termenilor (caracterul fertil, creator al împerecherii lor). Imaginea voalată, oare nu trebuie confundată cu imaginea ofilită sau banală, se menține "sub nivelul vizibilității depline", sugerează concretul senzorial fără să-l proiecteze precis, cu claritate. Datorită
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
asupra unei singure emoții (groază sau râs), precum și asupra unei singure intrigi sau teme. *310 Era, de asemenea, îndemnul la specializare și pluralism: fiecare artă are propriile ei însușiri si produce o plăcere specifică. De ce ar încerca poezia să fie "picturală" sau "muzicală", sau de ce ar încerca muzica să povestească ceva sau să descrie o scenă ? Aplicând principiul "purității estetice" în acest sens, ajungem la concluzia că o simfonie este "mai pură" decât o operă sau un oratoriu (care folosește atât
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]
-
de sever să permită însușirea unor noțiuni peste ceea ce se poate pipăi cu degetele. Când concretul îi este atât de străin, cum să-i faci cunoscute noțiuni abstracte? Cum să-l faci pe un asemenea subiect să poată deosebi frumosul pictural de kitsch, muzica de Beethoven de manele? Dependent de cel ce se ocupă de el, copilul cu surdocecitate se va atașa puternic de instructorul său, ființa de la care așteaptă nu numai hrana, securitatea și măsurile igienice, ci și căldură sufletească
Fundamentele psihologiei speciale, Ediţia a II-a by GHEORGHE SCHWARTZ [Corola-publishinghouse/Science/1447_a_2689]
-
mai degrabă de o persoană decât „prin propulsie internă”. Cercetările privind modelarea simbolică au demonstrat că performanțele identice pot fi obținute fără a fi nevoie de o prezență fizică a unui model, dacă trăsăturile esențiale ale comportamentului său sunt ilustrate pictural sau verbal. În aceeași măsură în care modelarea pe viu și cea simbolică transmit aceleași niveluri de informație, ele sunt la fel de bune în atragerea atenției - ambele forme de modelare având influențe ce pot aduce modele de învățare similare. Această concluzie
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
Într-un asemenea text, cu o astfel de intenționalitate, nu poate lipsi ironia, tot un semn al autocontrolului. Nonconformism, dispreț pentru plafonare, senzații tari, menite să zdruncine uniformitatea existenței. Tendința de limpezire a versului nu exclude asocierea de elemente variate, picturale, sonore, în imagini de mare efect. S. traduce din poezia engleză și americană, fiind prezentă, la rândul ei, în reviste și antologii editate peste hotare. SCRIERI: Totem în alb, pref. Nicolae Balotă, București, 1973; Uraniu, forme și oameni de zăpadă
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289524_a_290853]
-
aspect aparent luxuriant, nu înseamnă că eu vreau să creez ce în aparență nu a creat Dumnezeu. Pentru că aceste plante, flori, etc. există, dar noi în graba noastră nu le observăm și le călcăm în picioare. Ori tocmai hiperbolizarea motivelor picturale, exacerbarea dimensiunilor, a coloritului - uneori convențional - susțin ideea relatată anterior. De altminteri se poate spune că NAIVUL este un copil mare, iar fiece tablou pictat înseamnă o călătorie înapoi în timpurile fericite ale copilăriei.” Născut la 21 aprilie 1950 în
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
grafică: Vasile Savonea, Arta naivă în România, Ed. Meridiane, București, 1980, pag. 44, 48, 121. Arta plastică de amatori, Ed. Meridiane, București, 1980. „El se dovedește un fin analist, un artist dotat cu simțul umorului, atent totodată la calitatea materiei picturale, așa cum rezultă și din altă lucrare...” (Vasile Savonea, Arta naivă în România, Ed. Meridiane, București, 1980, pag. 44) Balan Ion 1966 Sculptor Născut la 13 august 1966, în comuna Ciortești, județul Iași. Studii: Liceul Racoviță, Iași, urmează Universitatea de Arte
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
progres chiar și la o vârstă înaintată, dovadă excelenta pânză intitulată Trecerea Dunării.”( Vasile Savonea - Arta naivă în România, Ed. Meridiane, București, 1980, pag. 24) „Revenind la Pictura lui Ghiță Mitrăchiță trebuie spus că arta lui este profund socială. Imaginea picturală are în primul rând o funcționalitate impusă de o colectivitate socială care în virtutea tradiției îi abrogă dreptul de a interveni activ în viața, în manifestările oamenilor, de a-i educa în spiritul legilor nescrise, în vederea ilustrării unor comportamente civice exemplare
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
pe scara trăirii. Creează o lume ancestrală am zice, îmbrăcată în port național, o lume surprinsă în zi de sărbătoare, duminica, după Sfânta Liturghie. Lumea satului. apa, fântâna cu ciutură, dealul și grădina, cerul înstelat sunt elemente nelipsite din universul pictural al micuței artiste.” (Valentin Enache - Revista „Satul Natal” nr. 13/2004) „Adina Mocanu are stil, simte frumosul prin culoare, este echilibrată pictează viu și luminos, creează fecund, puțin abstract, puțin clasic, modern. Are imaginație, creativitate, originalitate, sensibilitate și puritate, stăpânește
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]
-
portrete sau icoane, au un aspect îngrijit, trădând atenția pe care o acordă fiecărui detaliu, până și celei mai mici pete de culoare. În special florile pe care le pictează Gabriela Păunescu au personalitatea și frumusețea lor. Floarea, ca motiv pictural, îi oferă resurse nebănuite pentru compoziții cromatice cu profunde semnificații. Am întâlnit în compozițiile sale multe peisaje, predomină însă cele hibernale. Se autodepășește în mânuirea albului, dându-i o expresivitate aparte. În pictura românească sunt puțini artiștii care au reușit
50 de ani de art? naiv? ?n Rom?nia:enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/84035_a_85360]